Zawgyi
........

ခုရက္ပိုင္း ေက်ာင္းလည္းပံုမွန္မတတ္ျဖစ္သလို လြန္း နဲ႔လည္းသိပ္မေတြ႔ျဖစ္ၾကေပ။ မီးေရာင္စံုေတြထြန္းလင္းကာ
အေပ်ာ္မယ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္နက္ေနေသာ ေနရာသည္ ေအာ္ဂလီဆန္လွေသာ္လည္း သူ႔အတြက္ ေတာ့စိတ္ခ်မ္းသာစရာေနရာပင္။ မျမင္ခ်င္တဲ့အခြက္ကိုလည္းျမင္ေနရတာမို႔ ဝိုင္းေျပာင္းကာ ထိုလူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကေနေျပာင္းထိုင္လိုက္သည္။

"စိတ္ညစ္ပါတယ္ဆို က်က္သေရတုန္းေကာင္ကတစ္မ်ိဳး"

ဇိုင္းရန္ ကသာ ေနဆက္႐ွိန္ကိုေတြ႔ေပမဲ့ ေနဆက္႐ွိန္ကေတာ့ ဇိုင္းကိုမေတြ႔ေခ်။

ကြဲျပဲမူး႐ူးကာ လူက မူမမွန္ခ်င္ေတာ့ေခ်။ ထဖို႔ေတာင္အႏိုင္ႏိုင္ျဖစ္ေနေလသည္။

..................။

မေန႔ကတညိးက ေက်ာင္းမတတ္ဘဲ အတန္းခ်ိန္ကိုလည္းေစာကာျပန္သြားသည္။ ဒီေန႔လည္းေက်ာင္းမလာျပန္။ မနက္ျဖန္ ဆိုလက္ေတြ႔ဆင္းရမယ့္ကိစၥ႐ွိတယ္မဟုတ္လား?

ဖုန္းေခၚလိုက္ေတာ့ ဖုန္းမကုိင္။ ထပ္ေခၚေတာ့လည္းမကိုိင္
သူ႔ fb အေကာင့္ထဲဝင္ၾကည့္ရင္ တစ္ခုခုရႏိုင္မည္ဟုထင္တာေၾကာင့္ ဝင္ၾကည့္ေတာ့လည္း ဘာမွမေတြ႔။
စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ig သံုးေတာ့မွ ig မွာ ဇိုင္း တင္ထားတဲ့ပုိစ့္ကိုေတြ႔လိုက္သည္။ သူအခု Tomax bar ကိုေရာက္ေနတဲ့အေၾကာင္းကို tag တြဲတင္ထားသည္။

"အဲ့ေကာင္ မူး႐ူးေနျပန္ၿပီထင္တယ္ "

အခန္းထဲက အေပၚထပ္ကုပ္ ကိုယူဝတ္ကာ bar ကိုထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။

.
.
.
.
.
.
.
Bar ေရာက္ေတာ့ ဇိုင္း ကိုဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔႐ွာတုန္း လက္တစ္စံုရဲ႕ေပြ႔ဖက္ျခင္းကိုခံလိုု္က္ရသည္။
ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔ နဲ႔႐ုန္းမိတာမို႔ ဘယ္သူလည္းဆိုတာမၾကည့္္အား ။ ထိုစဥ္ၾကားလိုက္ရေသာ စကားသံတစ္ခု အရမ္းကိုႏူးညံ့လွသည္။

"လြန္း..."

ေမာင္....ေမာင္ ကဘယ္လိုျဖစ္လို႔ဒီေရာက္ေနျပန္တာလဲ ။

ေမာင္ကသူ႔ကိုနမ္းဖို႔ႀကိဳးစားေနတာေၾကာင့္

"ေမာင္ လႊတ္...လႊတ္ပါ လူေတြ႐ွိတယ္"

လြန္း က ႐ုန္းလည္း႐ုန္း ေျပာလည္းေျပာကာေနေသာ္လည္း ေမာင္ ရဲ႕အားကိုေတာ့မယွဥ္ႏိုင္။ ေမာင္ ကိုင္ထားေသာ လြန္းရဲ႕လက္ေမာင္းတို႔မွာလည္း နာက်င္လွၿပီ။ ဆက္႐ုန္းေနရင္ ပိုနာမယ္မွန္းသိတာမို႔ ေမာင့္ စိတ္ႀကိဳက္သာစီးေမ်ာခြင့္ေပးလိုက္ေတာ့မယ္။

က်ေရာက္လာျခင္းမ႐ွိေသာ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုႏွင့္ ဆြဲလွည့္ျခင္းခံလိုက္ရေသာ ေမာင့္ခႏၶာကုိယ္ ။

အေပၚကလူက ေမာင့္ကိုဆြဲထိုးတာမို႔ ေသြးေတြေတာင္ထြက္ေနေလၿပီ။ သတ္ပုတ္ေနၾကတာမို႔ လြန္း ကေမာင့္ကိုဆြဲေသာ္လည္း မရ။ ေမာင့္ကိုဆြဲထိုးေနတဲ့လူကိုအနီးကပ္ျမင္လိုက္ရတာ မို႔အံ့ျသသြားသည္။

"ဇိုင္းရန္ ေတာ္ေတာ့ ေမာင္ေသေတာ့မယ္"

ေျပာေနေသာ္လည္းမရ ဇိုင္းရဲ႕အခုလိုပံုစံကိုျမင္ရတာပထမဦးဆံုးျဖစ္သည္။ မ်က္လံုးမ်ားလည္း အနက္ေရာင္ကေန အနီေရာင္ကိုေျပာင္းကာ လည္ပင္းေသြးေၾကာမ်ားပါေပါက္ထြက္မတတ္ ေထာင္ေနေလသည္။ ဇိုင္း ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေဒါသထြက္ေနလည္းဆိုရင္ ျမင္သူတိုင္းသိႏိုင္သည္။

"ဇိုင္း!!!!!!"

အသားကုန္ေအာ္လိုက္ေတာ့မွ ဇိုင္း ရပ္သြားေလသည္၊ ေမာင္လည္းေအာက္မွာ ေသေတာ့မည္ဟုေတာင္ထင္ရသည္။

"ေမာင္ ခဏေနာ္"

ေမာင္ၾကားလားမၾကားလားမသိေတာ့ ။ ဇိုင္း ရဲ႕လက္ကိုဆြဲကာ bar ရဲ႕အေနာက္ဘက္ျခမ္းကိုေခၚသြားလိုက္သည္။ ထိုေနရာမွာ ဂိုေဒါင္တစ္ခုသာ႐ွိသည္။ မည္သူမွ႐ွိမေန။

"မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ ဇိုင္းရန္!"

လြန္း သူ႔ကို နာမည္ အျပည့္အစံုေခၚဖူးတာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ပင္ျဖစ္သည္။

"အဟက္!မင္းကိုနမ္းေတာ့မွာကိုငါကၾကည့္ေနရမွာလား ဟမ္!"

"အဲ့ေတာ့ မင္းနဲ႔ဘာဆိုင္လဲ "

ႏွလံုးသားထဲက တကယ္ကိုနာက်င္ေစသည္။ 'မင္းနဲ႔ဘာဆိုင္လဲ ' တဲ့ အဟက္!

"ဆိုင္တယ္ ....ငါနဲ႔ဆိုင္တယ္ ေစာက္႐ူးေကာင္ ရဲ႕"

"မင္းအပူမပါဘဲ ေမာင္နဲ႔ငါ့ၾကားကိုဝင္မပါနဲ႔"

ဇိုင္း လုပ္ေနသမ်ွက လြန္းေကာင္းဖို႔အတြက္ပဲေလ
ဘာလို႔လဲ သူ႔ကိုမွ ဘာလို႔အဲ့လိုလုပ္ရတာလဲ!

"ဘာလို႔လဲ!"

"ဟမ္!"

"ဘာလို႔ငါ့ကိုအဲ့လိုလုပ္ရတာလဲ!ဟမ္! ဘာလို႔လဲလို႔!"

"....."

"ခ်စ္တယ္ ငါမင္းကိုခ်စ္တယ္ ပိုငိဆိုင္ခြင့္မ႐ွိမွန္းလည္းသိတယ္ မင္းေဘးနားမွာပဲအရိပ္လိုပဲ ေစာင့္ေ႐ွာက္ခ်င္တယ္
မင္းကိုနာက်င္ေစတဲ့အရာေတြကိုငါမုန္းတယ္ မင္းမ်က္ရည္ေတြကိုမုန္းတယ္ ေနဆက္႐ွိန္ ကိုငါသတ္ခ်င္တယ္ မင္းကိုသူနာက်င္ေစခဲ့ေပါင္းမ်ားၿပီ ငါ..ငါ...မင္းကိုခ်စ္တယ္ လြန္း!"

မူးေနတဲ့အ႐ွိနိေၾကာင့္ ဘာမွမစဥ္းစားဘဲေျပာလိုက္ ေပမဲ့
သူလြန္းကိုတကယ္ခ်စ္တာကေတာ့ ေျမႀကီးနကၡတ္မလြဲေအာင္ကုိမွန္သည္။

"မင္း႐ုးေနၿပီ ေစာက္႐ူးေကာင္ ေမာင္နဲ႔ငါ့ၾကားမွာေနာက္ဆိုဝင္မပါပါနဲ႔"

"ဟုတ္တယ္ ႐ူးတယ္ မင္းေၾကာင့္႐ုးေနတာ လြန္းထက္သာ! "

လြန္း ေျပာလိုက္တာလည္း လြန္သြားၿပီလား သူတကယ္ကိုမသိ။ အမွန္က ဇိုင္း သူ႔ကိုစိတ္နာေအာင္တမင္ေျပာလိုက္ျခင္းပင္။ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုအတြက္ ဇိုင္း ရဲ႕အခ်ိန္ေတြကိုမပ်က္စီးေစခ်င္ဘူး။

ဇိုင္းထြက္သြားေတာ့မွ

"ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ငါေမာင့္ကိုပဲခ်စ္တယ္။ မနက္ျဖန္ ဒီေန႔ျဖစ္ခဲ့သမ်ွေတြအကုန္လံုးအိမ္မက္ေတြပဲ ျဖစ္ေနပါေစ ဇိုင္းရန္"

ဇိုင္းရဲ႕ေျခလွမ္းတို႔ရပ္တန္႔ကာ

"ငါတုိ႔ထပ္မေတြ႔ၾကရေအာင္ လြန္း!"

ထြက္သြားေသာ ဇိုင္းကိုမဆြဲထားမိ။ ဆက္ဆံမႈ တစ္ခုကပ်က္ေတာက္ၿပီးရင္ ျပန္မဆက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုေပမဲ့ ငါတို႔ဆက္ဆံေရးကေတာ့ ျပန္ဆက္ႏိုင္ရမယ္ ဇိုင္း...။

အေတြးတို႔ကို လက္စေဖ်ာက္ကာ bar ထဲျပန္ဝင္၍ ေမာင့္ကိုေခၚၿပီး အ္ိမ္ကိုတန္းျပန္လိုက္သည္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေမာင့္ကိုေဆးထည့္ေပးေနလိုက္သည္။

"လြန္း..."

"အင္း..."

"ထပ္ေမးမယ္ ငါ့ကိုခ်စ္လား"

"ေမာင္ ငါတို႔ကြာ႐ွင္းရေအာင္"

ခဏေတာ့ ေမာင္က ေၾကာင္သြားဟန္႐ွိသည္။

"ဟမ္!"

"ဟုတ္တယ္ေမာင္ ။ ေမာင္မၾကည္ျဖဴတဲ့ငါ့ဘဝကို ငါမလိုခ်င္ဘူး ။ မာမီႀကီးေၾကာင့္လက္ထပ္ခဲ့ရေပမဲ့ အခုမာမီႀကီးမ႐ွိေတာ့ဘူးေလ ေမာင္မလိုခ်င္ရင္ငါတို႔ကြာ႐ွင္းၾကရေအာင္
ငါအရမ္းပင္ပန္းေနၿပီ "

"ေနာက္တစ္ခါ ငါ့ကိုကြာ႐ွင္းဖို႔မေျပာနဲ႔ မင္းကငါ့အပိုင္ပဲဆိုတာမွတ္ထားလိုက္"

ေဆးထည့္ေပးေနေသာလက္ကိုခါခ်ကာ အခန္းထဲကိုတန္းဝင္သြားေသာ ေမာင့္ကိုၾကည့္ရင္းသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္၊
ေမာင္က အတၱႀကီးလိုက္တာ ။ ေမာင္မလိုခ်င္ဘဲ ဘာလို႔ငါ့ကိုအတၱေတြနဲ႔ပိတ္ေလွာင္ထားရတာလဲ။

.......................။

သူဘာေတြလုပ္မိလိုက္တာလဲ လြန္း ကိုေျပာမိလိုက္တာလား!

"အား....ေသၿပီ"

အေတြးထဲခ်ာခ်ာလည္ေအာင္မူးေနခ်ိန္ ဖုန္း က စာဝင္လာတာမို႔ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ 'Shaine' ဆိုတဲ့အေကာင့္ကျဖစ္ေနေလသည္၊ စိတ္ညစ္ေနပါတယ္ဆို သူကတစ္မ်ိဳး

...................။

စစေတြ႔ခ်င္းကတည္းက မ်က္လံုးထဲတန္းမိတဲ့သူဆိုရင္ အဲ့လူသာျဖစ္လိမ့္မည္။ ဆံုးသြားတဲ့အေဖေပးထားတဲ့လက္ေကာက္ေလးကိုျပန္ရလို႔လည္းေက်းဇူးတင္သည္။

ထိုလူကိုလည္းစိတ္ဝင္စားတာထက္ကိုပိုမိသည္၊ သူ႔မ်က္လံုးကိုၾကည့္တာနဲ႔ ျမင္သူတိုင္းသိႏိုင္လိမ့္မည္။ အျပင္မွာသာ ေပ်ာ္ဟန္ေဆာငိေနေပမဲ့ ရင္ဘက္ထဲကဘယ္ေလာက္နာက်င္ေနတယ္ဆိုတာေတြကိုမ်က္လံုးကတစ္ဆင့္သိႏိုင္သည္။

အလုပ္ၿပီးလိုု႔ သတိရတာနဲ႔ သူ႔ fb အေကာင့္ကိုအပ္လိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပင္ comfirmed တတ္လာသည္။
Message ပို႔လိုက္ေတာ့ seen ပဲျပသည္။
ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္ပုိ႔လိုက္သည္။

/ဇိုင္း စိတ္ညစ္ေနတယ္မဟုတ္လား /

ခ်က္ခ်င္းပင္စာျပန္ဝင္လာသည္။

/စိတ္ညစ္ေနတာမဟုတ္လို႔ မင္းလဲအိပ္လိုက္ေတာ့ ဇိုင္းလို႔မေခၚနဲ႔ ငါ့နာမည္ ဇိုင္းရန္ /

/ေအးပါ မနက္ျဖန္ (...)မွာေတြ႔ရေအာင္ မလာမခ်င္းေစာင့္ေနမွာမို႔ လာခဲ့/

ဟာ အေၾကာႀကီးနဲ႔ပါလား နာမည္မသိလုိ႔ အေကာင့္နာမည္ကပါတဲ့အတိုင္း ဇိုင္း လို႔ေခၚတာဘာျဖစ္လဲ ။
ေသခ်ာသည္ ။ ထို ဇိုင္းရန္ ဆုိေသာသူကိုစိတ္ဝင္စားတာထက္ပိုလာၿပီထင္တယ္။
ဖုန္းကိုပိတ္ကာ အိပ္ဖို္ျပင္လိုက္သည္။
အိပ္ခါနီးေလးတြင္

"မင္းကဘယ္လိုလူလဲဆိုတာငါတကယ္သိခ်င္ေနၿပီ ဇိုင္းရန္ မနက္ျဖန္ေတြ႔ၾကမယ္"

.....................။

ဖတ္ရတာအဆင္ေျပရဲ႕လား ေပါ့သြားမွာစိုးေနတာ
Feedback ေလးေတြနဲ႔ vote ေလးေတြေပးဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္ 😉💙

15.10.2020
#VeraVicki







Unicode
.........

ခုရက်ပိုင်း ကျောင်းလည်းပုံမှန်မတတ်ဖြစ်သလို လွန်း နဲ့လည်းသိပ်မတွေ့ဖြစ်ကြပေ။ မီးရောင်စုံတွေထွန်းလင်းကာ
အပျော်မယ်တို့နှင့် ပြည့်နက်နေသော နေရာသည် အော်ဂလီဆန်လှသော်လည်း သူ့အတွက် တော့စိတ်ချမ်းသာစရာနေရာပင်။ မမြင်ချင်တဲ့အခွက်ကိုလည်းမြင်နေရတာမို့ ဝိုင်းပြောင်းကာ ထိုလူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ကနေပြောင်းထိုင်လိုက်သည်။

"စိတ်ညစ်ပါတယ်ဆို ကျက်သရေတုန်းကောင်ကတစ်မျိုး"

ဇိုင်းရန် ကသာ နေဆက်ရှိန်ကိုတွေ့ပေမဲ့ နေဆက်ရှိန်ကတော့ ဇိုင်းကိုမတွေ့ချေ။

ကွဲပြဲမူးရူးကာ လူက မူမမှန်ချင်တော့ချေ။ ထဖို့တောင်အနိုင်နိုင်ဖြစ်နေလေသည်။

..................။

မနေ့ကတညိးက ကျောင်းမတတ်ဘဲ အတန်းချိန်ကိုလည်းစောကာပြန်သွားသည်။ ဒီနေ့လည်းကျောင်းမလာပြန်။ မနက်ဖြန် ဆိုလက်တွေ့ဆင်းရမယ့်ကိစ္စရှိတယ်မဟုတ်လား?

ဖုန်းခေါ်လိုက်တော့ ဖုန်းမကိုင်။ ထပ်ခေါ်တော့လည်းမကိိုင်
သူ့ fb အကောင့်ထဲဝင်ကြည့်ရင် တစ်ခုခုရနိုင်မည်ဟုထင်တာကြောင့် ဝင်ကြည့်တော့လည်း ဘာမှမတွေ့။
စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ig သုံးတော့မှ ig မွာ ဇိုင်း တင်ထားတဲ့ပိုစ့်ကိုတွေ့လိုက်သည်။ သူအခု Tomax bar ကိုရောက်နေတဲ့အကြောင်းကို tag တွဲတင်ထားသည်။

"အဲ့ကောင် မူးရူးနေပြန်ပြီထင်တယ် "

အခန်းထဲက အပေါ်ထပ်ကုပ် ကိုယူဝတ္ကာ bar ကိုထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

.
.
.
.
.
.
.
Bar ရောက်တော့ ဇိုင်း ကိုဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ရှာတုန်း လက်တစ်စုံရဲ့ပွေ့ဖက်ခြင်းကိုခံလို်က်ရသည်။
ကြောက်ကြောက်လန့်လန့် နဲ့ရုန်းမိတာမို့ ဘယ်သူလည်းဆိုတာမကြည့််အား ။ ထိုစဉ်ကြားလိုက်ရသော စကားသံတစ္ခု အရမ်းကိုနူးညံ့လှသည်။

"လွန်း..."

မောင်....မောင် ကဘယ်လိုဖြစ်လို့ဒီရောက်နေပြန်တာလဲ ။

မောင်ကသူ့ကိုနမ်းဖို့ကြိုးစားနေတာကြောင့်

"မောင် လွှတ်...လွှတ်ပါ လူတွေရှိတယ်"

လွန်း က ရုန်းလည်းရုန်း ပြောလည်းပြောကာနေသော်လည်း မောင် ရဲ့အားကိုတော့မယှဉ်နိုင်။ မောင် ကိုင်ထားသော လွန်းရဲ့လက်မောင်းတို့မှာလည်း နာကျင်လှပြီ။ ဆက်ရုန်းနေရင် ပိုနာမယ်မှန်းသိတာမို့ မောင့် စိတ်ကြိုက်သာစီးမျောခွင့်ပေးလိုက်တော့မယ်။

ကျရောက်လာခြင်းမရှိသော နှုတ်ခမ်းတစ်စုံနှင့် ဆွဲလှည့်ခြင်းခံလိုက်ရသော မောင့်ခန္ဓာကိုယ် ။

အပေါ်ကလူက မောင့်ကိုဆွဲထိုးတာမို့ သွေးတွေတောင်ထွက်နေလေပြီ။ သတ်ပုတ်နေကြတာမို့ လွန်း ကမောင့်ကိုဆွဲသော်လည်း မရ။ မောင့်ကိုဆွဲထိုးနေတဲ့လူကိုအနီးကပ်မြင်လိုက်ရတာ မို့အံ့သြသွားသည်။

"ဇိုင်းရန် တော်တော့ မောင်သေတော့မယ်"

ပြောနေသော်လည်းမရ ဇိုင်းရဲ့အခုလိုပုံစံကိုမြင်ရတာပထမဦးဆုံးဖြစ်သည်။ မျက်လုံးများလည်း အနက်ရောင်ကနေ အနီရောင်ကိုပြောင်းကာ လည်ပင်းသွေးကြောများပါပေါက်ထွက်မတတ် ထောင်နေလေသည်။ ဇိုင်း ဘယ်လောက်တောင် ဒေါသထွက်နေလည်းဆိုရင် မြင်သူတိုင်းသိနိုင်သည်။

"ဇိုင်း!!!!!!"

အသားကုန်အော်လိုက်တော့မှ ဇိုင်း ရပ်သွားလေသည်၊ မောင်လည်းအောက်မှာ သေတော့မည်ဟုတောင်ထင်ရသည်။

"မောင် ခဏနော်"

မောင်ကြားလားမကြားလားမသိတော့ ။ ဇိုင်း ရဲ့လက်ကိုဆွဲကာ bar ရဲ့အနောက်ဘက်ခြမ်းကိုခေါ်သွားလိုက်သည်။ ထိုနေရာမှာ ဂိုဒေါင်တစ်ခုသာရှိသည်။ မည်သူမှရှိမနေ။

"မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ ဇိုင်းရန်!"

လွန်း သူ့ကို နာမည် အပြည့်အစုံခေါ်ဖူးတာ ပထမဆုံးအကြိမ်ပင်ဖြစ်သည်။

"အဟက်!မင်းကိုနမ်းတော့မှာကိုငါကကြည့်နေရမှာလား ဟမ်!"

"အဲ့တော့ မင်းနဲ့ဘာဆိုင်လဲ "

နှလုံးသားထဲက တကယ်ကိုနာကျင်စေသည်။ 'မင်းနဲ့ဘာဆိုင်လဲ ' တဲ့ အဟက်!

"ဆိုင်တယ် ....ငါနဲ့ဆိုင်တယ် စောက်ရူးကောင် ရဲ့"

"မင်းအပူမပါဘဲ မောင်နဲ့ငါ့ကြားကိုဝင်မပါနဲ့"

ဇိုင်း လုပ်နေသမျှက လွန်းကောင်းဖို့အတွက်ပဲလေ
ဘာလို့လဲ သူ့ကိုမှ ဘာလို့အဲ့လိုလုပ်ရတာလဲ!

"ဘာလို့လဲ!"

"ဟမ်!"

"ဘာလို့ငါ့ကိုအဲ့လိုလုပ်ရတာလဲ!ဟမ်! ဘာလို့လဲလို့!"

"....."

"ချစ်တယ် ငါမင်းကိုချစ်တယ် ပိုငိဆိုင်ခွင့်မရှိမှန်းလည်းသိတယ် မင်းဘေးနားမှာပဲအရိပ်လိုပဲ စောင့်ရှောက်ချင်တယ်
မင်းကိုနာကျင်စေတဲ့အရာတွေကိုငါမုန်းတယ် မင်းမျက်ရည်တွေကိုမုန်းတယ် နေဆက်ရှိန် ကိုငါသတ်ချင်တယ် မင်းကိုသူနာကျင်စေခဲ့ပေါင်းများပြီ ငါ..ငါ...မင်းကိုချစ်တယ် လွန်း!"

မူးနေတဲ့အရှိနိကြောင့် ဘာမှမစဉ်းစားဘဲပြောလိုက် ပေမဲ့
သူလွန်းကိုတကယ်ချစ်တာကတော့ မြေကြီးနက္ခတ်မလွဲအောင်ကိုမှန်သည်။

"မင်းရုးနေပြီ စောက်ရူးကောင် မောင်နဲ့ငါ့ကြားမှာနောက်ဆိုဝင်မပါပါနဲ့"

"ဟုတ်တယ် ရူးတယ် မင်းကြောင့်ရုးနေတာ လွန်းထက်သာ! "

လွန်း ပြောလိုက်တာလည်း လွန်သွားပြီလား သူတကယ္ကိုမသိ။ အမွန္က ဇိုင်း သူ့ကိုစိတ်နာအောင်တမင်ပြောလိုက်ခြင်းပင်။ မဖြစ်နိုင်တဲ့မျှော်လင့်ချက်တစ်ခုအတွက် ဇိုင်း ရဲ့အချိန်တွေကိုမပျက်စီးစေချင်ဘူး။

ဇိုင်းထွက်သွားတော့မှ

"ငါတောင်းပန်ပါတယ် ငါမောင့်ကိုပဲချစ်တယ်။ မနက်ဖြန် ဒီနေ့ဖြစ်ခဲ့သမျှတွေအကုန်လုံးအိမ်မက်တွေပဲ ဖြစ်နေပါစေ ဇိုင်းရန်"

ဇိုင်းရဲ့ခြေလှမ်းတို့ရပ်တန့်ကာ

"ငါတို့ထပ်မတွေ့ကြရအောင် လွန်း!"

ထွက်သွားသော ဇိုင်းကိုမဆွဲထားမိ။ ဆက်ဆံမှု တစ်ခုကပျက်တောက်ပြီးရင် ပြန်မဆက်နိုင်တော့ဘူးဆိုပေမဲ့ ငါတို့ဆက်ဆံရေးကတော့ ပြန်ဆက်နိုင်ရမယ် ဇိုင်း...။

အတွေးတို့ကို လက္စေဖ်ာက္ကာ bar ထဲပြန်ဝင်၍ မောင့်ကိုခေါ်ပြီး အ်ိမ်ကိုတန်းပြန်လိုက်သည်။
အိမ်ရောက်တော့ မောင့်ကိုဆေးထည့်ပေးနေလိုက်သည်။

"လွန်း..."

"အင်း..."

"ထပ်မေးမယ် ငါ့ကိုခ်စ္လား"

"မောင် ငါတို့ကွာရှင်းရအောင်"

ခဏေတာ့ မောင်က ကြောင်သွားဟန်ရှိသည်။

"ဟမ်!"

"ဟုတ်တယ်မောင် ။ မောင်မကြည်ဖြူတဲ့ငါ့ဘဝကို ငါမလိုချင်ဘူး ။ မာမီကြီးကြောင့်လက်ထပ်ခဲ့ရပေမဲ့ အခုမာမီကြီးမရှိတော့ဘူးလေ မောင်မလိုချင်ရင်ငါတို့ကွာရှင်းကြရအောင်
ငါအရမ်းပင်ပန်းနေပြီ "

"နောက်တစ်ခါ ငါ့ကိုကွာရှင်းဖို့မပြောနဲ့ မင်းကငါ့အပိုင်ပဲဆိုတာမှတ်ထားလိုက်"

ဆေးထည့်ပေးနေသောလက်ကိုခါချကာ အခန်းထဲကိုတန်းဝင်သွားသော မောင့်ကိုကြည့်ရင်းသက်ပြင်းချလိုက်သည်၊
မောင်က အတ္တကြီးလိုက်တာ ။ မောင်မလိုချင်ဘဲ ဘာလို့ငါ့ကိုအတ္တတွေနဲ့ပိတ်လှောင်ထားရတာလဲ။

.......................။

သူဘာတွေလုပ်မိလိုက်တာလဲ လွန်း ကိုပြောမိလိုက်တာလား!

"အား....သေပြီ"

အတွေးထဲချာချာလည်အောင်မူးနေချိန် ဖုန်း က စာဝင်လာတာမို့ ကြည့်လိုက်တော့ 'Shaine' ဆိုတဲ့အကောင့်ကဖြစ်နေလေသည်၊ စိတ်ညစ်နေပါတယ်ဆို သူကတစ်မျိုး

...................။

စစတွေ့ချင်းကတည်းက မျက်လုံးထဲတန်းမိတဲ့သူဆိုရင် အဲ့လူသာဖြစ်လိမ့်မည်။ ဆုံးသွားတဲ့အဖေပေးထားတဲ့လက်ကောက်လေးကိုပြန်ရလို့လည်းကျေးဇူးတင်သည်။

ထိုလူကိုလည်းစိတ်ဝင်စားတာထက်ကိုပိုမိသည်၊ သူ့မျက်လုံးကိုကြည့်တာနဲ့ မြင်သူတိုင်းသိနိုင်လိမ့်မည်။ အပြင်မှာသာ ပျော်ဟန်ဆောငိနေပေမဲ့ ရင်ဘက်ထဲကဘယ်လောက်နာကျင်နေတယ်ဆိုတာတွေကိုမျက်လုံးကတစ်ဆင့်သိနိုင်သည်။

အလုပ်ပြီးလို့ သတိရတာနဲ့ သူ့ fb အကောင့်ကိုအပ်လိုက်တော့ ချက်ချင်းပင် comfirmed တတ်လာသည်။
Message ပို့လိုက်တော့ seen ပဲပြသည်။
နောက်တစ်ခေါက် ထပ်ပို့လိုက်သည်။

/ဇိုင်း စိတ်ညစ်နေတယ်မဟုတ်လား /

ချက်ချင်းပင်စာပြန်ဝင်လာသည်။

/စိတ်ညစ်နေတာမဟုတ်လို့ မင်းလဲအိပ်လိုက်တော့ ဇိုင်းလို့မခေါ်နဲ့ ငါ့နာမည် ဇိုင်းရန် /

/အေးပါ မနက်ဖြန် (...)မှာတွေ့ရအောင် မလာမချင်းစောင့်နေမှာမို့ လာခဲ့/

ဟာ အကြောကြီးနဲ့ပါလား နာမည်မသိလို့ အကောင့်နာမည်ကပါတဲ့အတိုင်း ဇိုင်း လို့ခေါ်တာဘာဖြစ်လဲ ။
သေချာသည် ။ ထို ဇိုင်းရန် ဆိုသောသူကိုစိတ်ဝင်စားတာထက်ပိုလာပြီထင်တယ်။
ဖုန်းကိုပိတ်ကာ အိပ်ဖို်ပြင်လိုက်သည်။
အိပ်ခါနီးလေးတွင်

"မင်းကဘယ်လိုလူလဲဆိုတာငါတကယ်သိချင်နေပြီ ဇိုင်းရန် မနက်ဖြန်တွေ့ကြမယ်"

.....................။

ဖတ်ရတာအဆင်ပြေရဲ့လား ပေါ့သွားမှာစိုးနေတာ
Feedback လေးတွေနဲ့ vote လေးတွေပေးဖို့မမေ့နဲ့နော် 😉

15.10.2020
#VeraVicki