ZAWGYI
........

လြန္း ကိုျပန္ေခၚလာ၍ အိမ္ေ႐ွ႕မွာခ်ေပးေတာ့ ဇိုင္းကိုတတ္တာျပၿပီး အိမ္ထဲကိုဝင္သြားေလသည္။

အ္ိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ထိုင္ခံုမွာထိုင္ကာ အရက္ေတြေသာက္ေနေသာ ေမာင့္ ကိုေတြ႔လိုက္ရတာမို႔ ေျပးသြားလိုက္ကာ ေမာင့္ လက္ထဲကပုလင္းကိုယူကာ ေပါက္ခြဲပစ္လိုက္သည္။ ေမာင္ ကေတာ့ အံ့ျသ သလိုမ်က္လံုးေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနေလသည္ ။

"လြန္းထက္သာ! မင္းနာရီကိုၾကည့္စမ္း"

လြန္း ေမာင္ေျပာတဲ့အတုိင္းနာရီကုိၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၁ နာရီေတာင္ခြဲေနၿပီ ။

"ငါမင္းကိုစိတ္ပူေနတာ ဟိုအေကာင္မင္းကိုဘာလုပ္လိုက္ေသးလဲ"

ေမာင့္ စကားေတြကဘာေတြလဲ ေမာင္ကငါ့ကိုစိတ္ပူေနတယ္တဲ့လား အဟက္!မျဖစ္ႏိုင္တာေတြေမာင္ရယ္

"ေမာင္ ထ ေဆးလိမ္းမယ္"

အခန္းထဲေဆးဗူးေတြကိုယူလာၿပီး ေမာင့္ကိုလိမ္းရန္ျပင္ေတာ့ ေမာင္က

"သြားစမ္းပါ မင္းဟိုအေကာင္နဲ႔ သာယာၿပီးမွျပန္လာတာမဟုတ္လား ဟမ္!"

အင္း အဲ့တာေၾကာင့္ ငါေမာင့္စကားေတြကိုမယံုရဲတာ ေမာင္ကငါ့ကိုအျမဲအထင္ေသးတယ္။

ေမာင္ အဲ့စကားေတြကို ေျပာရင္း ေဆးဗူးေတြကိုလြင့္ပစ္လိုက္သည္။

"ေမာင္!"

"လာေအာ္မေနနဲ႔ အ႐ွက္ကိုမ႐ွိဘူး"

"ေတာ္ၿပီေမာင္ ငါအရမ္းပင္ပန္းေနၿပီ ေမာင္နဲ႔စကားမမ်ားခ်င္ေတာ့ဘူး "

လြန္းထက္သာ အေပၚကိုတတ္ရန္ေျချပင္ေတာ့မွ ေမာင္က

"အဟက္!ေအးေလ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခရီးေပါက္လာလဲမွမသိတာ ပင္ပန္းတာမဆန္းပါဘူး"

လြန္းထက္သာ လက္သီးကိုက်စ္က်စ္စုတ္ကာ အေပၚကိုတတ္ရန္ျပင္လိုက္သည္။ ေမာင္က အေနာက္ကေနလိုက္လာ၍

"မင္းအေကာင္ကိုထိေတာ့နာတယ္ေပါ့ လြန္းထက္သာ!"

"ေမာင္! အဲ့တာဆို မင္းကေကာ ကလပ္မွာ ေဟသာနဲ႔ လူၾကားထဲျဖစ္ပ်က္ေနတာေလ ေမာင္ ဇိုင္းကိုေစာ္ကားစရာမလိုဘူး သူကငါ့အေကာင္းဆံုးသူငယ္ခ်င္းပဲ ေမာင္နဲ႔ေဟသာ လိုမဟုတ္ဘူး"

ဟုတ္တယ္ ေမာင့္ ကိုအဲ့ေလာက္ေတာ့ေျပာဖို႔တန္တယ္ထင္တယ္ တစ္ဆိတ္ ေမာင္လြန္ေနၿပီမထင္ဘူးလား ေမာင္နဲ႔ေဟသာ က်ေတာ့လုပ္ခ်င္တာလုပ္မယ္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္မယ္ လူျမင္ကြင္းေတာင္မေ႐ွာင္ဘဲနဲ႔ေလ ၊ ငါကိုက်ေတာ့ ေမာင္က ပိတ္ေလွာင္ထားမယ္ေပါ့ ။အင္း ေမာင္လြန္လြန္းတယ္။

"ေစာက္ေရးမပါတာ အခုေတာ့မင္းက ငါ့ကိုဒီလိုစကားေတြေျပာေနၿပီေပါ့ ဘာလဲ အဲ့ေကာင္လုပ္ေပးတာအဲ့ေလာက္ေတာင္ေကာင္းလား "

"ေမာင္!မလြန္လာနဲ႔ေနာ္"

"ငါ...ငါကအဲ့ထက္ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးမယ္ဆိုရင္ေကာ"

ေမာင္ သည္ ေျပာေနရင္းနဲ႔ပင္ လြန္း ကိုအခန္းထဲဆြဲေခၚသြားေလသည္။

မူးေနတဲ့လူေတြကစိတ္ဆိုးရင္ ပိုအားသန္ၾကတယ္ေလ။
ေမာင့္ ရဲ႕အားကို လြန္း လံုးဝ႐ႈန္းဆန္လို႔မရေပ။

"ေမာင္...လႊတ္... ေမာင္ထင္သလိုမဟုတ္ဘူး ငါ့ကိုလႊတ္ပါ ေမာင္ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ "

လြန္း ကိုကုတင္ေပၚပစ္ခ်ကာ လြန္းရဲ႕အဝတ္အစားတို႔ကိုခြၽတ္၍ လြန္းရဲ႕လက္တို္႔ကိုစည္းေႏွာင္လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ သူ႔အဝတ္အစားကုိသူျပန္ခြၽတ္ေလသည္။

"႐ႈး မငိုနဲ႔ မင္းအေကာင္ထက္ေကာင္းေအာင္ငါလုပ္ေပးမယ္"

"ေမာင္...ငါ..ငါေတာင္းပန္ပါတယ္... ေမာင္ ထင္သလိုမဟုတ္ဘုး....ငါတို႔ဘာမွမျဖစ္...အ့..."

ေမာင္ သည္ လြန္းေျပာေနတာကိုဂ႐ုမစိုက္ သူအလုပ္ကိုသာဆက္လုပ္ေနခဲ့သည္၊ တစ္ဆိတ္ သူလြန္တယ္မထင္ၾကဘူးလား...?

ငါလုိခ်င္တာ ဒါမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ေမာင္။ ငါလိုခ်င္တာ ေမာင့္ရဲ႕ဂ႐ုစိုက္မႈေတြ ၾကင္နာမႈေတြ ကိုပဲငါလိုခ်င္တာ ။ ဒါေပမဲ့ ေမာင္ သာယာမယ္ဆိုရင္ ငါ့ကေမာင့္အတြက္ပဲ။ ငါ့ကိုေမာင္ႀကိဳက္သလိုစားသံုးလွည့္ပါ ။ နာက်င္သည္။ ေသေလာက္ေအာင္ကိုနာက်င္သည္။ ငါမ်က္ရည္ေတြနဲ႔ေမာင္ေပ်ာ္ပါေစ....။

ထိုညကေတာ့ လူသား၂ဦး ဟင့္အင္း လူသားတစ္ဦးအတြက္ဆိုပိုမွန္မည္။ ထိုလူသားတစ္ဦးအတြက္ အေတာ္ကိုအ႐ိုင္းဆန္ခဲ့ပါသည္။

.................။

အိမ္ျပန္ေရာက္ကတည္းက လြန္း ကိုဘယ္လိုမွစိတ္မခ်ႏိုင္။
ေသခ်ာတာကေတာ့ လြန္း ေနဆက္႐ွိန္ နဲ႔စကားမ်ားေတာ့မည္ဆိုတာေသခ်ာသည္။ ကိုယ္ကလည္း ေနဆက္႐ွ္ိန္ ကိုထိုးႀကိတ္ခဲ့ၿပီး လြန္းကိုဖက္ကာ တြဲေခၚသြားတာကိုလည္း ေနဆက္႐ွိန္ေတြ႔သြားတယ္မဟုတ္လား။ ေသခ်ာတာကေတာ့ စကားေတာ့မ်ားေနလိမ့္မည္။

စိတ္ပူတာေၾကာင့္ တစ္ညလံုးအိပ္မရ။ ဖုန္းထုတ္ကာ ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။ ဒါေပမဲ့ ဖုန္းကိုမကိုင္ခ်လိုက္သည္။ ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ေခၚေတာ့ ဖုန္းစက္ပိတ္ထားသည္တဲ့ေလ။ အင္း ...လြန္း ေရ မင္းအိပ္ေနလို႔ဖုန္းစက္ပိတ္လိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါေစ။

ထိုညကေတာ့ သူတို႔၃ဦးလံုးအတြက္တကယ္ကိုမလွပခဲ့ပါဘူး ရယူလိုသူရယ္ ေပးဆပ္ခ်င္သူရယ္ အရိပ္လ္ုိလိုက္ေနေပးခ်င္သူရယ္...သူတို႔အားလံုး႐ူးမ်ားသြားၾကၿပီလား?

..................။

ေအာက္ပိုင္းကနာက်င္မႈေၾကာင့္ မႏိုးထခ်င္ဘဲ ႏိုးလာရသည္။ ေဘးနားကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင္ကအိပ္တုန္း
ေမာင္ႏိုးလာရင္ မမွတ္မိပါေစနဲ႔ ငါသြားေတာ့မယ္ေနာ္ ေမာင္.....။

နာက်င္မႈကိုလစ္လ်ဴ႐ွ၍ ေရခ်္ုိုးသန္႔စင္ကာ ေက်ာင္းကိုထြက္လာခဲ့သည္။ ေက်ာင္းေပါက္ဝေရာက္ေတာ့ ဇိုင္းရန္က နံရံကုိမွီရင္း သူ႔ကိုၾကၫ္ေနေလသည္။ လက္ထဲမွာလည္းေဆးလိပ္ကို ေသာက္၍ က်န္လက္တစ္ဖက္က ဆံပင္ကိုသပ္ကာ လြန္းကိုၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ လြန္း ေတာင္ 'ငါဘာလုပ္ထားလို႔လဲ'ဟုေတာင္စဥ္းစားမိေသးသည္။

"ဇိုင္း!"

လြန္းက လွမ္းေခၚ၍ ဇိုင္းအနားကိုသြားလိုက္ေလသည္။

"လြန္း မေန႔ညက ဘာလို႔ဖုန္းပိတ္ထားတာလဲ"

"ဟမ္!"

ကိုယ့္ဖုန္းကိုျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ဇိုင္းရန္ ရဲ႕ miss call ေတြမနည္းမေနာ ၊ ေမာင္ ပိတ္လိုက္တာ ျဖစ္မည္။ ေမာင္ကအတၱႀကီးတယ္ ငါ့ကိုမခ်စ္ဘဲနဲ႔ေတာင္ ဆြဲထားႏိုင္ခဲ့တယ္။

"ေအာ္...အင္း...မေန႔ညက အိပ္ေရးပ်က္မွာစိုးလို႔ဖုန္းကိုပိတ္လိုက္တာ "

"အင္း ဒါနဲ႔ မင္းအသံဝင္ေနသလိုပဲ "

ဇိုင္း ရယ္ ငါတကယ္ေျပာမွရမွာလား ဟင့္အင္း မင္းေ႐ွ႕မွာအဲ့ကိစၥကိုငါမေျပာခ်င္ဘူး ။ ဒါေပမဲ့လည္း ဇိုင္း ကိုဘယ္တုန္းကမွလိမ္လ္ု႔ိမရခဲ့ေပ ။ အဲ့တာဆို ဒီတစ္ခါကေကာ.... ?

"ေရခဲေရေသာက္တာမ်ားသြားလို႔ "

"ေအးၿပီးေရာ လာေလ ဝင္ၾကမယ္"

လမ္းေလ်ွာက္ေနရင္း ေအာက္မၾကည့္မိေတာ့ အုတ္နီခဲအပိုင္းအစေတြကို ခလုတ္တိုက္မိေလသည္။

"အ့..."

စိတ္ထဲတြင္
'ဘယ္လိုေတာင္ နေမာ္နမဲ့ႏိုင္ရတာလဲ လြန္းထက္သာ ေရ ဇိုင္း နဲ႔ေတာ့ေတြ႔ၿပီ'

"ဘာျဖစ္တာလဲ ဘယ္နားနာလို႔လဲ"

လြန္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အၾကည့္တို္႔ကလြန္းရဲ႕မ်က္လံုးက္ုိေရာက္သြားတယ္။ ဘာလို႔မ်က္လံုးကေကာေဖာင္းၿပီး ညိဳေနတာလဲ?

ေသၿပီ ေသၿပီ ဇိုင္းရန္မသိပါေစနဲ႔ မျဖစ္ဘူး သူေမာင့္ကိုသတ္လ္ိမ့္မယ္...

"လြန္းမနက္ကတည္းက မင္းမူမမွန္ဘူးေနာ္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"

ေျပာရင္း လြန္းရဲ႕လက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ေတြ႔လိုက္ရတာက
အနီစင္းေတြ အကြက္ေတြ ၿပီးေတာ့လြန္းကို အကဲခတ္လိုက္ရာ လည္ပင္းမွာအနီကြက္ေတြ ေကာ္လံေအာက္ေရာက္ေနတာမို႔မသိသာေပ ။ သူေတာင္အနီးကပ္မို႔လို႔ျမင္ရတာ။

အဲ့ေလာက္ဆို ကုိယ္သေဘာေပါက္ၿပီထင္တယ္။
ငါအရမ္းမုန္းတယ္ မင္းအဲ့လိုျဖစ္ေနတာက္ုိ
မင္းကိုသူအႏိုင္က်င့္ေနတာေတြကိုငါအရမ္းမုန္းတယ္...။

"လြန္း ငါတို႔စကားေျပာဖို႔လိုေနၿပီထင္တယ္"

...................။

BDSM ထည့္ေစခ်င္ၾကလား ကုိယ္ကအသဲေတာ့ႏုတယ္ကြယ္ ေရးႏိုင္မယ္ေတာ့မထင္။
Feedback ေလးေတြေကာ vote ေလးေတြေကာေပးဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္.... 😉

11.10.2020
#VeraVicki







Unicode
..........

လွန်း ကိုပြန်ခေါ်လာ၍ အိမ်ရှေ့မှာချပေးတော့ ဇိုင်းကိုတတ်တာပြပြီး အိမ်ထဲကိုဝင်သွားလေသည်။

အ်ိမ်ထဲရောက်တော့ ထိုင်ခုံမှာထိုင်ကာ အရက်တွေသောက်နေသော မောင့် ကိုတွေ့လိုက်ရတာမို့ ပြေးသွားလိုက်ကာ မောင့် လက်ထဲကပုလင်းကိုယူကာ ပေါက်ခွဲပစ်လိုက်သည်။ မောင် ကေတာ့ အံ့ျသ သလိုမျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်နေလေသည် ။

"လွန်းထက်သာ! မင်းနာရီကိုကြည့်စမ်း"

လွန်း မောင်ပြောတဲ့အတိုင်းနာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ၁၁ နာရီတောင်ခွဲနေပြီ ။

"ငါမင်းကိုစိတ်ပူနေတာ ဟိုအကောင်မင်းကိုဘာလုပ်လိုက်သေးလဲ"

မောင့် စကားတွေကဘာတွေလဲ မောင်ကငါ့ကိုစိတ်ပူနေတယ်တဲ့လား အဟက်!မဖြစ်နိုင်တာတွေမောင်ရယ်

"မောင် ထ ဆေးလိမ်းမယ်"

အခန်းထဲဆေးဗူးတွေကိုယူလာပြီး မောင့်ကိုလိမ်းရန်ပြင်တော့ မောင်က

"သွားစမ်းပါ မင်းဟိုအကောင်နဲ့ သာယာပြီးမှပြန်လာတာမဟုတ်လား ဟမ်!"

အင်း အဲ့တာကြောင့် ငါမောင့်စကားတွေကိုမယုံရဲတာ မောင်ကငါ့ကိုအမြဲအထင်သေးတယ်။

မောင် အဲ့စကားတွေကို ပြောရင်း ဆေးဗူးတွေကိုလွင့်ပစ်လိုက်သည်။

"မောင်!"

"လာအော်မနေနဲ့ အရှက်ကိုမရှိဘူး"

"တော်ပြီမောင် ငါအရမ်းပင်ပန်းနေပြီ မောင်နဲ့စကားမများချင်တော့ဘူး "

လွန်းထက်သာ အပေါ်ကိုတတ်ရန်ခြေပြင်တော့မှ မောင်က

"အဟက်!အေးလေ ဘယ်လောက်တောင် ခရီးပေါက်လာလဲမှမသိတာ ပင်ပန်းတာမဆန်းပါဘူး"

လွန်းထက်သာ လက္သီးကိုက်စ္က်စ္စုတ္ကာ အပေါ်ကိုတတ်ရန်ပြင်လိုက်သည်။ မောင်က အေနာက္ကေနလိုက္လာ၍

"မင်းအကောင်ကိုထိတော့နာတယ်ပေါ့ လွန်းထက်သာ!"

"မောင်! အဲ့တာဆို မင်းကကော ကလပ်မှာ ဟေသာနဲ့ လူကြားထဲဖြစ်ပျက်နေတာလေ မောင် ဇိုင်းကိုစော်ကားစရာမလိုဘူး သူကငါ့အကောင်းဆုံးသူငယ်ချင်းပဲ မောင်နဲ့ဟေသာ လိုမဟုတ္ဘူး"

ဟုတ်တယ် မောင့် ကိုအဲ့လောက်တော့ပြောဖို့တန်တယ်ထင်တယ် တစ်ဆိတ် မောင်လွန်နေပြီမထင်ဘူးလား မောင်နဲ့ဟေသာ ကျတော့လုပ်ချင်တာလုပ်မယ် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်မယ် လူမြင်ကွင်းတောင်မရှောင်ဘဲနဲ့လေ ၊ ငါကိုကျတော့ မောင်က ပိတ်လှောင်ထားမယ်ပေါ့ ။အင်း မောင်လွန်လွန်းတယ်။

"စောက်ရေးမပါတာ အခုတော့မင်းက ငါ့ကိုဒီလိုစကားတွေပြောနေပြီပေါ့ ဘာလဲ အဲ့ကောင်လုပ်ပေးတာအဲ့လောက်တောင်ကောင်းလား "

"မောင်!မလွန်လာနဲ့နော်"

"ငါ...ငါကအဲ့ထက်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်ဆိုရင်ကော"

မောင် သည် ပြောနေရင်းနဲ့ပင် လွန်း ကိုအခန်းထဲဆွဲခေါ်သွားလေသည်။

မူးနေတဲ့လူတွေကစိတ်ဆိုးရင် ပိုအားသန်ကြတယ်လေ။
မောင့် ရဲ့အားကို လွန်း လုံးဝရှုန်းဆန်လို့မရပေ။

"မောင်...လွှတ်... မောင်ထင်သလိုမဟုတ်ဘူး ငါ့ကိုလွှတ်ပါ မောင် ငါတောင်းပန်ပါတယ် "

လွန်း ကိုကုတင်ပေါ်ပစ်ချကာ လွန်းရဲ့အဝတ်အစားတို့ကိုချွတ်၍ လွန်းရဲ့လက်တို့်ကိုစည်းနှောင်လိုက်သည်။
ပြီးတော့ သူ့အဝတ်အစားကိုသူပြန်ချွတ်လေသည်။

"ရှုး မငိုနဲ့ မင်းအကောင်ထက်ကောင်းအောင်ငါလုပ်ပေးမယ်"

"မောင်...ငါ..ငါတောင်းပန်ပါတယ်... မောင် ထင်သလိုမဟုတ်ဘုး....ငါတို့ဘာမှမဖြစ်...အ့..."

မောင် သည် လွန်းပြောနေတာကိုဂရုမစိုက် သူအလုပ်ကိုသာဆက်လုပ်နေခဲ့သည်၊ တစ်ဆိတ် သူလွန်တယ်မထင်ကြဘူးလား...?

ငါလိုချင်တာ ဒါမျိုးမဟုတ်ဘူး မောင်။ ငါလိုချင်တာ မောင့်ရဲ့ဂရုစိုက်မှုတွေ ကြင်နာမှုတွေ ကိုပဲငါလိုချင်တာ ။ ဒါပေမဲ့ မောင် သာယာမယ်ဆိုရင် ငါ့ကမောင့်အတွက်ပဲ။ ငါ့ကိုမောင်ကြိုက်သလိုစားသုံးလှည့်ပါ ။ နာကျင်သည်။ သေလောက်အောင်ကိုနာကျင်သည်။ ငါမျက်ရည်တွေနဲ့မောင်ပျော်ပါစေ....။

ထိုညကေတာ့ လူသား၂ဦး ဟင့်အင်း လူသားတစ်ဦးအတွက်ဆိုပိုမှန်မည်။ ထိုလူသားတစ်ဦးအတွက် အတော်ကိုအရိုင်းဆန်ခဲ့ပါသည်။

.................။

အိမ်ပြန်ရောက်ကတည်းက လွန်း ကိုဘယ်လိုမှစိတ်မချနိုင်။
သေချာတာကတော့ လွန်း နေဆက်ရှိန် နဲ့စကားများတော့မည်ဆိုတာသေချာသည်။ ကိုယ်ကလည်း နေဆက်ရှ်ိန် ကိုထိုးကြိတ်ခဲ့ပြီး လွန်းကိုဖက်ကာ တွဲခေါ်သွားတာကိုလည်း နေဆက်ရှိန်တွေ့သွားတယ်မဟုတ်လား။ သေချာတာကတော့ စကားတော့များနေလိမ့်မည်။

စိတ်ပူတာကြောင့် တစ်ညလုံးအိပ်မရ။ ဖုန်းထုတ်ကာ ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ ဒါပေမဲ့ ဖုန်းကိုမကိုင်ချလိုက်သည်။ နောက်တစ်ခေါက်ထပ်ခေါ်တော့ ဖုန်းစက်ပိတ်ထားသည်တဲ့လေ။ အင်း ...လွန်း ရေ မင်းအိပ်နေလို့ဖုန်းစက်ပိတ်လိုက်တာပဲ ဖြစ်ပါစေ။

ထိုညကေတာ့ သူတို့၃ဦးလုံးအတွက်တကယ်ကိုမလှပခဲ့ပါဘူး ရယူလိုသူရယ် ပေးဆပ်ချင်သူရယ် အရိပ်လ်ိုလိုက်နေပေးချင်သူရယ်...သူတို့အားလုံးရူးများသွားကြပြီလား?

..................။

အောက်ပိုင်းကနာကျင်မှုကြောင့် မနိုးထချင်ဘဲ နိုးလာရသည်။ ဘေးနားကိုကြည့်လိုက်တော့ မောင်ကအိပ်တုန်း
မောင်နိုးလာရင် မမှတ်မိပါစေနဲ့ ငါသွားတော့မယ်နော် မောင်.....။

နာကျင်မှုကိုလစ်လျူရှ၍ ရေချ်ိုးသန့်စင်ကာ ကျောင်းကိုထွက်လာခဲ့သည်။ ကျောင်းပေါက်ဝရောက်တော့ ဇိုင်းရန်က နံရံကိုမှီရင်း သူ့ကိုကြည်နေလေသည်။ လက်ထဲမှာလည်းဆေးလိပ်ကို သောက်၍ က်န္လက္တစ္ဖက္က ဆံပင်ကိုသပ်ကာ လွန်းကိုကြည့်နေတာကြောင့် လွန်း တောင် 'ငါဘာလုပ်ထားလို့လဲ'ဟုတောင်စဉ်းစားမိသေးသည်။

"ဇိုင်း!"

လွန်းက လှမ်းခေါ်၍ ဇိုင်းအနားကိုသွားလိုက်လေသည်။

"လွန်း မနေ့ညက ဘာလို့ဖုန်းပိတ်ထားတာလဲ"

"ဟမ်!"

ကိုယ့်ဖုန်းကိုပြန်ကြည့်လိုက်တော့မှ ဇိုင်းရန် ရဲ့ miss call တွေမနည်းမနော ၊ မောင် ပိတ္လိုက္တာ ဖြစ်မည်။ မောင်ကအတ္တကြီးတယ် ငါ့ကိုမချစ်ဘဲနဲ့တောင် ဆွဲထားနိုင်ခဲ့တယ်။

"အော်...အင်း...မနေ့ညက အိပ်ရေးပျက်မှာစိုးလို့ဖုန်းကိုပိတ်လိုက်တာ "

"အင်း ဒါနဲ့ မင်းအသံဝင်နေသလိုပဲ "

ဇိုင်း ရယ် ငါတကယ်ပြောမှရမှာလား ဟင့်အင်း မင်းရှေ့မှာအဲ့ကိစ္စကိုငါမပြောချင်ဘူး ။ ဒါပေမဲ့လည်း ဇိုင်း ကိုဘယ်တုန်းကမှလိမ်လ်ု့ိမရခဲ့ပေ ။ အဲ့တာဆို ဒီတစ်ခါကကော.... ?

"ရေခဲရေသောက်တာများသွားလို့ "

"အေးပြီးရော လာလေ ဝင်ကြမယ်"

လမ်းလျှောက်နေရင်း အောက်မကြည့်မိတော့ အုတ်နီခဲအပိုင်းအစတွေကို ခလုတ်တိုက်မိလေသည်။

"အ့..."

စိတ်ထဲတွင်
'ဘယ်လိုတောင် နမော်နမဲ့နိုင်ရတာလဲ လွန်းထက်သာ ရေ ဇိုင်း နဲ့တော့တွေ့ပြီ'

"ဘာဖြစ်တာလဲ ဘယ်နားနာလို့လဲ"

လွန်းကိုကြည့်လိုက်တော့ အကြည့်တို့်ကလွန်းရဲ့မျက်လုံးက်ိုရောက်သွားတယ်။ ဘာလို့မျက်လုံးကကောဖောင်းပြီး ညိုနေတာလဲ?

သေပြီ သေပြီ ဇိုင်းရန်မသိပါစေနဲ့ မျဖစ္ဘူး သူမောင့်ကိုသတ်လ်ိမ့်မယ်...

"လွန်းမနက်ကတည်းက မင်းမူမမှန်ဘူးနော် ဘာဖြစ်နေတာလဲ"

ပြောရင်း လွန်းရဲ့လက်ကိုင်လိုက်တော့တွေ့လိုက်ရတာက
အနီစင်းတွေ အကွက်တွေ ပြီးတော့လွန်းကို အကဲခတ်လိုက်ရာ လည်ပင်းမှာအနီကွက်တွေ ကော်လံအောက်ရောက်နေတာမို့မသိသာပေ ။ သူတောင်အနီးကပ်မို့လို့မြင်ရတာ။

အဲ့လောက်ဆို ကိုယ်သဘောပေါက်ပြီထင်တယ်။
ငါအရမ်းမုန်းတယ် မင်းအဲ့လိုဖြစ်နေတာက်ို
မင်းကိုသူအနိုင်ကျင့်နေတာတွေကိုငါအရမ်းမုန်းတယ်...။

"လွန်း ငါတို့စကားပြောဖို့လိုနေပြီထင်တယ်"

...................။

BDSM ထည့်စေချင်ကြလား ကိုယ်ကအသဲတော့နုတယ်ကွယ် ရေးနိုင်မယ်တော့မထင်။
Feedback လေးတွေကော vote လေးတွေကောပေးဖို့မမေ့နဲ့နော်.... 😉

11.10.2020
#VeraVicki