5
ၿပီးရင္လဲ ဖယ္ဗ်ာ ခင္ဗ်ားကိုယ္ႀကီးက ေလးတယ္ "
ခ်န္ေ႐ွာင္က်ိ
တကယ္တည္း သူကိုယ္ႀကီးနဲ႔ဖိထားတာ လူကေသေတာ့မယ္
" ျပီးၿပီလို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ လုပ္ဦးမွာ "
"ဘာ...ခင္ဗ်ား ခင္ဗ်ားေသေအာင္လုပ္ေနတာလား မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ေနာက္ေန႔မွလုပ္ "
" ေနာက္ေန႔လဲလုပ္မွာ ခုလဲလုပ္မွာ ေနာက္ေန႔က်ရင္
ဆဲျကမး္တဲ့ ပါးစပ္ေလးကိုလုပ္မွာ "
"လုပ္ၾကည့္ေလ ျပတ္သြားေအာင္ကိုက္ျပစ္မွာ"
"ဟားဟား မင္းကကိုက္ရဲလို႔လား မင္းရဲ႕ ႐ွစ္စြမ္းနဲ႔ ဆရာတူညီကိုေတြရဲ႕ အသက္ကို မႏွေမ်ာေတာ့ဘူးလား ဟမ္ "
ေျပာရင္း ခ်န္ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ ေမးကိုဆြဲေမာ့ေစလိုက္သည္
"ဘာလို႔ႏွေမ်ာရမွာလဲ သတ္ခ်င္ရင္သြားသတ္ေလ ၿပီးရင္က်ေနာ္ကို လြတ္ေပးလိုက္ ဒါမွမဟုတ္လည္း
ရြဲ႔ ဂိုဏ္းက ဂိုဏ္းသားေတြထဲမွာ က်ေနာ့္ထက္လွတာ ကိတ္တာေတြပါတာပဲ ခင္ဗ်ားႀကိဳက္မွာပါ "
ပိုင္းေလာ့က်င္း
ရြဲ႔သလို ေစာင္းသလို နဲ႔ သူ႔မ်က္လုံးကို တည့္တည့္စိုက္ၾကည့္ကာ ေျပာေနတဲ့ ထိုအျဖဴေကာင္ေလးကို နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ ခုသူေျပာေနတာ ဧကရာဇ္ တစ္ပါးဆိုတာမွ သိပါေလစ
"ကိတ္တာ "
နားမလည္သည့္ ေဝါဟာရ မို႔ေရရြတ္လိုက္မိေတာ့
ပါးစပ္မွ ေရရြက္လိုက္မိေတာ့ စိတ္မ႐ွည္သလို အသံေလးနဲ႔
ေျဖၾကားလာတဲ့ စကားစုတို႔ေၾကာင့္ မွင္သက္သြားရသည္
"ဟာဗ်ာ... တင္ေတြဘာေတြပိုထြက္ေနတာကိုေျပာတာဗ်ာ"
" ........."
ပိုင္းေလာ့က်င္း
ဒီလို စကားစုမ်ိဳးလည္း ႐ွိတာပဲလား ငါဘာလို႔မသိပါလိမ့္
ဘာပဲဖစ္ျဖစ္ ထပ္မံဆာေလာင္ေနၿပီ အေသြးသားတို႔ေၾကာင့္
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္စဖို႔ဦးတည္လိုက္ေတာ့သည္
"ဘာ ဘာလဲ မလုပ္ အြန္႔ အြန္း....."
ေမးအား ဆြဲေမာ့ထားလ်က္ပင္ မ်က္ႏွာနားကပ္လာေသာ
ပိုင္းေလာ့က်င္း မ်က္ႏွာေၾကာင့္ ေ႐ွာင္က်ိလန္႔သြားကာ ေအာ္မည္အျပဳ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ ႏွခမ္းသားႏုႏုေလးေတြကို
ခန္႔ညားလွပေသာ ႏွခမ္းတို႔ကဖိပိတ္ျပစ္လိုက္ေလသည္
ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ အားမ႐ွိေတာ့တဲ့ လက္ေတြက
ပိုင္းေလာ့က်င္းရဲ႕မ်က္နွာကို တြန္းဖယ္ေနေပမယ့္
အရာေတာင္မဝင္ေပ
လြတ္ထြက္သြားေအာင္ ေခါင္းကိုရမ္းကာ ႐ုန္းလိုပ္ခ်င္ေပမယ့္ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ထိန္းကိုင္ထားတာမို႔
မ႐ူမလွႏွင့္ အနမ္းခံေနရသည္
အထဲကိုဝင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနသည့္ လ်ွာကိုဝင္ခြင့္မျပဳပဲ
ေ႐ွာင္က်ိတစ္ေယာက္ အံကိုတင္းတင္က်ိတ္ထားေတာ့
ပိုင္းေလာ့က်င္း ရဲ႕လက္တစ္ဖက္က ေအာက္ကိုဆင္းသြားၿပီး
ပန္းေဖ်ာ့ေရာင္ ပြင့္ခ်က္ေလးေပၚတင္ၿပီး လက္မနဲ႔လက္ညိဳ႕ကိုသုံးကာ အားျပင္းျပင္းေလးဖိေခ်ေပးလိုက္ေတာ့မွ
အ့...
ပြင့္ဟသြားတာႏွင့္တၿပိဳင္နဲ႔ လ်ွာကိုအလ်ွင္ျမန္ပင္ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ခံတြင္းတစ္ခုလုံးကို ေနရာလပ္မက်န္ေအာင္
ၾကမ္းတမ္းစြာ ျခယ္လွယ္ေနေတာ့သည္
ပြင့္ဖက္ေလးေပၚက လက္ေတြကလည္း မရပ္တမ္း
ေျခေနတာေၾကာင့္ ေ႐ွာင့္က်ိတစ္ေယာက္ကမာၻပ်က္ေနေလၿပီ
အြန္း......အြန္း..
တအြန္းအြန္း တအဲအဲနဲ႔ ႐ုန္းေနေပမယ့္ ပိုင္းေလာ့က်င္းဂ႐ုမစိုက္စြာပင္ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ခံတြင္းအရသာကို
ဆက္လက္ခံစားေနေလသည္
စိတ္ႀကိဳက္ခံစားၿပီးမွ လြတ္ေပးလိုက္ေတာ့
ပါးစပ္ေလးဟစိဟစိနဲ႔ အသက္႐ူေနတဲ့ပုံက အေသြးသားေတြကိုပိုမိုဆူလာေစသည္
လည္ပင္းေလးတစ္ခ်က္ နမ္းလိုက္ၿပီး ပြင့္ဖက္ေလးတစ္ဖက္ကို ဆြဲငုံကာ က်န္တစ္ဖက္ကို
ဖိေနလိုက္ေတာ့ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ သည္းသံေလးေတြ ပလုံစီထြက္ေပၚလာေတာ့သည္
"အာ့.... ဟင ့္မလုပ္ပါနဲ႔...အား.....အ့.. မကိုက္နဲ႔.. အ့ အာ့း..."
ခ်န္ေ႐ွာင္က်ိ
သြားပါၿပီ ဒီလူႀကီးရဲ႕အျပဳစုမွာက်ေနာ္ သာယာေနၿပီ
ေအာက္က က်ေနာ့္ညီေလးက ေခါင္းေထာင္ေနၿပီ
လူပဲေလ ဆြရင္ေတာ့ ႂကြမွာပဲမဟုတ္လား
"Oh..မင္းရဲ႕ ညီဖြားေလးက ေထာင္မတ္ေနၿပီပဲ
ဘယ္လိုလဲ လိုခ်င္ေနၿပီလား ဟမ္"
"ေသေလ ေသမ်ာမို႔လိုခ်င္ရမွာလား လိုခ်င္တာမဟုတ္ဘူး
လုပ္ခ်င္ေနတာ ခင္ဗ်ားႀကီးဆနၵေတြျပည့္ၿပီဆိုေတာ့
က်ေနာ့္ အလွည့္ပဲ ခင္ဗ်ားႀကီးေအာက္ကေန က်ေနာ္လုပ္မယ္"
ပိုင္းေလာ့က်င္း
ရီရခက္ ငိုရခက္ပါလား
ခု ဧကရာဇ္ ကိုလုပ္မယ္လို႔ထိုေကာင္ေလးေျပာလိုက္တာလား
ဒီကေလး စိတ္ေတာ့မွန္ေသးရဲ႕လား
"ဟားဟား မင္းလိုသတၱိမ်ိဳးမျမင္ဘူးခဲ႔ကြာ
အရမ္းေတြ သတၱိေကာင္းေနတယ္ေပါ့ေလ
ကိုယ့္ကိုေတာင္ လုပ္မယ္ဆိုေတာ့ ဒါေပမယ့္
အခုမင္းမွာ လုပ္ဖို႔အားေရာ႐ွိလို႔လား ကေလးရဲ႕
ကိုယ္ထင္တာေတာ့ မင္းလက္ေတာင္မေျမာက္ႏိုင္ဘူးလားလို႔"
ေလွာင္ၿပီးေျပာေနတဲ့ ပိုင္းေလာ့က်င္း ရဲ႕ ၿပီတီတီအျပဳံးေတြနဲ႔
မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ၿပီး
"ရမလားလို႔ေပါ့ဗ်ာ မရေတာ့လဲအရင္းေပါ့
ဖယ္ဗ်ာ က်ေနာင့္ဖာသာလက္နဲ႔ေျဖ႐ွင္းမယ္"
ေျပာရင္းနဲ႔ ေ႐ွာင္က်ိလက္ေတြကို ေအာက္ဆီပို႔လိုက္ေပမယ့္ လမ္း တဝက္မွာတင္ ဖမ္းခ်ဳပ္ခံလိုက္ရေလသည္
"ဘာလုပ္တာလဲ လြတ္ေပး "
"ေနပါဦး ဆနၵေတြက ေစာလွခ်ည္လား ကိုယ္မင္းကိုအရင္လုပ္ဦးမယ္ ၿပီးမွမင္းကိစၥကို႐ွင္း"
" ေဘာေကာင္ႀကီး ယုတ္မာတာ ႏွစ္ေယာက္မ႐ွိဘူး
လြတ္ဗ်ာ ခင္ဗ်ားႀကီးလုပ္ခ်င္ရင္လုပ္ပါ့လား က်ေနာ့္ဘာသာေျဖ႐ွင္းမယ္ မရေတာ့ဘူးလို႔...."
မာေထာင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ အငယ္ေကာင္ေလးကို
ပိုင္းေလာ့က်င္း ငုံၾကည့္လိုက္ၿပီး လူယုတ္မာအျပဳံးျပဳံးကာ
"မရပါဘူး ကိုယ္ၿပီးမွ ခြင့္ျပဳေပးမယ္ "
ေျပာၿပီး ေဘးမွာခြၽတ္ထားတဲ့ အဝတ္တစ္ထည္ကိုယူကာ
ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေခါင္းရင္းက ကုတင္တိုင္ႏွင့္
တြဲခ်ည္ကာ ထားလိုက္ေလသည္
"ယုတ္မာတယ္လြတ္ေပးပါ က်ေနာ္လိုက္ေရာပါ့မယ္ က်ေနာ္အရင္ေျဖ႐ွင္းျပေဇ ေအာင့္ ေအာင့္ေနၿပီ "
ေလသံေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးနဲ႔ ေ႐ွာင္က်ိတစ္ေယာက္ အသနားခံေနေပမယ့္ ပိုင္းေလာ့က်င္း က ဂ႐ုမစိုက္စြာပင္
ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ ေပါင္ေတြကိုဆြဲကားလိုက္ၿပီး အလယ္မွာေနရာယူကာ ေသြးေတြေပက်ံေနတဲ့
ေ႐ွာင္က်ိရဲအဝေလးထဲကို သူရဲ႕ ႀကီးမားလြန္းတဲ့အရာကို
တသစခ်က္ထဲအ႐ွိန္နဲ႔ ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေတာ့
ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ ေက်ာေလး တစ္ေတာင္ေလာင္ေကာ့တတ္သြားေတာ့သည္
ထိုအခိုက္ ထိုအခန္းထဲတြင္ ေတာင္းပန္သံ ငိုေကြၽးသံ
ေအာ္ဟစ္သံတို႔ႏွင့္ ဆူညံလာေတာ့သည္
"အား....ေတာ္ပါေတာ့ အ့...အ့...ရပ္...ရပ္ေပး အား...
ဟင့္.... .....နာတယ္...အာ့...နာတယ္လို႔....အာ့
အ့...အ့..အား...အား....အား....အရမ္း...နာ..နာတယ္
အား...."
ဘယ္ေလာက္ပဲေတာင္းပန္ေနပါေစ ဂ႐ုမစိုက္တဲ့
ပိုင္းေလာ့က်င္း ကေတာ့ အ႐ွိန္ပင္ပိုတင္ကာ
သာယာစြာပင္ညီးညဴ၍ အားျပင္းျပင္းနဲ႔လုပ္ေဆာင္ေနေလသည္
"ဟူး...ေကာင္းတယ္..အာ့...အတြင္းသားေတြက...ဟား.....႐ူးေလာက္တယ္....အ့...အ့....အ့.....ေကာင္းလြန္းတယ္
ဟား....အ့..အာ့..."
ေသြးေတြေျခာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕အဝေလးမွာ
ထပ္မံထြက္လာတဲ့ ေသြးနီရဲရဲေတြနဲ႔
အိပ္ရာခင္းမွာလည္း ျမင္မေကာင္းေလာက္ေအာင္
တြန့္ေက်ကာ ဟိုတစ္ကြက္ ဒီကြက္ ေသြးကြက္ေတြႏွင့္
အေရာင္ျခယ္ထားၿပီး အသားခ်င္းထိခက္သံတို႔က ဆူညံစြာ
အခန္းတစ္ခုလုံးမွာလည္း အနံအသက္တို႔က ထုံလြမ္းလ်က္
ၾကမ္းတမ္းစြာ တရပ္စပ္ျပစ္ေဆာင့္ၿပီးေနာက္မွာ
အျဖဴေရာင္ျပစ္ျပစ္အရည္ေတြ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ကိုယ္တြင္းထဲကို
စီးဝင္သြားၿပီးသည့္တိုင္ ပိုင္းေလာ့က်င္း ရဲ႕အရာက
ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ အတြင္းသားထဲကို ေလးငါးခ်က္ေလာက္
ျပစ္ေဆာင့္ကာ ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ အင့္ ခနဲ႔အသံထြက္ကာ
ခနၵာကိုယ္ေလး ဆက္ခနဲတုန္သြားေလသည္
ပိုင္းေလာ့က်င္း
ထိုအျဖဴေကာင္ေလးရဲ႕ ေအာက္ပိုင္းကိုငုံၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေကာင္းေသးေသးေလးက ေထာင္ေနတုန္းဆိုေပမယ့္
အနည္းငယ္ေပ်ာ့ေနေလၿပီ
နဖူးကိုတစ္ခ်က္ငုံနမ္းလိုက္ၿပီး လက္ကခ်ည္ေႏွာင္ထားသည္ကိုေျဖေပးလိုက္ေပမယ့္
တစက္မွမလူပ္ပဲ ထိုအေနထားတိုင္းပဲ႐ွိေနတာမို႔
နည္းနည္းေတာင္ရီခ်င္သြားသည္ ထိုကေလး အားကုန္ေနတာလား စိတ္ဆိုးေနတာလား
မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြေရာ ႏွာသီးလုံးလုံးပါ နီရဲေနေအာင္ ငိုထားသည္က ခ်စ္စရာေကာင္းေနၿပီး ေခါင္းကို တစ္ဖက္တြင္ေစာင္းကာ အၾကည့္ပင္လြဲထားသည္က
မုန္႔မစားရလို႔ စိတ္ေကာက္ေနသည့္ကေလးတစ္ေယာက္ႏွယ္
အသဲယားလြန္းလို႔ ႏွာသီးထိပ္ေလးကိုတစ္ခ်က္ဖိညစ္လိုက္ေပမယ့္
မ်က္ရည္ေလးေတြ ဝဲတတ္လာသည္ကလြဲလို႔ ဘာမွေျပာမလာ အၾကည့္ကလည္းလြဲထားဆဲ
" ကေလးေလး ဆနၵေဆြ ေျဖ႐ွင္းခ်င္တယ္ဆို ခုရၿပီေလ "
ပါးျပင္ေလကို ေနရာလပ္မက်န္နမ္းရင္းေျပာလိုက္ေပမယ့္
ထိုအျဖဴေကာင္ေလးကေတာ့ အၾကည့္လြဲထားရင္းပင္
"မလိုေတာ့ဘူး."
အက္ကြဲပါႏွမ္းေနသညိ့အသံေလးက တစ္မ်ိဳးေလးေပမယ့္
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေအာ္ငိုခဲ့ပါလိမ့္
"ဘာလို႔လဲ...ကေလး...ဒီကိုၾကည့္ဦး.."
ေမးေစကေနဆြဲလွည့္ၿပီး အၾကည့္ခ်င္းဆုံေစလိုက္ေပမယ့္
အၾကည့္ကိုမူလြဲထားဆဲ
"မသိဘူး"
ပိုင္းေလာ့က်င္း
အသံအက္အက္ေလးက အသဲယားဖို႔ေကာင္းလွပါေပ့
ဘယ္လိုေတာင္ျမဴဆြယ္ေနပါလိမ့္ေနာ္
"ဘာလို႔ မင္းရဲ႕အေကာင္းေသးေသးေလးက ေထာင္မတ္ေနတုန္းပဲကို"
"$ပိုေတြ လာေျပာမေနနဲ႔ လက္ေတာင္နည္းနည္းေလးမွ
လူပ္လို႔မရေတာ့တဲ့ဟာ ဘယ္လိုေျဖ႐ွင္းရမွာလဲ ေဘာပဲ"
ပိုင္းေလာ့က်င္း
အျဖဴေကာင္ေလးစကားေၾကာင့္ လက္ေတြစီအၾကည့္ေရာင္သြားေတာ့ လက္ေကာက္ဝက္ေလးေတြက ရဲရဲနီေနၿပီး ေရာင္ကိုင္းေနေလသည္
ေျသာ ဒါေၾကာင့္ကိုး
အသံအက္အက္ေလးနဲ႔ ရန္ေတြ႔ဖို႔မနည္းအားယူုပီးေျပာေနတဲ့ပုံေလးက
စိတ္ကိုထပ္ဆြေနသလားပဲ
"ေျသာ္ အဲလိုလား ကိုယ္႐ွင္းေပးမယ္"
"မလိုပါဘူး... $တဏု႐ူး..."
ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ အက္ကြဲကြဲအသံေလးနဲ႔ ဆဲသံေလးေၾကာင့္
ပိုင္းေလာ့က်င္း မ်က္ခုံးေတြေျမာက္တတ္သြားၿပီး
ုျပဳံးေရာင္သန္းလာကာ
"ေကာင္းၿပီေလ ကိုယ္႐ွင္းေပးမယ္ "
ေျပာရင္း ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ေက်ာေအာက္ကိုလက္လ်ိဳသြင္းကာ
ဆြဲေမွာက္လိုက္ေတာ့ အင့္ ခနဲအသံေလးထြက္ကာ
ခါးေလးကဆြဲမၿပီး ေလးဘက္ေထာက္အေနထားျဖစ္ေအာင္
ျပင္ေနေလသည္
ေ႐ွာင္က်ိ
သူ သူဘာလုပ္ေနတာလဲ ေလးဘက္ေထာက္ဖို႔လိုလို႔လား
မဟုတ္မွ ထပ္လုပ္မလို႔လား
ေ႐ွာင္က်ိအေတြးတို႔ပင္ မဆုံးလိုက္ပါေခ်
ကိုယ္ထဲကို အ႐ွိန္နဲ႔ျပစ္ဝင္လာတဲ့အရာေၾကာင့္
မ်က္လုံးေတြေတာင္ ျပာေဝသြားၿပီထင္ပ့
ခနၵာကိုယ္ အေ႐ွ႕ပိုင္းတစ္ခုလုံးက ေမွာက္ရပ္အေနတိုင္းပင္
ပုံပုံက်ေနကာ အေနာက္ပိုင္းကေတာ့ ပိုင္းေလာ့က်င္းစိတ္တိုင္းက် ဆြဲေထာင္ကာ ထိန္းကိုင္ထားေလသည္
အေနာက္မွ ေဆာင့္ေနရင္းပင္ ေ႐ွာင္က်ိ၏ အငယ္ေကာင္ေလးအား
ေ႐ွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ျပဳလုပ္ေပးေနသည္
နာက်င္မူေရာ သာယာမူေရာ ေရာပြန္းေနသည့္ ကာမစပ္ရပ္မူဆိုေပမယ့္ အေ႐ွ႕ပိုင္းအခ်ိန္ေတြကလုပ္ထားတာေတြေၾကာင့္
ဘယ္လိုမွမသာႏိုင္ပဲ နာက်င္မူေတြေၾကာင့္ သတိပင္မရတစ္ခ်က္ ရတစ္ခ်က္ျဖစ္ေနေလၿပီ
ေ႐ွာင္က်ိစိတ္ထဲတြင္ေတာ့
တဏုာ႐ူးေကာင္ ငါဟိုဘက္ေလာကျပန္ေရာက္ၾကည့္
မင္းကိုဘယ္လို ခ်န္ေ႐ွာင္က်ိေအာက္ပို႔မလဲဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ေန
ပိုင္းေလာ့က်င္း
တတိယႀကိမ္ အထြဋ္အထိပ္ေရာက္႐ွိသြားေတာ့
သူလဲေတာ္ေတာ္ ေမာေနၿပီ ေအာက္ကေကာင္ေလးလဲ ၿပီးဆုံးသြားၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာလား သတိေမ့သြားတာလားမေျပာတတ္ မ်က္ဝန္းေတြမွိတ္ၿပီး
တုတ္တုတ္မလူပ္ေတာ့ ထားပါေလ
အသက္နဲ႔အေဝးႀကီး သုံးခါေလာက္ေလးကေတာ့
ထိုသို႔ေတြးၿပီး ေမွာက္ရပ္ျဖစ္ေနသည့္ေ႐ွာင္က်ိေပၚ
ေမွာက္လ်က္ပင္ ထပ္လ်က္ အိပ္စက္ျခင္းစီသို႔.........
.........................................................
ထိုအခန္း၏ အျပင္ဘက္တြင္
အခန္းတံခါးရြက္ကို နားႏွင့္ကပ္ကာ နားစိုက္ေနသည့္လူႏွစ္ေယာက္
တျခားလူမဟုတ္ ကိုယ္ရံေတာ္ ယင္းမွင့္ယီေပ
ခဏအၾကာ ခနၵာကိုယ္မ်ားျပန္လွည့္ကာ တံခါးအားေက်ာေပးလ်က္ ေက်ာက္႐ုပ္မ်ားသဖြယ္ ျပန္လည္ေနရာယူလိုက္ၿပီး
ကိုယ္ရံေတာ္ယီက စကာ လက္တစ္ဖက္ကိုဆန္႔တန္းလိုက္ၿပီး
သုံးခ်ီ ငါႏိုင္ၿပီ ဟု စာလုံးျဖင့္ပုံေဖာ္ေရးသားလိုက္သည္
ယင္းကမူ အေရးမစိုက္သည့္မွယ္ တခ်က္မ်ၾကည့္ၿပီး
အၾကည့္ျပန္လြဲသြားေလသည္
ခဏအၾကာ ယီက ယင္း၏ပခုံးအား လက္ၿငိဳးျဖင့္
နစ္ခ်က္ထိတို႔လိုက္ၿပီး
မယုတ္မာနဲ႔
မင္းကႏွစ္ခ်ီ ငါကႏွစ္ခ်ီအထက္
သုံးခ်ီဆိုေတာ့ ငါႏိုင္ၿပီ
ေပး ေလာင္းေၾကး
ယင္းကမူ ၾကည့္ၿပီးသကာလ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ
ရင္ဘက္ထဲသို႔လက္ႏိုက္ၿပီး ေငြသားတစ္တုံးထုတ္ယူကာ
ယီသို့ လွမ္းေပးလိုက္ရေတာ့သည္
ေအာင္ႏိုင္သူအျပဳံးျပဳံးကာ ယီတစ္ေယာက္
ေငြတုံးအား ေလေပၚေျမာက္၍ သုံးခါေျမာက္ကစားၿပီးမွ
သိမ္းလိုက္ေတာ့ ယင္း၏မ်က္ခုံးတို႔က တြန႔္ခ်ိဳးသြားေတာ့သည္
ယီမ်က္ႏွာမွာ ေက်ာက္႐ုပ္မ်က္မွာျပန္ျဖစ္သြားေသာ္လည္း
ယင္းကမူ ႏုတ္ခမ္းဆူကာ မ်က္ေမွာင္က်ဴက္ေနလ်က္
.
.
.
.
.
.
တူဘီ ကိုတိန္ၫြန္႔
......................................................................
(AN/ အမေလးအစကစာေတြျပန္ျပင္မလို႔
ျပန္ျပင္ရင္းနဲ႔သာတင္ေနရင္ေနာက္သုံးႏွစ္ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္🤧 အရင္တိုင္းသာဖတ္က်)
###
ပြီးရင်လဲ ဖယ်ဗျာ ခင်ဗျားကိုယ်ကြီးက လေးတယ် "
ချန်ရှောင်ကျိ
တကယ်တည်း သူကိုယ်ကြီးနဲ့ဖိထားတာ လူကသေတော့မယ်
" ပြီးပြီလို့ ဘယ်သူပြောလဲ လုပ်ဦးမှာ "
"ဘာ...ခင်ဗျား ခင်ဗျားသေအောင်လုပ်နေတာလား မခံနိုင်တော့ဘူး နောက်နေ့မှလုပ် "
" နောက်နေ့လဲလုပ်မှာ ခုလဲလုပ်မှာ နောက်နေ့ကျရင်
ဆဲကြမး်တဲ့ ပါးစပ်လေးကိုလုပ်မှာ "
"လုပ်ကြည့်လေ ပြတ်သွားအောင်ကိုက်ပြစ်မှာ"
"ဟားဟား မင်းကကိုက်ရဲလို့လား မင်းရဲ့ ရှစ်စွမ်းနဲ့ ဆရာတူညီကိုတွေရဲ့ အသက်ကို မနှမျောတော့ဘူးလား ဟမ် "
ပြောရင်း ချန်ရှောင်ကျိရဲ့ မေးကိုဆွဲမော့စေလိုက်သည်
"ဘာလို့နှမျောရမှာလဲ သတ်ချင်ရင်သွားသတ်လေ ပြီးရင်ကျနော်ကို လွတ်ပေးလိုက် ဒါမှမဟုတ်လည်း
ရွဲ့ ဂိုဏ်းက ဂိုဏ်းသားတွေထဲမှာ ကျနော့်ထက်လှတာ ကိတ်တာတွေပါတာပဲ ခင်ဗျားကြိုက်မှာပါ "
ပိုင်းလော့ကျင်း
ရွဲ့သလို စောင်းသလို နဲ့ သူ့မျက်လုံးကို တည့်တည့်စိုက်ကြည့်ကာ ပြောနေတဲ့ ထိုအဖြူကောင်လေးကို နားမလည်နိုင်တော့ ခုသူပြောနေတာ ဧကရာဇ် တစ်ပါးဆိုတာမှ သိပါလေစ
"ကိတ်တာ "
နားမလည်သည့် ဝေါဟာရ မို့ရေရွတ်လိုက်မိတော့
ပါးစပ်မှ ရေရွက်လိုက်မိတော့ စိတ်မရှည်သလို အသံလေးနဲ့
ဖြေကြားလာတဲ့ စကားစုတို့ကြောင့် မှင်သက်သွားရသည်
"ဟာဗျာ... တင်တွေဘာတွေပိုထွက်နေတာကိုပြောတာဗျာ"
" ........."
ပိုင်းလော့ကျင်း
ဒီလို စကားစုမျိုးလည်း ရှိတာပဲလား ငါဘာလို့မသိပါလိမ့်
ဘာပဲဖစ်ဖြစ် ထပ်မံဆာလောင်နေပြီ အသွေးသားတို့ကြောင့်
နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်စဖို့ဦးတည်လိုက်တော့သည်
"ဘာ ဘာလဲ မလုပ် အွန့် အွန်း....."
မေးအား ဆွဲမော့ထားလျက်ပင် မျက်နှာနားကပ်လာသော
ပိုင်းလော့ကျင်း မျက်နှာကြောင့် ရှောင်ကျိလန့်သွားကာ အော်မည်အပြု ရှောင်ကျိရဲ့ နှခမ်းသားနုနုလေးတွေကို
ခန့်ညားလှပသော နှခမ်းတို့ကဖိပိတ်ပြစ်လိုက်လေသည်
ရှောင်ကျိရဲ့ အားမရှိတော့တဲ့ လက်တွေက
ပိုင်းလော့ကျင်းရဲ့မျက်နှာကို တွန်းဖယ်နေပေမယ့်
အရာတောင်မဝင်ပေ
လွတ်ထွက်သွားအောင် ခေါင်းကိုရမ်းကာ ရုန်းလိုပ်ချင်ပေမယ့် လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ထားတာမို့
မရူမလှနှင့် အနမ်းခံနေရသည်
အထဲကိုဝင်ဖို့ကြိုးစားနေသည့် လျှာကိုဝင်ခွင့်မပြုပဲ
ရှောင်ကျိတစ်ယောက် အံကိုတင်းတင်ကျိတ်ထားတော့
ပိုင်းလော့ကျင်း ရဲ့လက်တစ်ဖက်က အောက်ကိုဆင်းသွားပြီး
ပန်းဖျော့ရောင် ပွင့်ချက်လေးပေါ်တင်ပြီး လက်မနဲ့လက်ညို့ကိုသုံးကာ အားပြင်းပြင်းလေးဖိချေပေးလိုက်တော့မှ
အ့...
ပွင့်ဟသွားတာနှင့်တပြိုင်နဲ့ လျှာကိုအလျှင်မြန်ပင်ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ရှောင်ကျိရဲ့ခံတွင်းတစ်ခုလုံးကို နေရာလပ်မကျန်အောင်
ကြမ်းတမ်းစွာ ခြယ်လှယ်နေတော့သည်
ပွင့်ဖက်လေးပေါ်က လက်တွေကလည်း မရပ်တမ်း
ခြေနေတာကြောင့် ရှောင့်ကျိတစ်ယောက်ကမ္ဘာပျက်နေလေပြီ
အွန်း......အွန်း..
တအွန်းအွန်း တအဲအဲနဲ့ ရုန်းနေပေမယ့် ပိုင်းလော့ကျင်းဂရုမစိုက်စွာပင် ရှောင်ကျိရဲ့ခံတွင်းအရသာကို
ဆက်လက်ခံစားနေလေသည်
စိတ်ကြိုက်ခံစားပြီးမှ လွတ်ပေးလိုက်တော့
ပါးစပ်လေးဟစိဟစိနဲ့ အသက်ရူနေတဲ့ပုံက အသွေးသားတွေကိုပိုမိုဆူလာစေသည်
လည်ပင်းလေးတစ်ချက် နမ်းလိုက်ပြီး ပွင့်ဖက်လေးတစ်ဖက်ကို ဆွဲငုံကာ ကျန်တစ်ဖက်ကို
ဖိနေလိုက်တော့ ရှောင်ကျိရဲ့ သည်းသံလေးတွေ ပလုံစီထွက်ပေါ်လာတော့သည်
"အာ့.... ဟင ့်မလုပ်ပါနဲ့...အား.....အ့.. မကိုက်နဲ့.. အ့ အာ့း..."
ချန်ရှောင်ကျိ
သွားပါပြီ ဒီလူကြီးရဲ့အပြုစုမှာကျနော် သာယာနေပြီ
အောက်က ကျနော့်ညီလေးက ခေါင်းထောင်နေပြီ
လူပဲလေ ဆွရင်တော့ ကြွမှာပဲမဟုတ်လား
"Oh..မင်းရဲ့ ညီဖွားလေးက ထောင်မတ်နေပြီပဲ
ဘယ်လိုလဲ လိုချင်နေပြီလား ဟမ်"
"သေလေ သေမျာမို့လိုချင်ရမှာလား လိုချင်တာမဟုတ်ဘူး
လုပ်ချင်နေတာ ခင်ဗျားကြီးဆန္ဒတွေပြည့်ပြီဆိုတော့
ကျနော့် အလှည့်ပဲ ခင်ဗျားကြီးအောက်ကနေ ကျနော်လုပ်မယ်"
ပိုင်းလော့ကျင်း
ရီရခက် ငိုရခက်ပါလား
ခု ဧကရာဇ် ကိုလုပ်မယ်လို့ထိုကောင်လေးပြောလိုက်တာလား
ဒီကလေး စိတ်တော့မှန်သေးရဲ့လား
"ဟားဟား မင်းလိုသတ္တိမျိုးမမြင်ဘူးခဲ့ကွာ
အရမ်းတွေ သတ္တိကောင်းနေတယ်ပေါ့လေ
ကိုယ့်ကိုတောင် လုပ်မယ်ဆိုတော့ ဒါပေမယ့်
အခုမင်းမှာ လုပ်ဖို့အားရောရှိလို့လား ကလေးရဲ့
ကိုယ်ထင်တာတော့ မင်းလက်တောင်မမြောက်နိုင်ဘူးလားလို့"
လှောင်ပြီးပြောနေတဲ့ ပိုင်းလော့ကျင်း ရဲ့ ပြီတီတီအပြုံးတွေနဲ့
မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပြီး
"ရမလားလို့ပေါ့ဗျာ မရတော့လဲအရင်းပေါ့
ဖယ်ဗျာ ကျနောင့်ဖာသာလက်နဲ့ဖြေရှင်းမယ်"
ပြောရင်းနဲ့ ရှောင်ကျိလက်တွေကို အောက်ဆီပို့လိုက်ပေမယ့် လမ်း တဝက်မှာတင် ဖမ်းချုပ်ခံလိုက်ရလေသည်
"ဘာလုပ်တာလဲ လွတ်ပေး "
"နေပါဦး ဆန္ဒတွေက စောလှချည်လား ကိုယ်မင်းကိုအရင်လုပ်ဦးမယ် ပြီးမှမင်းကိစ္စကိုရှင်း"
" ဘောကောင်ကြီး ယုတ်မာတာ နှစ်ယောက်မရှိဘူး
လွတ်ဗျာ ခင်ဗျားကြီးလုပ်ချင်ရင်လုပ်ပါ့လား ကျနော့်ဘာသာဖြေရှင်းမယ် မရတော့ဘူးလို့...."
မာထောင်နေပြီဖြစ်သော ရှောင်ကျိရဲ့ အငယ်ကောင်လေးကို
ပိုင်းလော့ကျင်း ငုံကြည့်လိုက်ပြီး လူယုတ်မာအပြုံးပြုံးကာ
"မရပါဘူး ကိုယ်ပြီးမှ ခွင့်ပြုပေးမယ် "
ပြောပြီး ဘေးမှာချွတ်ထားတဲ့ အဝတ်တစ်ထည်ကိုယူကာ
ရှောင်ကျိရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို ခေါင်းရင်းက ကုတင်တိုင်နှင့်
တွဲချည်ကာ ထားလိုက်လေသည်
"ယုတ်မာတယ်လွတ်ပေးပါ ကျနော်လိုက်ရောပါ့မယ် ကျနော်အရင်ဖြေရှင်းပြဇေ အောင့် အောင့်နေပြီ "
လေသံဖျော့ဖျော့လေးနဲ့ ရှောင်ကျိတစ်ယောက် အသနားခံနေပေမယ့် ပိုင်းလော့ကျင်း က ဂရုမစိုက်စွာပင်
ရှောင်ကျိရဲ့ ပေါင်တွေကိုဆွဲကားလိုက်ပြီး အလယ်မှာနေရာယူကာ သွေးတွေပေကျံနေတဲ့
ရှောင်ကျိရဲအဝလေးထဲကို သူရဲ့ ကြီးမားလွန်းတဲ့အရာကို
တသစချက်ထဲအရှိန်နဲ့ ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့
ရှောင်ကျိရဲ့ ကျောလေး တစ်တောင်လောင်ကော့တတ်သွားတော့သည်
ထိုအခိုက် ထိုအခန်းထဲတွင် တောင်းပန်သံ ငိုကျွေးသံ
အော်ဟစ်သံတို့နှင့် ဆူညံလာတော့သည်
"အား....တော်ပါတော့ အ့...အ့...ရပ်...ရပ်ပေး အား...
ဟင့်.... .....နာတယ်...အာ့...နာတယ်လို့....အာ့
အ့...အ့..အား...အား....အား....အရမ်း...နာ..နာတယ်
အား...."
ဘယ်လောက်ပဲတောင်းပန်နေပါစေ ဂရုမစိုက်တဲ့
ပိုင်းလော့ကျင်း ကတော့ အရှိန်ပင်ပိုတင်ကာ
သာယာစွာပင်ညီးညူ၍ အားပြင်းပြင်းနဲ့လုပ်ဆောင်နေလေသည်
"ဟူး...ကောင်းတယ်..အာ့...အတွင်းသားတွေက...ဟား.....ရူးလောက်တယ်....အ့...အ့....အ့.....ကောင်းလွန်းတယ်
ဟား....အ့..အာ့..."
သွေးတွေခြောက်နေပြီဖြစ်တဲ့ ရှောင်ကျိရဲ့အဝလေးမှာ
ထပ်မံထွက်လာတဲ့ သွေးနီရဲရဲတွေနဲ့
အိပ်ရာခင်းမှာလည်း မြင်မကောင်းလောက်အောင်
တွန့်ကျေကာ ဟိုတစ်ကွက် ဒီကွက် သွေးကွက်တွေနှင့်
အရောင်ခြယ်ထားပြီး အသားချင်းထိခက်သံတို့က ဆူညံစွာ
အခန်းတစ်ခုလုံးမှာလည်း အနံအသက်တို့က ထုံလွမ်းလျက်
ကြမ်းတမ်းစွာ တရပ်စပ်ပြစ်ဆောင့်ပြီးနောက်မှာ
အဖြူရောင်ပြစ်ပြစ်အရည်တွေ ရှောင်ကျိရဲ့ကိုယ်တွင်းထဲကို
စီးဝင်သွားပြီးသည့်တိုင် ပိုင်းလော့ကျင်း ရဲ့အရာက
ရှောင်ကျိရဲ့ အတွင်းသားထဲကို လေးငါးချက်လောက်
ပြစ်ဆောင့်ကာ ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ အင့် ခနဲ့အသံထွက်ကာ
ခန္ဒာကိုယ်လေး ဆက်ခနဲတုန်သွားလေသည်
ပိုင်းလော့ကျင်း
ထိုအဖြူကောင်လေးရဲ့ အောက်ပိုင်းကိုငုံကြည့်လိုက်တော့ အကောင်းသေးသေးလေးက ထောင်နေတုန်းဆိုပေမယ့်
အနည်းငယ်ပျော့နေလေပြီ
နဖူးကိုတစ်ချက်ငုံနမ်းလိုက်ပြီး လက်ကချည်နှောင်ထားသည်ကိုဖြေပေးလိုက်ပေမယ့်
တစက်မှမလူပ်ပဲ ထိုအနေထားတိုင်းပဲရှိနေတာမို့
နည်းနည်းတောင်ရီချင်သွားသည် ထိုကလေး အားကုန်နေတာလား စိတ်ဆိုးနေတာလား
မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေရော နှာသီးလုံးလုံးပါ နီရဲနေအောင် ငိုထားသည်က ချစ်စရာကောင်းနေပြီး ခေါင်းကို တစ်ဖက်တွင်စောင်းကာ အကြည့်ပင်လွဲထားသည်က
မုန့်မစားရလို့ စိတ်ကောက်နေသည့်ကလေးတစ်ယောက်နှယ်
အသဲယားလွန်းလို့ နှာသီးထိပ်လေးကိုတစ်ချက်ဖိညစ်လိုက်ပေမယ့်
မျက်ရည်လေးတွေ ဝဲတတ်လာသည်ကလွဲလို့ ဘာမှပြောမလာ အကြည့်ကလည်းလွဲထားဆဲ
" ကလေးလေး ဆန္ဒဆွေ ဖြေရှင်းချင်တယ်ဆို ခုရပြီလေ "
ပါးပြင်လေကို နေရာလပ်မကျန်နမ်းရင်းပြောလိုက်ပေမယ့်
ထိုအဖြူကောင်လေးကတော့ အကြည့်လွဲထားရင်းပင်
"မလိုတော့ဘူး."
အက်ကွဲပါနှမ်းနေသညိ့အသံလေးက တစ်မျိုးလေးပေမယ့်
ဘယ်လောက်တောင်အော်ငိုခဲ့ပါလိမ့်
"ဘာလို့လဲ...ကလေး...ဒီကိုကြည့်ဦး.."
မေးစေကနေဆွဲလှည့်ပြီး အကြည့်ချင်းဆုံစေလိုက်ပေမယ့်
အကြည့်ကိုမူလွဲထားဆဲ
"မသိဘူး"
ပိုင်းလော့ကျင်း
အသံအက်အက်လေးက အသဲယားဖို့ကောင်းလှပါပေ့
ဘယ်လိုတောင်မြူဆွယ်နေပါလိမ့်နော်
"ဘာလို့ မင်းရဲ့အကောင်းသေးသေးလေးက ထောင်မတ်နေတုန်းပဲကို"
"$ပိုတွေ လာပြောမနေနဲ့ လက်တောင်နည်းနည်းလေးမှ
လူပ်လို့မရတော့တဲ့ဟာ ဘယ်လိုဖြေရှင်းရမှာလဲ ဘောပဲ"
ပိုင်းလော့ကျင်း
အဖြူကောင်လေးစကားကြောင့် လက်တွေစီအကြည့်ရောင်သွားတော့ လက်ကောက်ဝက်လေးတွေက ရဲရဲနီနေပြီး ရောင်ကိုင်းနေလေသည်
သြော ဒါကြောင့်ကိုး
အသံအက်အက်လေးနဲ့ ရန်တွေ့ဖို့မနည်းအားယူုပီးပြောနေတဲ့ပုံလေးက
စိတ်ကိုထပ်ဆွနေသလားပဲ
"သြော် အဲလိုလား ကိုယ်ရှင်းပေးမယ်"
"မလိုပါဘူး... $တဏုရူး..."
ရှောင်ကျိရဲ့ အက်ကွဲကွဲအသံလေးနဲ့ ဆဲသံလေးကြောင့်
ပိုင်းလော့ကျင်း မျက်ခုံးတွေမြောက်တတ်သွားပြီး
ုပြုံးရောင်သန်းလာကာ
"ကောင်းပြီလေ ကိုယ်ရှင်းပေးမယ် "
ပြောရင်း ရှောင်ကျိရဲ့ကျောအောက်ကိုလက်လျိုသွင်းကာ
ဆွဲမှောက်လိုက်တော့ အင့် ခနဲအသံလေးထွက်ကာ
ခါးလေးကဆွဲမပြီး လေးဘက်ထောက်အနေထားဖြစ်အောင်
ပြင်နေလေသည်
ရှောင်ကျိ
သူ သူဘာလုပ်နေတာလဲ လေးဘက်ထောက်ဖို့လိုလို့လား
မဟုတ်မှ ထပ်လုပ်မလို့လား
ရှောင်ကျိအတွေးတို့ပင် မဆုံးလိုက်ပါချေ
ကိုယ်ထဲကို အရှိန်နဲ့ပြစ်ဝင်လာတဲ့အရာကြောင့်
မျက်လုံးတွေတောင် ပြာဝေသွားပြီထင်ပ့
ခန္ဒာကိုယ် အရှေ့ပိုင်းတစ်ခုလုံးက မှောက်ရပ်အနေတိုင်းပင်
ပုံပုံကျနေကာ အနောက်ပိုင်းကတော့ ပိုင်းလော့ကျင်းစိတ်တိုင်းကျ ဆွဲထောင်ကာ ထိန်းကိုင်ထားလေသည်
အနောက်မှ ဆောင့်နေရင်းပင် ရှောင်ကျိ၏ အငယ်ကောင်လေးအား
ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ပြုလုပ်ပေးနေသည်
နာကျင်မူရော သာယာမူရော ရောပွန်းနေသည့် ကာမစပ်ရပ်မူဆိုပေမယ့် အရှေ့ပိုင်းအချိန်တွေကလုပ်ထားတာတွေကြောင့်
ဘယ်လိုမှမသာနိုင်ပဲ နာကျင်မူတွေကြောင့် သတိပင်မရတစ်ချက် ရတစ်ချက်ဖြစ်နေလေပြီ
ရှောင်ကျိစိတ်ထဲတွင်တော့
တဏုာရူးကောင် ငါဟိုဘက်လောကပြန်ရောက်ကြည့်
မင်းကိုဘယ်လို ချန်ရှောင်ကျိအောက်ပို့မလဲဆိုတာ စောင့်ကြည့်နေ
ပိုင်းလော့ကျင်း
တတိယကြိမ် အထွဋ်အထိပ်ရောက်ရှိသွားတော့
သူလဲတော်တော် မောနေပြီ အောက်ကကောင်လေးလဲ ပြီးဆုံးသွားပြီး အိပ်ပျော်သွားတာလား သတိမေ့သွားတာလားမပြောတတ် မျက်ဝန်းတွေမှိတ်ပြီး
တုတ်တုတ်မလူပ်တော့ ထားပါလေ
အသက်နဲ့အဝေးကြီး သုံးခါလောက်လေးကတော့
ထိုသို့တွေးပြီး မှောက်ရပ်ဖြစ်နေသည့်ရှောင်ကျိပေါ်
မှောက်လျက်ပင် ထပ်လျက် အိပ်စက်ခြင်းစီသို့.........
.........................................................
ထိုအခန်း၏ အပြင်ဘက်တွင်
အခန်းတံခါးရွက်ကို နားနှင့်ကပ်ကာ နားစိုက်နေသည့်လူနှစ်ယောက်
တခြားလူမဟုတ် ကိုယ်ရံတော် ယင်းမှင့်ယီပေ
ခဏအကြာ ခန္ဒာကိုယ်များပြန်လှည့်ကာ တံခါးအားကျောပေးလျက် ကျောက်ရုပ်များသဖွယ် ပြန်လည်နေရာယူလိုက်ပြီး
ကိုယ်ရံတော်ယီက စကာ လက်တစ်ဖက်ကိုဆန့်တန်းလိုက်ပြီး
သုံးချီ ငါနိုင်ပြီ ဟု စာလုံးဖြင့်ပုံဖော်ရေးသားလိုက်သည်
ယင်းကမူ အရေးမစိုက်သည့်မှယ် တချက်မျကြည့်ပြီး
အကြည့်ပြန်လွဲသွားလေသည်
ခဏအကြာ ယီက ယင်း၏ပခုံးအား လက်ငြိုးဖြင့်
နစ်ချက်ထိတို့လိုက်ပြီး
မယုတ်မာနဲ့
မင်းကနှစ်ချီ ငါကနှစ်ချီအထက်
သုံးချီဆိုတော့ ငါနိုင်ပြီ
ပေး လောင်းကြေး
ယင်းကမူ ကြည့်ပြီးသကာလ သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာ
ရင်ဘက်ထဲသို့လက်နိုက်ပြီး ငွေသားတစ်တုံးထုတ်ယူကာ
ယီသို့ လှမ်းပေးလိုက်ရတော့သည်
အောင်နိုင်သူအပြုံးပြုံးကာ ယီတစ်ယောက်
ငွေတုံးအား လေပေါ်မြောက်၍ သုံးခါမြောက်ကစားပြီးမှ
သိမ်းလိုက်တော့ ယင်း၏မျက်ခုံးတို့က တွန့်ချိုးသွားတော့သည်
ယီမျက်နှာမှာ ကျောက်ရုပ်မျက်မှာပြန်ဖြစ်သွားသော်လည်း
ယင်းကမူ နုတ်ခမ်းဆူကာ မျက်မှောင်ကျူက်နေလျက်
.
.
.
.
.
.
တူဘီ ကိုတိန်ညွန့်
......................................................................
(AN/ အမလေးအစကစာတွေပြန်ပြင်မလို့
ပြန်ပြင်ရင်းနဲ့သာတင်နေရင်နောက်သုံးနှစ်ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်🤧 အရင်တိုင်းသာဖတ်ကျ)
ခ်န္ေ႐ွာင္က်ိ
တကယ္တည္း သူကိုယ္ႀကီးနဲ႔ဖိထားတာ လူကေသေတာ့မယ္
" ျပီးၿပီလို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ လုပ္ဦးမွာ "
"ဘာ...ခင္ဗ်ား ခင္ဗ်ားေသေအာင္လုပ္ေနတာလား မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ေနာက္ေန႔မွလုပ္ "
" ေနာက္ေန႔လဲလုပ္မွာ ခုလဲလုပ္မွာ ေနာက္ေန႔က်ရင္
ဆဲျကမး္တဲ့ ပါးစပ္ေလးကိုလုပ္မွာ "
"လုပ္ၾကည့္ေလ ျပတ္သြားေအာင္ကိုက္ျပစ္မွာ"
"ဟားဟား မင္းကကိုက္ရဲလို႔လား မင္းရဲ႕ ႐ွစ္စြမ္းနဲ႔ ဆရာတူညီကိုေတြရဲ႕ အသက္ကို မႏွေမ်ာေတာ့ဘူးလား ဟမ္ "
ေျပာရင္း ခ်န္ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ ေမးကိုဆြဲေမာ့ေစလိုက္သည္
"ဘာလို႔ႏွေမ်ာရမွာလဲ သတ္ခ်င္ရင္သြားသတ္ေလ ၿပီးရင္က်ေနာ္ကို လြတ္ေပးလိုက္ ဒါမွမဟုတ္လည္း
ရြဲ႔ ဂိုဏ္းက ဂိုဏ္းသားေတြထဲမွာ က်ေနာ့္ထက္လွတာ ကိတ္တာေတြပါတာပဲ ခင္ဗ်ားႀကိဳက္မွာပါ "
ပိုင္းေလာ့က်င္း
ရြဲ႔သလို ေစာင္းသလို နဲ႔ သူ႔မ်က္လုံးကို တည့္တည့္စိုက္ၾကည့္ကာ ေျပာေနတဲ့ ထိုအျဖဴေကာင္ေလးကို နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ ခုသူေျပာေနတာ ဧကရာဇ္ တစ္ပါးဆိုတာမွ သိပါေလစ
"ကိတ္တာ "
နားမလည္သည့္ ေဝါဟာရ မို႔ေရရြတ္လိုက္မိေတာ့
ပါးစပ္မွ ေရရြက္လိုက္မိေတာ့ စိတ္မ႐ွည္သလို အသံေလးနဲ႔
ေျဖၾကားလာတဲ့ စကားစုတို႔ေၾကာင့္ မွင္သက္သြားရသည္
"ဟာဗ်ာ... တင္ေတြဘာေတြပိုထြက္ေနတာကိုေျပာတာဗ်ာ"
" ........."
ပိုင္းေလာ့က်င္း
ဒီလို စကားစုမ်ိဳးလည္း ႐ွိတာပဲလား ငါဘာလို႔မသိပါလိမ့္
ဘာပဲဖစ္ျဖစ္ ထပ္မံဆာေလာင္ေနၿပီ အေသြးသားတို႔ေၾကာင့္
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္စဖို႔ဦးတည္လိုက္ေတာ့သည္
"ဘာ ဘာလဲ မလုပ္ အြန္႔ အြန္း....."
ေမးအား ဆြဲေမာ့ထားလ်က္ပင္ မ်က္ႏွာနားကပ္လာေသာ
ပိုင္းေလာ့က်င္း မ်က္ႏွာေၾကာင့္ ေ႐ွာင္က်ိလန္႔သြားကာ ေအာ္မည္အျပဳ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ ႏွခမ္းသားႏုႏုေလးေတြကို
ခန္႔ညားလွပေသာ ႏွခမ္းတို႔ကဖိပိတ္ျပစ္လိုက္ေလသည္
ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ အားမ႐ွိေတာ့တဲ့ လက္ေတြက
ပိုင္းေလာ့က်င္းရဲ႕မ်က္နွာကို တြန္းဖယ္ေနေပမယ့္
အရာေတာင္မဝင္ေပ
လြတ္ထြက္သြားေအာင္ ေခါင္းကိုရမ္းကာ ႐ုန္းလိုပ္ခ်င္ေပမယ့္ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ထိန္းကိုင္ထားတာမို႔
မ႐ူမလွႏွင့္ အနမ္းခံေနရသည္
အထဲကိုဝင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနသည့္ လ်ွာကိုဝင္ခြင့္မျပဳပဲ
ေ႐ွာင္က်ိတစ္ေယာက္ အံကိုတင္းတင္က်ိတ္ထားေတာ့
ပိုင္းေလာ့က်င္း ရဲ႕လက္တစ္ဖက္က ေအာက္ကိုဆင္းသြားၿပီး
ပန္းေဖ်ာ့ေရာင္ ပြင့္ခ်က္ေလးေပၚတင္ၿပီး လက္မနဲ႔လက္ညိဳ႕ကိုသုံးကာ အားျပင္းျပင္းေလးဖိေခ်ေပးလိုက္ေတာ့မွ
အ့...
ပြင့္ဟသြားတာႏွင့္တၿပိဳင္နဲ႔ လ်ွာကိုအလ်ွင္ျမန္ပင္ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ခံတြင္းတစ္ခုလုံးကို ေနရာလပ္မက်န္ေအာင္
ၾကမ္းတမ္းစြာ ျခယ္လွယ္ေနေတာ့သည္
ပြင့္ဖက္ေလးေပၚက လက္ေတြကလည္း မရပ္တမ္း
ေျခေနတာေၾကာင့္ ေ႐ွာင့္က်ိတစ္ေယာက္ကမာၻပ်က္ေနေလၿပီ
အြန္း......အြန္း..
တအြန္းအြန္း တအဲအဲနဲ႔ ႐ုန္းေနေပမယ့္ ပိုင္းေလာ့က်င္းဂ႐ုမစိုက္စြာပင္ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ခံတြင္းအရသာကို
ဆက္လက္ခံစားေနေလသည္
စိတ္ႀကိဳက္ခံစားၿပီးမွ လြတ္ေပးလိုက္ေတာ့
ပါးစပ္ေလးဟစိဟစိနဲ႔ အသက္႐ူေနတဲ့ပုံက အေသြးသားေတြကိုပိုမိုဆူလာေစသည္
လည္ပင္းေလးတစ္ခ်က္ နမ္းလိုက္ၿပီး ပြင့္ဖက္ေလးတစ္ဖက္ကို ဆြဲငုံကာ က်န္တစ္ဖက္ကို
ဖိေနလိုက္ေတာ့ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ သည္းသံေလးေတြ ပလုံစီထြက္ေပၚလာေတာ့သည္
"အာ့.... ဟင ့္မလုပ္ပါနဲ႔...အား.....အ့.. မကိုက္နဲ႔.. အ့ အာ့း..."
ခ်န္ေ႐ွာင္က်ိ
သြားပါၿပီ ဒီလူႀကီးရဲ႕အျပဳစုမွာက်ေနာ္ သာယာေနၿပီ
ေအာက္က က်ေနာ့္ညီေလးက ေခါင္းေထာင္ေနၿပီ
လူပဲေလ ဆြရင္ေတာ့ ႂကြမွာပဲမဟုတ္လား
"Oh..မင္းရဲ႕ ညီဖြားေလးက ေထာင္မတ္ေနၿပီပဲ
ဘယ္လိုလဲ လိုခ်င္ေနၿပီလား ဟမ္"
"ေသေလ ေသမ်ာမို႔လိုခ်င္ရမွာလား လိုခ်င္တာမဟုတ္ဘူး
လုပ္ခ်င္ေနတာ ခင္ဗ်ားႀကီးဆနၵေတြျပည့္ၿပီဆိုေတာ့
က်ေနာ့္ အလွည့္ပဲ ခင္ဗ်ားႀကီးေအာက္ကေန က်ေနာ္လုပ္မယ္"
ပိုင္းေလာ့က်င္း
ရီရခက္ ငိုရခက္ပါလား
ခု ဧကရာဇ္ ကိုလုပ္မယ္လို႔ထိုေကာင္ေလးေျပာလိုက္တာလား
ဒီကေလး စိတ္ေတာ့မွန္ေသးရဲ႕လား
"ဟားဟား မင္းလိုသတၱိမ်ိဳးမျမင္ဘူးခဲ႔ကြာ
အရမ္းေတြ သတၱိေကာင္းေနတယ္ေပါ့ေလ
ကိုယ့္ကိုေတာင္ လုပ္မယ္ဆိုေတာ့ ဒါေပမယ့္
အခုမင္းမွာ လုပ္ဖို႔အားေရာ႐ွိလို႔လား ကေလးရဲ႕
ကိုယ္ထင္တာေတာ့ မင္းလက္ေတာင္မေျမာက္ႏိုင္ဘူးလားလို႔"
ေလွာင္ၿပီးေျပာေနတဲ့ ပိုင္းေလာ့က်င္း ရဲ႕ ၿပီတီတီအျပဳံးေတြနဲ႔
မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ၿပီး
"ရမလားလို႔ေပါ့ဗ်ာ မရေတာ့လဲအရင္းေပါ့
ဖယ္ဗ်ာ က်ေနာင့္ဖာသာလက္နဲ႔ေျဖ႐ွင္းမယ္"
ေျပာရင္းနဲ႔ ေ႐ွာင္က်ိလက္ေတြကို ေအာက္ဆီပို႔လိုက္ေပမယ့္ လမ္း တဝက္မွာတင္ ဖမ္းခ်ဳပ္ခံလိုက္ရေလသည္
"ဘာလုပ္တာလဲ လြတ္ေပး "
"ေနပါဦး ဆနၵေတြက ေစာလွခ်ည္လား ကိုယ္မင္းကိုအရင္လုပ္ဦးမယ္ ၿပီးမွမင္းကိစၥကို႐ွင္း"
" ေဘာေကာင္ႀကီး ယုတ္မာတာ ႏွစ္ေယာက္မ႐ွိဘူး
လြတ္ဗ်ာ ခင္ဗ်ားႀကီးလုပ္ခ်င္ရင္လုပ္ပါ့လား က်ေနာ့္ဘာသာေျဖ႐ွင္းမယ္ မရေတာ့ဘူးလို႔...."
မာေထာင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ အငယ္ေကာင္ေလးကို
ပိုင္းေလာ့က်င္း ငုံၾကည့္လိုက္ၿပီး လူယုတ္မာအျပဳံးျပဳံးကာ
"မရပါဘူး ကိုယ္ၿပီးမွ ခြင့္ျပဳေပးမယ္ "
ေျပာၿပီး ေဘးမွာခြၽတ္ထားတဲ့ အဝတ္တစ္ထည္ကိုယူကာ
ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေခါင္းရင္းက ကုတင္တိုင္ႏွင့္
တြဲခ်ည္ကာ ထားလိုက္ေလသည္
"ယုတ္မာတယ္လြတ္ေပးပါ က်ေနာ္လိုက္ေရာပါ့မယ္ က်ေနာ္အရင္ေျဖ႐ွင္းျပေဇ ေအာင့္ ေအာင့္ေနၿပီ "
ေလသံေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးနဲ႔ ေ႐ွာင္က်ိတစ္ေယာက္ အသနားခံေနေပမယ့္ ပိုင္းေလာ့က်င္း က ဂ႐ုမစိုက္စြာပင္
ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ ေပါင္ေတြကိုဆြဲကားလိုက္ၿပီး အလယ္မွာေနရာယူကာ ေသြးေတြေပက်ံေနတဲ့
ေ႐ွာင္က်ိရဲအဝေလးထဲကို သူရဲ႕ ႀကီးမားလြန္းတဲ့အရာကို
တသစခ်က္ထဲအ႐ွိန္နဲ႔ ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေတာ့
ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ ေက်ာေလး တစ္ေတာင္ေလာင္ေကာ့တတ္သြားေတာ့သည္
ထိုအခိုက္ ထိုအခန္းထဲတြင္ ေတာင္းပန္သံ ငိုေကြၽးသံ
ေအာ္ဟစ္သံတို႔ႏွင့္ ဆူညံလာေတာ့သည္
"အား....ေတာ္ပါေတာ့ အ့...အ့...ရပ္...ရပ္ေပး အား...
ဟင့္.... .....နာတယ္...အာ့...နာတယ္လို႔....အာ့
အ့...အ့..အား...အား....အား....အရမ္း...နာ..နာတယ္
အား...."
ဘယ္ေလာက္ပဲေတာင္းပန္ေနပါေစ ဂ႐ုမစိုက္တဲ့
ပိုင္းေလာ့က်င္း ကေတာ့ အ႐ွိန္ပင္ပိုတင္ကာ
သာယာစြာပင္ညီးညဴ၍ အားျပင္းျပင္းနဲ႔လုပ္ေဆာင္ေနေလသည္
"ဟူး...ေကာင္းတယ္..အာ့...အတြင္းသားေတြက...ဟား.....႐ူးေလာက္တယ္....အ့...အ့....အ့.....ေကာင္းလြန္းတယ္
ဟား....အ့..အာ့..."
ေသြးေတြေျခာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕အဝေလးမွာ
ထပ္မံထြက္လာတဲ့ ေသြးနီရဲရဲေတြနဲ႔
အိပ္ရာခင္းမွာလည္း ျမင္မေကာင္းေလာက္ေအာင္
တြန့္ေက်ကာ ဟိုတစ္ကြက္ ဒီကြက္ ေသြးကြက္ေတြႏွင့္
အေရာင္ျခယ္ထားၿပီး အသားခ်င္းထိခက္သံတို႔က ဆူညံစြာ
အခန္းတစ္ခုလုံးမွာလည္း အနံအသက္တို႔က ထုံလြမ္းလ်က္
ၾကမ္းတမ္းစြာ တရပ္စပ္ျပစ္ေဆာင့္ၿပီးေနာက္မွာ
အျဖဴေရာင္ျပစ္ျပစ္အရည္ေတြ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ကိုယ္တြင္းထဲကို
စီးဝင္သြားၿပီးသည့္တိုင္ ပိုင္းေလာ့က်င္း ရဲ႕အရာက
ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ အတြင္းသားထဲကို ေလးငါးခ်က္ေလာက္
ျပစ္ေဆာင့္ကာ ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ အင့္ ခနဲ႔အသံထြက္ကာ
ခနၵာကိုယ္ေလး ဆက္ခနဲတုန္သြားေလသည္
ပိုင္းေလာ့က်င္း
ထိုအျဖဴေကာင္ေလးရဲ႕ ေအာက္ပိုင္းကိုငုံၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေကာင္းေသးေသးေလးက ေထာင္ေနတုန္းဆိုေပမယ့္
အနည္းငယ္ေပ်ာ့ေနေလၿပီ
နဖူးကိုတစ္ခ်က္ငုံနမ္းလိုက္ၿပီး လက္ကခ်ည္ေႏွာင္ထားသည္ကိုေျဖေပးလိုက္ေပမယ့္
တစက္မွမလူပ္ပဲ ထိုအေနထားတိုင္းပဲ႐ွိေနတာမို႔
နည္းနည္းေတာင္ရီခ်င္သြားသည္ ထိုကေလး အားကုန္ေနတာလား စိတ္ဆိုးေနတာလား
မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြေရာ ႏွာသီးလုံးလုံးပါ နီရဲေနေအာင္ ငိုထားသည္က ခ်စ္စရာေကာင္းေနၿပီး ေခါင္းကို တစ္ဖက္တြင္ေစာင္းကာ အၾကည့္ပင္လြဲထားသည္က
မုန္႔မစားရလို႔ စိတ္ေကာက္ေနသည့္ကေလးတစ္ေယာက္ႏွယ္
အသဲယားလြန္းလို႔ ႏွာသီးထိပ္ေလးကိုတစ္ခ်က္ဖိညစ္လိုက္ေပမယ့္
မ်က္ရည္ေလးေတြ ဝဲတတ္လာသည္ကလြဲလို႔ ဘာမွေျပာမလာ အၾကည့္ကလည္းလြဲထားဆဲ
" ကေလးေလး ဆနၵေဆြ ေျဖ႐ွင္းခ်င္တယ္ဆို ခုရၿပီေလ "
ပါးျပင္ေလကို ေနရာလပ္မက်န္နမ္းရင္းေျပာလိုက္ေပမယ့္
ထိုအျဖဴေကာင္ေလးကေတာ့ အၾကည့္လြဲထားရင္းပင္
"မလိုေတာ့ဘူး."
အက္ကြဲပါႏွမ္းေနသညိ့အသံေလးက တစ္မ်ိဳးေလးေပမယ့္
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေအာ္ငိုခဲ့ပါလိမ့္
"ဘာလို႔လဲ...ကေလး...ဒီကိုၾကည့္ဦး.."
ေမးေစကေနဆြဲလွည့္ၿပီး အၾကည့္ခ်င္းဆုံေစလိုက္ေပမယ့္
အၾကည့္ကိုမူလြဲထားဆဲ
"မသိဘူး"
ပိုင္းေလာ့က်င္း
အသံအက္အက္ေလးက အသဲယားဖို႔ေကာင္းလွပါေပ့
ဘယ္လိုေတာင္ျမဴဆြယ္ေနပါလိမ့္ေနာ္
"ဘာလို႔ မင္းရဲ႕အေကာင္းေသးေသးေလးက ေထာင္မတ္ေနတုန္းပဲကို"
"$ပိုေတြ လာေျပာမေနနဲ႔ လက္ေတာင္နည္းနည္းေလးမွ
လူပ္လို႔မရေတာ့တဲ့ဟာ ဘယ္လိုေျဖ႐ွင္းရမွာလဲ ေဘာပဲ"
ပိုင္းေလာ့က်င္း
အျဖဴေကာင္ေလးစကားေၾကာင့္ လက္ေတြစီအၾကည့္ေရာင္သြားေတာ့ လက္ေကာက္ဝက္ေလးေတြက ရဲရဲနီေနၿပီး ေရာင္ကိုင္းေနေလသည္
ေျသာ ဒါေၾကာင့္ကိုး
အသံအက္အက္ေလးနဲ႔ ရန္ေတြ႔ဖို႔မနည္းအားယူုပီးေျပာေနတဲ့ပုံေလးက
စိတ္ကိုထပ္ဆြေနသလားပဲ
"ေျသာ္ အဲလိုလား ကိုယ္႐ွင္းေပးမယ္"
"မလိုပါဘူး... $တဏု႐ူး..."
ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ အက္ကြဲကြဲအသံေလးနဲ႔ ဆဲသံေလးေၾကာင့္
ပိုင္းေလာ့က်င္း မ်က္ခုံးေတြေျမာက္တတ္သြားၿပီး
ုျပဳံးေရာင္သန္းလာကာ
"ေကာင္းၿပီေလ ကိုယ္႐ွင္းေပးမယ္ "
ေျပာရင္း ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ေက်ာေအာက္ကိုလက္လ်ိဳသြင္းကာ
ဆြဲေမွာက္လိုက္ေတာ့ အင့္ ခနဲအသံေလးထြက္ကာ
ခါးေလးကဆြဲမၿပီး ေလးဘက္ေထာက္အေနထားျဖစ္ေအာင္
ျပင္ေနေလသည္
ေ႐ွာင္က်ိ
သူ သူဘာလုပ္ေနတာလဲ ေလးဘက္ေထာက္ဖို႔လိုလို႔လား
မဟုတ္မွ ထပ္လုပ္မလို႔လား
ေ႐ွာင္က်ိအေတြးတို႔ပင္ မဆုံးလိုက္ပါေခ်
ကိုယ္ထဲကို အ႐ွိန္နဲ႔ျပစ္ဝင္လာတဲ့အရာေၾကာင့္
မ်က္လုံးေတြေတာင္ ျပာေဝသြားၿပီထင္ပ့
ခနၵာကိုယ္ အေ႐ွ႕ပိုင္းတစ္ခုလုံးက ေမွာက္ရပ္အေနတိုင္းပင္
ပုံပုံက်ေနကာ အေနာက္ပိုင္းကေတာ့ ပိုင္းေလာ့က်င္းစိတ္တိုင္းက် ဆြဲေထာင္ကာ ထိန္းကိုင္ထားေလသည္
အေနာက္မွ ေဆာင့္ေနရင္းပင္ ေ႐ွာင္က်ိ၏ အငယ္ေကာင္ေလးအား
ေ႐ွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ျပဳလုပ္ေပးေနသည္
နာက်င္မူေရာ သာယာမူေရာ ေရာပြန္းေနသည့္ ကာမစပ္ရပ္မူဆိုေပမယ့္ အေ႐ွ႕ပိုင္းအခ်ိန္ေတြကလုပ္ထားတာေတြေၾကာင့္
ဘယ္လိုမွမသာႏိုင္ပဲ နာက်င္မူေတြေၾကာင့္ သတိပင္မရတစ္ခ်က္ ရတစ္ခ်က္ျဖစ္ေနေလၿပီ
ေ႐ွာင္က်ိစိတ္ထဲတြင္ေတာ့
တဏုာ႐ူးေကာင္ ငါဟိုဘက္ေလာကျပန္ေရာက္ၾကည့္
မင္းကိုဘယ္လို ခ်န္ေ႐ွာင္က်ိေအာက္ပို႔မလဲဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ေန
ပိုင္းေလာ့က်င္း
တတိယႀကိမ္ အထြဋ္အထိပ္ေရာက္႐ွိသြားေတာ့
သူလဲေတာ္ေတာ္ ေမာေနၿပီ ေအာက္ကေကာင္ေလးလဲ ၿပီးဆုံးသြားၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာလား သတိေမ့သြားတာလားမေျပာတတ္ မ်က္ဝန္းေတြမွိတ္ၿပီး
တုတ္တုတ္မလူပ္ေတာ့ ထားပါေလ
အသက္နဲ႔အေဝးႀကီး သုံးခါေလာက္ေလးကေတာ့
ထိုသို႔ေတြးၿပီး ေမွာက္ရပ္ျဖစ္ေနသည့္ေ႐ွာင္က်ိေပၚ
ေမွာက္လ်က္ပင္ ထပ္လ်က္ အိပ္စက္ျခင္းစီသို႔.........
.........................................................
ထိုအခန္း၏ အျပင္ဘက္တြင္
အခန္းတံခါးရြက္ကို နားႏွင့္ကပ္ကာ နားစိုက္ေနသည့္လူႏွစ္ေယာက္
တျခားလူမဟုတ္ ကိုယ္ရံေတာ္ ယင္းမွင့္ယီေပ
ခဏအၾကာ ခနၵာကိုယ္မ်ားျပန္လွည့္ကာ တံခါးအားေက်ာေပးလ်က္ ေက်ာက္႐ုပ္မ်ားသဖြယ္ ျပန္လည္ေနရာယူလိုက္ၿပီး
ကိုယ္ရံေတာ္ယီက စကာ လက္တစ္ဖက္ကိုဆန္႔တန္းလိုက္ၿပီး
သုံးခ်ီ ငါႏိုင္ၿပီ ဟု စာလုံးျဖင့္ပုံေဖာ္ေရးသားလိုက္သည္
ယင္းကမူ အေရးမစိုက္သည့္မွယ္ တခ်က္မ်ၾကည့္ၿပီး
အၾကည့္ျပန္လြဲသြားေလသည္
ခဏအၾကာ ယီက ယင္း၏ပခုံးအား လက္ၿငိဳးျဖင့္
နစ္ခ်က္ထိတို႔လိုက္ၿပီး
မယုတ္မာနဲ႔
မင္းကႏွစ္ခ်ီ ငါကႏွစ္ခ်ီအထက္
သုံးခ်ီဆိုေတာ့ ငါႏိုင္ၿပီ
ေပး ေလာင္းေၾကး
ယင္းကမူ ၾကည့္ၿပီးသကာလ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ
ရင္ဘက္ထဲသို႔လက္ႏိုက္ၿပီး ေငြသားတစ္တုံးထုတ္ယူကာ
ယီသို့ လွမ္းေပးလိုက္ရေတာ့သည္
ေအာင္ႏိုင္သူအျပဳံးျပဳံးကာ ယီတစ္ေယာက္
ေငြတုံးအား ေလေပၚေျမာက္၍ သုံးခါေျမာက္ကစားၿပီးမွ
သိမ္းလိုက္ေတာ့ ယင္း၏မ်က္ခုံးတို႔က တြန႔္ခ်ိဳးသြားေတာ့သည္
ယီမ်က္ႏွာမွာ ေက်ာက္႐ုပ္မ်က္မွာျပန္ျဖစ္သြားေသာ္လည္း
ယင္းကမူ ႏုတ္ခမ္းဆူကာ မ်က္ေမွာင္က်ဴက္ေနလ်က္
.
.
.
.
.
.
တူဘီ ကိုတိန္ၫြန္႔
......................................................................
(AN/ အမေလးအစကစာေတြျပန္ျပင္မလို႔
ျပန္ျပင္ရင္းနဲ႔သာတင္ေနရင္ေနာက္သုံးႏွစ္ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္🤧 အရင္တိုင္းသာဖတ္က်)
###
ပြီးရင်လဲ ဖယ်ဗျာ ခင်ဗျားကိုယ်ကြီးက လေးတယ် "
ချန်ရှောင်ကျိ
တကယ်တည်း သူကိုယ်ကြီးနဲ့ဖိထားတာ လူကသေတော့မယ်
" ပြီးပြီလို့ ဘယ်သူပြောလဲ လုပ်ဦးမှာ "
"ဘာ...ခင်ဗျား ခင်ဗျားသေအောင်လုပ်နေတာလား မခံနိုင်တော့ဘူး နောက်နေ့မှလုပ် "
" နောက်နေ့လဲလုပ်မှာ ခုလဲလုပ်မှာ နောက်နေ့ကျရင်
ဆဲကြမး်တဲ့ ပါးစပ်လေးကိုလုပ်မှာ "
"လုပ်ကြည့်လေ ပြတ်သွားအောင်ကိုက်ပြစ်မှာ"
"ဟားဟား မင်းကကိုက်ရဲလို့လား မင်းရဲ့ ရှစ်စွမ်းနဲ့ ဆရာတူညီကိုတွေရဲ့ အသက်ကို မနှမျောတော့ဘူးလား ဟမ် "
ပြောရင်း ချန်ရှောင်ကျိရဲ့ မေးကိုဆွဲမော့စေလိုက်သည်
"ဘာလို့နှမျောရမှာလဲ သတ်ချင်ရင်သွားသတ်လေ ပြီးရင်ကျနော်ကို လွတ်ပေးလိုက် ဒါမှမဟုတ်လည်း
ရွဲ့ ဂိုဏ်းက ဂိုဏ်းသားတွေထဲမှာ ကျနော့်ထက်လှတာ ကိတ်တာတွေပါတာပဲ ခင်ဗျားကြိုက်မှာပါ "
ပိုင်းလော့ကျင်း
ရွဲ့သလို စောင်းသလို နဲ့ သူ့မျက်လုံးကို တည့်တည့်စိုက်ကြည့်ကာ ပြောနေတဲ့ ထိုအဖြူကောင်လေးကို နားမလည်နိုင်တော့ ခုသူပြောနေတာ ဧကရာဇ် တစ်ပါးဆိုတာမှ သိပါလေစ
"ကိတ်တာ "
နားမလည်သည့် ဝေါဟာရ မို့ရေရွတ်လိုက်မိတော့
ပါးစပ်မှ ရေရွက်လိုက်မိတော့ စိတ်မရှည်သလို အသံလေးနဲ့
ဖြေကြားလာတဲ့ စကားစုတို့ကြောင့် မှင်သက်သွားရသည်
"ဟာဗျာ... တင်တွေဘာတွေပိုထွက်နေတာကိုပြောတာဗျာ"
" ........."
ပိုင်းလော့ကျင်း
ဒီလို စကားစုမျိုးလည်း ရှိတာပဲလား ငါဘာလို့မသိပါလိမ့်
ဘာပဲဖစ်ဖြစ် ထပ်မံဆာလောင်နေပြီ အသွေးသားတို့ကြောင့်
နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်စဖို့ဦးတည်လိုက်တော့သည်
"ဘာ ဘာလဲ မလုပ် အွန့် အွန်း....."
မေးအား ဆွဲမော့ထားလျက်ပင် မျက်နှာနားကပ်လာသော
ပိုင်းလော့ကျင်း မျက်နှာကြောင့် ရှောင်ကျိလန့်သွားကာ အော်မည်အပြု ရှောင်ကျိရဲ့ နှခမ်းသားနုနုလေးတွေကို
ခန့်ညားလှပသော နှခမ်းတို့ကဖိပိတ်ပြစ်လိုက်လေသည်
ရှောင်ကျိရဲ့ အားမရှိတော့တဲ့ လက်တွေက
ပိုင်းလော့ကျင်းရဲ့မျက်နှာကို တွန်းဖယ်နေပေမယ့်
အရာတောင်မဝင်ပေ
လွတ်ထွက်သွားအောင် ခေါင်းကိုရမ်းကာ ရုန်းလိုပ်ချင်ပေမယ့် လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ထားတာမို့
မရူမလှနှင့် အနမ်းခံနေရသည်
အထဲကိုဝင်ဖို့ကြိုးစားနေသည့် လျှာကိုဝင်ခွင့်မပြုပဲ
ရှောင်ကျိတစ်ယောက် အံကိုတင်းတင်ကျိတ်ထားတော့
ပိုင်းလော့ကျင်း ရဲ့လက်တစ်ဖက်က အောက်ကိုဆင်းသွားပြီး
ပန်းဖျော့ရောင် ပွင့်ချက်လေးပေါ်တင်ပြီး လက်မနဲ့လက်ညို့ကိုသုံးကာ အားပြင်းပြင်းလေးဖိချေပေးလိုက်တော့မှ
အ့...
ပွင့်ဟသွားတာနှင့်တပြိုင်နဲ့ လျှာကိုအလျှင်မြန်ပင်ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ရှောင်ကျိရဲ့ခံတွင်းတစ်ခုလုံးကို နေရာလပ်မကျန်အောင်
ကြမ်းတမ်းစွာ ခြယ်လှယ်နေတော့သည်
ပွင့်ဖက်လေးပေါ်က လက်တွေကလည်း မရပ်တမ်း
ခြေနေတာကြောင့် ရှောင့်ကျိတစ်ယောက်ကမ္ဘာပျက်နေလေပြီ
အွန်း......အွန်း..
တအွန်းအွန်း တအဲအဲနဲ့ ရုန်းနေပေမယ့် ပိုင်းလော့ကျင်းဂရုမစိုက်စွာပင် ရှောင်ကျိရဲ့ခံတွင်းအရသာကို
ဆက်လက်ခံစားနေလေသည်
စိတ်ကြိုက်ခံစားပြီးမှ လွတ်ပေးလိုက်တော့
ပါးစပ်လေးဟစိဟစိနဲ့ အသက်ရူနေတဲ့ပုံက အသွေးသားတွေကိုပိုမိုဆူလာစေသည်
လည်ပင်းလေးတစ်ချက် နမ်းလိုက်ပြီး ပွင့်ဖက်လေးတစ်ဖက်ကို ဆွဲငုံကာ ကျန်တစ်ဖက်ကို
ဖိနေလိုက်တော့ ရှောင်ကျိရဲ့ သည်းသံလေးတွေ ပလုံစီထွက်ပေါ်လာတော့သည်
"အာ့.... ဟင ့်မလုပ်ပါနဲ့...အား.....အ့.. မကိုက်နဲ့.. အ့ အာ့း..."
ချန်ရှောင်ကျိ
သွားပါပြီ ဒီလူကြီးရဲ့အပြုစုမှာကျနော် သာယာနေပြီ
အောက်က ကျနော့်ညီလေးက ခေါင်းထောင်နေပြီ
လူပဲလေ ဆွရင်တော့ ကြွမှာပဲမဟုတ်လား
"Oh..မင်းရဲ့ ညီဖွားလေးက ထောင်မတ်နေပြီပဲ
ဘယ်လိုလဲ လိုချင်နေပြီလား ဟမ်"
"သေလေ သေမျာမို့လိုချင်ရမှာလား လိုချင်တာမဟုတ်ဘူး
လုပ်ချင်နေတာ ခင်ဗျားကြီးဆန္ဒတွေပြည့်ပြီဆိုတော့
ကျနော့် အလှည့်ပဲ ခင်ဗျားကြီးအောက်ကနေ ကျနော်လုပ်မယ်"
ပိုင်းလော့ကျင်း
ရီရခက် ငိုရခက်ပါလား
ခု ဧကရာဇ် ကိုလုပ်မယ်လို့ထိုကောင်လေးပြောလိုက်တာလား
ဒီကလေး စိတ်တော့မှန်သေးရဲ့လား
"ဟားဟား မင်းလိုသတ္တိမျိုးမမြင်ဘူးခဲ့ကွာ
အရမ်းတွေ သတ္တိကောင်းနေတယ်ပေါ့လေ
ကိုယ့်ကိုတောင် လုပ်မယ်ဆိုတော့ ဒါပေမယ့်
အခုမင်းမှာ လုပ်ဖို့အားရောရှိလို့လား ကလေးရဲ့
ကိုယ်ထင်တာတော့ မင်းလက်တောင်မမြောက်နိုင်ဘူးလားလို့"
လှောင်ပြီးပြောနေတဲ့ ပိုင်းလော့ကျင်း ရဲ့ ပြီတီတီအပြုံးတွေနဲ့
မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပြီး
"ရမလားလို့ပေါ့ဗျာ မရတော့လဲအရင်းပေါ့
ဖယ်ဗျာ ကျနောင့်ဖာသာလက်နဲ့ဖြေရှင်းမယ်"
ပြောရင်းနဲ့ ရှောင်ကျိလက်တွေကို အောက်ဆီပို့လိုက်ပေမယ့် လမ်း တဝက်မှာတင် ဖမ်းချုပ်ခံလိုက်ရလေသည်
"ဘာလုပ်တာလဲ လွတ်ပေး "
"နေပါဦး ဆန္ဒတွေက စောလှချည်လား ကိုယ်မင်းကိုအရင်လုပ်ဦးမယ် ပြီးမှမင်းကိစ္စကိုရှင်း"
" ဘောကောင်ကြီး ယုတ်မာတာ နှစ်ယောက်မရှိဘူး
လွတ်ဗျာ ခင်ဗျားကြီးလုပ်ချင်ရင်လုပ်ပါ့လား ကျနော့်ဘာသာဖြေရှင်းမယ် မရတော့ဘူးလို့...."
မာထောင်နေပြီဖြစ်သော ရှောင်ကျိရဲ့ အငယ်ကောင်လေးကို
ပိုင်းလော့ကျင်း ငုံကြည့်လိုက်ပြီး လူယုတ်မာအပြုံးပြုံးကာ
"မရပါဘူး ကိုယ်ပြီးမှ ခွင့်ပြုပေးမယ် "
ပြောပြီး ဘေးမှာချွတ်ထားတဲ့ အဝတ်တစ်ထည်ကိုယူကာ
ရှောင်ကျိရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို ခေါင်းရင်းက ကုတင်တိုင်နှင့်
တွဲချည်ကာ ထားလိုက်လေသည်
"ယုတ်မာတယ်လွတ်ပေးပါ ကျနော်လိုက်ရောပါ့မယ် ကျနော်အရင်ဖြေရှင်းပြဇေ အောင့် အောင့်နေပြီ "
လေသံဖျော့ဖျော့လေးနဲ့ ရှောင်ကျိတစ်ယောက် အသနားခံနေပေမယ့် ပိုင်းလော့ကျင်း က ဂရုမစိုက်စွာပင်
ရှောင်ကျိရဲ့ ပေါင်တွေကိုဆွဲကားလိုက်ပြီး အလယ်မှာနေရာယူကာ သွေးတွေပေကျံနေတဲ့
ရှောင်ကျိရဲအဝလေးထဲကို သူရဲ့ ကြီးမားလွန်းတဲ့အရာကို
တသစချက်ထဲအရှိန်နဲ့ ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့
ရှောင်ကျိရဲ့ ကျောလေး တစ်တောင်လောင်ကော့တတ်သွားတော့သည်
ထိုအခိုက် ထိုအခန်းထဲတွင် တောင်းပန်သံ ငိုကျွေးသံ
အော်ဟစ်သံတို့နှင့် ဆူညံလာတော့သည်
"အား....တော်ပါတော့ အ့...အ့...ရပ်...ရပ်ပေး အား...
ဟင့်.... .....နာတယ်...အာ့...နာတယ်လို့....အာ့
အ့...အ့..အား...အား....အား....အရမ်း...နာ..နာတယ်
အား...."
ဘယ်လောက်ပဲတောင်းပန်နေပါစေ ဂရုမစိုက်တဲ့
ပိုင်းလော့ကျင်း ကတော့ အရှိန်ပင်ပိုတင်ကာ
သာယာစွာပင်ညီးညူ၍ အားပြင်းပြင်းနဲ့လုပ်ဆောင်နေလေသည်
"ဟူး...ကောင်းတယ်..အာ့...အတွင်းသားတွေက...ဟား.....ရူးလောက်တယ်....အ့...အ့....အ့.....ကောင်းလွန်းတယ်
ဟား....အ့..အာ့..."
သွေးတွေခြောက်နေပြီဖြစ်တဲ့ ရှောင်ကျိရဲ့အဝလေးမှာ
ထပ်မံထွက်လာတဲ့ သွေးနီရဲရဲတွေနဲ့
အိပ်ရာခင်းမှာလည်း မြင်မကောင်းလောက်အောင်
တွန့်ကျေကာ ဟိုတစ်ကွက် ဒီကွက် သွေးကွက်တွေနှင့်
အရောင်ခြယ်ထားပြီး အသားချင်းထိခက်သံတို့က ဆူညံစွာ
အခန်းတစ်ခုလုံးမှာလည်း အနံအသက်တို့က ထုံလွမ်းလျက်
ကြမ်းတမ်းစွာ တရပ်စပ်ပြစ်ဆောင့်ပြီးနောက်မှာ
အဖြူရောင်ပြစ်ပြစ်အရည်တွေ ရှောင်ကျိရဲ့ကိုယ်တွင်းထဲကို
စီးဝင်သွားပြီးသည့်တိုင် ပိုင်းလော့ကျင်း ရဲ့အရာက
ရှောင်ကျိရဲ့ အတွင်းသားထဲကို လေးငါးချက်လောက်
ပြစ်ဆောင့်ကာ ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ အင့် ခနဲ့အသံထွက်ကာ
ခန္ဒာကိုယ်လေး ဆက်ခနဲတုန်သွားလေသည်
ပိုင်းလော့ကျင်း
ထိုအဖြူကောင်လေးရဲ့ အောက်ပိုင်းကိုငုံကြည့်လိုက်တော့ အကောင်းသေးသေးလေးက ထောင်နေတုန်းဆိုပေမယ့်
အနည်းငယ်ပျော့နေလေပြီ
နဖူးကိုတစ်ချက်ငုံနမ်းလိုက်ပြီး လက်ကချည်နှောင်ထားသည်ကိုဖြေပေးလိုက်ပေမယ့်
တစက်မှမလူပ်ပဲ ထိုအနေထားတိုင်းပဲရှိနေတာမို့
နည်းနည်းတောင်ရီချင်သွားသည် ထိုကလေး အားကုန်နေတာလား စိတ်ဆိုးနေတာလား
မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေရော နှာသီးလုံးလုံးပါ နီရဲနေအောင် ငိုထားသည်က ချစ်စရာကောင်းနေပြီး ခေါင်းကို တစ်ဖက်တွင်စောင်းကာ အကြည့်ပင်လွဲထားသည်က
မုန့်မစားရလို့ စိတ်ကောက်နေသည့်ကလေးတစ်ယောက်နှယ်
အသဲယားလွန်းလို့ နှာသီးထိပ်လေးကိုတစ်ချက်ဖိညစ်လိုက်ပေမယ့်
မျက်ရည်လေးတွေ ဝဲတတ်လာသည်ကလွဲလို့ ဘာမှပြောမလာ အကြည့်ကလည်းလွဲထားဆဲ
" ကလေးလေး ဆန္ဒဆွေ ဖြေရှင်းချင်တယ်ဆို ခုရပြီလေ "
ပါးပြင်လေကို နေရာလပ်မကျန်နမ်းရင်းပြောလိုက်ပေမယ့်
ထိုအဖြူကောင်လေးကတော့ အကြည့်လွဲထားရင်းပင်
"မလိုတော့ဘူး."
အက်ကွဲပါနှမ်းနေသညိ့အသံလေးက တစ်မျိုးလေးပေမယ့်
ဘယ်လောက်တောင်အော်ငိုခဲ့ပါလိမ့်
"ဘာလို့လဲ...ကလေး...ဒီကိုကြည့်ဦး.."
မေးစေကနေဆွဲလှည့်ပြီး အကြည့်ချင်းဆုံစေလိုက်ပေမယ့်
အကြည့်ကိုမူလွဲထားဆဲ
"မသိဘူး"
ပိုင်းလော့ကျင်း
အသံအက်အက်လေးက အသဲယားဖို့ကောင်းလှပါပေ့
ဘယ်လိုတောင်မြူဆွယ်နေပါလိမ့်နော်
"ဘာလို့ မင်းရဲ့အကောင်းသေးသေးလေးက ထောင်မတ်နေတုန်းပဲကို"
"$ပိုတွေ လာပြောမနေနဲ့ လက်တောင်နည်းနည်းလေးမှ
လူပ်လို့မရတော့တဲ့ဟာ ဘယ်လိုဖြေရှင်းရမှာလဲ ဘောပဲ"
ပိုင်းလော့ကျင်း
အဖြူကောင်လေးစကားကြောင့် လက်တွေစီအကြည့်ရောင်သွားတော့ လက်ကောက်ဝက်လေးတွေက ရဲရဲနီနေပြီး ရောင်ကိုင်းနေလေသည်
သြော ဒါကြောင့်ကိုး
အသံအက်အက်လေးနဲ့ ရန်တွေ့ဖို့မနည်းအားယူုပီးပြောနေတဲ့ပုံလေးက
စိတ်ကိုထပ်ဆွနေသလားပဲ
"သြော် အဲလိုလား ကိုယ်ရှင်းပေးမယ်"
"မလိုပါဘူး... $တဏုရူး..."
ရှောင်ကျိရဲ့ အက်ကွဲကွဲအသံလေးနဲ့ ဆဲသံလေးကြောင့်
ပိုင်းလော့ကျင်း မျက်ခုံးတွေမြောက်တတ်သွားပြီး
ုပြုံးရောင်သန်းလာကာ
"ကောင်းပြီလေ ကိုယ်ရှင်းပေးမယ် "
ပြောရင်း ရှောင်ကျိရဲ့ကျောအောက်ကိုလက်လျိုသွင်းကာ
ဆွဲမှောက်လိုက်တော့ အင့် ခနဲအသံလေးထွက်ကာ
ခါးလေးကဆွဲမပြီး လေးဘက်ထောက်အနေထားဖြစ်အောင်
ပြင်နေလေသည်
ရှောင်ကျိ
သူ သူဘာလုပ်နေတာလဲ လေးဘက်ထောက်ဖို့လိုလို့လား
မဟုတ်မှ ထပ်လုပ်မလို့လား
ရှောင်ကျိအတွေးတို့ပင် မဆုံးလိုက်ပါချေ
ကိုယ်ထဲကို အရှိန်နဲ့ပြစ်ဝင်လာတဲ့အရာကြောင့်
မျက်လုံးတွေတောင် ပြာဝေသွားပြီထင်ပ့
ခန္ဒာကိုယ် အရှေ့ပိုင်းတစ်ခုလုံးက မှောက်ရပ်အနေတိုင်းပင်
ပုံပုံကျနေကာ အနောက်ပိုင်းကတော့ ပိုင်းလော့ကျင်းစိတ်တိုင်းကျ ဆွဲထောင်ကာ ထိန်းကိုင်ထားလေသည်
အနောက်မှ ဆောင့်နေရင်းပင် ရှောင်ကျိ၏ အငယ်ကောင်လေးအား
ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ပြုလုပ်ပေးနေသည်
နာကျင်မူရော သာယာမူရော ရောပွန်းနေသည့် ကာမစပ်ရပ်မူဆိုပေမယ့် အရှေ့ပိုင်းအချိန်တွေကလုပ်ထားတာတွေကြောင့်
ဘယ်လိုမှမသာနိုင်ပဲ နာကျင်မူတွေကြောင့် သတိပင်မရတစ်ချက် ရတစ်ချက်ဖြစ်နေလေပြီ
ရှောင်ကျိစိတ်ထဲတွင်တော့
တဏုာရူးကောင် ငါဟိုဘက်လောကပြန်ရောက်ကြည့်
မင်းကိုဘယ်လို ချန်ရှောင်ကျိအောက်ပို့မလဲဆိုတာ စောင့်ကြည့်နေ
ပိုင်းလော့ကျင်း
တတိယကြိမ် အထွဋ်အထိပ်ရောက်ရှိသွားတော့
သူလဲတော်တော် မောနေပြီ အောက်ကကောင်လေးလဲ ပြီးဆုံးသွားပြီး အိပ်ပျော်သွားတာလား သတိမေ့သွားတာလားမပြောတတ် မျက်ဝန်းတွေမှိတ်ပြီး
တုတ်တုတ်မလူပ်တော့ ထားပါလေ
အသက်နဲ့အဝေးကြီး သုံးခါလောက်လေးကတော့
ထိုသို့တွေးပြီး မှောက်ရပ်ဖြစ်နေသည့်ရှောင်ကျိပေါ်
မှောက်လျက်ပင် ထပ်လျက် အိပ်စက်ခြင်းစီသို့.........
.........................................................
ထိုအခန်း၏ အပြင်ဘက်တွင်
အခန်းတံခါးရွက်ကို နားနှင့်ကပ်ကာ နားစိုက်နေသည့်လူနှစ်ယောက်
တခြားလူမဟုတ် ကိုယ်ရံတော် ယင်းမှင့်ယီပေ
ခဏအကြာ ခန္ဒာကိုယ်များပြန်လှည့်ကာ တံခါးအားကျောပေးလျက် ကျောက်ရုပ်များသဖွယ် ပြန်လည်နေရာယူလိုက်ပြီး
ကိုယ်ရံတော်ယီက စကာ လက်တစ်ဖက်ကိုဆန့်တန်းလိုက်ပြီး
သုံးချီ ငါနိုင်ပြီ ဟု စာလုံးဖြင့်ပုံဖော်ရေးသားလိုက်သည်
ယင်းကမူ အရေးမစိုက်သည့်မှယ် တချက်မျကြည့်ပြီး
အကြည့်ပြန်လွဲသွားလေသည်
ခဏအကြာ ယီက ယင်း၏ပခုံးအား လက်ငြိုးဖြင့်
နစ်ချက်ထိတို့လိုက်ပြီး
မယုတ်မာနဲ့
မင်းကနှစ်ချီ ငါကနှစ်ချီအထက်
သုံးချီဆိုတော့ ငါနိုင်ပြီ
ပေး လောင်းကြေး
ယင်းကမူ ကြည့်ပြီးသကာလ သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာ
ရင်ဘက်ထဲသို့လက်နိုက်ပြီး ငွေသားတစ်တုံးထုတ်ယူကာ
ယီသို့ လှမ်းပေးလိုက်ရတော့သည်
အောင်နိုင်သူအပြုံးပြုံးကာ ယီတစ်ယောက်
ငွေတုံးအား လေပေါ်မြောက်၍ သုံးခါမြောက်ကစားပြီးမှ
သိမ်းလိုက်တော့ ယင်း၏မျက်ခုံးတို့က တွန့်ချိုးသွားတော့သည်
ယီမျက်နှာမှာ ကျောက်ရုပ်မျက်မှာပြန်ဖြစ်သွားသော်လည်း
ယင်းကမူ နုတ်ခမ်းဆူကာ မျက်မှောင်ကျူက်နေလျက်
.
.
.
.
.
.
တူဘီ ကိုတိန်ညွန့်
......................................................................
(AN/ အမလေးအစကစာတွေပြန်ပြင်မလို့
ပြန်ပြင်ရင်းနဲ့သာတင်နေရင်နောက်သုံးနှစ်ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်🤧 အရင်တိုင်းသာဖတ်ကျ)
Коментарі