အပိုင္း-၂
Unicode...
ကကြိုး
ဟီး ဟီး~~ကျွန်တော့် နာမည်က ကကြိုး ပါ။
ကျွန်တော်က ပျော်ပျော်နေတတ်တဲ့ ေရသူထီးလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီးတော့ မြန်မာ-ထိုင်း-လာ အို စတဲ့ သုံး နိုင်ငံထိစပ်ရာ ရေပြင်ဖြစ်သော မဲခေါင်နဲ့ အောက်မဲနမ်(ချောင်ဖယား) မြစ်ရဲ့ နက်ရှိုင်းတဲ့ ရေအောက်ထဲမှာ နေထိုင်ပါ တယ်....ဒါ့အပြင် ကျွန်တော့ ဖခင်က ရေအောက်တိုင်း ပြည်ရဲ့ ဘုရင်တစ်ပါးလည်း ဖြစ်ပါတယ်...ကျွန်တော့်မှာ အစ်မတစ်ယောက်ရှိတယ်...ကျွန်တော့ အစ်မက စည်းကမ်းကြီးတဲ့အပြင် ပူညံပူညံတအား လုပ်ပါတယ်...အာ့ကြောင့် ကျွန်တော် နဲ့ ခဏဏရန်ဖြစ်ရတယ်| စကားများရတယ် ဒါလဲသူကနားငြီးအောင်လုပ်မြဲပဲ... နင်ဒီလိုပြောရတာ မမော ဘူးလား ဆိုတော့ ငါ မှမပြောရင်နင့်ကိုဘယ်သူလာပြောမှာလဲတဲ့...ဒီတော့ ကျွန်တော်မှာ သူ့ပဲကျေးဇူးတင်ရတော့ မလိုလို...မေမေဆုံးသွားပြီးကတည်းက သူကကျွန်တော့်ကို ဆုံးမသလိုလိုနဲ့ ပူညံပူညံလုပ်နေတာ...ဖေဖေ့ကိုပြောတော့ လွှတ်ထားလိုက်ပါသားရယ်တဲ့ သူမွေးလာတုန်းက ဖေဖေသူ့ကိုကျပ်မပြည့်မှန်း မသိခဲ့ဘူးတဲ့ ဒီတော့ ကျွန်တော် လည်း လွှတ်ထားလိုက်တော့တယ်..အင်းလေ ကျပ်မပြည့်တဲ့သူနဲ့ ပြိုင်ပြောလို့ ဟိုကဘာသိမှာလည်းဆိုပြီး ( တကယ်တော့ ဖေဖေတောင် မနိုင်တာ ကျွန်တော်က ဘယ်လိုလုပ်နိုင်မလဲ သိပြီး တော့ပါ TT)
ဒီနေ့ ကျွန်တော် ပျင်းပျင်းနဲ့လျှောက်သွားနေတုန်း ကျောက်ဆောင်အကွယ်မှာ Oarfish( ထိုင်း နဲ့ လာအိုလူမျိုးတွေ ဖယာ့နာဂ(phaya naga)လို့ခေါ် တဲ့ နတ်နဂါး) တစ်ကောင်ကိုတွေ့လို့ မင်းခေါင်းပေါ်က အနီရောင်အမောက်လိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ဟာက ဟိုလေ လူသားတွေစီးစီးနေတဲ့ မြင်းဆိုတဲ့အကောင်တွေရဲ့ အမြှီးနဲ့ တူတယ်နော် လို့ပြောမိပါ တယ် ဒေါသတကြီးနဲ့ နောက်ကနေတဟုန်ထိုး လိုက်လာ လို့ပြေးလိုက်ရတာ မောမောနဲ့ ဘယ်နေရာတွေရောက်မှန်းကိုမသိတော့ဘူး .... နောက်တော့ပင်ပန်းပီး အိပ်ပျော်သွားတာ... နိုးလာလို့ ဘေးကိုကြည့်မိတော့ ကိုယ်နဲ့ မရင်းနှီးတဲ့ နေရာမို့ ရေပြင်ပေါ် တက်ကြည့်မိတယ်....
ဆူညံနေတဲ့အသံတွေအပြင် များပြားလှသောလူတွေ..... ကြောက်ကြောက်နဲ့ကြည့်နေတုန်း ခပ်ဝေးဝေးက ဆိုင်းဘုတ်ကိုကြည့်တော့ .....
~ဘုရားရေ.... မောင်းမကန်ကမ်းခြေတဲ့.... ဒါဆို ငါမြန်မာနိုင်ငံဘက်ရောက်နေတာပေါ့ ..... အိုး ပျော်လိုက်တဲ့ဖြစ်ခြင်း .... ကျွန်တော်ငယ်ငယ်ကတည်းက နန်းတော်နဲ့ ဝေးတဲ့နေရာတွေကို လျှောက်သွားချင်နေတာ ခုတော့ ရောက်ခဲ့ပီပေါ့ ,... နောက်ပြီး ကျွန်တော့မေမေက မြန်မာနိုင်ငံကို ချစ်လို့ဆိုပြီး ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမ နှစ်ေယာက်နာမည်ကို မြန်မာလိုေပးထားတာ...ဒါ့အပြင် မေမေပြောပြတဲ့ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ လှပမှုတွေကြောင့် ကျွန်တော်လည်း တစ်ခေါက်လောက် ရောက်ဖူးချင်နေတာ...~
ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့် အပျော်တွေ ကြာရှည်မခံခဲ့ပါဘူး.... ရုတ်တရက်ကြီး ရွာချတဲ့ မိုးကြောင့်ပေါ့ ....
~ဟွန်း မုန်းလိုက်တာ... ~
ရေထဲပြန်ဆင်းဖို့ရာပြင်နေတုန်း မျက်ဝန်းထောင့်ကနေမြင်လိုက်ရတဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ ရွယ်တူရှိလောက်မယ့် ကောင်လေးတစ်ယောက်....
~အင် မိုးရွာလာလို့ လူတွေအကုန်လုံး သူတို့နေရာကိုပြန်ကုန်ပီလေ သူကတစ်ယောက်တည်း ကျောက်ဆောင်ပေါ်ထိုင်ပီး ဘာလုပ်နေတာပါလိမ့်...~
ကျွန်တော်သေချာကြည့်မိမှ သူ့ခန္ဓာကိုယ်လေး တသိမ့်သိမ့်တုန်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်....
~ဟင် သူငိုနေတာပဲ ဘာလို့ပါလိမ့်... ~
သူငိုတာမြင်ရတော့ ကျွန်တော့် ရင်ထဲမှာလည်း အမည်မသိေသာခံစားချက်ကြီးခံစားလိုက်ရတယ်... သူ့ကိုပဲပြေးပြီး နှစ်သိမ့်ပေးချင်သလိုလို| သူ့ရဲ့ ဝမ်းနည်းမှုတွေကိုပဲ မျှဝေခံစားပေးချင်သလိုလို ဖြစ်လာတယ်.... ဒါဘယ်လို ခံစားချက်ကြီးမှန်း ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်တောင် မခန့်မှန်းတတ်တော့ဘူး......
Tbc~~~
------------------*------------------
Zawgyi...
ကႀကိဳး
ဟီး ဟီး~~ကြၽန္ေတာ့္ နာမည္က ကႀကိဳး ပါ။
ကြၽန္ေတာ္က ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ ေရသူထီးေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာ-ထိုင္း-လာ အို စတဲ့ သံုး ႏိုင္ငံထိစပ္ရာ ေရျပင္ျဖစ္ေသာ မဲေခါင္နဲ႔ ေအာက္မဲနမ္(ေခ်ာင္ဖယား) ျမစ္ရဲ့ နက္ရိႈင္းတဲ့ ေရေအာက္ထဲမွာ ေနထိုင္ပါ တယ္....ဒါ့အျပင္ ကြၽန္ေတာ့ ဖခင္က ေရေအာက္တိုင္း ျပည္ရဲ့ ဘုရင္တစ္ပါးလည္း ျဖစ္ပါတယ္...ကြၽန္ေတာ့္မွာ အစ္မတစ္ေယာက္ရိွတယ္...ကြၽန္ေတာ့ အစ္မက စည္းကမ္းႀကီးတဲ့အျပင္ ပူညံပူညံတအား လုပ္ပါတယ္...အာ့ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ နဲ႔ ခဏဏရန္ျဖစ္ရတယ္| စကားမ်ားရတယ္ ဒါလဲသူကနားၿငီးေအာင္လုပ္ၿမဲပဲ... နင္ဒီလိုေျပာရတာ မေမာ ဘူးလား ဆိုေတာ့ ငါ မွမေျပာရင္နင့္ကိုဘယ္သူလာေျပာမွာလဲတဲ့...ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မွာ သူ႔ပဲေက်းဇူးတင္ရေတာ့ မလိုလို...ေမေမဆံုးသြားၿပီးကတည္းက သူကကြၽန္ေတာ့္ကို ဆံုးမသလိုလိုနဲ႔ ပူညံပူညံလုပ္ေနတာ...ေဖေဖ့ကိုေျပာေတာ့ လႊတ္ထားလိုက္ပါသားရယ္တဲ့ သူေမြးလာတုန္းက ေဖေဖသူ႔ကိုက်ပ္မျပၫ့္မွန္း မသိခဲ့ဘူးတဲ့ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လည္း လႊတ္ထားလိုက္ေတာ့တယ္..အင္းေလ က်ပ္မျပၫ့္တဲ့သူနဲ႔ ၿပိဳင္ေျပာလို႔ ဟိုကဘာသိမွာလည္းဆိုၿပီး ( တကယ္ေတာ့ ေဖေဖေတာင္ မႏိုင္တာ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မလဲ သိၿပီး ေတာ့ပါ TT)
ဒီေန့ ကြၽန္ေတာ္ ပ်င္းပ်င္းနဲ႔ေလ်ွာက္သြားေနတုန္း ေက်ာက္ေဆာင္အကြယ္မွာ Oarfish( ထိုင္း နဲ႔ လာအိုလူမ်ိဳးေတြ ဖယာ့နာဂ(phaya naga)လို႔ေခၚ တဲ့ နတ္နဂါး) တစ္ေကာင္ကိုေတြ့လို႔ မင္းေခါင္းေပၚက အနီေရာင္အေမာက္လိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ဟာက ဟိုေလ လူသားေတြစီးစီးေနတဲ့ ျမင္းဆိုတဲ့အေကာင္ေတြရဲ့ အၿမႇီးနဲ႔ တူတယ္ေနာ္ လို႔ေျပာမိပါ တယ္ ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ေနာက္ကေနတဟုန္ထိုး လိုက္လာ လို႔ေျပးလိုက္ရတာ ေမာေမာနဲ႔ ဘယ္ေနရာေတြေရာက္မွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး .... ေနာက္ေတာ့ပင္ပန္းပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ... ႏိုးလာလို႔ ေဘးကိုၾကၫ့္မိေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ မရင္းႏွီးတဲ့ ေနရာမို႔ ေရျပင္ေပၚ တက္ၾကၫ့္မိတယ္....
ဆူညံေနတဲ့အသံေတြအျပင္ မ်ားျပားလွေသာလူေတြ..... ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ၾကၫ့္ေနတုန္း ခပ္ေဝးေဝးက ဆိုင္းဘုတ္ကိုၾကၫ့္ေတာ့ .....
~ဘုရားေရ.... ေမာင္းမကန္ကမ္းေျခတဲ့.... ဒါဆို ငါျမန္မာႏိုင္ငံဘက္ေရာက္ေနတာေပါ့ ..... အိုး ေပ်ာ္လိုက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း .... ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကတည္းက နန္းေတာ္နဲ႔ ေဝးတဲ့ေနရာေတြကို ေလ်ွာက္သြားခ်င္ေနတာ ခုေတာ့ ေရာက္ခဲ့ပီေပါ့ ,... ေနာက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့ေမေမက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ခ်စ္လို႔ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္နာမည္ကို ျမန္မာလိုေပးထားတာ...ဒါ့အျပင္ ေမေမေျပာျပတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ လွပမႈေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း တစ္ေခါက္ေလာက္ ေရာက္ဖူးခ်င္ေနတာ...~
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ အေပ်ာ္ေတြ ၾကာရွည္မခံခဲ့ပါဘူး.... ရုတ္တရက္ႀကီး ရြာခ်တဲ့ မိုးေၾကာင့္ေပါ့ ....
~ဟြန္း မုန္းလိုက္တာ... ~
ေရထဲျပန္ဆင္းဖို႔ရာျပင္ေနတုန္း မ်က္ဝန္းေထာင့္ကေနျမင္လိုက္ရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ရြယ္တူရိွေလာက္မယ့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္....
~အင္ မိုးရြာလာလို႔ လူေတြအကုန္လံုး သူတို႔ေနရာကိုျပန္ကုန္ပီေလ သူကတစ္ေယာက္တည္း ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚထိုင္ပီး ဘာလုပ္ေနတာပါလိမ့္...~
ကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာၾကၫ့္မိမွ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေလး တသိမ့္သိမ့္တုန္ေနတာကို ေတြ့လိုက္ရတယ္....
~ဟင္ သူငိုေနတာပဲ ဘာလို႔ပါလိမ့္... ~
သူငိုတာျမင္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ ရင္ထဲမွာလည္း အမည္မသိေသာခံစားခ်က္ႀကီးခံစားလိုက္ရတယ္... သူ႔ကိုပဲေျပးၿပီး ႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္သလိုလို| သူ႔ရဲ့ ဝမ္းနည္းမႈေတြကိုပဲ မ်ွေဝခံစားေပးခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာတယ္.... ဒါဘယ္လို ခံစားခ်က္ႀကီးမွန္း ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မခန႔္မွန္းတတ္ေတာ့ဘူး......
Tbc~~~
------------------*------------------
ကကြိုး
ဟီး ဟီး~~ကျွန်တော့် နာမည်က ကကြိုး ပါ။
ကျွန်တော်က ပျော်ပျော်နေတတ်တဲ့ ေရသူထီးလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီးတော့ မြန်မာ-ထိုင်း-လာ အို စတဲ့ သုံး နိုင်ငံထိစပ်ရာ ရေပြင်ဖြစ်သော မဲခေါင်နဲ့ အောက်မဲနမ်(ချောင်ဖယား) မြစ်ရဲ့ နက်ရှိုင်းတဲ့ ရေအောက်ထဲမှာ နေထိုင်ပါ တယ်....ဒါ့အပြင် ကျွန်တော့ ဖခင်က ရေအောက်တိုင်း ပြည်ရဲ့ ဘုရင်တစ်ပါးလည်း ဖြစ်ပါတယ်...ကျွန်တော့်မှာ အစ်မတစ်ယောက်ရှိတယ်...ကျွန်တော့ အစ်မက စည်းကမ်းကြီးတဲ့အပြင် ပူညံပူညံတအား လုပ်ပါတယ်...အာ့ကြောင့် ကျွန်တော် နဲ့ ခဏဏရန်ဖြစ်ရတယ်| စကားများရတယ် ဒါလဲသူကနားငြီးအောင်လုပ်မြဲပဲ... နင်ဒီလိုပြောရတာ မမော ဘူးလား ဆိုတော့ ငါ မှမပြောရင်နင့်ကိုဘယ်သူလာပြောမှာလဲတဲ့...ဒီတော့ ကျွန်တော်မှာ သူ့ပဲကျေးဇူးတင်ရတော့ မလိုလို...မေမေဆုံးသွားပြီးကတည်းက သူကကျွန်တော့်ကို ဆုံးမသလိုလိုနဲ့ ပူညံပူညံလုပ်နေတာ...ဖေဖေ့ကိုပြောတော့ လွှတ်ထားလိုက်ပါသားရယ်တဲ့ သူမွေးလာတုန်းက ဖေဖေသူ့ကိုကျပ်မပြည့်မှန်း မသိခဲ့ဘူးတဲ့ ဒီတော့ ကျွန်တော် လည်း လွှတ်ထားလိုက်တော့တယ်..အင်းလေ ကျပ်မပြည့်တဲ့သူနဲ့ ပြိုင်ပြောလို့ ဟိုကဘာသိမှာလည်းဆိုပြီး ( တကယ်တော့ ဖေဖေတောင် မနိုင်တာ ကျွန်တော်က ဘယ်လိုလုပ်နိုင်မလဲ သိပြီး တော့ပါ TT)
ဒီနေ့ ကျွန်တော် ပျင်းပျင်းနဲ့လျှောက်သွားနေတုန်း ကျောက်ဆောင်အကွယ်မှာ Oarfish( ထိုင်း နဲ့ လာအိုလူမျိုးတွေ ဖယာ့နာဂ(phaya naga)လို့ခေါ် တဲ့ နတ်နဂါး) တစ်ကောင်ကိုတွေ့လို့ မင်းခေါင်းပေါ်က အနီရောင်အမောက်လိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ဟာက ဟိုလေ လူသားတွေစီးစီးနေတဲ့ မြင်းဆိုတဲ့အကောင်တွေရဲ့ အမြှီးနဲ့ တူတယ်နော် လို့ပြောမိပါ တယ် ဒေါသတကြီးနဲ့ နောက်ကနေတဟုန်ထိုး လိုက်လာ လို့ပြေးလိုက်ရတာ မောမောနဲ့ ဘယ်နေရာတွေရောက်မှန်းကိုမသိတော့ဘူး .... နောက်တော့ပင်ပန်းပီး အိပ်ပျော်သွားတာ... နိုးလာလို့ ဘေးကိုကြည့်မိတော့ ကိုယ်နဲ့ မရင်းနှီးတဲ့ နေရာမို့ ရေပြင်ပေါ် တက်ကြည့်မိတယ်....
ဆူညံနေတဲ့အသံတွေအပြင် များပြားလှသောလူတွေ..... ကြောက်ကြောက်နဲ့ကြည့်နေတုန်း ခပ်ဝေးဝေးက ဆိုင်းဘုတ်ကိုကြည့်တော့ .....
~ဘုရားရေ.... မောင်းမကန်ကမ်းခြေတဲ့.... ဒါဆို ငါမြန်မာနိုင်ငံဘက်ရောက်နေတာပေါ့ ..... အိုး ပျော်လိုက်တဲ့ဖြစ်ခြင်း .... ကျွန်တော်ငယ်ငယ်ကတည်းက နန်းတော်နဲ့ ဝေးတဲ့နေရာတွေကို လျှောက်သွားချင်နေတာ ခုတော့ ရောက်ခဲ့ပီပေါ့ ,... နောက်ပြီး ကျွန်တော့မေမေက မြန်မာနိုင်ငံကို ချစ်လို့ဆိုပြီး ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမ နှစ်ေယာက်နာမည်ကို မြန်မာလိုေပးထားတာ...ဒါ့အပြင် မေမေပြောပြတဲ့ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ လှပမှုတွေကြောင့် ကျွန်တော်လည်း တစ်ခေါက်လောက် ရောက်ဖူးချင်နေတာ...~
ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့် အပျော်တွေ ကြာရှည်မခံခဲ့ပါဘူး.... ရုတ်တရက်ကြီး ရွာချတဲ့ မိုးကြောင့်ပေါ့ ....
~ဟွန်း မုန်းလိုက်တာ... ~
ရေထဲပြန်ဆင်းဖို့ရာပြင်နေတုန်း မျက်ဝန်းထောင့်ကနေမြင်လိုက်ရတဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ ရွယ်တူရှိလောက်မယ့် ကောင်လေးတစ်ယောက်....
~အင် မိုးရွာလာလို့ လူတွေအကုန်လုံး သူတို့နေရာကိုပြန်ကုန်ပီလေ သူကတစ်ယောက်တည်း ကျောက်ဆောင်ပေါ်ထိုင်ပီး ဘာလုပ်နေတာပါလိမ့်...~
ကျွန်တော်သေချာကြည့်မိမှ သူ့ခန္ဓာကိုယ်လေး တသိမ့်သိမ့်တုန်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်....
~ဟင် သူငိုနေတာပဲ ဘာလို့ပါလိမ့်... ~
သူငိုတာမြင်ရတော့ ကျွန်တော့် ရင်ထဲမှာလည်း အမည်မသိေသာခံစားချက်ကြီးခံစားလိုက်ရတယ်... သူ့ကိုပဲပြေးပြီး နှစ်သိမ့်ပေးချင်သလိုလို| သူ့ရဲ့ ဝမ်းနည်းမှုတွေကိုပဲ မျှဝေခံစားပေးချင်သလိုလို ဖြစ်လာတယ်.... ဒါဘယ်လို ခံစားချက်ကြီးမှန်း ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်တောင် မခန့်မှန်းတတ်တော့ဘူး......
Tbc~~~
------------------*------------------
Zawgyi...
ကႀကိဳး
ဟီး ဟီး~~ကြၽန္ေတာ့္ နာမည္က ကႀကိဳး ပါ။
ကြၽန္ေတာ္က ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ ေရသူထီးေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာ-ထိုင္း-လာ အို စတဲ့ သံုး ႏိုင္ငံထိစပ္ရာ ေရျပင္ျဖစ္ေသာ မဲေခါင္နဲ႔ ေအာက္မဲနမ္(ေခ်ာင္ဖယား) ျမစ္ရဲ့ နက္ရိႈင္းတဲ့ ေရေအာက္ထဲမွာ ေနထိုင္ပါ တယ္....ဒါ့အျပင္ ကြၽန္ေတာ့ ဖခင္က ေရေအာက္တိုင္း ျပည္ရဲ့ ဘုရင္တစ္ပါးလည္း ျဖစ္ပါတယ္...ကြၽန္ေတာ့္မွာ အစ္မတစ္ေယာက္ရိွတယ္...ကြၽန္ေတာ့ အစ္မက စည္းကမ္းႀကီးတဲ့အျပင္ ပူညံပူညံတအား လုပ္ပါတယ္...အာ့ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ နဲ႔ ခဏဏရန္ျဖစ္ရတယ္| စကားမ်ားရတယ္ ဒါလဲသူကနားၿငီးေအာင္လုပ္ၿမဲပဲ... နင္ဒီလိုေျပာရတာ မေမာ ဘူးလား ဆိုေတာ့ ငါ မွမေျပာရင္နင့္ကိုဘယ္သူလာေျပာမွာလဲတဲ့...ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မွာ သူ႔ပဲေက်းဇူးတင္ရေတာ့ မလိုလို...ေမေမဆံုးသြားၿပီးကတည္းက သူကကြၽန္ေတာ့္ကို ဆံုးမသလိုလိုနဲ႔ ပူညံပူညံလုပ္ေနတာ...ေဖေဖ့ကိုေျပာေတာ့ လႊတ္ထားလိုက္ပါသားရယ္တဲ့ သူေမြးလာတုန္းက ေဖေဖသူ႔ကိုက်ပ္မျပၫ့္မွန္း မသိခဲ့ဘူးတဲ့ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လည္း လႊတ္ထားလိုက္ေတာ့တယ္..အင္းေလ က်ပ္မျပၫ့္တဲ့သူနဲ႔ ၿပိဳင္ေျပာလို႔ ဟိုကဘာသိမွာလည္းဆိုၿပီး ( တကယ္ေတာ့ ေဖေဖေတာင္ မႏိုင္တာ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မလဲ သိၿပီး ေတာ့ပါ TT)
ဒီေန့ ကြၽန္ေတာ္ ပ်င္းပ်င္းနဲ႔ေလ်ွာက္သြားေနတုန္း ေက်ာက္ေဆာင္အကြယ္မွာ Oarfish( ထိုင္း နဲ႔ လာအိုလူမ်ိဳးေတြ ဖယာ့နာဂ(phaya naga)လို႔ေခၚ တဲ့ နတ္နဂါး) တစ္ေကာင္ကိုေတြ့လို႔ မင္းေခါင္းေပၚက အနီေရာင္အေမာက္လိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ဟာက ဟိုေလ လူသားေတြစီးစီးေနတဲ့ ျမင္းဆိုတဲ့အေကာင္ေတြရဲ့ အၿမႇီးနဲ႔ တူတယ္ေနာ္ လို႔ေျပာမိပါ တယ္ ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ေနာက္ကေနတဟုန္ထိုး လိုက္လာ လို႔ေျပးလိုက္ရတာ ေမာေမာနဲ႔ ဘယ္ေနရာေတြေရာက္မွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး .... ေနာက္ေတာ့ပင္ပန္းပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ... ႏိုးလာလို႔ ေဘးကိုၾကၫ့္မိေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ မရင္းႏွီးတဲ့ ေနရာမို႔ ေရျပင္ေပၚ တက္ၾကၫ့္မိတယ္....
ဆူညံေနတဲ့အသံေတြအျပင္ မ်ားျပားလွေသာလူေတြ..... ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ၾကၫ့္ေနတုန္း ခပ္ေဝးေဝးက ဆိုင္းဘုတ္ကိုၾကၫ့္ေတာ့ .....
~ဘုရားေရ.... ေမာင္းမကန္ကမ္းေျခတဲ့.... ဒါဆို ငါျမန္မာႏိုင္ငံဘက္ေရာက္ေနတာေပါ့ ..... အိုး ေပ်ာ္လိုက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း .... ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကတည္းက နန္းေတာ္နဲ႔ ေဝးတဲ့ေနရာေတြကို ေလ်ွာက္သြားခ်င္ေနတာ ခုေတာ့ ေရာက္ခဲ့ပီေပါ့ ,... ေနာက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့ေမေမက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ခ်စ္လို႔ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္နာမည္ကို ျမန္မာလိုေပးထားတာ...ဒါ့အျပင္ ေမေမေျပာျပတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ လွပမႈေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း တစ္ေခါက္ေလာက္ ေရာက္ဖူးခ်င္ေနတာ...~
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ အေပ်ာ္ေတြ ၾကာရွည္မခံခဲ့ပါဘူး.... ရုတ္တရက္ႀကီး ရြာခ်တဲ့ မိုးေၾကာင့္ေပါ့ ....
~ဟြန္း မုန္းလိုက္တာ... ~
ေရထဲျပန္ဆင္းဖို႔ရာျပင္ေနတုန္း မ်က္ဝန္းေထာင့္ကေနျမင္လိုက္ရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ရြယ္တူရိွေလာက္မယ့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္....
~အင္ မိုးရြာလာလို႔ လူေတြအကုန္လံုး သူတို႔ေနရာကိုျပန္ကုန္ပီေလ သူကတစ္ေယာက္တည္း ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚထိုင္ပီး ဘာလုပ္ေနတာပါလိမ့္...~
ကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာၾကၫ့္မိမွ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေလး တသိမ့္သိမ့္တုန္ေနတာကို ေတြ့လိုက္ရတယ္....
~ဟင္ သူငိုေနတာပဲ ဘာလို႔ပါလိမ့္... ~
သူငိုတာျမင္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ ရင္ထဲမွာလည္း အမည္မသိေသာခံစားခ်က္ႀကီးခံစားလိုက္ရတယ္... သူ႔ကိုပဲေျပးၿပီး ႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္သလိုလို| သူ႔ရဲ့ ဝမ္းနည္းမႈေတြကိုပဲ မ်ွေဝခံစားေပးခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာတယ္.... ဒါဘယ္လို ခံစားခ်က္ႀကီးမွန္း ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မခန႔္မွန္းတတ္ေတာ့ဘူး......
Tbc~~~
------------------*------------------
Коментарі