1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
11
ေ႐ွာင္က်ိ
ဘာလိုလိုနဲ႔ က်ေနာ္ပိုင္းေလာ့က်င္းလက္ထဲေရာက္တာ
ဆယ္ရက္ေတာင္ေက်ာ္လာၿပီ
မနက္ဖန္ဆို ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေျမႇာက္ပြဲတဲ့
က်ေနာ့္တြက္လုပ္တဲ့ပြဲဆိုပဲ က်ေနာ္စိတ္လူပ္႐ွားမိတာေတာ့အမွန္ပဲ
ဘယ္လိုမ်ားလဲ သိလည္းသိခ်င္မိတယ္
ဆယ္ရက္ဆိုတဲ့အခ်ိန္က တိုေတာင္းေပမယ့္
ပိုင္းေလာ့က်င္းရဲ႕ မေရႏိုင္တဲ့ ကာမစပ္ယက္ျခင္းခံခဲ့ရတယ္
ဟူး....က်ေနာ္တကယ္ပဲ သူ႔လက္ထဲကမလြတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား
တကယ္ကိုပဲ က်ေနာ္ေရးခဲ့တဲ့ဇာက္လမ္းေပမယ့္
တကယ္ကို လြတ္ဖို႔လမ္းမ႐ွိေတာ့တဲ့ပုံပဲ

ေ႐ွာင္က်ိတစ္ေယာက္ ေရကန္ထဲေရစိမ္ေနရင္း
အေတြးယဥ္ေၾကာထဲ နစ္ေမ်ာေနျခင္းရယ္ပါ

႐ုတ္တရက္ ခါးေအာက္ပိုင္းဆီက ေႏြးခနဲျဖစ္သြားတာမို႔
ငုံၾကည့္မိေတာ့ အျပစ္အနာဆာမ႐ွိတဲ့ ခပ္သြယ္သြယ္လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ့
လက္တစ္စုံ
ပုခုံးထက္စီကို က်လာတဲ့ ေမးနဲ႔အတူ
မဲနက္ေတာက္ပေနတဲ့မ်က္ဝန္းတို႔က လွပေနေပမယ့္
ရမၼက္ ေတြပါဝင္ေနသည္

ခါးစီက လက္ေတြက အနည္းငယ္လူပ္႐ွားသြားၿပီး
ခနၶာကိုယ္ျခင္းပူးကပ္ေစလိုက္ေတာ့
ဲ့ထည္ဝါလြန္းတဲ့ ခနၶာကိုယ္ေအာက္မွာ ေ႐ွာင္က်ိကိုယ္ေလး
ျမဳပ္လုမတတ္

ေ႐ွာင္က်ိ
ထပ္ၿပီးေတာ့လား

ခါးကိုပိုက္ထားတဲ့လက္ေတြက ညစ္ေနရာက တျဖည္ျဖည္းၾကမ္းလာတာေၾကာင့္

" ဘာလို႔အတင္းညစ္ေနတာလဲ လူကိုဂ်ဳံလုံးထင္ေနလား"

"မင္းရဲ့ရႇစ္စြမ္း နန္းေတာ္ေရာက္ေနၿပီ"

ေ႐ွာင္က်ိစကားတို္စြန္႔အသြားရသည္
ရြဲ႔ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ တဲ့လား
သူကေ႐ွာင္က်ိအေပၚမွာအေဖတစ္ေယာက္လို္ပဲ
ေ႐ွာင္က်ိက ငယ္ငယ္ေလးထဲကမိဘမဲ့
ရြဲ႔ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ကသာ အကို ရြဲ႔ဂိုဏ္းခ်ဳပ္သည္သာ ဖခင္

ေ႐ွာင္က်ိစိတ္ထဲသက္ျပင္းခ်မိသည္ ဒီလူရြဲ႔ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ကိုေတာ့
ဘာမွမလုပ္ေလာက္ဘူးမလား ေ႐ွာင္က်ိအစစ္မဟုတ္ေပမယ့္လည္း တကယ္တမျဖစ္သြားရင္စိတ္ေကာင္းမည္မဟုတ္ေပ

"အ့..."

ပိုင္းေလာ့က်င္း
ေတြေတြေလးေငးၿပီး ဘာေတြေတေနမွန္မသိေသာ ေ႐ွ႕က ပိုးတုံးလုံးေလးရဲ႕နားရြက္ကို ခပ္နာနာေလးဆက္ခနဲ႔ကိုက္ျပစ္လိုက္

သူ႔အေတြးက က်ဳပ္အပိုင္ပဲ ဘယ္သူအေၾကာင္းမွမေတြးရဘူး

"ဘာေတြမ်ားေတြးေနလဲ ကေလး"

" ဘာမွမေတြးဘူး "

ေအာင့္သက္သက္အေျဖေၾကာင့္ ပိုင္းေလာ့က်င္းျပဳံးမိသြားသည္
သူ႔လိုဘုရင္တစ္ပါးကို ထိုကဲ့သို႔ေဘာက္ဆက္ဆက္ေျပာရဲသူဆိုလို္႔ ဒီကေလးေလးပဲ႐ွိသည္ ဒါကိုစိတ္မဆိုးတဲ့အျပင္ သေဘာပင္က်ေနတတ္တဲ့ ကိုယ့္ကိုလည္းအံျသမိသည္
ၿပီးေတာ့ ဒီကေလး ႐ုပ္ေလးကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသေလာက္
ဘာလို႔ဒီေလာက္ အေျပာဆိုၾကမ္းေနတာလဲ
ရြဲ႔ဂိုဏ္းက မႏိုင္ရင္ဆဲဆိုၿပီးမ်ား သင္ေပးထားေလေရာ့သလား

"လုပ္ရေအာင္ "

ပိုင္းေလာ့က်င္း ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ နားထင္ႏွင့္ပါးတစ္ဝိုက္ကို မြတ္သိပ္စြာ နမ္း႐ိူက္ရင္း ရမၼက္ေသြးႂကြသည့္အသံႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္ ေတာင္းဆိုေနျခင္းေတာ့ မဟုတ္
အသိေပးေနျခင္းသာ

"အ့...ခင္ဗ်ားမလြန္လြန္းဘူးလား ညကမွလုပ္ထားတာေလ
ခုမွမနက္ခင္းၾကပဲ႐ွိေသးတယ္"

ပိုင္းေလာ့က်င္း ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕စကားေတြကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘူး
ဒီကေလးက အျမဲၾကည္ၾကည ္ျဖဴျဖဴလက္ခံတာမွမဟုတ္တာ

ပိုင္းေလာ့က်င္း ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ခါးကိုတင္းက်ပ္စြာေပြ႔လိုက္ၿပီး
အတြင္းအားသုံးၿပီး ခနၶာကိုယ္ႏွစ္ခုလုံးကို ေလေပၚေျမာက္ေစကာ ေရေပၚ႐ွပ္ေျပးလိုက္ၿပီး
ေရကန္ႏွငိ့ေဝးရာ မက္မြန္ပန္းပင္ခပ္ႀကီးႀကီးေအာက္၌
ရပ္လိုက္သည္(ေလေပၚသိုင္း🕺)
ေ႐ွာင္က်ိမွာမူ အသက္႐ူဖို႔ပင္ေမ့ေနလ်က္ လ်ွင္ျမန္လြန္းလွသည္႔အေျခအေနကိုသုံးသပ္ေနဆဲ

"အ့....ခင္ဗ်ား..."

႐ုတ္တ႐ုတ္ တြင္းလွဲလိုက္တာေၾကာင့္ ေ႐ွာင္က်ိ၏ေက်ာျပင္မွာ ျမက္ခင္းျပင္စမ္းစမ္းႏွင့္ထိေတြ႔ရေလသည္

ေရခ်ိဳးေနရင္းမို႔ အဝတ္စားစိုးစဥ္းမွမပါသည့္ ေရဆိုေနသည့္ေ႐ွာင္က်ိကိုယ္ေလးအား ပိုင္းေလာ့က်င္းစိုက္ၾကည့္ေနရင္း
အေတြးထဲဝင္လာသည့္ ညစ္ညမ္းသည့္စိတ္တို႔မွာလည္း
တစ္စထက္တစ္စပိုမိုလာသေယာင္

အခ်ိန္ျပည့္ဆက္ဆံခဲ့သည့္ဆိုေပမယ့္ အမွတ္အသားမေပးျဖစ္ခဲ့သည့္ ခနၶာကိုယ္ေသးေသးေလးက
အျပစ္အနာဆာမ႐ွိပါပဲ ေဖြးေဖြးဥေနသည္တဲ့
ပန္းေရာင္ေသြးေနတဲ့ ပြင့္ခ်က္ေလးေတြက အျဖဴေရာင္ပိတ္ကားေပၚက အနီေရာင္ေဆးစက္ေလးေတြအလား အသက္ဝင္ေနသည္

"ဘာလို႔ဒီေလာက္ ၾကည့္ေကာင္းေနတာလဲ "

ပိုင္းေလာ့က်င္းစကားၾကသည္ႏွင့္ ေ႐ွာင္က်ိ ဟြန္႔ခနဲ နာမွတ္ကာ မ်က္ႏွာလြဲလိုက္သည္
ထိုျခင္းရာကိုျမင္တဲ့ ပိုင္းေလာ့က်င္းကေတာ့ သြားေတြေပၚလာသည္အထိရယ္ရင္း

"ျဖစ္ခဲ့သမ်ွက ကေလးအျပစ္ပဲ ဘာလို႔ဆို ကေလးကသိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာကိုး"

"အား...."

မထင္မွတ္ထားေသးပဲ ဝင္ေရာက္လာတဲ့အရာေၾကာင့္
ေ႐ွာင္က်ိခါးတို႔ေကာ့တတ္သြားသည္
မညႇာမတာ တဆုံးထိုးသြင္းလိုက္သည္မဟုတ္ပါလား
မေန႔ညမွ ေလာေလာလက္လက္ဆက္ဆံထားတဲ့ေၾကာင့္
နာက်င္မူတို႔ကမေပ်ာက္ေသးေပ

"အ့အ့...နာတယ္......ဟင့္....အာ့...အာ့....အာ့......အ့...အာ့...အ့အ့အ့...အ့အ့အ့အ...ေျဖးေျဖး.. နာတယ္..အရမ္း...အ့...အ့..အ့...အ့...အ့..."

ေ႐ွာက္က်ိဘယ္လိုပဲေတာင္းဆိုေနပါေစ ပိုင္းေလာ့က်င္းဂ႐ုမစိုက္ သာယာမူကိုပဲဦးစားေပးကာ ေဆာင့္ဆာင့္ထိုးေနသည္

"ငလူးမႀကီး...ျဖည္းျဖည္းပါဆိုေန...."

ေ႐ွာင္က်ိသီးမခံႏိုင္ေတာ့
မာန္တင္းေပမယ့္ မ်က္ရည္မ်ားပင္က်လာသည္
ဘယ္ေလာက္ပင္အႀကိမ္မ်ားစ္ာလုပ္ခဲ့လုပ္ခဲ့
အခ်ိန္တိုင္းးမ်က္ရည္က်ေအာင္နာက်င္ခဲ့ရသည္သာ
အသက္႐ွင္လ်က္ငရဲက်တယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးမ်ားလား

"အြတ္...အြန္း...အြန္း...မနမ္းနဲ႔...ရြံတယ္...အြန္႔"

ပိုင္းေလာ့က်င္း
ဆဲတာ ဆဲတာဆိုတာ လူလည္းရစရာမ႐ွိေတာ့
နားညီးလို႔အသံေတြေပ်ာက္သြားေအာင္ ႏုတ္ခမ္းေတြနဲ႔ဖိပိတျ္ပစ္ေပမယ့္ လက္မခံ
အတင္းကို႐ုန္းေနတာ
စိတ္ကမ႐ွည္ေတာ့ အဲႏုတ္ခမ္းႏုႏုေလးေတြကို ကိုက္ေဖာက္ျပစ္လိုက္သည္

က်င္စူးသြားသည့္ ႏုတ္ခမ္းတို႔န်င့္အတူ လူပ္႐ွားမူကိုရပ္ၿပီး
သူ႔အားစူးစူးဝါးဝါးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ပိုင္းေလာ့က်င္းေၾကာင့္
ေ႐ွာင္က်ိအသိစိတ္တို႔က ေၾကာက္စရာအေျခေနမွန္းသတိေပးေနေလၿပီ
ပါးစပ္ထဲဝင္သည့္ ငန္က်ိက်ိအသာေၾကာင့္ ေ႐ွာင္က်ိလက္တို႔ကိုအလုပ္ေပးလိုက္ေတာ့
ေသြးေတြ
ေ႐ွာင္က်ိက်က္သီးမ်ားပင္ထလာသည္ ပိုင္းေလာ့က်င္းကေၾကာက္စရာေကာင္းတာမွန္ေပမယ့္
အခုက ဘီလူးႀကီးအတိုင္းပဲ

" ၿငိမ္ၿငိမ္ေန "

ေ႐ွာင္က်ိ ေျဖဖို႔ပါးစပ္ေလးဟကာ႐ွိေသး ဝင္ေရာက္လာတဲ့လ်ွာေႏြးေႏြးေၾကာင့္ အသံတို႔ေပ်ာက္ကြယ္သြားရသည္
ထိုခံစားခ်က္အား မႀကိဳက္ေပမယ့္မ႐ုန္းရဲေတာ့
ေအာက္ပိုင္းစီကလူပ္႐ွားမူမွာလည္း ခုနကထက္ပင္ပို႔ၾကမ္းေနသေယာင္ ေ႐ွာင္က်ိမ်က္လုံးတို႔ကိုသာစုံမွိတ္ခ်လိုက္ၿပီး
အျပစ္မဲ့တဲ့ ျမက္ပင္စိမ္းစိမ္းေလးေတြကိုသာ
အၿငိဳးႀကီးစြား စုပ္ေခ်ေနလိုက္ေတာ့္သည္
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
တူဘီ ကိုတိန္ၫြန္႔😉
.......................................................

(AN/

တေန႔တျခား ပိုပိုစုတ္လာတဲ့ အေရးသားေတြေၾကာင့္လည္း
႐ွက္မိပါတယ္😩

အပိုင္းေတြကို တိုတိုနဲ႔မၾကာမၾကာေလးအပ္ေပးပ့မယ္
အဆင္ေျပတယ္မလားဟင္😢

စိတ္အဆင္မေျပတဲ့အခ်ိန္မွာ +++ခန္းေရးရတာ သိပ္ေတာ့မေကာင္းဘူး သိလား😖

ေနာက္ပိုင္းက ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေျမာက္ပြဲေန႔ပါ)

ရှောင်ကျိ
ဘာလိုလိုနဲ့ ကျနော်ပိုင်းလော့ကျင်းလက်ထဲရောက်တာ
ဆယ်ရက်တောင်ကျော်လာပြီ
မနက်ဖန်ဆို ကိုယ်လုပ်တော်မြှောက်ပွဲတဲ့
ကျနော့်တွက်လုပ်တဲ့ပွဲဆိုပဲ ကျနော်စိတ်လူပ်ရှားမိတာတော့အမှန်ပဲ
ဘယ်လိုများလဲ သိလည်းသိချင်မိတယ်
ဆယ်ရက်ဆိုတဲ့အချိန်က တိုတောင်းပေမယ့်
ပိုင်းလော့ကျင်းရဲ့ မရေနိုင်တဲ့ ကာမစပ်ယက်ခြင်းခံခဲ့ရတယ်
ဟူး....ကျနော်တကယ်ပဲ သူ့လက်ထဲကမလွတ်နိုင်တော့ဘူးလား
တကယ်ကိုပဲ ကျနော်ရေးခဲ့တဲ့ဇာက်လမ်းပေမယ့်
တကယ်ကို လွတ်ဖို့လမ်းမရှိတော့တဲ့ပုံပဲ

ရှောင်ကျိတစ်ယောက် ရေကန်ထဲရေစိမ်နေရင်း
အတွေးယဉ်ကြောထဲ နစ်မျောနေခြင်းရယ်ပါ

ရုတ်တရက် ခါးအောက်ပိုင်းဆီက နွေးခနဲဖြစ်သွားတာမို့
ငုံကြည့်မိတော့ အပြစ်အနာဆာမရှိတဲ့ ခပ်သွယ်သွယ်လက်ချောင်းတွေနဲ့တည်ဆောက်ထားတဲ့
လက်တစ်စုံ
ပုခုံးထက်စီကို ကျလာတဲ့ မေးနဲ့အတူ
မဲနက်တောက်ပနေတဲ့မျက်ဝန်းတို့က လှပနေပေမယ့်
ရမ္မက် တွေပါဝင်နေသည်

ခါးစီက လက်တွေက အနည်းငယ်လူပ်ရှားသွားပြီး
ခန္ဓာကိုယ်ခြင်းပူးကပ်စေလိုက်တော့
ဲ့ထည်ဝါလွန်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အောက်မှာ ရှောင်ကျိကိုယ်လေး
မြုပ်လုမတတ်

ရှောင်ကျိ
ထပ်ပြီးတော့လား

ခါးကိုပိုက်ထားတဲ့လက်တွေက ညစ်နေရာက တဖြည်ဖြည်းကြမ်းလာတာကြောင့်

" ဘာလို့အတင်းညစ်နေတာလဲ လူကိုဂျုံလုံးထင်နေလား"

"မင်းရဲ့ရှစ်စွမ်း နန်းတော်ရောက်နေပြီ"

ရှောင်ကျိစကားတို်စွန့်အသွားရသည်
ရွဲ့ဂိုဏ်းချုပ် တဲ့လား
သူကရှောင်ကျိအပေါ်မှာအဖေတစ်ယောက်လို်ပဲ
ရှောင်ကျိက ငယ်ငယ်လေးထဲကမိဘမဲ့
ရွဲ့ဂိုဏ်းချုပ်ကသာ အကို ရွဲ့ဂိုဏ်းချုပ်သည်သာ ဖခင်

ရှောင်ကျိစိတ်ထဲသက်ပြင်းချမိသည် ဒီလူရွဲ့ဂိုဏ်းချုပ်ကိုတော့
ဘာမှမလုပ်လောက်ဘူးမလား ရှောင်ကျိအစစ်မဟုတ်ပေမယ့်လည်း တကယ်တမဖြစ်သွားရင်စိတ်ကောင်းမည်မဟုတ်ပေ

"အ့..."

ပိုင်းလော့ကျင်း
တွေတွေလေးငေးပြီး ဘာတွေတေနေမှန်မသိသော ရှေ့က ပိုးတုံးလုံးလေးရဲ့နားရွက်ကို ခပ်နာနာလေးဆက်ခနဲ့ကိုက်ပြစ်လိုက်

သူ့အတွေးက ကျုပ်အပိုင်ပဲ ဘယ်သူအကြောင်းမှမတွေးရဘူး

"ဘာတွေများတွေးနေလဲ ကလေး"

" ဘာမှမတွေးဘူး "

အောင့်သက်သက်အဖြေကြောင့် ပိုင်းလော့ကျင်းပြုံးမိသွားသည်
သူ့လိုဘုရင်တစ်ပါးကို ထိုကဲ့သို့ဘောက်ဆက်ဆက်ပြောရဲသူဆိုလို့် ဒီကလေးလေးပဲရှိသည် ဒါကိုစိတ်မဆိုးတဲ့အပြင် သဘောပင်ကျနေတတ်တဲ့ ကိုယ့်ကိုလည်းအံသြမိသည်
ပြီးတော့ ဒီကလေး ရုပ်လေးကချစ်ဖို့ကောင်းသလောက်
ဘာလို့ဒီလောက် အပြောဆိုကြမ်းနေတာလဲ
ရွဲ့ဂိုဏ်းက မနိုင်ရင်ဆဲဆိုပြီးများ သင်ပေးထားလေရော့သလား

"လုပ်ရအောင် "

ပိုင်းလော့ကျင်း ရှောင်ကျိရဲ့ နားထင်နှင့်ပါးတစ်ဝိုက်ကို မွတ်သိပ်စွာ နမ်းရိူက်ရင်း ရမ္မက်သွေးကြွသည့်အသံနှင့် ပြောလိုက်သည် တောင်းဆိုနေခြင်းတော့ မဟုတ်
အသိပေးနေခြင်းသာ

"အ့...ခင်ဗျားမလွန်လွန်းဘူးလား ညကမှလုပ်ထားတာလေ
ခုမှမနက်ခင်းကြပဲရှိသေးတယ်"

ပိုင်းလော့ကျင်း ရှောင်ကျိရဲ့စကားတွေကို ဂရုမစိုက်တော့ဘူး
ဒီကလေးက အမြဲကြည်ကြည ်ဖြူဖြူလက်ခံတာမှမဟုတ်တာ

ပိုင်းလော့ကျင်း ရှောင်ကျိရဲ့ခါးကိုတင်းကျပ်စွာပွေ့လိုက်ပြီး
အတွင်းအားသုံးပြီး ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုလုံးကို လေပေါ်မြောက်စေကာ ရေပေါ်ရှပ်ပြေးလိုက်ပြီး
ရေကန်နှငိ့ဝေးရာ မက်မွန်ပန်းပင်ခပ်ကြီးကြီးအောက်၌
ရပ်လိုက်သည်(လေပေါ်သိုင်း🕺)
ရှောင်ကျိမှာမူ အသက်ရူဖို့ပင်မေ့နေလျက် လျှင်မြန်လွန်းလှသည့်အခြေအနေကိုသုံးသပ်နေဆဲ

"အ့....ခင်ဗျား..."

ရုတ်တရုတ် တွင်းလှဲလိုက်တာကြောင့် ရှောင်ကျိ၏ကျောပြင်မှာ မြက်ခင်းပြင်စမ်းစမ်းနှင့်ထိတွေ့ရလေသည်

ရေချိုးနေရင်းမို့ အဝတ်စားစိုးစဉ်းမှမပါသည့် ရေဆိုနေသည့်ရှောင်ကျိကိုယ်လေးအား ပိုင်းလော့ကျင်းစိုက်ကြည့်နေရင်း
အတွေးထဲဝင်လာသည့် ညစ်ညမ်းသည့်စိတ်တို့မှာလည်း
တစ်စထက်တစ်စပိုမိုလာသယောင်

အချိန်ပြည့်ဆက်ဆံခဲ့သည့်ဆိုပေမယ့် အမှတ်အသားမပေးဖြစ်ခဲ့သည့် ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးက
အပြစ်အနာဆာမရှိပါပဲ ဖွေးဖွေးဥနေသည်တဲ့
ပန်းရောင်သွေးနေတဲ့ ပွင့်ချက်လေးတွေက အဖြူရောင်ပိတ်ကားပေါ်က အနီရောင်ဆေးစက်လေးတွေအလား အသက်ဝင်နေသည်

"ဘာလို့ဒီလောက် ကြည့်ကောင်းနေတာလဲ "

ပိုင်းလော့ကျင်းစကားကြသည်နှင့် ရှောင်ကျိ ဟွန့်ခနဲ နာမှတ်ကာ မျက်နှာလွဲလိုက်သည်
ထိုခြင်းရာကိုမြင်တဲ့ ပိုင်းလော့ကျင်းကတော့ သွားတွေပေါ်လာသည်အထိရယ်ရင်း

"ဖြစ်ခဲ့သမျှက ကလေးအပြစ်ပဲ ဘာလို့ဆို ကလေးကသိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာကိုး"

"အား...."

မထင်မှတ်ထားသေးပဲ ဝင်ရောက်လာတဲ့အရာကြောင့်
ရှောင်ကျိခါးတို့ကော့တတ်သွားသည်
မညှာမတာ တဆုံးထိုးသွင်းလိုက်သည်မဟုတ်ပါလား
မနေ့ညမှ လောလောလက်လက်ဆက်ဆံထားတဲ့ကြောင့်
နာကျင်မူတို့ကမပျောက်သေးပေ

"အ့အ့...နာတယ်......ဟင့်....အာ့...အာ့....အာ့......အ့...အာ့...အ့အ့အ့...အ့အ့အ့အ...ဖြေးဖြေး.. နာတယ်..အရမ်း...အ့...အ့..အ့...အ့...အ့..."

ရှောက်ကျိဘယ်လိုပဲတောင်းဆိုနေပါစေ ပိုင်းလော့ကျင်းဂရုမစိုက် သာယာမူကိုပဲဦးစားပေးကာ ဆောင့်ဆာင့်ထိုးနေသည်

"ငလူးမကြီး...ဖြည်းဖြည်းပါဆိုနေ...."

ရှောင်ကျိသီးမခံနိုင်တော့
မာန်တင်းပေမယ့် မျက်ရည်များပင်ကျလာသည်
ဘယ်လောက်ပင်အကြိမ်များစ်ာလုပ်ခဲ့လုပ်ခဲ့
အချိန်တိုင်းးမျက်ရည်ကျအောင်နာကျင်ခဲ့ရသည်သာ
အသက်ရှင်လျက်ငရဲကျတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးများလား

"အွတ်...အွန်း...အွန်း...မနမ်းနဲ့...ရွံတယ်...အွန့်"

ပိုင်းလော့ကျင်း
ဆဲတာ ဆဲတာဆိုတာ လူလည်းရစရာမရှိတော့
နားညီးလို့အသံတွေပျောက်သွားအောင် နုတ်ခမ်းတွေနဲ့ဖိပိြတ်ပစ်ပေမယ့် လက်မခံ
အတင်းကိုရုန်းနေတာ
စိတ်ကမရှည်တော့ အဲနုတ်ခမ်းနုနုလေးတွေကို ကိုက်ဖောက်ပြစ်လိုက်သည်

ကျင်စူးသွားသည့် နုတ်ခမ်းတို့နျင့်အတူ လူပ်ရှားမူကိုရပ်ပြီး
သူ့အားစူးစူးဝါးဝါးစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ပိုင်းလော့ကျင်းကြောင့်
ရှောင်ကျိအသိစိတ်တို့က ကြောက်စရာအခြေနေမှန်းသတိပေးနေလေပြီ
ပါးစပ်ထဲဝင်သည့် ငန်ကျိကျိအသာကြောင့် ရှောင်ကျိလက်တို့ကိုအလုပ်ပေးလိုက်တော့
သွေးတွေ
ရှောင်ကျိကျက်သီးများပင်ထလာသည် ပိုင်းလော့ကျင်းကကြောက်စရာကောင်းတာမှန်ပေမယ့်
အခုက ဘီလူးကြီးအတိုင်းပဲ

" ငြိမ်ငြိမ်နေ "

ရှောင်ကျိ ဖြေဖို့ပါးစပ်လေးဟကာရှိသေး ဝင်ရောက်လာတဲ့လျှာနွေးနွေးကြောင့် အသံတို့ပျောက်ကွယ်သွားရသည်
ထိုခံစားချက်အား မကြိုက်ပေမယ့်မရုန်းရဲတော့
အောက်ပိုင်းစီကလူပ်ရှားမူမှာလည်း ခုနကထက်ပင်ပို့ကြမ်းနေသယောင် ရှောင်ကျိမျက်လုံးတို့ကိုသာစုံမှိတ်ချလိုက်ပြီး
အပြစ်မဲ့တဲ့ မြက်ပင်စိမ်းစိမ်းလေးတွေကိုသာ
အငြိုးကြီးစွား စုပ်ချေနေလိုက်တော့်သည်
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
တူဘီ ကိုတိန်ညွန့်😉
.......................................................

(AN/

တနေ့တခြား ပိုပိုစုတ်လာတဲ့ အရေးသားတွေကြောင့်လည်း
ရှက်မိပါတယ်😩

အပိုင်းတွေကို တိုတိုနဲ့မကြာမကြာလေးအပ်ပေးပ့မယ်
အဆင်ပြေတယ်မလားဟင်😢

စိတ်အဆင်မပြေတဲ့အချိန်မှာ +++ခန်းရေးရတာ သိပ်တော့မကောင်းဘူး သိလား😖

နောက်ပိုင်းက ကိုယ်လုပ်တော်မြောက်ပွဲနေ့ပါ)

© ပန္းမိုးလိပ္ျပာ ေပါက္စ,
книга «က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္».
Коментарі