Chapter 10
"အသက္ဝိဉာဉ္ဓာတ္က
ႏွလံုးသားကေနျမစ္ဖ်ားခံလာတာဆိုေတာ့......"
ေျပာေနရင္းႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ၿပီး
ေခါင္းငံု႔သြားတဲ့က်င္းသာ
ဆက္ေျပာျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုစကားမ်ိဳးေျပာလာမလဲဆိုတာ
ရွင္း ခန႔္မွန္းမိပါသည္။
အရင္တစ္ခ်ိန္တုန္းက ဟုန္လင္က်င္းလည္း
ဤသို႔ႏွယ္ေျပာခဲ့ဖူးသည္ေလ။။။။။
/ ဒီေန့ကစၿပီး ငါေပးထားတဲ့ဆံထိုးကိုပဲ
အၿမဲတမ္းပန္ထားရမယ္....
ဒီဆံထိုးကငါ့အသက္ဝိဉာဉ္စြမ္းအင္နဲ႔
လုပ္ထားတာဆိုေတာ့......
ငါ့ႏွလံုးသားကို မင္းဆီမွာအပ္ထားလိုက္ၿပီလို႔
အဓိပၸာယ္ေကာက္လို႔ရတယ္ေလ..... /
နားထဲမွာပဲ့တင္ထပ္ေနတဲ့ ခပ္ရွရွစကားသံေတြကို
သည္းမခံႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္
ရွင္း ေခါင္းကိုယမ္းခါလိုက္မိသည္။
ဟုန္လင္က်င္းကို အရာအားလံုးထက္ပိုခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္
ေၾကာက္ရြံ႔တဲ့စိတ္ကလည္း သူ႔ဆီမွာက်န္ရိွေနေသး၏။
ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေထာင္နီးပါး ႏိွပ္စက္ခံခဲ့ရသၫ့္ေန့ရက္ေတြက
သူ႔ကို တေစၧ လိုေျခာက္လွန႔္ေနဆဲပင္။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်ိဳးယြဲ႔(မိုးနတ္မင္း)ရဲ့
ထိန္းခ်ဳပ္မႈေၾကာင့္ စိတ္လြတ္ၿပီးလုပ္မိတယ္လို႔ေျပာပါေစ
သူေန့တိုင္းႀကံဳေတြ ့ခဲ့ရသၫ့္
ဒုကၡဝဋ္ဆင္းရဲေတြက
ဟုန္လင္က်င္းေပးခဲ့တာေတြမဟုတ္လား။
ဘယ္လိုေမ့လို့ရမွာတဲ့လဲ။
စိတ္ေရာဂါသည္တစ္ဦးလို မ်က္ရည္ေတြကိုအေဖာ္ျပဳေနခဲ့ရတဲ့ေန့ရက္ေတြက
ငရဲထက္ဆိုးဝါးခဲ့သည္ထင္ပါရဲ့။
တစ္ခါတစ္ေလလည္း ရင္ထဲကနာက်င္မႈေၾကာင့္
သူ႔လက္ကိုသူဓားနဲ႔မႊန္းပစ္ခဲ့ဖူးသည္။
လက္ကနာေနရင္ ရင္ထဲကဒဏ္ရာကိုေမ့ေပ်ာက္ထားႏိုင္မယ္လို႔
ရူးမိုက္စြာေတြးမိခဲ့သည္ေလ။
သို႔ေသာ္ ဒဏ္ရာေပၚဒဏ္ရာဆင့္ကာ
အမွတ္တရဆိုးေတြကို ပိုမိုေျခာက္လွန႔္ဖို႔
လမ္းျပေပးခဲ့သၫ့္ႏွယ္။။။။။။
ခ်စ္တယ္လို႔အထပ္ထပ္အခါခါေျပာရင္း
ေသလုေျမာပါးျဖစ္ေစခဲ့တဲ့
ဟုန္လင္က်င္းရဲ့ ခ်စ္စကားေတြကို
သူေနာက္တစ္ျကိမ္ယံုၾကည္ဖို႔ဆိုတာ
အခ်ိန္မ်ားစြာလိုအပ္ေနေသးသည္။
က်င္းအတြက္ သူ႔အသက္ကိုအႀကိမ္ႀကိမ္စြန႔္ရဲသလို၊
ဂုဏ္သတင္းေတြလည္း အပ်က္စီးခံရဲပါသည္။
သို႔ေပမယ့္ ထပ္ခ်စ္ဖို႔ေတာ့သူဘယ္ေတာ့မွစဉ္းစားေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။ က်င္းရဲ့အျပစ္ေတြအားလံုးကိုခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေပမယ့္
ေမ့ပစ္ဖို႔ဆိုတာ
သူ႔အတြက္လြယ္ကူတဲ့အရာမွမဟုတ္ေတာ့ပဲ။
က်င္း ခံယူထားတဲ့အခ်စ္က
သူ႔အတြက္ေတာ့ အဲ့ေလာက္ထိ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေကာင္းခဲ့ပါသည္။။။။။။
က်လုနီးပါးမ်က္ရည္ေတြကို ျပန္သိမ္းဆည္းရင္း
သူ႔ကိုဝိုင္းစက္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြႏွင့္ေငးၾကၫ့္ေနသၫ့္
က်င္းကိုေက်ာခိုင္းကာ
နတ္ဆိုးစြမ္းအင္အေျမာက္အျမားထုတ္ၿပီး
အစီအရင္ကို ထပ္မံဖြင့္လိုက္ဖို႔သာ ရွင္းေရြးခ်ယ္လိုက္၏။
အဆင့္တစ္ဆင့္တြင္ အႏၲရာယ္တစ္ခုကိုသာ
ရင္ဆိုင္ဖို႔ ဟုန္လင္က်င္းေျပာခဲ့ဖူးေပမယ့္
ရွင္း အဆင့္ေက်ာ္ပစ္လိုက္သည္။
သူ႔ရဲ့ေနာက္က်ိေနတဲ့စိတ္ေတြကို
ေျဖေဖ်ာက္ဖို႔ဆိုသည္မွာ
ေသြးစက္ေတြအဆံုးရႈံးခံမွရေတာ့မည္ေလ။
မသိစိတ္ထဲက စြဲလန္းေန၍လားမသိေပမယ့္
ဟုန္လင္က်င္းရဲ့ ႏိွပ္စက္မႈေတြမွာ
သူသာယာခဲ့ဖူးတယ္ထင္ပါရဲ့။
အခုထက္ထိကို နာက်င္မႈေတြမွာ
ေမြ ့ေလ်ာ္ပစ္ဖို႔ ေရြးခ်ယ္ေနမိဆဲပင္။
ရူးသြပ္စြာရယ္ေမာလိုက္ခ်င္ေပမယ့္
က်င္း အေနွာက္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႔
အသံတိတ္ရယ္ေမာမိေနျပန္တဲ့
ရွင္းရဲ့ လည္ေခ်ာင္းေတြသည္ ေျခာက္ကပ္အက္ကြဲကုန္ကာ
ေသြးစတခ်ိဳ႕ကိုပင္ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ကေန
စီးက်လာေစခဲ့သည္။
သို႔ေပမယ့္ က်င္းမျမင္ေအာင္အလ်င္အျမန္သုတ္ရင္း
အေရ႔ွမွာေပၚလာတဲ့အႏၲရာယ္ေတြကို
ရင္ဆိုင္ဖို႔သာ ရွင္း ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။
ဒီေနရာကေန က်င္းကိုေခၚထုတ္သြားရဦးမည္ေလ။
အဆင့္ခုနစ္ဆင့္။။။။။။
ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္၊မွင္စာ၊ပင့္ကူ၊မုတ္ေကာင္၊
ေႁမြမိစၧာ၊ဝိဉာဉ္၊ ေရွးေဟာင္းနတ္မိစၧာ။။။။။။။
တိုက္ခိုက္ရခက္ခဲလြန္းသၫ့္ အရာေတြကိုသူဘယ္လိုစိတ္နဲ႔
တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းတိုက္ခိုက္ဖို႔
ေရြးခ်ယ္မိသြားသလဲဆိုတာ
ရွင္း မသိေတာ့ပါ။
စိတ္ေတြမမွန္ေတာ့လို႔သာ
ေလ်ွာက္လုပ္ေနမိတာထင္ပါရဲ့ေလ။။။။။
"ဝုန္း!!!!!"
က်ယ္ေလာင္လွေသာအသံနက္ႀကီးက
နားစည္ကိုရိုက္ခတ္လာခ်ိန္တြင္
အျမင့္တစ္ေနရာမျွပဳတ္က်သြားသလို
ရွင္း ရင္ထဲဟာဆင္းသြားရသည္။
ေအးစက္စက္အထိအေတြ ့ႏွင့္
အသက္ရႈမြန္းက်ပ္လာမႈတို႔က
သူ႔ကိုႏြယ္တစ္ပင္လိုရစ္ပတ္ကာ
ခရီးဦးႀကိဳလ်က္။
သို႔ေပမယ့္ က်င္း။။။။
က်င္းကေရထဲျပဳတ္က်မလာခဲ့ပဲ
ကုန္းေပၚမွာပဲေဘးကင္းစြာက်န္ေနခဲ့သည္။
သူ႔ေဘးနားမွာေတာ့ အစီအရင္ထဲကထြက္လို႔ရသၫ့္
အျဖဴေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခုက
လင္းလက္ေတာက္ပစြာရိွေန၏။
ေရျပင္ေပၚမွာက်န္ေနခဲ့တဲ့ တပၫ့္ေလးကိုလက္အသာျပရင္း
ရွင္းစိတ္စြမ္းအင္ႏွင့္လွမ္းေျပာျဖစ္၏။
( အလင္းတန္းကိုထိလိုက္.....
မင္းကိုမမုန္းေစခ်င္ရင္
အလင္းတန္းကိုျမန္ျမန္ထိလိုက္ၿပီး
ထြက္သြားပါေတာ့..... )
( ရွစ္ဇြင္းကေရာ???? )
( ငါခဏေန ထြက္လာမွာပါ......
စိတ္ခ်ၿပီးသာ သြားပါေတာ့
မင္းရိွေနရင္ ငါ့စြမ္းအင္ကိုအားလံုးထုတ္သံုးလို႔
မရဘူးျဖစ္ေနတယ္ )
မည္သို႔ပင္ လိုက္လာပါ့မယ္လို႔
ေျပာေနပါေစ ၊ သူ႔အသံေတြက
မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကိုေျပာရင္း
ကေလးတစ္ေယာက္ကိုႏွစ္သိမ့္ေနသည္ႏွင့္သာ
တူေန၏။
ခုနတုန္းက လန္ဟြားမီးအိမ္ေတြႏွင့္ ပိုင္ဟယ္ပန္းေတြကို ရင္ဆိုင္ရခ်ိန္တြင္
ရွင္းရဲ့အသံက ယံုၾကည္မႈေတျြပၫ့္ႏွက္ေနေပမယ့္
ယခုခ်ိန္မွာေတာ့ တိုးေဖ်ာ့ကာ
အရာရာကိုအရႈံးေပးခ်င္ေနသေယာင္။
ဘယ္အရာကိုမွၾကၫ့္ခ်င္စိတ္မရိွသၫ့္ႏွယ္
ေမွးမိွတ္ထားေသာ မ်က္လံုးေတြကို
အနီးကပ္ၾကၫ့္မည္ဆိုလ်ွင္
မ်က္ရည္စတခ်ိဳ႕ကို ျမင္ရမည္ကမလြဲဧကန္ပင္။
က်င္းေတြေဝေနစဉ္မွာပင္
ရွင္းရဲ့ေဘးပတ္လည္၌
အေရာင္တဖ်က္ဖ်က္လတ္ေနသၫ့္
ပန္းခုနစ္မ်ိဳးကေပၚလာခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ အရာရာကိုဖ်က္ဆီးပစ္ေတာ့မၫ့္
အသြင္ေဆာင္ၾကည္းေနတဲ့ အႏွီပန္းေတြကို
ရွင္းကဥပကၡာျပဳျပီး
ေရနက္ပိုင္းဆီသို႔တေရြ ့ေရြ ့သြားေနခဲ့သည္။
ျပန္တိုက္ခိုက္ျခင္းအလ်ဉ္းမရိွပဲ
သူ႔ကိုယ္သူ ေက်ာက္တံုးတစ္တံုးႏွယ္
နစ္ျမႇဳပ္သြားဖို႔ေမ်ွာ္လင့္ေနသလိုလို။။။။
(ရွစ္ဇြင္း????)
(..........)
( ရွစ္ဇြင္း!!!!!! )
(...........)
ႏွစ္ႀကိမ္ဆက္တိုက္ေခၚလိုက္ေပမယ့္
ရွင္းထံမွတံု႔ျပန္သံကို က်င္းမရခဲ့ပါ။
ေစာင့္ေနခဲ့ေပမယ့္
ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ရွင္းက
ပင္လယ္ေအာက္ၾကမ္းျပင္ႏွင့္
ရိုက္ခတ္မိသြားသၫ့္တိုင္
တံု႔ျပန္ဖို႔ ဝန္ေလးေနခဲ့၏။
( ရွစ္ဇြင္း!!!!!!! )
အနည္းငယ္သာက်န္ရိွေတာ့သၫ့္
အသိစိတ္ေလးထဲတြင္
က်င္းရဲ့ေခၚသံေတြသာ
ပဲ့တင္ထပ္လို႔ေနသည္။
သို႔ေပမယ့္ သူ႔မွာေလးပင္ေနတဲ့
မ်က္ခြံေတြကိုပင္ တြန္းလွန္ဖို႔အားမရိွေတာ့ၿပီမို႔
က်င္း ျမန္ျမန္ထြက္သြားဖို႔သာဆုေတာင္းေနမိေတာ့သည္။
ေရ။။။။။။။
သူ႔လိုမီးဝိဉာဉ္တစ္ေကာင္က
ေရကူးတတ္မယ္လို႔ က်င္းယံုၾကည္ေနတာေတာ့
မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္။
ေရထဲအရိွန္ႏွင့္ျပဳတ္က်သြားသည္မို႔
ရုန္းကန္ဖို႔ပင္အခြင့္မရိွလိုက္ပဲ
သူ႔ႏွာေခါင္းနဲ႔ပါးစပ္ေတြထဲကို
ေရေတြအဆီးအတားမရိွဝင္ခြင့္ျပဳလိုက္မိသလို
ျဖစ္သြားခဲ့သည္ေလ။
က်င္းရဲ့မသိစိတ္ထဲမွာပုန္းကြယ္ေနသည့္
နတ္ဆိုးဝိဉာဉ္ထဲမွ
စြမ္းအင္အနည္းငယ္ကို ငွားယူခဲ့သည္ဆိုေပမယ့္
လက္ရိွအခ်ိန္တြင္
သူအသံုးျပဳ၍ မရႏိုင္ေတာ့ပါ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နီးကပ္ေနမွသာ
အသံုးျပဳႏိုင္မည္ျဖစ္တာေၾကာင့္၊
အခုလို ေဝးကြာသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ
နတ္ဆိုးစြမ္းအင္ေတြသူ႔ဆီကထြက္ခြာသြားသည္ကို
အျပစ္တင္၍လည္းမရပါ။
ေရစြမ္းအင္ကို အသံုးျပဳခဲ့သည္ဆိုေပမယ့္
၎သည္လည္း က်င္းႏွင့္နီးကပ္ေနသၫ့္
အခ်ိန္မွသာ ငွားရမ္းသံုးစြဲခြင့္ရိွသည္မို႔
လက္ရိွအခ်ိန္၌ သူ႔ကိုလက္ျပႏႈတ္ဆက္ကာ
ထြက္ခြာသြားခဲ့ေလၿပီ။
အျမင္အာရံုေတြကေဝဝါးၿပီး
ဘာကိုမွေသခ်ာမျမင္ႏိုင္ေတာ့ေပမယ့္
သူ႔အျမင္အာရံုထဲတြင္ ပံုရိပ္တခ်ိဳ႕က
ေနရာယူေနခဲ့ေသးသည္။
ဟုန္လင္က်င္း။။။။။။
အနက္ေရာင္ပိုးသားဝတ္စံုကို
စြဲၿမဲစြာဝတ္ဆင္တတ္သၫ့္ နတ္ဆိုးဘုရင္။။။။
ေလထဲမွာကခုန္ေနတတ္သၫ့္
ဝတ္ရံုအနားစေတြမွ ေငြမွင္ႏွင့္ေရးဆြဲထားသၫ့္
ေရလိႈင္းသ႑ာန္ေလးမ်ားသည္
အသက္ဝင္လြန္းလွသည္။
မဟူရာလိုမည္းနက္ေနသၫ့္ ကတၲီပါဝတ္ရံုရွည္ကို ပိုးသားဝတ္ရံုေပၚတြင္လႊမ္းၿခံဳကာ
နတ္ဆိုးဘုရင္ငယ္ကိုးပါးအား
ကိုယ္စားျပဳသၫ့္ ပန္းပြင့္ပံုကိုးမ်ိဳးကို
ေငြခ်ည္မ်ားႏွင့္လွပစြာပံုေဖာ္ထား၏။
ခါးစီးႀကိဳးေပၚတြင္ နတ္ဆိုးရတနာကိုးပါးႏွင့္
တစ္ထပ္တည္းတူညီသၫ့္ အဆင္တန္ဆာကိုးမ်ိဳးကို
ေငြသားႏွင့္ျပဳလုပ္ၿပီးတန္ဆာဆင္ကာ
သူ႔စြမ္းအားမည္မ်ွႀကီးမားေၾကာင္းကို
သက္ေသျပခဲ့သည္။
လက္မႏွင့္လက္ၫွိုးကိုခ်န္လွပ္၍
က်န္ရိွေနေသာလက္ေခ်ာင္းရွည္မ်ား၏ အဖ်ား၌
ခြၽန္ျမေနသၫ့္ ေငြေရာင္သိမ္းငွက္လက္သည္း
အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ အလွဆင္ေလ့ရိွသၫ့္
ဟုန္လင္က်င္းရဲ့ျပင္ဆင္ပံုသည္
တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုႏွင့္ ၾကၫ့္ေကာင္းေနသည္မွာ
ဖံုးကြယ္လို႔ပင္မရႏိုင္ခဲ့ေပ။
နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးဆိုေပမယ့္ နတ္ဆိုးဘုရင္ငယ္ကိုးပါးထက္
ႏုပ်ိဳခန႔္ညားေနသၫ္မို႔ သံုးေလာကမွ
မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ားရဲ့ ႏွလံုးသားကိုမဆြတ္ယူရေသးခင္မွာပင္
ခူးဆြတ္ရန္ေတာင္းဆိုခံရတတ္သည္။
သို႔ေပမယ့္ ဟုန္လင္က်င္းသေဘာက်ခဲ့သည္မွာ
ထိုက္ယန္ အမည္ရိွသၫ့္ ေနနတ္ဘုရားတစ္ပါးတည္းသာ။
ထိုက္ယန္ရဲ့ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇဝင္တစ္ခုမွ
သိခြင့္မရခဲ့သၫ့္ ဟုန္လင္က်င္းမွာ
သူသေဘာက်ေနသၫ့္ ထိုက္ယန္နတ္ဘုရားက
ေဟာ္လင္အရွင္သခင္ဆိုတာပင္
သိခြင့္မရခဲ့ရွာေပ။
သို႔ေပမယ့္ ေသသြားသၫ့္အခ်ိန္ထိ
သူ႔ႏွလံုးသားကို ထိုက္ယန္(ရွင္း) အတြက္သာ
ျဖစ္ေစခဲ့သည္။
ဟုန္လင္က်င္းသည္ ရွည္လ်ားတဲ့အရပ္နဲ႔လွပလြန္းတဲ့အသားအရည္ကိုပိုင္ဆိုင္သည္။ ပါးလ်လ်ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုနဲ႔ မလိုက္ဖက္လွစြာ တည္ၿငိမ္လွတဲ့မ်က္ႏွာေလးက
ျမင္ရသူကိုယစ္မူးေစဖို႔ လံုေလာက္လို့ေန၏။
အထူးသျဖင့္ ေက်ာက္ေရာင္စံုစီျခယ္ထားသလား ေအာက္ေမ့ရေစသၫ့္ မ်က္ဝန္းလွလွေလးတစ္စံုက
ၫွို႔ယူဖမ္းစားႏိုင္စြမ္းျမင့္မားလြန္းတာပါပဲ။
နတ္ဆိုးရတနာကိုးပါးရဲ့ ပံုရိပ္ေတြကိန္းဝပ္ေနသၫ့္
မ်က္လံုးအိမ္က သံုးေလာကမွာေနာက္ထပ္မရိွႏိုင္ေတာ့သၫ့္
အလွဆံုးေသာမ်က္ဝန္းတစ္စံုပင္။
သို႔ေပမယ့္ အႏွီမ်က္ဝန္းလွလွေလးေတြက ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ
အိပ္မက္ဆိုးေတြေဆာင္ၾကည္းေပးႏိုင္သၫ့္
အစြမ္းေတြနွင့္ျပၫ့္ႏွက္ေနျပန္သည္။ နတ္ဆိုးရတနာေတြရဲ့စြမ္းအင္တစ္ဝက္တိတိကို စုပ္ယူထားတဲ့အတြက္ ယင္းမ်က္လံုးတစ္စံုရဲ့
အဖ်က္စြမ္းအင္က ေၾကာက္ခမန္းလိလိ။
'အၾကၫ့္တစ္ခ်က္က ေသေစႏိုင္တယ္' ဆိုတဲ့စကားလွလွေလးက သူနဲ႔လံုးဝကိုကြက္တိက်တယ္လို႔ ေျပာစမွတ္တြင္ရေလာက္တဲ့အထိ နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးရဲ့မ်က္ဝန္းေတြက သတ္ျဖတ္ဖို႔ေသြးဆာခဲ့ဖူးသည္။
"ေကာင္းကင္တိုက္ပြဲ" ဆိုတဲ့ ေသြးမိုးတသြင္သြင္ရြာသြန္းၿဖိဳးေစခဲ့တဲ့ စစ္ပြဲအတြင္းမွာေပါ့။
ခါးအထိသာရွည္လ်ားသၫ့္ဆံႏြယ္ေတြကို
ခပ္ျမင့္ျမင့္စုစည္းကာ ေငြေရာင္ဆံၫွပ္လွလွေလးႏွင့္
အလွဆင္ထားေလ့ရိွသည္။
ထိုဆံၫွပ္မွာ မီးေတာက္ႏွင့္ေရလိႈင္းပံုတို႔
ေရာယွက္ေနသၫ့္အသြင္ရိွၿပီး
အေနာက္ဘက္၌
ပုလဲကံုးလွလွေလးေတြႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားသည္မို႔
ဘုရင္တစ္ပါး၏ ဂုဏ္အသေရကိုထင္ရွားေစသည္။
ဟုန္လင္က်င္းရဲ့ ခန႔္ညားမႈေတြကို
ေတြးရင္းႏွင့္ပင္ ရွင္းရဲ့အသက္ရႈႏႈန္းေတြသည္
ရပ္တန႔္လုနီးပါးပင္ျဖစ္လာခဲ့ေခ်ၿပီ။
မိန္းေမာေနရင္း သူ႔ႏွလံုးသားခုန္သံေတြသည္
တစ္စထက္တစ္စပိုမိုျမန္ဆန္လာကာ
' ဟုန္လင္က်င္း ' ဟုတိုးတိုးတစ္မ်ိဳး၊ က်ယ္က်ယ္တစ္ဖံုျဖင့္ အခ်စ္သံစဉ္တစ္ပုဒ္ႏွယ္
ၿငီးျငဴေနခဲ့သည္။
သူ႔ဆီသို႔
လ်င္ျမန္စြာကူးခတ္လာေနသၫ့္
နတ္ဆိုးလက္ပါးေစေတြကို
ဥပကၡာျပဳျပီး ဟုန္လင္က်င္းအေၾကာင္းေတြးရင္းႏွင့္သာ
အခ်ိန္ေတြေရြ ့လ်ားေစေနသၫ့္ ရွင္းကေတာ့
သူ႔ကိုစိတ္ပူလြန္း၍ အသက္ရႈရပ္မတတ္ျဖစ္ေနရွာသၫ့္
နတ္ဘုရားသံုးပါးႏွင့္ နတ္သားေလးတစ္ပါးကို
သတိပင္မရခဲ့ပါ။
ဟြားရန္၊ ဖန႔္ယြင္ႏွင့္ ရွဲ႔ယန္မွာ
ကန္ေရျပင္ထက္၌ေပၚေနသၫ့္
ရွင္းရဲ့ပံုရိပ္ကိုၾကၫ့္ရင္း
လက္ဖ်ား၊ ေျခဖ်ားေတြပင္ေအးစက္လို႔ေနခဲ့ၿပီ
ျဖစ္သည္။
ရွင္းေရမကူးတတ္ဘူးဆိုတာကို
မသိပဲ ကုန္းေပၚမွာရပ္ေနႏိုင္ေသးသၫ့္
က်င္းကိုလည္း က်ိန္ဆဲေနမိသည္မွာ
အႀကိမ္တစ္ေထာင္ပင္ ကေတာ့မည္မထင္။
"အစ္ကိုဟြားရန္......တစ္ခုခုလုပ္ပါဦး.....
ရွင္းက ေရဆင္းကူးေနတာမဟုတ္ဘူးေနာ္
ေက်ာက္တံုးနဲ႔ရိုက္မိၿပီး သတိလစ္သြားတာ..."
"အစ္ကို.... ဘာမွမလုပ္ပဲဒီအတိုင္းေက်ာက္ရုပ္ႀကီးလို
ထိုင္ေနေတာ့မွာလား.....
ဟိုမွာ ရွင္းကိုဝိုင္းထားတာေတြက
နတ္ဆိုးလက္ပါးေစေတြေနာ္.....
အလျွပေနတဲ့ နတ္မိမယ္ေတြမဟုတ္ဘူး...."
စိတ္ပူေန၍ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနစဉ္
ဝတ္ရံုစကိုဆြဲၿပီး တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး၊
မရိုးႏိုင္ေအာင္ေျပာေနၾကသၫ့္ ညီႏွစ္ေယာက္ကို
ဟြားရန္ တိတ္တဆိတ္ႀကိမ္းေမာင္းလိုက္ရေတာ့သည္။
"ငါ့မ်က္လံုးေတြက နတ္ဘုရားနယ္ေျမမွာက်န္ေနခဲ့တာမဟုတ္ဘူး....
ျဖစ္ေနတာေတြအားလံုးငါျမင္တယ္.....
မင္းတို႔ပဲစိတ္ပူေနတယ္ထင္မေနနဲ႔.....
အဲ့ဒါငါ့ရွစ္ဇြင္း....ငါကပိုစိတ္ပူတယ္"
ဟြားရန္ရဲ့ၾကည္လင္လွတဲ့
မ်က္ႏွာသည္ ခါတိုင္းႏွင့္မတူပဲ
စိုးရိမ္စိတ္ေတြႏွင့္ ျပၫ့္ႏွက္ကာ ညိုမိႈင္းလို႔ေနသည္။
ႏႈတ္ခမ္းေပၚတြင္ အျမဲတေစ
ေနရာယူေနတတ္သၫ့္ အၿပံဳးေတြသည္လည္း
တိတ္တဆိတ္ေပ်ာက္ဆံုးလို႔ေနကာ
စိုးရိမ္စိတ္ကိုေဖာ္ၾကဴးေန၏။
ကန္ထဲမွနတ္ဆိုးလက္ပါးေစမ်ားမွာ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာအဆင္းသ႑ာန္မ်ိဳးစံု
ဖန္ဆင္းၿပီး ရွင္းကိုအၿငိဳးႀကီးစြာတိုက္ခိုက္ဖို႔
ျပင္ေနၿပီျဖစ္ရာ ဟြားရန္သည္မ်ားမ်ားစားမေတြးႏိုင္ေတာ့ပဲ
သူ႔ကိုယ္ထဲမွ နဂါးဝိဉာဉ္ကိုယ္ပြားအား
ဆင့္ေခၚလိုက္ေတာ့သည္။
သို႔ေပမယ့္ ဆင့္ေခၚျခင္းသည္လမ္းခုလတ္၌ပင္
ရပ္တန႔္သြားခဲ့ရ၏။
ထူးဆန္းသၫ့္ျမင္ကြင္းတစ္ခုက
ေရျပင္ရိပ္တြင္ ထင္ရွားစြာေပၚလြင္လာသည္ႏွင့္
တစ္ၿပိဳင္နက္ ဟြားရန္သာမက နတ္ဘုရားေတြေရာ၊ နတ္အရာရိွေတြအျပင္၊
မိုးနတ္မင္းပါ အံ့ဩမွင္သက္သြားရေတာ့သည္။
နီေဆြးေဆြးႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာသည္ ဂေဟဆက္လို႔ေနခဲ့သည္။
ၾကားေလေသြးမွာစိုးသၫ့္အလား
တင္းက်ပ္စြာဖက္တြယ္ထားသၫ့္
လက္မ်ားသည္ ရွင္းရဲ့ခါးသြယ္သြယ္ေလးႏွင့္
ဦးေခါင္းအေနာက္ဘက္ေပၚတြင္
ဖယ္ရွား၍မရေတာ့သည့္နွယ္
ေနရာယူေန၏။
"ကိုကို????"
ေငးေၾကာင္ၾကၫ့္ေနမိသၫ့္အုပ္စုမွာ
မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ထိတ္လန႔္ေနသၫ့္အသံျဖင့္
တုန္ရီစြာေခၚလိုက္သၫ့္ အရွခံနတ္မိမယ္ေလး
ရွန္းရႉးဆီသို႔ မတိုင္ပင္ရပါပဲ အၾကၫ့္ေတြလႊဲလိုက္မိၾကသည္။
ထိုမွတစ္ဖန္ ေရျပင္ဆီသို႔တစ္ေက်ာ့ျပန္လွၫ့္ၾကၫ့္မိၾက၏။
ေကာင္းကင္ဘံုရဲ့အိမ္ေရ႔ွစံျဖစ္သၫ့္အေလ်ာက္
နတ္မိမယ္ေတြလက္ခ်ိဳးေရ၍ မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ သိမ္းပိုက္ႏိုင္သၫ့္
က်င္းက သူ႔ရဲ့အဘိုး....အဲ.....အဘိုးရဲ့အဘိုးရဲ့အဘိုး
အရြယ္ေလာက္ရိွသၫ့္ ေဟာ္လင္အရွင္သခင္ကို
တိတ္တဆိတ္ျပစ္မွားေနသည္ဆိုသၫ့္အသိက
သူတို႔ကို အံဩမွင္သက္၊ထိတ္လန႔္ေၾကာင္အ၊
မိႈင္ေတြေငးေမာေစ၏။
ေဟာ္လင္အရွင္သခင္သည္
ႏုနယ္ပ်ိဳျမစ္ၿပီးေခ်ာေမာလွပလြန္းသည္ဆိုေပမယ့္
ေယာက္်ားဆန္သၫ့္အသြင္လည္းကိန္းဝပ္ေန၏။
သို႔ျဖစ္၍ ရွန္းရႉးလိုနတ္မိမယ္ေလးေတြႏွင့္
ခ်စ္စရာေကာင္းပံုခ်င္း ယွဉ္လို႔ရမေနခဲ့ပါ။
ထို႔ျပင္ ပ်င္းရိေလးဖင့္သၫ့္အသြင္ႏွင့္
ယံုၾကည္မႈ၊ဖ်တ္လတ္မွု၊ တည္ၿငိမ္မႈ
စသၫ့္အခ်က္ေတြေရာေနွာေနသည္မို႔
အစံုသုတ္ဆန္သၫ့္
ပင္ကိုယ္ဟန္ကလည္းရိွေနေသးသည္။
သူ႔အျမင္မွာ ကိုးယို႔ကားယားျဖစ္ေနသည္ဟု
ေတြးမိတာႏွင့္ ေသြးအန္ေလာက္ေအာင္ရိုက္တတ္သၫ့္
'အပ်ိဳႀကီးမမရဲ့စိတ္မရွည္ျခင္းေပါင္းခ်ဳပ္စာစဥ္'ကို
အရည္က်ိဳေသာက္ထားေသာ စိတ္ကလည္းရိွ ျပန္၏။
ဤသို႔ေသာ သူမ်ိဳးကို က်င္းကေရြးခ်ယ္သြားသည္ဆိုေတာ့။။။။။။။။
ရွန္းရႉးပဲ အရွခံရဖို႔ဇာတာပါလာတာမ်ားလား။။။။။
သူတို႔မေတြးတတ္ေတာ့ပါ။။။။။
ထို႔ျပင္ ရွင္းသာတကယ့္ဟုန္လင္က်င္းျဖစ္မည္ဆိုပါက
သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ပတ္သတ္မွုသည္
သားႏွင့္အေဖ၊ အေဖႏွင့္သား ဟူသၫ့္
ဆက္သြယ္မႈနယ္ေျမထဲကို
အလိုအေလ်ာက္ေရာက္သြားမည္ျဖစ္ရာ
ဤသို႔အျပဳအမူမ်ိဳးမွာ ထိတ္လန႔္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ
ျမင္ကြင္းတစ္ခုႏွယ္။။။။။။
ထိုစဉ္ က်င္းဖက္ထားသၫ့္ ရွင္းရဲ့ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွ
အျပင္အဆင္မ်ားသည္
ေဟာ္လင္အရွင္သခင္ရဲ့အျပင္အဆင္ကဲ့သို႔ ရုတ္ခ်ည္းဆိုသလို
ျပန္လည္ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။
အနီေရာင္ဝတ္ရံုကိုၿခံဳလႊမ္းထားသၫ့္ရွင္းရဲ့
မ်က္ေတာင္ရွည္မ်ားသည္ ေျပာင္းလဲမႈကို
သတိထားမိသၫ့္ႏွယ္ တျဖည္းျဖည္းလႈပ္ရွားလာခဲ့၏။
သို႔ေပမယ့္ က်င္းကလႊတ္မေပးပဲ ဆက္လက္နမ္းရိႈက္ေနခဲ့သည္။
သူ႔အနမ္းေတြက ၾကမ္းတမ္းၿပီး
အားပါလြန္းတာေၾကာင့္
ရွင္းရဲ့ႏႈတ္ခမ္းေတြသည္ ပူထူၿပီးေယာင္ကိုင္းလုနီးပါးပင္ျဖစ္ေနခဲ့ေခ်ၿပီ။
အသိစိတ္ျပန္ဝင္လာစဉ္ တစ္စံုတစ္ခု၏
တင္းက်ပ္စြာခ်ဳပ္ေနွာင္ျခင္းကိုခံထားရသၫ့္အျပင္
ႏႈတ္ခမ္းဆီမွ တတိတိနာက်င္ေနေသာခံစားမႈေၾကာင့္
ရွင္းမွာ ဤသို႔ႏွယ္အသံတိတ္ေရရြတ္လိုက္မိ၏။
' ငါဘယ္လို အႏၲရာယ္နဲ႔ႀကံဳေနရပါလိမ့္.....
ဂံုးေကာင္ေတြငါ့နွုတ္ခမ္းကို
လာၫွပ္ထားတာမ်ားလား....
အေတာ္အတင့္ရဲတဲ့ အျပဳအမူပဲ..... '
ရွင္းမွာ ထူးဆန္းသၫ့္အထိအေတြ ့ကို
သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ၿပီမို႔
မ်က္လံုးကိုအားယူၿပီး ျပန္ဖြင့္လိုက္ေတာ့သည္။
ထူထဲၿပီးရွည္လ်ားလွသၫ့္
မ်က္ေတာင္ရွည္ေတြသည္
သူ႔ကိုပင္လာထိေတာ့မေယာင္။
ခြၽန္ျမေနသၫ့္ႏွာတံျမင့္ျမင့္က
သူ႔မ်က္ႏွာကိုမထိတထိလာေရာက္
က်ီစယ္ေနၾကသည္ ။
သို႔ေပမယ့္ ထိုသူ႔၏ပါးလွလွနွုတ္ခမ္းတစ္စံုမွာေတာ့
ပထမဆံုးအႀကိမ္တုန္းကအတိုင္းပင္
အရိုင္းဆန္စြာ သူ႔ခ်ိဳၿမိန္မႈေတြကိုစားသံုးေန၏။
' ............... '
Unicode:
"အသက်ဝိဉာဉ်ဓာတ်က
နှလုံးသားကနေမြစ်ဖျားခံလာတာဆိုတော့......"
ပြောနေရင်းနှင့် နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်ပြီး
ခေါင်းငုံ့သွားတဲ့ကျင်းသာ
ဆက်ပြောဖြစ်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ဘယ်လိုစကားမျိုးပြောလာမလဲဆိုတာ
ရှင်း ခန့်မှန်းမိပါသည်။
အရင်တစ်ချိန်တုန်းက ဟုန်လင်ကျင်းလည်း
ဤသို့နှယ်ပြောခဲ့ဖူးသည်လေ။။။။။
/ ဒီနေ့ကစပြီး ငါပေးထားတဲ့ဆံထိုးကိုပဲ
အမြဲတမ်းပန်ထားရမယ်....
ဒီဆံထိုးကငါ့အသက်ဝိဉာဉ်စွမ်းအင်နဲ့
လုပ်ထားတာဆိုတော့......
ငါ့နှလုံးသားကို မင်းဆီမှာအပ်ထားလိုက်ပြီလို့
အဓိပ္ပာယ်ကောက်လို့ရတယ်လေ..... /
နားထဲမှာပဲ့တင်ထပ်နေတဲ့ ခပ်ရှရှစကားသံတွေကို
သည်းမခံနိုင်တော့တာကြောင့်
ရှင်း ခေါင်းကိုယမ်းခါလိုက်မိသည်။
ဟုန်လင်ကျင်းကို အရာအားလုံးထက်ပိုချစ်ခဲ့တယ်ဆိုပေမယ့်
ကြောက်ရွံ့တဲ့စိတ်ကလည်း သူ့ဆီမှာကျန်ရှိနေသေး၏။
နှစ်ပေါင်းနှစ်ထောင်နီးပါး နှိပ်စက်ခံခဲ့ရသည့်နေ့ရက်တွေက
သူ့ကို တစ္ဆေ လိုခြောက်လှန့်နေဆဲပင်။
ဘယ်လောက်ပဲ ချိုးယွဲ့(မိုးနတ်မင်း)ရဲ့
ထိန်းချုပ်မှုကြောင့် စိတ်လွတ်ပြီးလုပ်မိတယ်လို့ပြောပါစေ
သူနေ့တိုင်းကြုံတွေ့ခဲ့ရသည့်
ဒုက္ခဝဋ်ဆင်းရဲတွေက
ဟုန်လင်ကျင်းပေးခဲ့တာတွေမဟုတ်လား။
ဘယ်လိုမေ့လို့ရမှာတဲ့လဲ။
စိတ်ရောဂါသည်တစ်ဦးလို မျက်ရည်တွေကိုအဖော်ပြုနေခဲ့ရတဲ့နေ့ရက်တွေက
ငရဲထက်ဆိုးဝါးခဲ့သည်ထင်ပါရဲ့။
တစ်ခါတစ်လေလည်း ရင်ထဲကနာကျင်မှုကြောင့်
သူ့လက်ကိုသူဓားနဲ့မွှန်းပစ်ခဲ့ဖူးသည်။
လက်ကနာနေရင် ရင်ထဲကဒဏ်ရာကိုမေ့ပျောက်ထားနိုင်မယ်လို့
ရူးမိုက်စွာတွေးမိခဲ့သည်လေ။
သို့သော် ဒဏ်ရာပေါ်ဒဏ်ရာဆင့်ကာ
အမှတ်တရဆိုးတွေကို ပိုမိုခြောက်လှန့်ဖို့
လမ်းပြပေးခဲ့သည့်နှယ်။။။။။။
ချစ်တယ်လို့အထပ်ထပ်အခါခါပြောရင်း
သေလုမြောပါးဖြစ်စေခဲ့တဲ့
ဟုန်လင်ကျင်းရဲ့ ချစ်စကားတွေကို
သူနောက်တစ်ကြိမ်ယုံကြည်ဖို့ဆိုတာ
အချိန်များစွာလိုအပ်နေသေးသည်။
ကျင်းအတွက် သူ့အသက်ကိုအကြိမ်ကြိမ်စွန့်ရဲသလို၊
ဂုဏ်သတင်းတွေလည်း အပျက်စီးခံရဲပါသည်။
သို့ပေမယ့် ထပ်ချစ်ဖို့တော့သူဘယ်တော့မှစဉ်းစားတော့မည်မဟုတ်ပါ။ ကျင်းရဲ့အပြစ်တွေအားလုံးကိုခွင့်လွှတ်နိုင်ပေမယ့်
မေ့ပစ်ဖို့ဆိုတာ
သူ့အတွက်လွယ်ကူတဲ့အရာမှမဟုတ်တော့ပဲ။
ကျင်း ခံယူထားတဲ့အချစ်က
သူ့အတွက်တော့ အဲ့လောက်ထိ
ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ ကောင်းခဲ့ပါသည်။။။။။။
ကျလုနီးပါးမျက်ရည်တွေကို ပြန်သိမ်းဆည်းရင်း
သူ့ကိုဝိုင်းစက်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေနှင့်ငေးကြည့်နေသည့်
ကျင်းကိုကျောခိုင်းကာ
နတ်ဆိုးစွမ်းအင်အမြောက်အမြားထုတ်ပြီး
အစီအရင်ကို ထပ်မံဖွင့်လိုက်ဖို့သာ ရှင်းရွေးချယ်လိုက်၏။
အဆင့်တစ်ဆင့်တွင် အန္တရာယ်တစ်ခုကိုသာ
ရင်ဆိုင်ဖို့ ဟုန်လင်ကျင်းပြောခဲ့ဖူးပေမယ့်
ရှင်း အဆင့်ကျော်ပစ်လိုက်သည်။
သူ့ရဲ့နောက်ကျိနေတဲ့စိတ်တွေကို
ဖြေဖျောက်ဖို့ဆိုသည်မှာ
သွေးစက်တွေအဆုံးရှုံးခံမှရတော့မည်လေ။
မသိစိတ်ထဲက စွဲလန်းနေ၍လားမသိပေမယ့်
ဟုန်လင်ကျင်းရဲ့ နှိပ်စက်မှုတွေမှာ
သူသာယာခဲ့ဖူးတယ်ထင်ပါရဲ့။
အခုထက်ထိကို နာကျင်မှုတွေမှာ
မွေ့လျော်ပစ်ဖို့ ရွေးချယ်နေမိဆဲပင်။
ရူးသွပ်စွာရယ်မောလိုက်ချင်ပေမယ့်
ကျင်း အနှောက်အယှက်ဖြစ်မှာစိုးလို့
အသံတိတ်ရယ်မောမိနေပြန်တဲ့
ရှင်းရဲ့ လည်ချောင်းတွေသည် ခြောက်ကပ်အက်ကွဲကုန်ကာ
သွေးစတချို့ကိုပင် နှုတ်ခမ်းထောင့်ကနေ
စီးကျလာစေခဲ့သည်။
သို့ပေမယ့် ကျင်းမမြင်အောင်အလျင်အမြန်သုတ်ရင်း
အရှေ့မှာပေါ်လာတဲ့အန္တရာယ်တွေကို
ရင်ဆိုင်ဖို့သာ ရှင်း ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။
ဒီနေရာကနေ ကျင်းကိုခေါ်ထုတ်သွားရဦးမည်လေ။
အဆင့်ခုနစ်ဆင့်။။။။။။
သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်၊မှင်စာ၊ပင့်ကူ၊မုတ်ကောင်၊
မြွေမိစ္ဆာ၊ဝိဉာဉ်၊ ရှေးဟောင်းနတ်မိစ္ဆာ။။။။။။။
တိုက်ခိုက်ရခက်ခဲလွန်းသည့် အရာတွေကိုသူဘယ်လိုစိတ်နဲ့
တစ်ပြိုင်နက်တည်းတိုက်ခိုက်ဖို့
ရွေးချယ်မိသွားသလဲဆိုတာ
ရှင်း မသိတော့ပါ။
စိတ်တွေမမှန်တော့လို့သာ
လျှောက်လုပ်နေမိတာထင်ပါရဲ့လေ။။။။။
"ဝုန်း!!!!!"
ကျယ်လောင်လှသောအသံနက်ကြီးက
နားစည်ကိုရိုက်ခတ်လာချိန်တွင်
အမြင့်တစ်နေရာမြှပုတ်ကျသွားသလို
ရှင်း ရင်ထဲဟာဆင်းသွားရသည်။
အေးစက်စက်အထိအတွေ့နှင့်
အသက်ရှုမွန်းကျပ်လာမှုတို့က
သူ့ကိုနွယ်တစ်ပင်လိုရစ်ပတ်ကာ
ခရီးဦးကြိုလျက်။
သို့ပေမယ့် ကျင်း။။။။
ကျင်းကရေထဲပြုတ်ကျမလာခဲ့ပဲ
ကုန်းပေါ်မှာပဲဘေးကင်းစွာကျန်နေခဲ့သည်။
သူ့ဘေးနားမှာတော့ အစီအရင်ထဲကထွက်လို့ရသည့်
အဖြူရောင်အလင်းတန်းတစ်ခုက
လင်းလက်တောက်ပစွာရှိနေ၏။
ရေပြင်ပေါ်မှာကျန်နေခဲ့တဲ့ တပည့်လေးကိုလက်အသာပြရင်း
ရှင်းစိတ်စွမ်းအင်နှင့်လှမ်းပြောဖြစ်၏။
( အလင်းတန်းကိုထိလိုက်.....
မင်းကိုမမုန်းစေချင်ရင်
အလင်းတန်းကိုမြန်မြန်ထိလိုက်ပြီး
ထွက်သွားပါတော့..... )
( ရှစ်ဇွင်းကရော???? )
( ငါခဏနေ ထွက်လာမှာပါ......
စိတ်ချပြီးသာ သွားပါတော့
မင်းရှိနေရင် ငါ့စွမ်းအင်ကိုအားလုံးထုတ်သုံးလို့
မရဘူးဖြစ်နေတယ် )
မည်သို့ပင် လိုက်လာပါ့မယ်လို့
ပြောနေပါစေ ၊ သူ့အသံတွေက
မဖြစ်နိုင်တဲ့ပုံပြင်တစ်ပုဒ်ကိုပြောရင်း
ကလေးတစ်ယောက်ကိုနှစ်သိမ့်နေသည်နှင့်သာ
တူနေ၏။
ခုနတုန်းက လန်ဟွားမီးအိမ်တွေနှင့် ပိုင်ဟယ်ပန်းတွေကို ရင်ဆိုင်ရချိန်တွင်
ရှင်းရဲ့အသံက ယုံကြည်မှုတြွေပည့်နှက်နေပေမယ့်
ယခုချိန်မှာတော့ တိုးဖျော့ကာ
အရာရာကိုအရှုံးပေးချင်နေသယောင်။
ဘယ်အရာကိုမှကြည့်ချင်စိတ်မရှိသည့်နှယ်
မှေးမှိတ်ထားသော မျက်လုံးတွေကို
အနီးကပ်ကြည့်မည်ဆိုလျှင်
မျက်ရည်စတချို့ကို မြင်ရမည်ကမလွဲဧကန်ပင်။
ကျင်းတွေဝေနေစဉ်မှာပင်
ရှင်းရဲ့ဘေးပတ်လည်၌
အရောင်တဖျက်ဖျက်လတ်နေသည့်
ပန်းခုနစ်မျိုးကပေါ်လာခဲ့သည်။
သို့သော် အရာရာကိုဖျက်ဆီးပစ်တော့မည့်
အသွင်ဆောင်ကြည်းနေတဲ့ အနှီပန်းတွေကို
ရှင်းကဥပက္ခာပြုပြီး
ရေနက်ပိုင်းဆီသို့တရွေ့ရွေ့သွားနေခဲ့သည်။
ပြန်တိုက်ခိုက်ခြင်းအလျဉ်းမရှိပဲ
သူ့ကိုယ်သူ ကျောက်တုံးတစ်တုံးနှယ်
နစ်မြှုပ်သွားဖို့မျှော်လင့်နေသလိုလို။။။။
(ရှစ်ဇွင်း????)
(..........)
( ရှစ်ဇွင်း!!!!!! )
(...........)
နှစ်ကြိမ်ဆက်တိုက်ခေါ်လိုက်ပေမယ့်
ရှင်းထံမှတုံ့ပြန်သံကို ကျင်းမရခဲ့ပါ။
စောင့်နေခဲ့ပေမယ့်
ငြိမ်သက်နေတဲ့ရှင်းက
ပင်လယ်အောက်ကြမ်းပြင်နှင့်
ရိုက်ခတ်မိသွားသည့်တိုင်
တုံ့ပြန်ဖို့ ဝန်လေးနေခဲ့၏။
( ရှစ်ဇွင်း!!!!!!! )
အနည်းငယ်သာကျန်ရှိတော့သည့်
အသိစိတ်လေးထဲတွင်
ကျင်းရဲ့ခေါ်သံတွေသာ
ပဲ့တင်ထပ်လို့နေသည်။
သို့ပေမယ့် သူ့မှာလေးပင်နေတဲ့
မျက်ခွံတွေကိုပင် တွန်းလှန်ဖို့အားမရှိတော့ပြီမို့
ကျင်း မြန်မြန်ထွက်သွားဖို့သာဆုတောင်းနေမိတော့သည်။
ရေ။။။။။။။
သူ့လိုမီးဝိဉာဉ်တစ်ကောင်က
ရေကူးတတ်မယ်လို့ ကျင်းယုံကြည်နေတာတော့
မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်။
ရေထဲအရှိန်နှင့်ပြုတ်ကျသွားသည်မို့
ရုန်းကန်ဖို့ပင်အခွင့်မရှိလိုက်ပဲ
သူ့နှာခေါင်းနဲ့ပါးစပ်တွေထဲကို
ရေတွေအဆီးအတားမရှိဝင်ခွင့်ပြုလိုက်မိသလို
ဖြစ်သွားခဲ့သည်လေ။
ကျင်းရဲ့မသိစိတ်ထဲမှာပုန်းကွယ်နေသည့်
နတ်ဆိုးဝိဉာဉ်ထဲမှ
စွမ်းအင်အနည်းငယ်ကို ငှားယူခဲ့သည်ဆိုပေမယ့်
လက်ရှိအချိန်တွင်
သူအသုံးပြု၍ မရနိုင်တော့ပါ။
သူတို့နှစ်ယောက်နီးကပ်နေမှသာ
အသုံးပြုနိုင်မည်ဖြစ်တာကြောင့်၊
အခုလို ဝေးကွာသွားတဲ့အချိန်မှာ
နတ်ဆိုးစွမ်းအင်တွေသူ့ဆီကထွက်ခွာသွားသည်ကို
အပြစ်တင်၍လည်းမရပါ။
ရေစွမ်းအင်ကို အသုံးပြုခဲ့သည်ဆိုပေမယ့်
၎င်းသည်လည်း ကျင်းနှင့်နီးကပ်နေသည့်
အချိန်မှသာ ငှားရမ်းသုံးစွဲခွင့်ရှိသည်မို့
လက်ရှိအချိန်၌ သူ့ကိုလက်ပြနှုတ်ဆက်ကာ
ထွက်ခွာသွားခဲ့လေပြီ။
အမြင်အာရုံတွေကဝေဝါးပြီး
ဘာကိုမှသေချာမမြင်နိုင်တော့ပေမယ့်
သူ့အမြင်အာရုံထဲတွင် ပုံရိပ်တချို့က
နေရာယူနေခဲ့သေးသည်။
ဟုန်လင်ကျင်း။။။။။။
အနက်ရောင်ပိုးသားဝတ်စုံကို
စွဲမြဲစွာဝတ်ဆင်တတ်သည့် နတ်ဆိုးဘုရင်။။။။
လေထဲမှာကခုန်နေတတ်သည့်
ဝတ်ရုံအနားစတွေမှ ငွေမှင်နှင့်ရေးဆွဲထားသည့်
ရေလှိုင်းသဏ္ဍာန်လေးများသည်
အသက်ဝင်လွန်းလှသည်။
မဟူရာလိုမည်းနက်နေသည့် ကတ္တီပါဝတ်ရုံရှည်ကို ပိုးသားဝတ်ရုံပေါ်တွင်လွှမ်းခြုံကာ
နတ်ဆိုးဘုရင်ငယ်ကိုးပါးအား
ကိုယ်စားပြုသည့် ပန်းပွင့်ပုံကိုးမျိုးကို
ငွေချည်များနှင့်လှပစွာပုံဖော်ထား၏။
ခါးစီးကြိုးပေါ်တွင် နတ်ဆိုးရတနာကိုးပါးနှင့်
တစ်ထပ်တည်းတူညီသည့် အဆင်တန်ဆာကိုးမျိုးကို
ငွေသားနှင့်ပြုလုပ်ပြီးတန်ဆာဆင်ကာ
သူ့စွမ်းအားမည်မျှကြီးမားကြောင်းကို
သက်သေပြခဲ့သည်။
လက်မနှင့်လက်ညှိုးကိုချန်လှပ်၍
ကျန်ရှိနေသောလက်ချောင်းရှည်များ၏ အဖျား၌
ချွန်မြနေသည့် ငွေရောင်သိမ်းငှက်လက်သည်း
အမျိုးမျိုးနှင့် အလှဆင်လေ့ရှိသည့်
ဟုန်လင်ကျင်းရဲ့ပြင်ဆင်ပုံသည်
တစ်မျိုးတစ်ဖုံနှင့် ကြည့်ကောင်းနေသည်မှာ
ဖုံးကွယ်လို့ပင်မရနိုင်ခဲ့ပေ။
နတ်ဆိုးဘုရင်ကြီးဆိုပေမယ့် နတ်ဆိုးဘုရင်ငယ်ကိုးပါးထက်
နုပျိုခန့်ညားနေသည်မို့ သုံးလောကမှ
မိန်းမပျိုလေးများရဲ့ နှလုံးသားကိုမဆွတ်ယူရသေးခင်မှာပင်
ခူးဆြတ်ရန်တောင်းဆိုခံရတတ်သည်။
သို့ပေမယ့် ဟုန်လင်ကျင်းသဘောကျခဲ့သည်မှာ
ထိုက်ယန် အမည်ရှိသည့် နေနတ်ဘုရားတစ်ပါးတည်းသာ။
ထိုက်ယန်ရဲ့ နောက်ကြောင်းရာဇဝင်တစ်ခုမှ
သိခွင့်မရခဲ့သည့် ဟုန်လင်ကျင်းမှာ
သူသဘောကျနေသည့် ထိုက်ယန်နတ်ဘုရားက
ဟော်လင်အရှင်သခင်ဆိုတာပင်
သိခွင့်မရခဲ့ရှာပေ။
သို့ပေမယ့် သေသွားသည့်အချိန်ထိ
သူ့နှလုံးသားကို ထိုက်ယန်(ရှင်း) အတွက်သာ
ဖြစ်စေခဲ့သည်။
ဟုန်လင်ကျင်းသည် ရှည်လျားတဲ့အရပ်နဲ့လှပလွန်းတဲ့အသားအရည်ကိုပိုင်ဆိုင်သည်။ ပါးလျလျနှုတ်ခမ်းတစ်စုံနဲ့ မလိုက်ဖက်လှစွာ တည်ငြိမ်လှတဲ့မျက်နှာလေးက
မြင်ရသူကိုယစ်မူးစေဖို့ လုံလောက်လို့နေ၏။
အထူးသဖြင့် ကျောက်ရောင်စုံစီခြယ်ထားသလား အောက်မေ့ရစေသည့် မျက်ဝန်းလှလှလေးတစ်စုံက
ညှို့ယူဖမ်းစားနိုင်စွမ်းမြင့်မားလွန်းတာပါပဲ။
နတ်ဆိုးရတနာကိုးပါးရဲ့ ပုံရိပ်တွေကိန်းဝပ်နေသည့်
မျက်လုံးအိမ်က သုံးလောကမှာနောက်ထပ်မရှိနိုင်တော့သည့်
အလှဆုံးသောမျက်ဝန်းတစ်စုံပင်။
သို့ပေမယ့် အနှီမျက်ဝန်းလှလှလေးတွေက ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ
အိပ်မက်ဆိုးတွေဆောင်ကြည်းပေးနိုင်သည့်
အစွမ်းတွေနှင့်ပြည့်နှက်နေပြန်သည်။ နတ်ဆိုးရတနာတွေရဲ့စွမ်းအင်တစ်ဝက်တိတိကို စုပ်ယူထားတဲ့အတွက် ယင်းမျက်လုံးတစ်စုံရဲ့
အဖျက်စွမ်းအင်က ကြောက်ခမန်းလိလိ။
'အကြည့်တစ်ချက်က သေစေနိုင်တယ်' ဆိုတဲ့စကားလှလှလေးက သူနဲ့လုံးဝကိုကွက်တိကျတယ်လို့ ပြောစမှတ်တွင်ရလောက်တဲ့အထိ နတ်ဆိုးဘုရင်ကြီးရဲ့မျက်ဝန်းတွေက သတ်ဖြတ်ဖို့သွေးဆာခဲ့ဖူးသည်။
"ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ" ဆိုတဲ့ သွေးမိုးတသွင်သွင်ရွာသွန်းဖြိုးစေခဲ့တဲ့ စစ်ပွဲအတွင်းမှာပေါ့။
ခါးအထိသာရှည်လျားသည့်ဆံနွယ်တွေကို
ခပ်မြင့်မြင့်စုစည်းကာ ငွေရောင်ဆံညှပ်လှလှလေးနှင့်
အလှဆင်ထားလေ့ရှိသည်။
ထိုဆံညှပ်မှာ မီးတောက်နှင့်ရေလှိုင်းပုံတို့
ရောယှက်နေသည့်အသွင်ရှိပြီး
အနောက်ဘက်၌
ပုလဲကုံးလှလှလေးတွေနှင့် ချိတ်ဆက်ထားသည်မို့
ဘုရင်တစ်ပါး၏ ဂုဏ်အသရေကိုထင်ရှားစေသည်။
ဟုန်လင်ကျင်းရဲ့ ခန့်ညားမှုတွေကို
တွေးရင်းနှင့်ပင် ရှင်းရဲ့အသက်ရှုနှုန်းတွေသည်
ရပ်တန့်လုနီးပါးပင်ဖြစ်လာခဲ့ချေပြီ။
မိန်းမောနေရင်း သူ့နှလုံးသားခုန်သံတွေသည်
တစ်စထက်တစ်စပိုမိုမြန်ဆန်လာကာ
' ဟုန်လင်ကျင်း ' ဟုတိုးတိုးတစ်မျိုး၊ ကျယ်ကျယ်တစ်ဖုံဖြင့် အချစ်သံစဉ်တစ်ပုဒ်နှယ်
ငြီးငြူနေခဲ့သည်။
သူ့ဆီသို့
လျင်မြန်စွာကူးခတ်လာနေသည့်
နတ်ဆိုးလက်ပါးစေတွေကို
ဥပက္ခာပြုပြီး ဟုန်လင်ကျင်းအကြောင်းတွေးရင်းနှင့်သာ
အချိန်တွေရွေ့လျားစေနေသည့် ရှင်းကတော့
သူ့ကိုစိတ်ပူလွန်း၍ အသက်ရှုရပ်မတတ်ဖြစ်နေရှာသည့်
နတ်ဘုရားသုံးပါးနှင့် နတ်သားလေးတစ်ပါးကို
သတိပင်မရခဲ့ပါ။
ဟွားရန်၊ ဖန့်ယွင်နှင့် ရှဲ့ယန်မှာ
ကန်ရေပြင်ထက်၌ပေါ်နေသည့်
ရှင်းရဲ့ပုံရိပ်ကိုကြည့်ရင်း
လက်ဖျား၊ ခြေဖျားတွေပင်အေးစက်လို့နေခဲ့ပြီ
ဖြစ်သည်။
ရှင်းရေမကူးတတ်ဘူးဆိုတာကို
မသိပဲ ကုန်းပေါ်မှာရပ်နေနိုင်သေးသည့်
ကျင်းကိုလည်း ကျိန်ဆဲနေမိသည်မှာ
အကြိမ်တစ်ထောင်ပင် ကတော့မည်မထင်။
"အစ်ကိုဟွားရန်......တစ်ခုခုလုပ်ပါဦး.....
ရှင်းက ရေဆင်းကူးနေတာမဟုတ်ဘူးနော်
ကျောက်တုံးနဲ့ရိုက်မိပြီး သတိလစ်သွားတာ..."
"အစ်ကို.... ဘာမှမလုပ်ပဲဒီအတိုင်းကျောက်ရုပ်ကြီးလို
ထိုင်နေတော့မှာလား.....
ဟိုမှာ ရှင်းကိုဝိုင်းထားတာတွေက
နတ်ဆိုးလက်ပါးစေတွေနော်.....
အလြှပနေတဲ့ နတ်မိမယ်တွေမဟုတ်ဘူး...."
စိတ်ပူနေ၍ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေစဉ်
ဝတ်ရုံစကိုဆွဲပြီး တစ်ယောက်တစ်မျိုး၊
မရိုးနိုင်အောင်ပြောနေကြသည့် ညီနှစ်ယောက်ကို
ဟွားရန် တိတ်တဆိတ်ကြိမ်းမောင်းလိုက်ရတော့သည်။
"ငါ့မျက်လုံးတွေက နတ်ဘုရားနယ်မြေမှာကျန်နေခဲ့တာမဟုတ်ဘူး....
ဖြစ်နေတာတွေအားလုံးငါမြင်တယ်.....
မင်းတို့ပဲစိတ်ပူနေတယ်ထင်မနေနဲ့.....
အဲ့ဒါငါ့ရှစ်ဇွင်း....ငါကပိုစိတ်ပူတယ်"
ဟွားရန်ရဲ့ကြည်လင်လှတဲ့
မျက်နှာသည် ခါတိုင်းနှင့်မတူပဲ
စိုးရိမ်စိတ်တွေနှင့် ပြည့်နှက်ကာ ညိုမှိုင်းလို့နေသည်။
နှုတ်ခမ်းပေါ်တွင် အမြဲတစေ
နေရာယူနေတတ်သည့် အပြုံးတွေသည်လည်း
တိတ်တဆိတ်ပျောက်ဆုံးလို့နေကာ
စိုးရိမ်စိတ်ကိုဖော်ကြူးနေ၏။
ကန်ထဲမှနတ်ဆိုးလက်ပါးစေများမှာ
ကြောက်မက်ဖွယ်ရာအဆင်းသဏ္ဍာန်မျိုးစုံ
ဖန်ဆင်းပြီး ရှင်းကိုအငြိုးကြီးစွာတိုက်ခိုက်ဖို့
ပြင်နေပြီဖြစ်ရာ ဟွားရန်သည်များများစားမတွေးနိုင်တော့ပဲ
သူ့ကိုယ်ထဲမှ နဂါးဝိဉာဉ်ကိုယ်ပွားအား
ဆင့်ခေါ်လိုက်တော့သည်။
သို့ပေမယ့် ဆင့်ခေါ်ခြင်းသည်လမ်းခုလတ်၌ပင်
ရပ်တန့်သွားခဲ့ရ၏။
ထူးဆန်းသည့်မြင်ကွင်းတစ်ခုက
ရေပြင်ရိပ်တွင် ထင်ရှားစွာပေါ်လွင်လာသည်နှင့်
တစ်ပြိုင်နက် ဟွားရန်သာမက နတ်ဘုရားတွေရော၊ နတ်အရာရှိတွေအပြင်၊
မိုးနတ်မင်းပါ အံ့ဩမှင်သက်သွားရတော့သည်။
နီဆွေးဆွေးနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာသည် ဂဟေဆက်လို့နေခဲ့သည်။
ကြားလေသွေးမှာစိုးသည့်အလား
တင်းကျပ်စွာဖက်တွယ်ထားသည့်
လက်များသည် ရှင်းရဲ့ခါးသွယ်သွယ်လေးနှင့်
ဦးခေါင်းအနောက်ဘက်ပေါ်တွင်
ဖယ်ရှား၍မရတော့သည့်နှယ်
နေရာယူနေ၏။
"ကိုကို????"
ငေးကြောင်ကြည့်နေမိသည့်အုပ်စုမှာ
မယုံနိုင်လောက်အောင် ထိတ်လန့်နေသည့်အသံဖြင့်
တုန်ရီစွာခေါ်လိုက်သည့် အရှခံနတ်မိမယ်လေး
ရှန်းရှူးဆီသို့ မတိုင်ပင်ရပါပဲ အကြည့်တွေလွှဲလိုက်မိကြသည်။
ထိုမှတစ်ဖန် ရေပြင်ဆီသို့တစ်ကျော့ပြန်လှည့်ကြည့်မိကြ၏။
ကောင်းကင်ဘုံရဲ့အိမ်ရှေ့စံဖြစ်သည့်အလျောက်
နတ်မိမယ်တွေလက်ချိုးရေ၍ မရနိုင်လောက်အောင်ပင် သိမ်းပိုက်နိုင်သည့်
ကျင်းက သူ့ရဲ့အဘိုး....အဲ.....အဘိုးရဲ့အဘိုးရဲ့အဘိုး
အရွယ်လောက်ရှိသည့် ဟော်လင်အရှင်သခင်ကို
တိတ်တဆိတ်ပြစ်မှားနေသည်ဆိုသည့်အသိက
သူတို့ကို အံဩမှင်သက်၊ထိတ်လန့်ကြောင်အ၊
မှိုင်တွေငေးမောစေ၏။
ဟော်လင်အရှင်သခင်သည်
နုနယ်ပျိုမြစ်ပြီးချောမောလှပလွန်းသည်ဆိုပေမယ့်
ယောက်ျားဆန်သည့်အသွင်လည်းကိန်းဝပ်နေ၏။
သို့ဖြစ်၍ ရှန်းရှူးလိုနတ်မိမယ်လေးတွေနှင့်
ချစ်စရာကောင်းပုံချင်း ယှဉ်လို့ရမနေခဲ့ပါ။
ထို့ပြင် ပျင်းရိလေးဖင့်သည့်အသွင်နှင့်
ယုံကြည်မှု၊ဖျတ်လတ်မှု၊ တည်ငြိမ်မှု
စသည့်အချက်တွေရောနှောနေသည်မို့
အစုံသုတ်ဆန်သည့်
ပင်ကိုယ်ဟန်ကလည်းရှိနေသေးသည်။
သူ့အမြင်မှာ ကိုးယို့ကားယားဖြစ်နေသည်ဟု
တွေးမိတာနှင့် သွေးအန်လောက်အောင်ရိုက်တတ်သည့်
'အပျိုကြီးမမရဲ့စိတ်မရှည်ခြင်းပေါင်းချုပ်စာစဉ်'ကို
အရည်ကျိုသောက်ထားသော စိတ်ကလည်းရှိ ပြန်၏။
ဤသို့သော သူမျိုးကို ကျင်းကရွေးချယ်သွားသည်ဆိုတော့။။။။။။။။
ရှန်းရှူးပဲ အရှခံရဖို့ဇာတာပါလာတာများလား။။။။။
သူတို့မတွေးတတ်တော့ပါ။။။။။
ထို့ပြင် ရှင်းသာတကယ့်ဟုန်လင်ကျင်းဖြစ်မည်ဆိုပါက
သူတို့နှစ်ဦး၏ပတ်သတ်မှုသည်
သားနှင့်အဖေ၊ အဖေနှင့်သား ဟူသည့်
ဆက်သွယ်မှုနယ်မြေထဲကို
အလိုအလျောက်ရောက်သွားမည်ဖြစ်ရာ
ဤသို့အပြုအမူမျိုးမှာ ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာကောင်းသော
မြင်ကွင်းတစ်ခုနှယ်။။။။။။
ထိုစဉ် ကျင်းဖက်ထားသည့် ရှင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ
အပြင်အဆင်များသည်
ဟော်လင်အရှင်သခင်ရဲ့အပြင်အဆင်ကဲ့သို့ ရုတ်ချည်းဆိုသလို
ပြန်လည်ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။
အနီရောင်ဝတ်ရုံကိုခြုံလွှမ်းထားသည့်ရှင်းရဲ့
မျက်တောင်ရှည်များသည် ပြောင်းလဲမှုကို
သတိထားမိသည့်နှယ် တဖြည်းဖြည်းလှုပ်ရှားလာခဲ့၏။
သို့ပေမယ့် ကျင်းကလွှတ်မပေးပဲ ဆက်လက်နမ်းရှိုက်နေခဲ့သည်။
သူ့အနမ်းတွေက ကြမ်းတမ်းပြီး
အားပါလွန်းတာကြောင့်
ရှင်းရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေသည် ပူထူပြီးယောင်ကိုင်းလုနီးပါးပင်ဖြစ်နေခဲ့ချေပြီ။
အသိစိတ်ပြန်ဝင်လာစဉ် တစ်စုံတစ်ခု၏
တင်းကျပ်စွာချုပ်နှောင်ခြင်းကိုခံထားရသည့်အပြင်
နှုတ်ခမ်းဆီမှ တတိတိနာကျင်နေသောခံစားမှုကြောင့်
ရှင်းမှာ ဤသို့နှယ်အသံတိတ်ရေရွတ်လိုက်မိ၏။
' ငါဘယ်လို အန္တရာယ်နဲ့ကြုံနေရပါလိမ့်.....
ဂုံးကောင်တွေငါ့နှုတ်ခမ်းကို
လာညှပ်ထားတာများလား....
အတော်အတင့်ရဲတဲ့ အပြုအမူပဲ..... '
ရှင်းမှာ ထူးဆန်းသည့်အထိအတွေ့ကို
သည်းမခံနိုင်တော့ပြီမို့
မျက်လုံးကိုအားယူပြီး ပြန်ဖွင့်လိုက်တော့သည်။
ထူထဲပြီးရှည်လျားလှသည့်
မျက်တောင်ရှည်တွေသည်
သူ့ကိုပင်လာထိတော့မယောင်။
ချွန်မြနေသည့်နှာတံမြင့်မြင့်က
သူ့မျက်နှာကိုမထိတထိလာရောက်
ကျီစယ်နေကြသည် ။
သို့ပေမယ့် ထိုသူ့၏ပါးလှလှနှုတ်ခမ်းတစ်စုံမှာတော့
ပထမဆုံးအကြိမ်တုန်းကအတိုင်းပင်
အရိုင်းဆန်စွာ သူ့ချိုမြိန်မှုတွေကိုစားသုံးနေ၏။
' ............... '
ႏွလံုးသားကေနျမစ္ဖ်ားခံလာတာဆိုေတာ့......"
ေျပာေနရင္းႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ၿပီး
ေခါင္းငံု႔သြားတဲ့က်င္းသာ
ဆက္ေျပာျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုစကားမ်ိဳးေျပာလာမလဲဆိုတာ
ရွင္း ခန႔္မွန္းမိပါသည္။
အရင္တစ္ခ်ိန္တုန္းက ဟုန္လင္က်င္းလည္း
ဤသို႔ႏွယ္ေျပာခဲ့ဖူးသည္ေလ။။။။။
/ ဒီေန့ကစၿပီး ငါေပးထားတဲ့ဆံထိုးကိုပဲ
အၿမဲတမ္းပန္ထားရမယ္....
ဒီဆံထိုးကငါ့အသက္ဝိဉာဉ္စြမ္းအင္နဲ႔
လုပ္ထားတာဆိုေတာ့......
ငါ့ႏွလံုးသားကို မင္းဆီမွာအပ္ထားလိုက္ၿပီလို႔
အဓိပၸာယ္ေကာက္လို႔ရတယ္ေလ..... /
နားထဲမွာပဲ့တင္ထပ္ေနတဲ့ ခပ္ရွရွစကားသံေတြကို
သည္းမခံႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္
ရွင္း ေခါင္းကိုယမ္းခါလိုက္မိသည္။
ဟုန္လင္က်င္းကို အရာအားလံုးထက္ပိုခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္
ေၾကာက္ရြံ႔တဲ့စိတ္ကလည္း သူ႔ဆီမွာက်န္ရိွေနေသး၏။
ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေထာင္နီးပါး ႏိွပ္စက္ခံခဲ့ရသၫ့္ေန့ရက္ေတြက
သူ႔ကို တေစၧ လိုေျခာက္လွန႔္ေနဆဲပင္။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်ိဳးယြဲ႔(မိုးနတ္မင္း)ရဲ့
ထိန္းခ်ဳပ္မႈေၾကာင့္ စိတ္လြတ္ၿပီးလုပ္မိတယ္လို႔ေျပာပါေစ
သူေန့တိုင္းႀကံဳေတြ ့ခဲ့ရသၫ့္
ဒုကၡဝဋ္ဆင္းရဲေတြက
ဟုန္လင္က်င္းေပးခဲ့တာေတြမဟုတ္လား။
ဘယ္လိုေမ့လို့ရမွာတဲ့လဲ။
စိတ္ေရာဂါသည္တစ္ဦးလို မ်က္ရည္ေတြကိုအေဖာ္ျပဳေနခဲ့ရတဲ့ေန့ရက္ေတြက
ငရဲထက္ဆိုးဝါးခဲ့သည္ထင္ပါရဲ့။
တစ္ခါတစ္ေလလည္း ရင္ထဲကနာက်င္မႈေၾကာင့္
သူ႔လက္ကိုသူဓားနဲ႔မႊန္းပစ္ခဲ့ဖူးသည္။
လက္ကနာေနရင္ ရင္ထဲကဒဏ္ရာကိုေမ့ေပ်ာက္ထားႏိုင္မယ္လို႔
ရူးမိုက္စြာေတြးမိခဲ့သည္ေလ။
သို႔ေသာ္ ဒဏ္ရာေပၚဒဏ္ရာဆင့္ကာ
အမွတ္တရဆိုးေတြကို ပိုမိုေျခာက္လွန႔္ဖို႔
လမ္းျပေပးခဲ့သၫ့္ႏွယ္။။။။။။
ခ်စ္တယ္လို႔အထပ္ထပ္အခါခါေျပာရင္း
ေသလုေျမာပါးျဖစ္ေစခဲ့တဲ့
ဟုန္လင္က်င္းရဲ့ ခ်စ္စကားေတြကို
သူေနာက္တစ္ျကိမ္ယံုၾကည္ဖို႔ဆိုတာ
အခ်ိန္မ်ားစြာလိုအပ္ေနေသးသည္။
က်င္းအတြက္ သူ႔အသက္ကိုအႀကိမ္ႀကိမ္စြန႔္ရဲသလို၊
ဂုဏ္သတင္းေတြလည္း အပ်က္စီးခံရဲပါသည္။
သို႔ေပမယ့္ ထပ္ခ်စ္ဖို႔ေတာ့သူဘယ္ေတာ့မွစဉ္းစားေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။ က်င္းရဲ့အျပစ္ေတြအားလံုးကိုခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေပမယ့္
ေမ့ပစ္ဖို႔ဆိုတာ
သူ႔အတြက္လြယ္ကူတဲ့အရာမွမဟုတ္ေတာ့ပဲ။
က်င္း ခံယူထားတဲ့အခ်စ္က
သူ႔အတြက္ေတာ့ အဲ့ေလာက္ထိ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေကာင္းခဲ့ပါသည္။။။။။။
က်လုနီးပါးမ်က္ရည္ေတြကို ျပန္သိမ္းဆည္းရင္း
သူ႔ကိုဝိုင္းစက္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြႏွင့္ေငးၾကၫ့္ေနသၫ့္
က်င္းကိုေက်ာခိုင္းကာ
နတ္ဆိုးစြမ္းအင္အေျမာက္အျမားထုတ္ၿပီး
အစီအရင္ကို ထပ္မံဖြင့္လိုက္ဖို႔သာ ရွင္းေရြးခ်ယ္လိုက္၏။
အဆင့္တစ္ဆင့္တြင္ အႏၲရာယ္တစ္ခုကိုသာ
ရင္ဆိုင္ဖို႔ ဟုန္လင္က်င္းေျပာခဲ့ဖူးေပမယ့္
ရွင္း အဆင့္ေက်ာ္ပစ္လိုက္သည္။
သူ႔ရဲ့ေနာက္က်ိေနတဲ့စိတ္ေတြကို
ေျဖေဖ်ာက္ဖို႔ဆိုသည္မွာ
ေသြးစက္ေတြအဆံုးရႈံးခံမွရေတာ့မည္ေလ။
မသိစိတ္ထဲက စြဲလန္းေန၍လားမသိေပမယ့္
ဟုန္လင္က်င္းရဲ့ ႏိွပ္စက္မႈေတြမွာ
သူသာယာခဲ့ဖူးတယ္ထင္ပါရဲ့။
အခုထက္ထိကို နာက်င္မႈေတြမွာ
ေမြ ့ေလ်ာ္ပစ္ဖို႔ ေရြးခ်ယ္ေနမိဆဲပင္။
ရူးသြပ္စြာရယ္ေမာလိုက္ခ်င္ေပမယ့္
က်င္း အေနွာက္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႔
အသံတိတ္ရယ္ေမာမိေနျပန္တဲ့
ရွင္းရဲ့ လည္ေခ်ာင္းေတြသည္ ေျခာက္ကပ္အက္ကြဲကုန္ကာ
ေသြးစတခ်ိဳ႕ကိုပင္ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ကေန
စီးက်လာေစခဲ့သည္။
သို႔ေပမယ့္ က်င္းမျမင္ေအာင္အလ်င္အျမန္သုတ္ရင္း
အေရ႔ွမွာေပၚလာတဲ့အႏၲရာယ္ေတြကို
ရင္ဆိုင္ဖို႔သာ ရွင္း ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။
ဒီေနရာကေန က်င္းကိုေခၚထုတ္သြားရဦးမည္ေလ။
အဆင့္ခုနစ္ဆင့္။။။။။။
ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္၊မွင္စာ၊ပင့္ကူ၊မုတ္ေကာင္၊
ေႁမြမိစၧာ၊ဝိဉာဉ္၊ ေရွးေဟာင္းနတ္မိစၧာ။။။။။။။
တိုက္ခိုက္ရခက္ခဲလြန္းသၫ့္ အရာေတြကိုသူဘယ္လိုစိတ္နဲ႔
တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းတိုက္ခိုက္ဖို႔
ေရြးခ်ယ္မိသြားသလဲဆိုတာ
ရွင္း မသိေတာ့ပါ။
စိတ္ေတြမမွန္ေတာ့လို႔သာ
ေလ်ွာက္လုပ္ေနမိတာထင္ပါရဲ့ေလ။။။။။
"ဝုန္း!!!!!"
က်ယ္ေလာင္လွေသာအသံနက္ႀကီးက
နားစည္ကိုရိုက္ခတ္လာခ်ိန္တြင္
အျမင့္တစ္ေနရာမျွပဳတ္က်သြားသလို
ရွင္း ရင္ထဲဟာဆင္းသြားရသည္။
ေအးစက္စက္အထိအေတြ ့ႏွင့္
အသက္ရႈမြန္းက်ပ္လာမႈတို႔က
သူ႔ကိုႏြယ္တစ္ပင္လိုရစ္ပတ္ကာ
ခရီးဦးႀကိဳလ်က္။
သို႔ေပမယ့္ က်င္း။။။။
က်င္းကေရထဲျပဳတ္က်မလာခဲ့ပဲ
ကုန္းေပၚမွာပဲေဘးကင္းစြာက်န္ေနခဲ့သည္။
သူ႔ေဘးနားမွာေတာ့ အစီအရင္ထဲကထြက္လို႔ရသၫ့္
အျဖဴေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခုက
လင္းလက္ေတာက္ပစြာရိွေန၏။
ေရျပင္ေပၚမွာက်န္ေနခဲ့တဲ့ တပၫ့္ေလးကိုလက္အသာျပရင္း
ရွင္းစိတ္စြမ္းအင္ႏွင့္လွမ္းေျပာျဖစ္၏။
( အလင္းတန္းကိုထိလိုက္.....
မင္းကိုမမုန္းေစခ်င္ရင္
အလင္းတန္းကိုျမန္ျမန္ထိလိုက္ၿပီး
ထြက္သြားပါေတာ့..... )
( ရွစ္ဇြင္းကေရာ???? )
( ငါခဏေန ထြက္လာမွာပါ......
စိတ္ခ်ၿပီးသာ သြားပါေတာ့
မင္းရိွေနရင္ ငါ့စြမ္းအင္ကိုအားလံုးထုတ္သံုးလို႔
မရဘူးျဖစ္ေနတယ္ )
မည္သို႔ပင္ လိုက္လာပါ့မယ္လို႔
ေျပာေနပါေစ ၊ သူ႔အသံေတြက
မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကိုေျပာရင္း
ကေလးတစ္ေယာက္ကိုႏွစ္သိမ့္ေနသည္ႏွင့္သာ
တူေန၏။
ခုနတုန္းက လန္ဟြားမီးအိမ္ေတြႏွင့္ ပိုင္ဟယ္ပန္းေတြကို ရင္ဆိုင္ရခ်ိန္တြင္
ရွင္းရဲ့အသံက ယံုၾကည္မႈေတျြပၫ့္ႏွက္ေနေပမယ့္
ယခုခ်ိန္မွာေတာ့ တိုးေဖ်ာ့ကာ
အရာရာကိုအရႈံးေပးခ်င္ေနသေယာင္။
ဘယ္အရာကိုမွၾကၫ့္ခ်င္စိတ္မရိွသၫ့္ႏွယ္
ေမွးမိွတ္ထားေသာ မ်က္လံုးေတြကို
အနီးကပ္ၾကၫ့္မည္ဆိုလ်ွင္
မ်က္ရည္စတခ်ိဳ႕ကို ျမင္ရမည္ကမလြဲဧကန္ပင္။
က်င္းေတြေဝေနစဉ္မွာပင္
ရွင္းရဲ့ေဘးပတ္လည္၌
အေရာင္တဖ်က္ဖ်က္လတ္ေနသၫ့္
ပန္းခုနစ္မ်ိဳးကေပၚလာခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ အရာရာကိုဖ်က္ဆီးပစ္ေတာ့မၫ့္
အသြင္ေဆာင္ၾကည္းေနတဲ့ အႏွီပန္းေတြကို
ရွင္းကဥပကၡာျပဳျပီး
ေရနက္ပိုင္းဆီသို႔တေရြ ့ေရြ ့သြားေနခဲ့သည္။
ျပန္တိုက္ခိုက္ျခင္းအလ်ဉ္းမရိွပဲ
သူ႔ကိုယ္သူ ေက်ာက္တံုးတစ္တံုးႏွယ္
နစ္ျမႇဳပ္သြားဖို႔ေမ်ွာ္လင့္ေနသလိုလို။။။။
(ရွစ္ဇြင္း????)
(..........)
( ရွစ္ဇြင္း!!!!!! )
(...........)
ႏွစ္ႀကိမ္ဆက္တိုက္ေခၚလိုက္ေပမယ့္
ရွင္းထံမွတံု႔ျပန္သံကို က်င္းမရခဲ့ပါ။
ေစာင့္ေနခဲ့ေပမယ့္
ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ရွင္းက
ပင္လယ္ေအာက္ၾကမ္းျပင္ႏွင့္
ရိုက္ခတ္မိသြားသၫ့္တိုင္
တံု႔ျပန္ဖို႔ ဝန္ေလးေနခဲ့၏။
( ရွစ္ဇြင္း!!!!!!! )
အနည္းငယ္သာက်န္ရိွေတာ့သၫ့္
အသိစိတ္ေလးထဲတြင္
က်င္းရဲ့ေခၚသံေတြသာ
ပဲ့တင္ထပ္လို႔ေနသည္။
သို႔ေပမယ့္ သူ႔မွာေလးပင္ေနတဲ့
မ်က္ခြံေတြကိုပင္ တြန္းလွန္ဖို႔အားမရိွေတာ့ၿပီမို႔
က်င္း ျမန္ျမန္ထြက္သြားဖို႔သာဆုေတာင္းေနမိေတာ့သည္။
ေရ။။။။။။။
သူ႔လိုမီးဝိဉာဉ္တစ္ေကာင္က
ေရကူးတတ္မယ္လို႔ က်င္းယံုၾကည္ေနတာေတာ့
မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္။
ေရထဲအရိွန္ႏွင့္ျပဳတ္က်သြားသည္မို႔
ရုန္းကန္ဖို႔ပင္အခြင့္မရိွလိုက္ပဲ
သူ႔ႏွာေခါင္းနဲ႔ပါးစပ္ေတြထဲကို
ေရေတြအဆီးအတားမရိွဝင္ခြင့္ျပဳလိုက္မိသလို
ျဖစ္သြားခဲ့သည္ေလ။
က်င္းရဲ့မသိစိတ္ထဲမွာပုန္းကြယ္ေနသည့္
နတ္ဆိုးဝိဉာဉ္ထဲမွ
စြမ္းအင္အနည္းငယ္ကို ငွားယူခဲ့သည္ဆိုေပမယ့္
လက္ရိွအခ်ိန္တြင္
သူအသံုးျပဳ၍ မရႏိုင္ေတာ့ပါ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နီးကပ္ေနမွသာ
အသံုးျပဳႏိုင္မည္ျဖစ္တာေၾကာင့္၊
အခုလို ေဝးကြာသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ
နတ္ဆိုးစြမ္းအင္ေတြသူ႔ဆီကထြက္ခြာသြားသည္ကို
အျပစ္တင္၍လည္းမရပါ။
ေရစြမ္းအင္ကို အသံုးျပဳခဲ့သည္ဆိုေပမယ့္
၎သည္လည္း က်င္းႏွင့္နီးကပ္ေနသၫ့္
အခ်ိန္မွသာ ငွားရမ္းသံုးစြဲခြင့္ရိွသည္မို႔
လက္ရိွအခ်ိန္၌ သူ႔ကိုလက္ျပႏႈတ္ဆက္ကာ
ထြက္ခြာသြားခဲ့ေလၿပီ။
အျမင္အာရံုေတြကေဝဝါးၿပီး
ဘာကိုမွေသခ်ာမျမင္ႏိုင္ေတာ့ေပမယ့္
သူ႔အျမင္အာရံုထဲတြင္ ပံုရိပ္တခ်ိဳ႕က
ေနရာယူေနခဲ့ေသးသည္။
ဟုန္လင္က်င္း။။။။။။
အနက္ေရာင္ပိုးသားဝတ္စံုကို
စြဲၿမဲစြာဝတ္ဆင္တတ္သၫ့္ နတ္ဆိုးဘုရင္။။။။
ေလထဲမွာကခုန္ေနတတ္သၫ့္
ဝတ္ရံုအနားစေတြမွ ေငြမွင္ႏွင့္ေရးဆြဲထားသၫ့္
ေရလိႈင္းသ႑ာန္ေလးမ်ားသည္
အသက္ဝင္လြန္းလွသည္။
မဟူရာလိုမည္းနက္ေနသၫ့္ ကတၲီပါဝတ္ရံုရွည္ကို ပိုးသားဝတ္ရံုေပၚတြင္လႊမ္းၿခံဳကာ
နတ္ဆိုးဘုရင္ငယ္ကိုးပါးအား
ကိုယ္စားျပဳသၫ့္ ပန္းပြင့္ပံုကိုးမ်ိဳးကို
ေငြခ်ည္မ်ားႏွင့္လွပစြာပံုေဖာ္ထား၏။
ခါးစီးႀကိဳးေပၚတြင္ နတ္ဆိုးရတနာကိုးပါးႏွင့္
တစ္ထပ္တည္းတူညီသၫ့္ အဆင္တန္ဆာကိုးမ်ိဳးကို
ေငြသားႏွင့္ျပဳလုပ္ၿပီးတန္ဆာဆင္ကာ
သူ႔စြမ္းအားမည္မ်ွႀကီးမားေၾကာင္းကို
သက္ေသျပခဲ့သည္။
လက္မႏွင့္လက္ၫွိုးကိုခ်န္လွပ္၍
က်န္ရိွေနေသာလက္ေခ်ာင္းရွည္မ်ား၏ အဖ်ား၌
ခြၽန္ျမေနသၫ့္ ေငြေရာင္သိမ္းငွက္လက္သည္း
အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ အလွဆင္ေလ့ရိွသၫ့္
ဟုန္လင္က်င္းရဲ့ျပင္ဆင္ပံုသည္
တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုႏွင့္ ၾကၫ့္ေကာင္းေနသည္မွာ
ဖံုးကြယ္လို႔ပင္မရႏိုင္ခဲ့ေပ။
နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးဆိုေပမယ့္ နတ္ဆိုးဘုရင္ငယ္ကိုးပါးထက္
ႏုပ်ိဳခန႔္ညားေနသၫ္မို႔ သံုးေလာကမွ
မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ားရဲ့ ႏွလံုးသားကိုမဆြတ္ယူရေသးခင္မွာပင္
ခူးဆြတ္ရန္ေတာင္းဆိုခံရတတ္သည္။
သို႔ေပမယ့္ ဟုန္လင္က်င္းသေဘာက်ခဲ့သည္မွာ
ထိုက္ယန္ အမည္ရိွသၫ့္ ေနနတ္ဘုရားတစ္ပါးတည္းသာ။
ထိုက္ယန္ရဲ့ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇဝင္တစ္ခုမွ
သိခြင့္မရခဲ့သၫ့္ ဟုန္လင္က်င္းမွာ
သူသေဘာက်ေနသၫ့္ ထိုက္ယန္နတ္ဘုရားက
ေဟာ္လင္အရွင္သခင္ဆိုတာပင္
သိခြင့္မရခဲ့ရွာေပ။
သို႔ေပမယ့္ ေသသြားသၫ့္အခ်ိန္ထိ
သူ႔ႏွလံုးသားကို ထိုက္ယန္(ရွင္း) အတြက္သာ
ျဖစ္ေစခဲ့သည္။
ဟုန္လင္က်င္းသည္ ရွည္လ်ားတဲ့အရပ္နဲ႔လွပလြန္းတဲ့အသားအရည္ကိုပိုင္ဆိုင္သည္။ ပါးလ်လ်ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုနဲ႔ မလိုက္ဖက္လွစြာ တည္ၿငိမ္လွတဲ့မ်က္ႏွာေလးက
ျမင္ရသူကိုယစ္မူးေစဖို႔ လံုေလာက္လို့ေန၏။
အထူးသျဖင့္ ေက်ာက္ေရာင္စံုစီျခယ္ထားသလား ေအာက္ေမ့ရေစသၫ့္ မ်က္ဝန္းလွလွေလးတစ္စံုက
ၫွို႔ယူဖမ္းစားႏိုင္စြမ္းျမင့္မားလြန္းတာပါပဲ။
နတ္ဆိုးရတနာကိုးပါးရဲ့ ပံုရိပ္ေတြကိန္းဝပ္ေနသၫ့္
မ်က္လံုးအိမ္က သံုးေလာကမွာေနာက္ထပ္မရိွႏိုင္ေတာ့သၫ့္
အလွဆံုးေသာမ်က္ဝန္းတစ္စံုပင္။
သို႔ေပမယ့္ အႏွီမ်က္ဝန္းလွလွေလးေတြက ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ
အိပ္မက္ဆိုးေတြေဆာင္ၾကည္းေပးႏိုင္သၫ့္
အစြမ္းေတြနွင့္ျပၫ့္ႏွက္ေနျပန္သည္။ နတ္ဆိုးရတနာေတြရဲ့စြမ္းအင္တစ္ဝက္တိတိကို စုပ္ယူထားတဲ့အတြက္ ယင္းမ်က္လံုးတစ္စံုရဲ့
အဖ်က္စြမ္းအင္က ေၾကာက္ခမန္းလိလိ။
'အၾကၫ့္တစ္ခ်က္က ေသေစႏိုင္တယ္' ဆိုတဲ့စကားလွလွေလးက သူနဲ႔လံုးဝကိုကြက္တိက်တယ္လို႔ ေျပာစမွတ္တြင္ရေလာက္တဲ့အထိ နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးရဲ့မ်က္ဝန္းေတြက သတ္ျဖတ္ဖို႔ေသြးဆာခဲ့ဖူးသည္။
"ေကာင္းကင္တိုက္ပြဲ" ဆိုတဲ့ ေသြးမိုးတသြင္သြင္ရြာသြန္းၿဖိဳးေစခဲ့တဲ့ စစ္ပြဲအတြင္းမွာေပါ့။
ခါးအထိသာရွည္လ်ားသၫ့္ဆံႏြယ္ေတြကို
ခပ္ျမင့္ျမင့္စုစည္းကာ ေငြေရာင္ဆံၫွပ္လွလွေလးႏွင့္
အလွဆင္ထားေလ့ရိွသည္။
ထိုဆံၫွပ္မွာ မီးေတာက္ႏွင့္ေရလိႈင္းပံုတို႔
ေရာယွက္ေနသၫ့္အသြင္ရိွၿပီး
အေနာက္ဘက္၌
ပုလဲကံုးလွလွေလးေတြႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားသည္မို႔
ဘုရင္တစ္ပါး၏ ဂုဏ္အသေရကိုထင္ရွားေစသည္။
ဟုန္လင္က်င္းရဲ့ ခန႔္ညားမႈေတြကို
ေတြးရင္းႏွင့္ပင္ ရွင္းရဲ့အသက္ရႈႏႈန္းေတြသည္
ရပ္တန႔္လုနီးပါးပင္ျဖစ္လာခဲ့ေခ်ၿပီ။
မိန္းေမာေနရင္း သူ႔ႏွလံုးသားခုန္သံေတြသည္
တစ္စထက္တစ္စပိုမိုျမန္ဆန္လာကာ
' ဟုန္လင္က်င္း ' ဟုတိုးတိုးတစ္မ်ိဳး၊ က်ယ္က်ယ္တစ္ဖံုျဖင့္ အခ်စ္သံစဉ္တစ္ပုဒ္ႏွယ္
ၿငီးျငဴေနခဲ့သည္။
သူ႔ဆီသို႔
လ်င္ျမန္စြာကူးခတ္လာေနသၫ့္
နတ္ဆိုးလက္ပါးေစေတြကို
ဥပကၡာျပဳျပီး ဟုန္လင္က်င္းအေၾကာင္းေတြးရင္းႏွင့္သာ
အခ်ိန္ေတြေရြ ့လ်ားေစေနသၫ့္ ရွင္းကေတာ့
သူ႔ကိုစိတ္ပူလြန္း၍ အသက္ရႈရပ္မတတ္ျဖစ္ေနရွာသၫ့္
နတ္ဘုရားသံုးပါးႏွင့္ နတ္သားေလးတစ္ပါးကို
သတိပင္မရခဲ့ပါ။
ဟြားရန္၊ ဖန႔္ယြင္ႏွင့္ ရွဲ႔ယန္မွာ
ကန္ေရျပင္ထက္၌ေပၚေနသၫ့္
ရွင္းရဲ့ပံုရိပ္ကိုၾကၫ့္ရင္း
လက္ဖ်ား၊ ေျခဖ်ားေတြပင္ေအးစက္လို႔ေနခဲ့ၿပီ
ျဖစ္သည္။
ရွင္းေရမကူးတတ္ဘူးဆိုတာကို
မသိပဲ ကုန္းေပၚမွာရပ္ေနႏိုင္ေသးသၫ့္
က်င္းကိုလည္း က်ိန္ဆဲေနမိသည္မွာ
အႀကိမ္တစ္ေထာင္ပင္ ကေတာ့မည္မထင္။
"အစ္ကိုဟြားရန္......တစ္ခုခုလုပ္ပါဦး.....
ရွင္းက ေရဆင္းကူးေနတာမဟုတ္ဘူးေနာ္
ေက်ာက္တံုးနဲ႔ရိုက္မိၿပီး သတိလစ္သြားတာ..."
"အစ္ကို.... ဘာမွမလုပ္ပဲဒီအတိုင္းေက်ာက္ရုပ္ႀကီးလို
ထိုင္ေနေတာ့မွာလား.....
ဟိုမွာ ရွင္းကိုဝိုင္းထားတာေတြက
နတ္ဆိုးလက္ပါးေစေတြေနာ္.....
အလျွပေနတဲ့ နတ္မိမယ္ေတြမဟုတ္ဘူး...."
စိတ္ပူေန၍ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနစဉ္
ဝတ္ရံုစကိုဆြဲၿပီး တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး၊
မရိုးႏိုင္ေအာင္ေျပာေနၾကသၫ့္ ညီႏွစ္ေယာက္ကို
ဟြားရန္ တိတ္တဆိတ္ႀကိမ္းေမာင္းလိုက္ရေတာ့သည္။
"ငါ့မ်က္လံုးေတြက နတ္ဘုရားနယ္ေျမမွာက်န္ေနခဲ့တာမဟုတ္ဘူး....
ျဖစ္ေနတာေတြအားလံုးငါျမင္တယ္.....
မင္းတို႔ပဲစိတ္ပူေနတယ္ထင္မေနနဲ႔.....
အဲ့ဒါငါ့ရွစ္ဇြင္း....ငါကပိုစိတ္ပူတယ္"
ဟြားရန္ရဲ့ၾကည္လင္လွတဲ့
မ်က္ႏွာသည္ ခါတိုင္းႏွင့္မတူပဲ
စိုးရိမ္စိတ္ေတြႏွင့္ ျပၫ့္ႏွက္ကာ ညိုမိႈင္းလို႔ေနသည္။
ႏႈတ္ခမ္းေပၚတြင္ အျမဲတေစ
ေနရာယူေနတတ္သၫ့္ အၿပံဳးေတြသည္လည္း
တိတ္တဆိတ္ေပ်ာက္ဆံုးလို႔ေနကာ
စိုးရိမ္စိတ္ကိုေဖာ္ၾကဴးေန၏။
ကန္ထဲမွနတ္ဆိုးလက္ပါးေစမ်ားမွာ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာအဆင္းသ႑ာန္မ်ိဳးစံု
ဖန္ဆင္းၿပီး ရွင္းကိုအၿငိဳးႀကီးစြာတိုက္ခိုက္ဖို႔
ျပင္ေနၿပီျဖစ္ရာ ဟြားရန္သည္မ်ားမ်ားစားမေတြးႏိုင္ေတာ့ပဲ
သူ႔ကိုယ္ထဲမွ နဂါးဝိဉာဉ္ကိုယ္ပြားအား
ဆင့္ေခၚလိုက္ေတာ့သည္။
သို႔ေပမယ့္ ဆင့္ေခၚျခင္းသည္လမ္းခုလတ္၌ပင္
ရပ္တန႔္သြားခဲ့ရ၏။
ထူးဆန္းသၫ့္ျမင္ကြင္းတစ္ခုက
ေရျပင္ရိပ္တြင္ ထင္ရွားစြာေပၚလြင္လာသည္ႏွင့္
တစ္ၿပိဳင္နက္ ဟြားရန္သာမက နတ္ဘုရားေတြေရာ၊ နတ္အရာရိွေတြအျပင္၊
မိုးနတ္မင္းပါ အံ့ဩမွင္သက္သြားရေတာ့သည္။
နီေဆြးေဆြးႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာသည္ ဂေဟဆက္လို႔ေနခဲ့သည္။
ၾကားေလေသြးမွာစိုးသၫ့္အလား
တင္းက်ပ္စြာဖက္တြယ္ထားသၫ့္
လက္မ်ားသည္ ရွင္းရဲ့ခါးသြယ္သြယ္ေလးႏွင့္
ဦးေခါင္းအေနာက္ဘက္ေပၚတြင္
ဖယ္ရွား၍မရေတာ့သည့္နွယ္
ေနရာယူေန၏။
"ကိုကို????"
ေငးေၾကာင္ၾကၫ့္ေနမိသၫ့္အုပ္စုမွာ
မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ထိတ္လန႔္ေနသၫ့္အသံျဖင့္
တုန္ရီစြာေခၚလိုက္သၫ့္ အရွခံနတ္မိမယ္ေလး
ရွန္းရႉးဆီသို႔ မတိုင္ပင္ရပါပဲ အၾကၫ့္ေတြလႊဲလိုက္မိၾကသည္။
ထိုမွတစ္ဖန္ ေရျပင္ဆီသို႔တစ္ေက်ာ့ျပန္လွၫ့္ၾကၫ့္မိၾက၏။
ေကာင္းကင္ဘံုရဲ့အိမ္ေရ႔ွစံျဖစ္သၫ့္အေလ်ာက္
နတ္မိမယ္ေတြလက္ခ်ိဳးေရ၍ မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ သိမ္းပိုက္ႏိုင္သၫ့္
က်င္းက သူ႔ရဲ့အဘိုး....အဲ.....အဘိုးရဲ့အဘိုးရဲ့အဘိုး
အရြယ္ေလာက္ရိွသၫ့္ ေဟာ္လင္အရွင္သခင္ကို
တိတ္တဆိတ္ျပစ္မွားေနသည္ဆိုသၫ့္အသိက
သူတို႔ကို အံဩမွင္သက္၊ထိတ္လန႔္ေၾကာင္အ၊
မိႈင္ေတြေငးေမာေစ၏။
ေဟာ္လင္အရွင္သခင္သည္
ႏုနယ္ပ်ိဳျမစ္ၿပီးေခ်ာေမာလွပလြန္းသည္ဆိုေပမယ့္
ေယာက္်ားဆန္သၫ့္အသြင္လည္းကိန္းဝပ္ေန၏။
သို႔ျဖစ္၍ ရွန္းရႉးလိုနတ္မိမယ္ေလးေတြႏွင့္
ခ်စ္စရာေကာင္းပံုခ်င္း ယွဉ္လို႔ရမေနခဲ့ပါ။
ထို႔ျပင္ ပ်င္းရိေလးဖင့္သၫ့္အသြင္ႏွင့္
ယံုၾကည္မႈ၊ဖ်တ္လတ္မွု၊ တည္ၿငိမ္မႈ
စသၫ့္အခ်က္ေတြေရာေနွာေနသည္မို႔
အစံုသုတ္ဆန္သၫ့္
ပင္ကိုယ္ဟန္ကလည္းရိွေနေသးသည္။
သူ႔အျမင္မွာ ကိုးယို႔ကားယားျဖစ္ေနသည္ဟု
ေတြးမိတာႏွင့္ ေသြးအန္ေလာက္ေအာင္ရိုက္တတ္သၫ့္
'အပ်ိဳႀကီးမမရဲ့စိတ္မရွည္ျခင္းေပါင္းခ်ဳပ္စာစဥ္'ကို
အရည္က်ိဳေသာက္ထားေသာ စိတ္ကလည္းရိွ ျပန္၏။
ဤသို႔ေသာ သူမ်ိဳးကို က်င္းကေရြးခ်ယ္သြားသည္ဆိုေတာ့။။။။။။။။
ရွန္းရႉးပဲ အရွခံရဖို႔ဇာတာပါလာတာမ်ားလား။။။။။
သူတို႔မေတြးတတ္ေတာ့ပါ။။။။။
ထို႔ျပင္ ရွင္းသာတကယ့္ဟုန္လင္က်င္းျဖစ္မည္ဆိုပါက
သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ပတ္သတ္မွုသည္
သားႏွင့္အေဖ၊ အေဖႏွင့္သား ဟူသၫ့္
ဆက္သြယ္မႈနယ္ေျမထဲကို
အလိုအေလ်ာက္ေရာက္သြားမည္ျဖစ္ရာ
ဤသို႔အျပဳအမူမ်ိဳးမွာ ထိတ္လန႔္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ
ျမင္ကြင္းတစ္ခုႏွယ္။။။။။။
ထိုစဉ္ က်င္းဖက္ထားသၫ့္ ရွင္းရဲ့ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွ
အျပင္အဆင္မ်ားသည္
ေဟာ္လင္အရွင္သခင္ရဲ့အျပင္အဆင္ကဲ့သို႔ ရုတ္ခ်ည္းဆိုသလို
ျပန္လည္ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။
အနီေရာင္ဝတ္ရံုကိုၿခံဳလႊမ္းထားသၫ့္ရွင္းရဲ့
မ်က္ေတာင္ရွည္မ်ားသည္ ေျပာင္းလဲမႈကို
သတိထားမိသၫ့္ႏွယ္ တျဖည္းျဖည္းလႈပ္ရွားလာခဲ့၏။
သို႔ေပမယ့္ က်င္းကလႊတ္မေပးပဲ ဆက္လက္နမ္းရိႈက္ေနခဲ့သည္။
သူ႔အနမ္းေတြက ၾကမ္းတမ္းၿပီး
အားပါလြန္းတာေၾကာင့္
ရွင္းရဲ့ႏႈတ္ခမ္းေတြသည္ ပူထူၿပီးေယာင္ကိုင္းလုနီးပါးပင္ျဖစ္ေနခဲ့ေခ်ၿပီ။
အသိစိတ္ျပန္ဝင္လာစဉ္ တစ္စံုတစ္ခု၏
တင္းက်ပ္စြာခ်ဳပ္ေနွာင္ျခင္းကိုခံထားရသၫ့္အျပင္
ႏႈတ္ခမ္းဆီမွ တတိတိနာက်င္ေနေသာခံစားမႈေၾကာင့္
ရွင္းမွာ ဤသို႔ႏွယ္အသံတိတ္ေရရြတ္လိုက္မိ၏။
' ငါဘယ္လို အႏၲရာယ္နဲ႔ႀကံဳေနရပါလိမ့္.....
ဂံုးေကာင္ေတြငါ့နွုတ္ခမ္းကို
လာၫွပ္ထားတာမ်ားလား....
အေတာ္အတင့္ရဲတဲ့ အျပဳအမူပဲ..... '
ရွင္းမွာ ထူးဆန္းသၫ့္အထိအေတြ ့ကို
သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ၿပီမို႔
မ်က္လံုးကိုအားယူၿပီး ျပန္ဖြင့္လိုက္ေတာ့သည္။
ထူထဲၿပီးရွည္လ်ားလွသၫ့္
မ်က္ေတာင္ရွည္ေတြသည္
သူ႔ကိုပင္လာထိေတာ့မေယာင္။
ခြၽန္ျမေနသၫ့္ႏွာတံျမင့္ျမင့္က
သူ႔မ်က္ႏွာကိုမထိတထိလာေရာက္
က်ီစယ္ေနၾကသည္ ။
သို႔ေပမယ့္ ထိုသူ႔၏ပါးလွလွနွုတ္ခမ္းတစ္စံုမွာေတာ့
ပထမဆံုးအႀကိမ္တုန္းကအတိုင္းပင္
အရိုင္းဆန္စြာ သူ႔ခ်ိဳၿမိန္မႈေတြကိုစားသံုးေန၏။
' ............... '
Unicode:
"အသက်ဝိဉာဉ်ဓာတ်က
နှလုံးသားကနေမြစ်ဖျားခံလာတာဆိုတော့......"
ပြောနေရင်းနှင့် နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်ပြီး
ခေါင်းငုံ့သွားတဲ့ကျင်းသာ
ဆက်ပြောဖြစ်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ဘယ်လိုစကားမျိုးပြောလာမလဲဆိုတာ
ရှင်း ခန့်မှန်းမိပါသည်။
အရင်တစ်ချိန်တုန်းက ဟုန်လင်ကျင်းလည်း
ဤသို့နှယ်ပြောခဲ့ဖူးသည်လေ။။။။။
/ ဒီနေ့ကစပြီး ငါပေးထားတဲ့ဆံထိုးကိုပဲ
အမြဲတမ်းပန်ထားရမယ်....
ဒီဆံထိုးကငါ့အသက်ဝိဉာဉ်စွမ်းအင်နဲ့
လုပ်ထားတာဆိုတော့......
ငါ့နှလုံးသားကို မင်းဆီမှာအပ်ထားလိုက်ပြီလို့
အဓိပ္ပာယ်ကောက်လို့ရတယ်လေ..... /
နားထဲမှာပဲ့တင်ထပ်နေတဲ့ ခပ်ရှရှစကားသံတွေကို
သည်းမခံနိုင်တော့တာကြောင့်
ရှင်း ခေါင်းကိုယမ်းခါလိုက်မိသည်။
ဟုန်လင်ကျင်းကို အရာအားလုံးထက်ပိုချစ်ခဲ့တယ်ဆိုပေမယ့်
ကြောက်ရွံ့တဲ့စိတ်ကလည်း သူ့ဆီမှာကျန်ရှိနေသေး၏။
နှစ်ပေါင်းနှစ်ထောင်နီးပါး နှိပ်စက်ခံခဲ့ရသည့်နေ့ရက်တွေက
သူ့ကို တစ္ဆေ လိုခြောက်လှန့်နေဆဲပင်။
ဘယ်လောက်ပဲ ချိုးယွဲ့(မိုးနတ်မင်း)ရဲ့
ထိန်းချုပ်မှုကြောင့် စိတ်လွတ်ပြီးလုပ်မိတယ်လို့ပြောပါစေ
သူနေ့တိုင်းကြုံတွေ့ခဲ့ရသည့်
ဒုက္ခဝဋ်ဆင်းရဲတွေက
ဟုန်လင်ကျင်းပေးခဲ့တာတွေမဟုတ်လား။
ဘယ်လိုမေ့လို့ရမှာတဲ့လဲ။
စိတ်ရောဂါသည်တစ်ဦးလို မျက်ရည်တွေကိုအဖော်ပြုနေခဲ့ရတဲ့နေ့ရက်တွေက
ငရဲထက်ဆိုးဝါးခဲ့သည်ထင်ပါရဲ့။
တစ်ခါတစ်လေလည်း ရင်ထဲကနာကျင်မှုကြောင့်
သူ့လက်ကိုသူဓားနဲ့မွှန်းပစ်ခဲ့ဖူးသည်။
လက်ကနာနေရင် ရင်ထဲကဒဏ်ရာကိုမေ့ပျောက်ထားနိုင်မယ်လို့
ရူးမိုက်စွာတွေးမိခဲ့သည်လေ။
သို့သော် ဒဏ်ရာပေါ်ဒဏ်ရာဆင့်ကာ
အမှတ်တရဆိုးတွေကို ပိုမိုခြောက်လှန့်ဖို့
လမ်းပြပေးခဲ့သည့်နှယ်။။။။။။
ချစ်တယ်လို့အထပ်ထပ်အခါခါပြောရင်း
သေလုမြောပါးဖြစ်စေခဲ့တဲ့
ဟုန်လင်ကျင်းရဲ့ ချစ်စကားတွေကို
သူနောက်တစ်ကြိမ်ယုံကြည်ဖို့ဆိုတာ
အချိန်များစွာလိုအပ်နေသေးသည်။
ကျင်းအတွက် သူ့အသက်ကိုအကြိမ်ကြိမ်စွန့်ရဲသလို၊
ဂုဏ်သတင်းတွေလည်း အပျက်စီးခံရဲပါသည်။
သို့ပေမယ့် ထပ်ချစ်ဖို့တော့သူဘယ်တော့မှစဉ်းစားတော့မည်မဟုတ်ပါ။ ကျင်းရဲ့အပြစ်တွေအားလုံးကိုခွင့်လွှတ်နိုင်ပေမယ့်
မေ့ပစ်ဖို့ဆိုတာ
သူ့အတွက်လွယ်ကူတဲ့အရာမှမဟုတ်တော့ပဲ။
ကျင်း ခံယူထားတဲ့အချစ်က
သူ့အတွက်တော့ အဲ့လောက်ထိ
ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ ကောင်းခဲ့ပါသည်။။။။။။
ကျလုနီးပါးမျက်ရည်တွေကို ပြန်သိမ်းဆည်းရင်း
သူ့ကိုဝိုင်းစက်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေနှင့်ငေးကြည့်နေသည့်
ကျင်းကိုကျောခိုင်းကာ
နတ်ဆိုးစွမ်းအင်အမြောက်အမြားထုတ်ပြီး
အစီအရင်ကို ထပ်မံဖွင့်လိုက်ဖို့သာ ရှင်းရွေးချယ်လိုက်၏။
အဆင့်တစ်ဆင့်တွင် အန္တရာယ်တစ်ခုကိုသာ
ရင်ဆိုင်ဖို့ ဟုန်လင်ကျင်းပြောခဲ့ဖူးပေမယ့်
ရှင်း အဆင့်ကျော်ပစ်လိုက်သည်။
သူ့ရဲ့နောက်ကျိနေတဲ့စိတ်တွေကို
ဖြေဖျောက်ဖို့ဆိုသည်မှာ
သွေးစက်တွေအဆုံးရှုံးခံမှရတော့မည်လေ။
မသိစိတ်ထဲက စွဲလန်းနေ၍လားမသိပေမယ့်
ဟုန်လင်ကျင်းရဲ့ နှိပ်စက်မှုတွေမှာ
သူသာယာခဲ့ဖူးတယ်ထင်ပါရဲ့။
အခုထက်ထိကို နာကျင်မှုတွေမှာ
မွေ့လျော်ပစ်ဖို့ ရွေးချယ်နေမိဆဲပင်။
ရူးသွပ်စွာရယ်မောလိုက်ချင်ပေမယ့်
ကျင်း အနှောက်အယှက်ဖြစ်မှာစိုးလို့
အသံတိတ်ရယ်မောမိနေပြန်တဲ့
ရှင်းရဲ့ လည်ချောင်းတွေသည် ခြောက်ကပ်အက်ကွဲကုန်ကာ
သွေးစတချို့ကိုပင် နှုတ်ခမ်းထောင့်ကနေ
စီးကျလာစေခဲ့သည်။
သို့ပေမယ့် ကျင်းမမြင်အောင်အလျင်အမြန်သုတ်ရင်း
အရှေ့မှာပေါ်လာတဲ့အန္တရာယ်တွေကို
ရင်ဆိုင်ဖို့သာ ရှင်း ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။
ဒီနေရာကနေ ကျင်းကိုခေါ်ထုတ်သွားရဦးမည်လေ။
အဆင့်ခုနစ်ဆင့်။။။။။။
သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်၊မှင်စာ၊ပင့်ကူ၊မုတ်ကောင်၊
မြွေမိစ္ဆာ၊ဝိဉာဉ်၊ ရှေးဟောင်းနတ်မိစ္ဆာ။။။။။။။
တိုက်ခိုက်ရခက်ခဲလွန်းသည့် အရာတွေကိုသူဘယ်လိုစိတ်နဲ့
တစ်ပြိုင်နက်တည်းတိုက်ခိုက်ဖို့
ရွေးချယ်မိသွားသလဲဆိုတာ
ရှင်း မသိတော့ပါ။
စိတ်တွေမမှန်တော့လို့သာ
လျှောက်လုပ်နေမိတာထင်ပါရဲ့လေ။။။။။
"ဝုန်း!!!!!"
ကျယ်လောင်လှသောအသံနက်ကြီးက
နားစည်ကိုရိုက်ခတ်လာချိန်တွင်
အမြင့်တစ်နေရာမြှပုတ်ကျသွားသလို
ရှင်း ရင်ထဲဟာဆင်းသွားရသည်။
အေးစက်စက်အထိအတွေ့နှင့်
အသက်ရှုမွန်းကျပ်လာမှုတို့က
သူ့ကိုနွယ်တစ်ပင်လိုရစ်ပတ်ကာ
ခရီးဦးကြိုလျက်။
သို့ပေမယ့် ကျင်း။။။။
ကျင်းကရေထဲပြုတ်ကျမလာခဲ့ပဲ
ကုန်းပေါ်မှာပဲဘေးကင်းစွာကျန်နေခဲ့သည်။
သူ့ဘေးနားမှာတော့ အစီအရင်ထဲကထွက်လို့ရသည့်
အဖြူရောင်အလင်းတန်းတစ်ခုက
လင်းလက်တောက်ပစွာရှိနေ၏။
ရေပြင်ပေါ်မှာကျန်နေခဲ့တဲ့ တပည့်လေးကိုလက်အသာပြရင်း
ရှင်းစိတ်စွမ်းအင်နှင့်လှမ်းပြောဖြစ်၏။
( အလင်းတန်းကိုထိလိုက်.....
မင်းကိုမမုန်းစေချင်ရင်
အလင်းတန်းကိုမြန်မြန်ထိလိုက်ပြီး
ထွက်သွားပါတော့..... )
( ရှစ်ဇွင်းကရော???? )
( ငါခဏနေ ထွက်လာမှာပါ......
စိတ်ချပြီးသာ သွားပါတော့
မင်းရှိနေရင် ငါ့စွမ်းအင်ကိုအားလုံးထုတ်သုံးလို့
မရဘူးဖြစ်နေတယ် )
မည်သို့ပင် လိုက်လာပါ့မယ်လို့
ပြောနေပါစေ ၊ သူ့အသံတွေက
မဖြစ်နိုင်တဲ့ပုံပြင်တစ်ပုဒ်ကိုပြောရင်း
ကလေးတစ်ယောက်ကိုနှစ်သိမ့်နေသည်နှင့်သာ
တူနေ၏။
ခုနတုန်းက လန်ဟွားမီးအိမ်တွေနှင့် ပိုင်ဟယ်ပန်းတွေကို ရင်ဆိုင်ရချိန်တွင်
ရှင်းရဲ့အသံက ယုံကြည်မှုတြွေပည့်နှက်နေပေမယ့်
ယခုချိန်မှာတော့ တိုးဖျော့ကာ
အရာရာကိုအရှုံးပေးချင်နေသယောင်။
ဘယ်အရာကိုမှကြည့်ချင်စိတ်မရှိသည့်နှယ်
မှေးမှိတ်ထားသော မျက်လုံးတွေကို
အနီးကပ်ကြည့်မည်ဆိုလျှင်
မျက်ရည်စတချို့ကို မြင်ရမည်ကမလွဲဧကန်ပင်။
ကျင်းတွေဝေနေစဉ်မှာပင်
ရှင်းရဲ့ဘေးပတ်လည်၌
အရောင်တဖျက်ဖျက်လတ်နေသည့်
ပန်းခုနစ်မျိုးကပေါ်လာခဲ့သည်။
သို့သော် အရာရာကိုဖျက်ဆီးပစ်တော့မည့်
အသွင်ဆောင်ကြည်းနေတဲ့ အနှီပန်းတွေကို
ရှင်းကဥပက္ခာပြုပြီး
ရေနက်ပိုင်းဆီသို့တရွေ့ရွေ့သွားနေခဲ့သည်။
ပြန်တိုက်ခိုက်ခြင်းအလျဉ်းမရှိပဲ
သူ့ကိုယ်သူ ကျောက်တုံးတစ်တုံးနှယ်
နစ်မြှုပ်သွားဖို့မျှော်လင့်နေသလိုလို။။။။
(ရှစ်ဇွင်း????)
(..........)
( ရှစ်ဇွင်း!!!!!! )
(...........)
နှစ်ကြိမ်ဆက်တိုက်ခေါ်လိုက်ပေမယ့်
ရှင်းထံမှတုံ့ပြန်သံကို ကျင်းမရခဲ့ပါ။
စောင့်နေခဲ့ပေမယ့်
ငြိမ်သက်နေတဲ့ရှင်းက
ပင်လယ်အောက်ကြမ်းပြင်နှင့်
ရိုက်ခတ်မိသွားသည့်တိုင်
တုံ့ပြန်ဖို့ ဝန်လေးနေခဲ့၏။
( ရှစ်ဇွင်း!!!!!!! )
အနည်းငယ်သာကျန်ရှိတော့သည့်
အသိစိတ်လေးထဲတွင်
ကျင်းရဲ့ခေါ်သံတွေသာ
ပဲ့တင်ထပ်လို့နေသည်။
သို့ပေမယ့် သူ့မှာလေးပင်နေတဲ့
မျက်ခွံတွေကိုပင် တွန်းလှန်ဖို့အားမရှိတော့ပြီမို့
ကျင်း မြန်မြန်ထွက်သွားဖို့သာဆုတောင်းနေမိတော့သည်။
ရေ။။။။။။။
သူ့လိုမီးဝိဉာဉ်တစ်ကောင်က
ရေကူးတတ်မယ်လို့ ကျင်းယုံကြည်နေတာတော့
မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်။
ရေထဲအရှိန်နှင့်ပြုတ်ကျသွားသည်မို့
ရုန်းကန်ဖို့ပင်အခွင့်မရှိလိုက်ပဲ
သူ့နှာခေါင်းနဲ့ပါးစပ်တွေထဲကို
ရေတွေအဆီးအတားမရှိဝင်ခွင့်ပြုလိုက်မိသလို
ဖြစ်သွားခဲ့သည်လေ။
ကျင်းရဲ့မသိစိတ်ထဲမှာပုန်းကွယ်နေသည့်
နတ်ဆိုးဝိဉာဉ်ထဲမှ
စွမ်းအင်အနည်းငယ်ကို ငှားယူခဲ့သည်ဆိုပေမယ့်
လက်ရှိအချိန်တွင်
သူအသုံးပြု၍ မရနိုင်တော့ပါ။
သူတို့နှစ်ယောက်နီးကပ်နေမှသာ
အသုံးပြုနိုင်မည်ဖြစ်တာကြောင့်၊
အခုလို ဝေးကွာသွားတဲ့အချိန်မှာ
နတ်ဆိုးစွမ်းအင်တွေသူ့ဆီကထွက်ခွာသွားသည်ကို
အပြစ်တင်၍လည်းမရပါ။
ရေစွမ်းအင်ကို အသုံးပြုခဲ့သည်ဆိုပေမယ့်
၎င်းသည်လည်း ကျင်းနှင့်နီးကပ်နေသည့်
အချိန်မှသာ ငှားရမ်းသုံးစွဲခွင့်ရှိသည်မို့
လက်ရှိအချိန်၌ သူ့ကိုလက်ပြနှုတ်ဆက်ကာ
ထွက်ခွာသွားခဲ့လေပြီ။
အမြင်အာရုံတွေကဝေဝါးပြီး
ဘာကိုမှသေချာမမြင်နိုင်တော့ပေမယ့်
သူ့အမြင်အာရုံထဲတွင် ပုံရိပ်တချို့က
နေရာယူနေခဲ့သေးသည်။
ဟုန်လင်ကျင်း။။။။။။
အနက်ရောင်ပိုးသားဝတ်စုံကို
စွဲမြဲစွာဝတ်ဆင်တတ်သည့် နတ်ဆိုးဘုရင်။။။။
လေထဲမှာကခုန်နေတတ်သည့်
ဝတ်ရုံအနားစတွေမှ ငွေမှင်နှင့်ရေးဆွဲထားသည့်
ရေလှိုင်းသဏ္ဍာန်လေးများသည်
အသက်ဝင်လွန်းလှသည်။
မဟူရာလိုမည်းနက်နေသည့် ကတ္တီပါဝတ်ရုံရှည်ကို ပိုးသားဝတ်ရုံပေါ်တွင်လွှမ်းခြုံကာ
နတ်ဆိုးဘုရင်ငယ်ကိုးပါးအား
ကိုယ်စားပြုသည့် ပန်းပွင့်ပုံကိုးမျိုးကို
ငွေချည်များနှင့်လှပစွာပုံဖော်ထား၏။
ခါးစီးကြိုးပေါ်တွင် နတ်ဆိုးရတနာကိုးပါးနှင့်
တစ်ထပ်တည်းတူညီသည့် အဆင်တန်ဆာကိုးမျိုးကို
ငွေသားနှင့်ပြုလုပ်ပြီးတန်ဆာဆင်ကာ
သူ့စွမ်းအားမည်မျှကြီးမားကြောင်းကို
သက်သေပြခဲ့သည်။
လက်မနှင့်လက်ညှိုးကိုချန်လှပ်၍
ကျန်ရှိနေသောလက်ချောင်းရှည်များ၏ အဖျား၌
ချွန်မြနေသည့် ငွေရောင်သိမ်းငှက်လက်သည်း
အမျိုးမျိုးနှင့် အလှဆင်လေ့ရှိသည့်
ဟုန်လင်ကျင်းရဲ့ပြင်ဆင်ပုံသည်
တစ်မျိုးတစ်ဖုံနှင့် ကြည့်ကောင်းနေသည်မှာ
ဖုံးကွယ်လို့ပင်မရနိုင်ခဲ့ပေ။
နတ်ဆိုးဘုရင်ကြီးဆိုပေမယ့် နတ်ဆိုးဘုရင်ငယ်ကိုးပါးထက်
နုပျိုခန့်ညားနေသည်မို့ သုံးလောကမှ
မိန်းမပျိုလေးများရဲ့ နှလုံးသားကိုမဆွတ်ယူရသေးခင်မှာပင်
ခူးဆြတ်ရန်တောင်းဆိုခံရတတ်သည်။
သို့ပေမယ့် ဟုန်လင်ကျင်းသဘောကျခဲ့သည်မှာ
ထိုက်ယန် အမည်ရှိသည့် နေနတ်ဘုရားတစ်ပါးတည်းသာ။
ထိုက်ယန်ရဲ့ နောက်ကြောင်းရာဇဝင်တစ်ခုမှ
သိခွင့်မရခဲ့သည့် ဟုန်လင်ကျင်းမှာ
သူသဘောကျနေသည့် ထိုက်ယန်နတ်ဘုရားက
ဟော်လင်အရှင်သခင်ဆိုတာပင်
သိခွင့်မရခဲ့ရှာပေ။
သို့ပေမယ့် သေသွားသည့်အချိန်ထိ
သူ့နှလုံးသားကို ထိုက်ယန်(ရှင်း) အတွက်သာ
ဖြစ်စေခဲ့သည်။
ဟုန်လင်ကျင်းသည် ရှည်လျားတဲ့အရပ်နဲ့လှပလွန်းတဲ့အသားအရည်ကိုပိုင်ဆိုင်သည်။ ပါးလျလျနှုတ်ခမ်းတစ်စုံနဲ့ မလိုက်ဖက်လှစွာ တည်ငြိမ်လှတဲ့မျက်နှာလေးက
မြင်ရသူကိုယစ်မူးစေဖို့ လုံလောက်လို့နေ၏။
အထူးသဖြင့် ကျောက်ရောင်စုံစီခြယ်ထားသလား အောက်မေ့ရစေသည့် မျက်ဝန်းလှလှလေးတစ်စုံက
ညှို့ယူဖမ်းစားနိုင်စွမ်းမြင့်မားလွန်းတာပါပဲ။
နတ်ဆိုးရတနာကိုးပါးရဲ့ ပုံရိပ်တွေကိန်းဝပ်နေသည့်
မျက်လုံးအိမ်က သုံးလောကမှာနောက်ထပ်မရှိနိုင်တော့သည့်
အလှဆုံးသောမျက်ဝန်းတစ်စုံပင်။
သို့ပေမယ့် အနှီမျက်ဝန်းလှလှလေးတွေက ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ
အိပ်မက်ဆိုးတွေဆောင်ကြည်းပေးနိုင်သည့်
အစွမ်းတွေနှင့်ပြည့်နှက်နေပြန်သည်။ နတ်ဆိုးရတနာတွေရဲ့စွမ်းအင်တစ်ဝက်တိတိကို စုပ်ယူထားတဲ့အတွက် ယင်းမျက်လုံးတစ်စုံရဲ့
အဖျက်စွမ်းအင်က ကြောက်ခမန်းလိလိ။
'အကြည့်တစ်ချက်က သေစေနိုင်တယ်' ဆိုတဲ့စကားလှလှလေးက သူနဲ့လုံးဝကိုကွက်တိကျတယ်လို့ ပြောစမှတ်တွင်ရလောက်တဲ့အထိ နတ်ဆိုးဘုရင်ကြီးရဲ့မျက်ဝန်းတွေက သတ်ဖြတ်ဖို့သွေးဆာခဲ့ဖူးသည်။
"ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ" ဆိုတဲ့ သွေးမိုးတသွင်သွင်ရွာသွန်းဖြိုးစေခဲ့တဲ့ စစ်ပွဲအတွင်းမှာပေါ့။
ခါးအထိသာရှည်လျားသည့်ဆံနွယ်တွေကို
ခပ်မြင့်မြင့်စုစည်းကာ ငွေရောင်ဆံညှပ်လှလှလေးနှင့်
အလှဆင်ထားလေ့ရှိသည်။
ထိုဆံညှပ်မှာ မီးတောက်နှင့်ရေလှိုင်းပုံတို့
ရောယှက်နေသည့်အသွင်ရှိပြီး
အနောက်ဘက်၌
ပုလဲကုံးလှလှလေးတွေနှင့် ချိတ်ဆက်ထားသည်မို့
ဘုရင်တစ်ပါး၏ ဂုဏ်အသရေကိုထင်ရှားစေသည်။
ဟုန်လင်ကျင်းရဲ့ ခန့်ညားမှုတွေကို
တွေးရင်းနှင့်ပင် ရှင်းရဲ့အသက်ရှုနှုန်းတွေသည်
ရပ်တန့်လုနီးပါးပင်ဖြစ်လာခဲ့ချေပြီ။
မိန်းမောနေရင်း သူ့နှလုံးသားခုန်သံတွေသည်
တစ်စထက်တစ်စပိုမိုမြန်ဆန်လာကာ
' ဟုန်လင်ကျင်း ' ဟုတိုးတိုးတစ်မျိုး၊ ကျယ်ကျယ်တစ်ဖုံဖြင့် အချစ်သံစဉ်တစ်ပုဒ်နှယ်
ငြီးငြူနေခဲ့သည်။
သူ့ဆီသို့
လျင်မြန်စွာကူးခတ်လာနေသည့်
နတ်ဆိုးလက်ပါးစေတွေကို
ဥပက္ခာပြုပြီး ဟုန်လင်ကျင်းအကြောင်းတွေးရင်းနှင့်သာ
အချိန်တွေရွေ့လျားစေနေသည့် ရှင်းကတော့
သူ့ကိုစိတ်ပူလွန်း၍ အသက်ရှုရပ်မတတ်ဖြစ်နေရှာသည့်
နတ်ဘုရားသုံးပါးနှင့် နတ်သားလေးတစ်ပါးကို
သတိပင်မရခဲ့ပါ။
ဟွားရန်၊ ဖန့်ယွင်နှင့် ရှဲ့ယန်မှာ
ကန်ရေပြင်ထက်၌ပေါ်နေသည့်
ရှင်းရဲ့ပုံရိပ်ကိုကြည့်ရင်း
လက်ဖျား၊ ခြေဖျားတွေပင်အေးစက်လို့နေခဲ့ပြီ
ဖြစ်သည်။
ရှင်းရေမကူးတတ်ဘူးဆိုတာကို
မသိပဲ ကုန်းပေါ်မှာရပ်နေနိုင်သေးသည့်
ကျင်းကိုလည်း ကျိန်ဆဲနေမိသည်မှာ
အကြိမ်တစ်ထောင်ပင် ကတော့မည်မထင်။
"အစ်ကိုဟွားရန်......တစ်ခုခုလုပ်ပါဦး.....
ရှင်းက ရေဆင်းကူးနေတာမဟုတ်ဘူးနော်
ကျောက်တုံးနဲ့ရိုက်မိပြီး သတိလစ်သွားတာ..."
"အစ်ကို.... ဘာမှမလုပ်ပဲဒီအတိုင်းကျောက်ရုပ်ကြီးလို
ထိုင်နေတော့မှာလား.....
ဟိုမှာ ရှင်းကိုဝိုင်းထားတာတွေက
နတ်ဆိုးလက်ပါးစေတွေနော်.....
အလြှပနေတဲ့ နတ်မိမယ်တွေမဟုတ်ဘူး...."
စိတ်ပူနေ၍ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေစဉ်
ဝတ်ရုံစကိုဆွဲပြီး တစ်ယောက်တစ်မျိုး၊
မရိုးနိုင်အောင်ပြောနေကြသည့် ညီနှစ်ယောက်ကို
ဟွားရန် တိတ်တဆိတ်ကြိမ်းမောင်းလိုက်ရတော့သည်။
"ငါ့မျက်လုံးတွေက နတ်ဘုရားနယ်မြေမှာကျန်နေခဲ့တာမဟုတ်ဘူး....
ဖြစ်နေတာတွေအားလုံးငါမြင်တယ်.....
မင်းတို့ပဲစိတ်ပူနေတယ်ထင်မနေနဲ့.....
အဲ့ဒါငါ့ရှစ်ဇွင်း....ငါကပိုစိတ်ပူတယ်"
ဟွားရန်ရဲ့ကြည်လင်လှတဲ့
မျက်နှာသည် ခါတိုင်းနှင့်မတူပဲ
စိုးရိမ်စိတ်တွေနှင့် ပြည့်နှက်ကာ ညိုမှိုင်းလို့နေသည်။
နှုတ်ခမ်းပေါ်တွင် အမြဲတစေ
နေရာယူနေတတ်သည့် အပြုံးတွေသည်လည်း
တိတ်တဆိတ်ပျောက်ဆုံးလို့နေကာ
စိုးရိမ်စိတ်ကိုဖော်ကြူးနေ၏။
ကန်ထဲမှနတ်ဆိုးလက်ပါးစေများမှာ
ကြောက်မက်ဖွယ်ရာအဆင်းသဏ္ဍာန်မျိုးစုံ
ဖန်ဆင်းပြီး ရှင်းကိုအငြိုးကြီးစွာတိုက်ခိုက်ဖို့
ပြင်နေပြီဖြစ်ရာ ဟွားရန်သည်များများစားမတွေးနိုင်တော့ပဲ
သူ့ကိုယ်ထဲမှ နဂါးဝိဉာဉ်ကိုယ်ပွားအား
ဆင့်ခေါ်လိုက်တော့သည်။
သို့ပေမယ့် ဆင့်ခေါ်ခြင်းသည်လမ်းခုလတ်၌ပင်
ရပ်တန့်သွားခဲ့ရ၏။
ထူးဆန်းသည့်မြင်ကွင်းတစ်ခုက
ရေပြင်ရိပ်တွင် ထင်ရှားစွာပေါ်လွင်လာသည်နှင့်
တစ်ပြိုင်နက် ဟွားရန်သာမက နတ်ဘုရားတွေရော၊ နတ်အရာရှိတွေအပြင်၊
မိုးနတ်မင်းပါ အံ့ဩမှင်သက်သွားရတော့သည်။
နီဆွေးဆွေးနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာသည် ဂဟေဆက်လို့နေခဲ့သည်။
ကြားလေသွေးမှာစိုးသည့်အလား
တင်းကျပ်စွာဖက်တွယ်ထားသည့်
လက်များသည် ရှင်းရဲ့ခါးသွယ်သွယ်လေးနှင့်
ဦးခေါင်းအနောက်ဘက်ပေါ်တွင်
ဖယ်ရှား၍မရတော့သည့်နှယ်
နေရာယူနေ၏။
"ကိုကို????"
ငေးကြောင်ကြည့်နေမိသည့်အုပ်စုမှာ
မယုံနိုင်လောက်အောင် ထိတ်လန့်နေသည့်အသံဖြင့်
တုန်ရီစွာခေါ်လိုက်သည့် အရှခံနတ်မိမယ်လေး
ရှန်းရှူးဆီသို့ မတိုင်ပင်ရပါပဲ အကြည့်တွေလွှဲလိုက်မိကြသည်။
ထိုမှတစ်ဖန် ရေပြင်ဆီသို့တစ်ကျော့ပြန်လှည့်ကြည့်မိကြ၏။
ကောင်းကင်ဘုံရဲ့အိမ်ရှေ့စံဖြစ်သည့်အလျောက်
နတ်မိမယ်တွေလက်ချိုးရေ၍ မရနိုင်လောက်အောင်ပင် သိမ်းပိုက်နိုင်သည့်
ကျင်းက သူ့ရဲ့အဘိုး....အဲ.....အဘိုးရဲ့အဘိုးရဲ့အဘိုး
အရွယ်လောက်ရှိသည့် ဟော်လင်အရှင်သခင်ကို
တိတ်တဆိတ်ပြစ်မှားနေသည်ဆိုသည့်အသိက
သူတို့ကို အံဩမှင်သက်၊ထိတ်လန့်ကြောင်အ၊
မှိုင်တွေငေးမောစေ၏။
ဟော်လင်အရှင်သခင်သည်
နုနယ်ပျိုမြစ်ပြီးချောမောလှပလွန်းသည်ဆိုပေမယ့်
ယောက်ျားဆန်သည့်အသွင်လည်းကိန်းဝပ်နေ၏။
သို့ဖြစ်၍ ရှန်းရှူးလိုနတ်မိမယ်လေးတွေနှင့်
ချစ်စရာကောင်းပုံချင်း ယှဉ်လို့ရမနေခဲ့ပါ။
ထို့ပြင် ပျင်းရိလေးဖင့်သည့်အသွင်နှင့်
ယုံကြည်မှု၊ဖျတ်လတ်မှု၊ တည်ငြိမ်မှု
စသည့်အချက်တွေရောနှောနေသည်မို့
အစုံသုတ်ဆန်သည့်
ပင်ကိုယ်ဟန်ကလည်းရှိနေသေးသည်။
သူ့အမြင်မှာ ကိုးယို့ကားယားဖြစ်နေသည်ဟု
တွေးမိတာနှင့် သွေးအန်လောက်အောင်ရိုက်တတ်သည့်
'အပျိုကြီးမမရဲ့စိတ်မရှည်ခြင်းပေါင်းချုပ်စာစဉ်'ကို
အရည်ကျိုသောက်ထားသော စိတ်ကလည်းရှိ ပြန်၏။
ဤသို့သော သူမျိုးကို ကျင်းကရွေးချယ်သွားသည်ဆိုတော့။။။။။။။။
ရှန်းရှူးပဲ အရှခံရဖို့ဇာတာပါလာတာများလား။။။။။
သူတို့မတွေးတတ်တော့ပါ။။။။။
ထို့ပြင် ရှင်းသာတကယ့်ဟုန်လင်ကျင်းဖြစ်မည်ဆိုပါက
သူတို့နှစ်ဦး၏ပတ်သတ်မှုသည်
သားနှင့်အဖေ၊ အဖေနှင့်သား ဟူသည့်
ဆက်သွယ်မှုနယ်မြေထဲကို
အလိုအလျောက်ရောက်သွားမည်ဖြစ်ရာ
ဤသို့အပြုအမူမျိုးမှာ ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာကောင်းသော
မြင်ကွင်းတစ်ခုနှယ်။။။။။။
ထိုစဉ် ကျင်းဖက်ထားသည့် ရှင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ
အပြင်အဆင်များသည်
ဟော်လင်အရှင်သခင်ရဲ့အပြင်အဆင်ကဲ့သို့ ရုတ်ချည်းဆိုသလို
ပြန်လည်ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။
အနီရောင်ဝတ်ရုံကိုခြုံလွှမ်းထားသည့်ရှင်းရဲ့
မျက်တောင်ရှည်များသည် ပြောင်းလဲမှုကို
သတိထားမိသည့်နှယ် တဖြည်းဖြည်းလှုပ်ရှားလာခဲ့၏။
သို့ပေမယ့် ကျင်းကလွှတ်မပေးပဲ ဆက်လက်နမ်းရှိုက်နေခဲ့သည်။
သူ့အနမ်းတွေက ကြမ်းတမ်းပြီး
အားပါလွန်းတာကြောင့်
ရှင်းရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေသည် ပူထူပြီးယောင်ကိုင်းလုနီးပါးပင်ဖြစ်နေခဲ့ချေပြီ။
အသိစိတ်ပြန်ဝင်လာစဉ် တစ်စုံတစ်ခု၏
တင်းကျပ်စွာချုပ်နှောင်ခြင်းကိုခံထားရသည့်အပြင်
နှုတ်ခမ်းဆီမှ တတိတိနာကျင်နေသောခံစားမှုကြောင့်
ရှင်းမှာ ဤသို့နှယ်အသံတိတ်ရေရွတ်လိုက်မိ၏။
' ငါဘယ်လို အန္တရာယ်နဲ့ကြုံနေရပါလိမ့်.....
ဂုံးကောင်တွေငါ့နှုတ်ခမ်းကို
လာညှပ်ထားတာများလား....
အတော်အတင့်ရဲတဲ့ အပြုအမူပဲ..... '
ရှင်းမှာ ထူးဆန်းသည့်အထိအတွေ့ကို
သည်းမခံနိုင်တော့ပြီမို့
မျက်လုံးကိုအားယူပြီး ပြန်ဖွင့်လိုက်တော့သည်။
ထူထဲပြီးရှည်လျားလှသည့်
မျက်တောင်ရှည်တွေသည်
သူ့ကိုပင်လာထိတော့မယောင်။
ချွန်မြနေသည့်နှာတံမြင့်မြင့်က
သူ့မျက်နှာကိုမထိတထိလာရောက်
ကျီစယ်နေကြသည် ။
သို့ပေမယ့် ထိုသူ့၏ပါးလှလှနှုတ်ခမ်းတစ်စုံမှာတော့
ပထမဆုံးအကြိမ်တုန်းကအတိုင်းပင်
အရိုင်းဆန်စွာ သူ့ချိုမြိန်မှုတွေကိုစားသုံးနေ၏။
' ............... '
Коментарі