(4) ငါလည္းနာတတ္တယ္ ငါလည်းနာတတ်တယ်
Zawgyi
.......
ခံုတန္းေလးမွာထိုင္ေနတာအခုဆို ၁ နာရီေလာက္ေတာင္ၾကာေနေလၿပီ ။ ဇိုင္း ကစကားမစသလို လြန္း ကလည္းမေျပာ။ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ေလထုကိုၿဖိဳခြင္းဖို႔အတြက္
ဇိုင္းရန္ ကစကားစေလသည္။
"လြန္း ဘယ္ကဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာလဲ"
ဟင့္အင္း ထိုကိစၥကိုလြန္း ျပန္မေျပာခ်င္ လြန္း ပဲနာက်င္ရတာမဟုတ္လား....
"ငါေမးေနတယ္ လြန္းထက္သာ !"
"ငါ ငါ ျပန္မေျပာခ်င္...."
"မင္းမေျပာရင္ ငါဘယ္သိမလဲေျပာ "
ဇိုင္းရန္ ေအာ္လိုက္တာမို႔ လူကလန္႔သြားျပန္သည္။ လူကိုေအာ္ရတာေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ေနလားမသိဘူး
လြန္း လည္းအေၾကာင္းစံုကို ေျပာျပလိုက္သည္။
ပါးကနီေနတဲ့ကိစၥေကာပဲေပါ့
ေျပာျပေနရင္း ဇိုင္းရန္ မ်က္ႏွာ ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ နီရဲေနေလၿပီ။ သူအေတာ္ႀကီးကိုေဒါသထြက္ေနတာ သူဒီေလာက္ေဒါသထြက္တာမ်ိဳးမေတြ႔ဖူးေသးဘူး ေျပာျပမိလိုက္တဲ့
ကုိယ့္ကုိကုိယ္သာအျပစ္တင္လိုက္ရသည္။
"ဘာ...အဲ့ေကာင္ မင္းကို႐ိုက္တယ္ "
ဇိုင္းရန္ လြန္းရဲ႕ ပါးကိုကိုင္ရင္း ကန္တင္းမွ ေရခဲသြားဝယ္ကာ ဖိကပ္ေပးေနသည္။
"စိတ္ေလ်ာ့ပါ သူမ်ားေတြၾကည့္ေနၿပီ"
"ေတာက္! အဲ့ေကာင္လြန္ေနၿပီ မထင္ဘူးလား
ပထမ မင္းကိုေစာ္ကားတယ္ အခုကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေတြပါလုပ္လာၿပီ"
"အင္း ငါလည္းဘာမွမျဖစ္တာမို႔ မင္းစိတ္ေလ်ာ့လိုက္ေနာ္"
"လြန္း!"
"ဟမ္"
"အင္းအဲ့ေကာင္ကို အဲ့ေလာက္ခ်စ္ေနလား"
"အင္း..."
"မင္း႐ူးေနၿပီ လြန္းထက္သာ "
"ဟုတ္တယ္ ႐ူးေနၿပီ သူ႔ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ကို႐ူးေနတာ
ဘာလဲ သူကိုခ်စ္မိတာငါမွားလား ဟမ္ ငါမွားလို႔လားလို႔ အဟင့္"
"မင္းကြာ မင္းကို မၾကည္ျဖဴတဲ့လူကိုမွ...က်စ္"
ဇိုင္းရန္ က်စ္ တစ္ခ်က္သပ္ကာ လြန္းကိုၾကည့္ေနေလသည္။
"ဟင့္အင္း ငါ့ကိုၾကည္ျဖဴဖို႔မလိုပါဘူး ငါကၾကည္ျဖဴဖို႔ပဲလုိတယ္ တကယ္ခ်စ္ရင္ သူ႔ကိုေငးၾကည့္ေနရတာနဲ႔ေတာင္ငါေပ်ာ္တယ္ "
"ငါသာ မင္းေနရာမွာဆို အဲ့ေကာင္အခုထိအသက္႐ွိမွာမဟုတ္ဘူး မငိုနဲ႔ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္လည္းေပါက္ေနတယ္ထင္တယ္ ေတာ္ေတာ္အားျပင္းမွာပဲ နာေနေသးလား"
ဇိုင္းရန္ လြန္း ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုထိ၍ ရီေဝေဝ မ်က္လံုးတို႔ျဖင့္ၾကည့္ကာေမးေလသည္။
"အင္းနည္းနည္းကိုက္ေနေသးတယ္"
"မင္းကိုနာက်င္ေစတဲ့အရာေတြကိုငါသိပ္မုန္းတယ္"
မတိုးမက်ယ္ တစ္ဦးတည္းၾကားရေသာအသံျဖင့္ေျပာေတာ့
လြန္း က
"ဘာ ေျပာလုိက္တာလဲ မၾကားလိုက္ဘူး"
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေန ေဆးထည့္ေပးမယ္လို္႔ေျပာတာ"
သူတို႔အားလံုးေတာ္ၾကပါသည္။ လိမ္တဲ့ေနရာမွာေပါ့...။
...................
ဇိုင္း ကလိုက္ပို႔မယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ဇိုင္းရဲ႕ဆိုင္ကယ္နဲ႔ျပန္လာလိုက္သည္။ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းမွာထိုင္ကာ စာဖတ္ေနေသာ ေမာင့္ကိုတန္းေတြ႔ရေလသည္။
ေမာင္ ကလြန္း ကို ျမင္ေတာ့ ထလာကာ လြန္းရဲ႕လက္ကိုဆြဲ၍
"ငါ...ငါ...မေန႔က "
လြန္း ေမာင္ ဆက္ေျပာမယ့္စကားကိုသိလိုက္တာမို႔
လက္ကို႐ုန္းကာ
"အင္းရတယ္ေမာင္ ။ ငါဘာမွမျဖစ္တာမို႔ "
"ဒါကဘာမွမျဖစ္တာလား နီရဲေနတာကို"
ေမာင့္ ကိုအတတ္ႏိုင္ဆံုးျပံဳးျပကာ
"ရတယ္ ဇိုင္း ေဆးထည့္ေပးထားတယ္"
"ငါေမးမလို႔ မင္းနဲ႔သူနဲ႔ကဘာေတြလဲ"
ေအာ္ ေမာင္ရယ္ ေမာင္ေမးလိုက္တာ ဘယ္လိုသေဘာသက္ေရာက္သြားလဲေကာသိရဲ႕လား?
"ငါတို႔က သူငယ္ခ်င္းေတြပါ"
"အဟက္! သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ရည္းစားေတြလိုပဲ"
"ေမာင္!မဟုတ္တာေတြမေျပာနဲ႔ ငါတို္႔အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး"
"ဘာလဲ မင္းက မင္းရဲ႕လင္ငယ္ကုိထိေတာ့နာတယ္ေပါ့
မေျပာေစခ်င္ရင္အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ေလ "
ရယ္ရလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ 'လင္ငယ္' တဲ့လား
ေမာင္ က ငါ့ကိုဘယ္တုန္းကမ်ား လင္ေယာက္်ားလို႔သတ္မွတ္ဖူးလို႔လဲ ။
"ေအာ္ေမာင္ ေမ့ေနၿပီထင္တယ္ ။အဲ့တာဆိုလည္းျပန္ေျပာျပရတာေပါ့ ေမာင္လည္း ေဟးသာနဲ႔အေနအထိုင္ဆင္ျခင္"
"အဟက္!ဟာသေတြ ေဟသာက မင္းနဲ႔မယူခင္ကတည္းကငါ့ခ်စ္သူကြ"
"ေအာ္ ေမာင့္မယားငယ္ ကိုထိေတာ့နာတယ္ေပါ့ ငါလည္းနာတတ္တယ္ေမာင္"
လြန္း ကို႐ိုက္ရင္ လက္ရြယ္၍ လြန္း ကလည္း႐ိုက္ေလဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ေနတာမို႔
"မင္း...မင္း....ကြာ ေတာက္!"
ေမာင့္ ကိုထားခဲ့၍ အေပၚထပ္ကိုေျပးတတ္လာခဲ့လိုက္သည္။
အကယ္၍ ငါနဲ႔ဇိုင္း တြဲခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူက ငါ့လင္ငယ္မဟုတ္ဘူးေမာင္ ။ ဘာလို႔ဆို ေမာင္နဲ႔ငါက စာခ်ဳပ္အရ ပတ္သတ္ေနၾကရတဲ့လူေတြသက္သက္မို႔ ။
ေမာင္ကစကားတတ္တယ္ ။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုက်ေတာ့ လင္ငယ္ထားတယ္တဲ့ အဟက္! ေဟသာ့ကုိ မယားငယ္လို႔ေျပာေတာ့ အ႐ိႈက္ထိသြားတယ္ထင္ပါရဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာင္႐ိုက္ဖို႔ရြယ္တယ္ေလ ။ ေဟသာ့ကိုထိေတာ့ ေမာင္ကနာတတ္လိုက္တာ ေမာင္နာသလို ငါလည္းနာတတ္တယ္ေမာင္...။
ေမာင္သိလား ငါေလ ေဟသာ ေလာက္ေမာင့္ဂ႐ုစိုက္မႈေတြမရရင္ေနပါေစ ။
နည္းနည္းေလးေလာက္ေတာ့ ငါလည္းလိုခ်င္မိတယ္။
ဘာလို႔လဲေမာင္ ။ ငါကေယာက္်ားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔လား ။ ဟုတ္တယ္ ေမာင္ကငါ့ကိုရြံေနတာေနမွာ။
ေမာင္ ႀကိဳက္တာလုပ္ ေမာင္ဂ႐ုမစိုက္လည္းရတယ္ ငါမေတာင္းဆိုေတာ့ဘူးေနာ္ ။ဒါေပမဲ့ငါ့ေဘးကေနေတာ့ေပ်ာက္ကြယ္မသြားပါနဲ႔ေနာ္ ေမာင္...။
ေအာ္ၿပီးေတာ့ေလ ငါ ေမာင့္ကိုမခ်စ္ဘူးဆိုတာငါလိမ္တာ
ေမာင္က ငါ့အခ်စ္ဆံုး ငါ့ဘဝမွာ ၂ ေယာက္မ႐ွိႏိုင္ေတာ့တာမို႔ ငါ့ေဘးနားကေနေတာ့ထြက္မသြားပါနဲ႔ေမာင္။
....................။
ေရခ်ိဳးၿပီး၍ ေအာက္ဆင္းလာေတာလ ေမာင္႐ွိေနတာမို႔
ေမာင့္ကိုမေတြ႔ခ်င္တာမို႔ အျပင္ထြက္လာလိုက္သည္။
ဇိုင္းရန္ကိုဖုန္းဆက္ကာ အေဖာ္လုပ္ေပးရန္ေခၚလိုုက္သည္။
ေမာင္...ေမာင္ မႀကိဳက္တဲ့အရာေတြကိုငါလုပ္ျပမယ္
ေမာင္ေတာင္ ငါမႀကိဳက္တာကိုလုပ္ေသးတာပဲ ငါလည္းနည္းနည္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ေတာ့လုပ္ခြင့္႐ွိတယ္မဟုတ္လား
"ဟယ္လုိ ဇိုင္း ငါစိတ္ညစ္ေနလို႔ငါ့ကိုလာေခၚပါလား"
"ငါအခုလာမယ္ "
ဇိုင္း ကိုသူခ်စ္သည္။ သူ႔အတြက္အျမဲ႐ွိေနေပးတဲ့ဇိုင္းကိုအားနာသည္။ ဒါေပမဲ့ သူငယ္ခ်ငိးတစ္ေယာက္ထက္မပုိ။
ဇိုင္းေရာက္လာေတာ့ ျခံထဲကေနထြက္ကာ ဆိုင္ကယ္ေပၚတတ္ရန္ဦးထုပ္ ေဆာငိးခါနီး ေမာင္ၾကည့္ေနတာကိုေတြ႔လိုက္ရတာမို႔ အသံကိုျမႇင့္ကာ
"ဇိုင္း ငါတို႔ဒီေန႔ဘယ္သြားၾကမလဲ"
"လြန္း သေဘာေလ ကုိယ္လိုက္ပို႔မယ္"
"အင္းၿပီးေရာ ငါ့ကိုဦးထုပ္ေဆာင္းေပး"
"ကဲ ဒီကေလးနဲ႔ေတာ့ လာ ဒီက္ုိ.....
ကဲၿပီးၿပီ တတ္ေတာ့ "
ဇိုင္းရဲ႕ဆိုင္ကယ္ေနာက္မွာထိုင္ရင္း ဇိုင္း ကိုဖက္ကာ ထြက္လာလိုက္သည္။ အေတာ္ေဝးေတာ့မွ ဇိုင္းခါးကိုဖက္ထားရာမွလႊတ္လိုက္တာမို႔ ဘာလို႔လဲဆိုၿပီး လွည့္ၾကည့္ေလသည္။ လက္နာလာလို႔ ဟုသာျပန္ေျဖလိုက္ရသည္။
အင္း ငါသိတယ္ လြန္း ။ မင္းငါ့ကိုလွလွပပေလးအသံုးခ်သြားတာငါသိတယ္။ အဲ့လိုဆိုရင္ေတာင္ငါက ေက်နပ္ေနတာမို႔ မင္းအသံုးခ်တာကိုေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးခံယူမယ္ ။
ဆရာခြန္းညိဳေသြး ရဲ႕ အထပ္ထပ္အခါခါ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲက 'တတိယလူ ' ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ကိုသိလား
အဟက္!ငါကတတိယလူေပါ့ ။
မင္းကအတၱေတာ့ႀကီးတယ္ ေနဆက္႐ွိန္ အတြက္ငါ့ကိုအသံုးခ်ခဲ့တာပဲ ။ မင္းရဲ႕ငါးမ်ွားတံကငါးစာမွာ ငါဆိုတဲ႔ ငါးေလးက လိုက္သင့္ေလးလိုက္ပါခဲ့ရံုနဲ႔တင္ငါေက်နပ္ေနတာမို႔...။
......................။
Feedback ေလးေတြ vote ေလးေတြေပးဖို္႔မေမ့ၾကပါနဲ႔ေနာ္ ။ ေကာင္းမေကာင္းေျပာသြားၾကပါ လိုတာေလးေတြျပင္ခ်င္လို႔ ခ်စ္တယ္ေဘဘီတို႔...😉
10.10.2020
#VeraVicki
Unicode
.........
ခုံတန်းလေးမှာထိုင်နေတာအခုဆို ၁ နာရီလောက်တောင်ကြာနေလေပြီ ။ ဇိုင်း ကစကားမစသလို လွန်း ကလည်းမပြော။ တိတ်ဆိတ်နေသော လေထုကိုဖြိုခွင်းဖို့အတွက်
ဇိုင်းရန် ကစကားစလေသည်။
"လွန်း ဘယ်ကဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ"
ဟင့်အင်း ထိုကိစ္စကိုလွန်း ပြန်မပြောချင် လွန်း ပဲနာကျင်ရတာမဟုတ်လား....
"ငါမေးနေတယ် လွန်းထက်သာ !"
"ငါ ငါ ပြန်မပြောချင်...."
"မင်းမပြောရင် ငါဘယ်သိမလဲပြော "
ဇိုင်းရန် အော်လိုက်တာမို့ လူကလန့်သွားပြန်သည်။ လူကိုအော်ရတာတော်တော်ကြိုက်နေလားမသိဘူး
လွန်း လည်းအကြောင်းစုံကို ပြောပြလိုက်သည်။
ပါးကနီနေတဲ့ကိစ္စကောပဲပေါ့
ပြောပြနေရင်း ဇိုင်းရန် မျက်နှာ ကိုကြည့်လိုက်တော့ နီရဲနေလေပြီ။ သူအတော်ကြီးကိုဒေါသထွက်နေတာ သူဒီလောက်ဒေါသထွက်တာမျိုးမတွေ့ဖူးသေးဘူး ပြောပြမိလိုက်တဲ့
ကိုယ့်ကိုကိုယ်သာအပြစ်တင်လိုက်ရသည်။
"ဘာ...အဲ့ကောင် မင်းကိုရိုက်တယ် "
ဇိုင်းရန် လွန်းရဲ့ ပါးကိုကိုင်ရင်း ကန်တင်းမှ ရေခဲသွားဝယ်ကာ ဖိကပ်ပေးနေသည်။
"စိတ်လျော့ပါ သူများတွေကြည့်နေပြီ"
"တောက်! အဲ့ကောင်လွန်နေပြီ မထင်ဘူးလား
ပထမ မင်းကိုစော်ကားတယ် အခုကိုယ်ထိလက်ရောက်တွေပါလုပ်လာပြီ"
"အင်း ငါလည်းဘာမှမဖြစ်တာမို့ မင်းစိတ်လျော့လိုက်နော်"
"လွန်း!"
"ဟမ်"
"အင်းအဲ့ကောင်ကို အဲ့လောက်ချစ်နေလား"
"အင်း..."
"မင်းရူးနေပြီ လွန်းထက်သာ "
"ဟုတ်တယ် ရူးနေပြီ သူ့ကိုချစ်လွန်းလို့ကိုရူးနေတာ
ဘာလဲ သူကိုခ်စ္မိတာငါမွားလား ဟမ် ငါမှားလို့လားလို့ အဟင့်"
"မင်းကွာ မင်းကို မကြည်ဖြူတဲ့လူကိုမှ...ကျစ်"
ဇိုင်းရန် ကျစ် တစ္ခ်က္သပ္ကာ လွန်းကိုကြည့်နေလေသည်။
"ဟင့်အင်း ငါ့ကိုကြည်ဖြူဖို့မလိုပါဘူး ငါကကြည်ဖြူဖို့ပဲလိုတယ် တကယ်ချစ်ရင် သူ့ကိုငေးကြည့်နေရတာနဲ့တောင်ငါပျော်တယ် "
"ငါသာ မင်းနေရာမှာဆို အဲ့ကောင်အခုထိအသက်ရှိမှာမဟုတ်ဘူး မငိုနဲ့တော့ နှုတ်ခမ်းထောင့်လည်းပေါက်နေတယ်ထင်တယ် တော်တော်အားပြင်းမှာပဲ နာနေသေးလား"
ဇိုင်းရန် လွန်း ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုထိ၍ ရီဝေဝေ မျက်လုံးတို့ဖြင့်ကြည့်ကာမေးလေသည်။
"အင်းနည်းနည်းကိုက်နေသေးတယ်"
"မင်းကိုနာကျင်စေတဲ့အရာတွေကိုငါသိပ်မုန်းတယ်"
မတိုးမကျယ် တစ်ဦးတည်းကြားရသောအသံဖြင့်ပြောတော့
လွန်း က
"ဘာ ပြောလိုက်တာလဲ မကြားလိုက်ဘူး"
"ငြိမ်ငြိမ်နေ ဆေးထည့်ပေးမယ်လို့်ပြောတာ"
သူတို့အားလုံးတော်ကြပါသည်။ လိမ်တဲ့နေရာမှာပေါ့...။
...................
ဇိုင်း ကလိုက်ပို့မယ်ဆိုတာကြောင့် ဇိုင်းရဲ့ဆိုင်ကယ်နဲ့ပြန်လာလိုက်သည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ကာ စာဖတ်နေသော မောင့်ကိုတန်းတွေ့ရလေသည်။
မောင် ကလွန်း ကို မြင်တော့ ထလာကာ လွန်းရဲ့လက်ကိုဆွဲ၍
"ငါ...ငါ...မနေ့က "
လွန်း မောင် ဆက်ပြောမယ့်စကားကိုသိလိုက်တာမို့
လက်ကိုရုန်းကာ
"အင်းရတယ်မောင် ။ ငါဘာမှမဖြစ်တာမို့ "
"ဒါကဘာမွမျဖစ္တာလား နီရဲနေတာကို"
မောင့် ကိုအတတ်နိုင်ဆုံးပြုံးပြကာ
"ရတယ် ဇိုင်း ဆေးထည့်ပေးထားတယ်"
"ငါမေးမလို့ မင်းနဲ့သူနဲ့ကဘာတွေလဲ"
အော် မောင်ရယ် မောင်မေးလိုက်တာ ဘယ်လိုသဘောသက်ရောက်သွားလဲကောသိရဲ့လား?
"ငါတို့က သူငယ်ချင်းတွေပါ"
"အဟက်! သူငယ်ချင်းတွေကလည်း ရည်းစားတွေလိုပဲ"
"မောင်!မဟုတ်တာတွေမပြောနဲ့ ငါတို့်အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး"
"ဘာလဲ မင်းက မင်းရဲ့လင်ငယ်ကိုထိတော့နာတယ်ပေါ့
မပြောစေချင်ရင်အနေအထိုင်ဆင်ခြင်လေ "
ရယ်ရလိုက်တာ မောင်ရယ် 'လင်ငယ်' တဲ့လား
မောင် က ငါ့ကိုဘယ်တုန်းကများ လင်ယောက်ျားလို့သတ်မှတ်ဖူးလို့လဲ ။
"အော်မောင် မေ့နေပြီထင်တယ် ။အဲ့တာဆိုလည်းပြန်ပြောပြရတာပေါ့ မောင်လည်း ဟေးသာနဲ့အနေအထိုင်ဆင်ခြင်"
"အဟက်!ဟာသေတြ ဟေသာက မင်းနဲ့မယူခင်ကတည်းကငါ့ချစ်သူကွ"
"အော် မောင့်မယားငယ် ကိုထိတော့နာတယ်ပေါ့ ငါလည်းနာတတ်တယ်မောင်"
လွန်း ကိုရိုက်ရင် လက်ရွယ်၍ လွန်း ကလည်းရိုက်လေဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်နေတာမို့
"မင်း...မင်း....ကြာ တောက်!"
မောင့် ကိုထားခဲ့၍ အပေါ်ထပ်ကိုပြေးတတ်လာခဲ့လိုက်သည်။
အကယ်၍ ငါနဲ့ဇိုင်း တွဲခဲ့တယ်ဆိုရင်တောင် သူက ငါ့လင်ငယ်မဟုတ်ဘူးမောင် ။ ဘာလို့ဆို မောင်နဲ့ငါက စာချုပ်အရ ပတ်သတ်နေကြရတဲ့လူတွေသက်သက်မို့ ။
မောင်ကစကားတတ်တယ် ။ ကျွန်တော့်ကိုကျတော့ လင်ငယ်ထားတယ်တဲ့ အဟက်! ဟေသာ့ကို မယားငယ်လို့ပြောတော့ အရှိုက်ထိသွားတယ်ထင်ပါရဲ့ ကျွန်တော့်ကိုတောင်ရိုက်ဖို့ရွယ်တယ်လေ ။ ဟေသာ့ကိုထိတော့ မောင်ကနာတတ်လိုက်တာ မောင်နာသလို ငါလည်းနာတတ်တယ်မောင်...။
မောင်သိလား ငါလေ ဟေသာ လောက်မောင့်ဂရုစိုက်မှုတွေမရရင်နေပါစေ ။
နည်းနည်းလေးလောက်တော့ ငါလည်းလိုချင်မိတယ်။
ဘာလို့လဲမောင် ။ ငါကယောက်ျားတစ်ယောက်ဖြစ်နေလို့လား ။ ဟုတ်တယ် မောင်ကငါ့ကိုရွံနေတာနေမှာ။
မောင် ကြိုက်တာလုပ် မောင်ဂရုမစိုက်လည်းရတယ် ငါမတောင်းဆိုတော့ဘူးနော် ။ဒါပေမဲ့ငါ့ဘေးကနေတော့ပျောက်ကွယ်မသွားပါနဲ့နော် မောင်...။
အော်ပြီးတော့လေ ငါ မောင့်ကိုမချစ်ဘူးဆိုတာငါလိမ်တာ
မောင်က ငါ့အချစ်ဆုံး ငါ့ဘဝမွာ ၂ ယောက်မရှိနိုင်တော့တာမို့ ငါ့ဘေးနားကနေတော့ထွက်မသွားပါနဲ့မောင်။
....................။
ရေချိုးပြီး၍ အောက်ဆင်းလာတောလ မောင်ရှိနေတာမို့
မောင့်ကိုမတွေ့ချင်တာမို့ အပြင်ထွက်လာလိုက်သည်။
ဇိုင်းရန်ကိုဖုန်းဆက်ကာ အဖော်လုပ်ပေးရန်ခေါ်လိုက်သည်။
မောင်...မောင် မကြိုက်တဲ့အရာတွေကိုငါလုပ်ပြမယ်
မောင်တောင် ငါမကြိုက်တာကိုလုပ်သေးတာပဲ ငါလည်းနည်းနည်းလောက်ဖြစ်ဖြစ်တော့လုပ်ခွင့်ရှိတယ်မဟုတ်လား
"ဟယ်လို ဇိုင်း ငါစိတ်ညစ်နေလို့ငါ့ကိုလာခေါ်ပါလား"
"ငါအခုလာမယ် "
ဇိုင်း ကိုသူချစ်သည်။ သူ့အတွက်အမြဲရှိနေပေးတဲ့ဇိုင်းကိုအားနာသည်။ ဒါပေမဲ့ သူငယ်ချငိးတစ်ယောက်ထက်မပို။
ဇိုင်းရောက်လာတော့ ခြံထဲကနေထွက်ကာ ဆိုင်ကယ်ပေါ်တတ်ရန်ဦးထုပ် ဆောငိးခါနီး မောင်ကြည့်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရတာမို့ အသံကိုမြှင့်ကာ
"ဇိုင်း ငါတို့ဒီနေ့ဘယ်သွားကြမလဲ"
"လွန်း သဘောလေ ကိုယ်လိုက်ပို့မယ်"
"အင်းပြီးရော ငါ့ကိုဦးထုပ်ဆောင်းပေး"
"ကဲ ဒီကလေးနဲ့တော့ လာ ဒီက်ို.....
ကဲပြီးပြီ တတ်တော့ "
ဇိုင်းရဲ့ဆိုင်ကယ်နောက်မှာထိုင်ရင်း ဇိုင်း ကိုဖက္ကာ ထွက်လာလိုက်သည်။ အတော်ဝေးတော့မှ ဇိုင်းခါးကိုဖက်ထားရာမှလွှတ်လိုက်တာမို့ ဘာလို့လဲဆိုပြီး လှည့်ကြည့်လေသည်။ လက်နာလာလို့ ဟုသာပြန်ဖြေလိုက်ရသည်။
အင်း ငါသိတယ် လွန်း ။ မင်းငါ့ကိုလှလှပပလေးအသုံးချသွားတာငါသိတယ်။ အဲ့လိုဆိုရင်တောင်ငါက ကျေနပ်နေတာမို့ မင်းအသုံးချတာကိုကျေကျေနပ်နပ်ကြီးခံယူမယ် ။
ဆရာခွန်းညိုသွေး ရဲ့ အထပ်ထပ်အခါခါ ဆိုတဲ့ စာအုပ်ထဲက 'တတိယလူ ' ဆိုတဲ့ခေါင်းစဉ်ကိုသိလား
အဟက်!ငါကတတိယလူပေါ့ ။
မင်းကအတ္တတော့ကြီးတယ် နေဆက်ရှိန် အတွက်ငါ့ကိုအသုံးချခဲ့တာပဲ ။ မင်းရဲ့ငါးမျှားတံကငါးစာမှာ ငါဆိုတဲ့ ငါးလေးက လိုက်သင့်လေးလိုက်ပါခဲ့ရုံနဲ့တင်ငါကျေနပ်နေတာမို့...။
......................။
Feedback လေးတွေ vote လေးတွေပေးဖို့်မမေ့ကြပါနဲ့နော် ။ ကောင်းမကောင်းပြောသွားကြပါ လိုတာလေးတွေပြင်ချင်လို့ ချစ်တယ်ဘေဘီတို့...😉
10.10.2020
#VeraVicki
.......
ခံုတန္းေလးမွာထိုင္ေနတာအခုဆို ၁ နာရီေလာက္ေတာင္ၾကာေနေလၿပီ ။ ဇိုင္း ကစကားမစသလို လြန္း ကလည္းမေျပာ။ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ေလထုကိုၿဖိဳခြင္းဖို႔အတြက္
ဇိုင္းရန္ ကစကားစေလသည္။
"လြန္း ဘယ္ကဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာလဲ"
ဟင့္အင္း ထိုကိစၥကိုလြန္း ျပန္မေျပာခ်င္ လြန္း ပဲနာက်င္ရတာမဟုတ္လား....
"ငါေမးေနတယ္ လြန္းထက္သာ !"
"ငါ ငါ ျပန္မေျပာခ်င္...."
"မင္းမေျပာရင္ ငါဘယ္သိမလဲေျပာ "
ဇိုင္းရန္ ေအာ္လိုက္တာမို႔ လူကလန္႔သြားျပန္သည္။ လူကိုေအာ္ရတာေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ေနလားမသိဘူး
လြန္း လည္းအေၾကာင္းစံုကို ေျပာျပလိုက္သည္။
ပါးကနီေနတဲ့ကိစၥေကာပဲေပါ့
ေျပာျပေနရင္း ဇိုင္းရန္ မ်က္ႏွာ ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ နီရဲေနေလၿပီ။ သူအေတာ္ႀကီးကိုေဒါသထြက္ေနတာ သူဒီေလာက္ေဒါသထြက္တာမ်ိဳးမေတြ႔ဖူးေသးဘူး ေျပာျပမိလိုက္တဲ့
ကုိယ့္ကုိကုိယ္သာအျပစ္တင္လိုက္ရသည္။
"ဘာ...အဲ့ေကာင္ မင္းကို႐ိုက္တယ္ "
ဇိုင္းရန္ လြန္းရဲ႕ ပါးကိုကိုင္ရင္း ကန္တင္းမွ ေရခဲသြားဝယ္ကာ ဖိကပ္ေပးေနသည္။
"စိတ္ေလ်ာ့ပါ သူမ်ားေတြၾကည့္ေနၿပီ"
"ေတာက္! အဲ့ေကာင္လြန္ေနၿပီ မထင္ဘူးလား
ပထမ မင္းကိုေစာ္ကားတယ္ အခုကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေတြပါလုပ္လာၿပီ"
"အင္း ငါလည္းဘာမွမျဖစ္တာမို႔ မင္းစိတ္ေလ်ာ့လိုက္ေနာ္"
"လြန္း!"
"ဟမ္"
"အင္းအဲ့ေကာင္ကို အဲ့ေလာက္ခ်စ္ေနလား"
"အင္း..."
"မင္း႐ူးေနၿပီ လြန္းထက္သာ "
"ဟုတ္တယ္ ႐ူးေနၿပီ သူ႔ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ကို႐ူးေနတာ
ဘာလဲ သူကိုခ်စ္မိတာငါမွားလား ဟမ္ ငါမွားလို႔လားလို႔ အဟင့္"
"မင္းကြာ မင္းကို မၾကည္ျဖဴတဲ့လူကိုမွ...က်စ္"
ဇိုင္းရန္ က်စ္ တစ္ခ်က္သပ္ကာ လြန္းကိုၾကည့္ေနေလသည္။
"ဟင့္အင္း ငါ့ကိုၾကည္ျဖဴဖို႔မလိုပါဘူး ငါကၾကည္ျဖဴဖို႔ပဲလုိတယ္ တကယ္ခ်စ္ရင္ သူ႔ကိုေငးၾကည့္ေနရတာနဲ႔ေတာင္ငါေပ်ာ္တယ္ "
"ငါသာ မင္းေနရာမွာဆို အဲ့ေကာင္အခုထိအသက္႐ွိမွာမဟုတ္ဘူး မငိုနဲ႔ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္လည္းေပါက္ေနတယ္ထင္တယ္ ေတာ္ေတာ္အားျပင္းမွာပဲ နာေနေသးလား"
ဇိုင္းရန္ လြန္း ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုထိ၍ ရီေဝေဝ မ်က္လံုးတို႔ျဖင့္ၾကည့္ကာေမးေလသည္။
"အင္းနည္းနည္းကိုက္ေနေသးတယ္"
"မင္းကိုနာက်င္ေစတဲ့အရာေတြကိုငါသိပ္မုန္းတယ္"
မတိုးမက်ယ္ တစ္ဦးတည္းၾကားရေသာအသံျဖင့္ေျပာေတာ့
လြန္း က
"ဘာ ေျပာလုိက္တာလဲ မၾကားလိုက္ဘူး"
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေန ေဆးထည့္ေပးမယ္လို္႔ေျပာတာ"
သူတို႔အားလံုးေတာ္ၾကပါသည္။ လိမ္တဲ့ေနရာမွာေပါ့...။
...................
ဇိုင္း ကလိုက္ပို႔မယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ဇိုင္းရဲ႕ဆိုင္ကယ္နဲ႔ျပန္လာလိုက္သည္။ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းမွာထိုင္ကာ စာဖတ္ေနေသာ ေမာင့္ကိုတန္းေတြ႔ရေလသည္။
ေမာင္ ကလြန္း ကို ျမင္ေတာ့ ထလာကာ လြန္းရဲ႕လက္ကိုဆြဲ၍
"ငါ...ငါ...မေန႔က "
လြန္း ေမာင္ ဆက္ေျပာမယ့္စကားကိုသိလိုက္တာမို႔
လက္ကို႐ုန္းကာ
"အင္းရတယ္ေမာင္ ။ ငါဘာမွမျဖစ္တာမို႔ "
"ဒါကဘာမွမျဖစ္တာလား နီရဲေနတာကို"
ေမာင့္ ကိုအတတ္ႏိုင္ဆံုးျပံဳးျပကာ
"ရတယ္ ဇိုင္း ေဆးထည့္ေပးထားတယ္"
"ငါေမးမလို႔ မင္းနဲ႔သူနဲ႔ကဘာေတြလဲ"
ေအာ္ ေမာင္ရယ္ ေမာင္ေမးလိုက္တာ ဘယ္လိုသေဘာသက္ေရာက္သြားလဲေကာသိရဲ႕လား?
"ငါတို႔က သူငယ္ခ်င္းေတြပါ"
"အဟက္! သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ရည္းစားေတြလိုပဲ"
"ေမာင္!မဟုတ္တာေတြမေျပာနဲ႔ ငါတို္႔အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး"
"ဘာလဲ မင္းက မင္းရဲ႕လင္ငယ္ကုိထိေတာ့နာတယ္ေပါ့
မေျပာေစခ်င္ရင္အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ေလ "
ရယ္ရလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ 'လင္ငယ္' တဲ့လား
ေမာင္ က ငါ့ကိုဘယ္တုန္းကမ်ား လင္ေယာက္်ားလို႔သတ္မွတ္ဖူးလို႔လဲ ။
"ေအာ္ေမာင္ ေမ့ေနၿပီထင္တယ္ ။အဲ့တာဆိုလည္းျပန္ေျပာျပရတာေပါ့ ေမာင္လည္း ေဟးသာနဲ႔အေနအထိုင္ဆင္ျခင္"
"အဟက္!ဟာသေတြ ေဟသာက မင္းနဲ႔မယူခင္ကတည္းကငါ့ခ်စ္သူကြ"
"ေအာ္ ေမာင့္မယားငယ္ ကိုထိေတာ့နာတယ္ေပါ့ ငါလည္းနာတတ္တယ္ေမာင္"
လြန္း ကို႐ိုက္ရင္ လက္ရြယ္၍ လြန္း ကလည္း႐ိုက္ေလဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ေနတာမို႔
"မင္း...မင္း....ကြာ ေတာက္!"
ေမာင့္ ကိုထားခဲ့၍ အေပၚထပ္ကိုေျပးတတ္လာခဲ့လိုက္သည္။
အကယ္၍ ငါနဲ႔ဇိုင္း တြဲခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူက ငါ့လင္ငယ္မဟုတ္ဘူးေမာင္ ။ ဘာလို႔ဆို ေမာင္နဲ႔ငါက စာခ်ဳပ္အရ ပတ္သတ္ေနၾကရတဲ့လူေတြသက္သက္မို႔ ။
ေမာင္ကစကားတတ္တယ္ ။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုက်ေတာ့ လင္ငယ္ထားတယ္တဲ့ အဟက္! ေဟသာ့ကုိ မယားငယ္လို႔ေျပာေတာ့ အ႐ိႈက္ထိသြားတယ္ထင္ပါရဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာင္႐ိုက္ဖို႔ရြယ္တယ္ေလ ။ ေဟသာ့ကိုထိေတာ့ ေမာင္ကနာတတ္လိုက္တာ ေမာင္နာသလို ငါလည္းနာတတ္တယ္ေမာင္...။
ေမာင္သိလား ငါေလ ေဟသာ ေလာက္ေမာင့္ဂ႐ုစိုက္မႈေတြမရရင္ေနပါေစ ။
နည္းနည္းေလးေလာက္ေတာ့ ငါလည္းလိုခ်င္မိတယ္။
ဘာလို႔လဲေမာင္ ။ ငါကေယာက္်ားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔လား ။ ဟုတ္တယ္ ေမာင္ကငါ့ကိုရြံေနတာေနမွာ။
ေမာင္ ႀကိဳက္တာလုပ္ ေမာင္ဂ႐ုမစိုက္လည္းရတယ္ ငါမေတာင္းဆိုေတာ့ဘူးေနာ္ ။ဒါေပမဲ့ငါ့ေဘးကေနေတာ့ေပ်ာက္ကြယ္မသြားပါနဲ႔ေနာ္ ေမာင္...။
ေအာ္ၿပီးေတာ့ေလ ငါ ေမာင့္ကိုမခ်စ္ဘူးဆိုတာငါလိမ္တာ
ေမာင္က ငါ့အခ်စ္ဆံုး ငါ့ဘဝမွာ ၂ ေယာက္မ႐ွိႏိုင္ေတာ့တာမို႔ ငါ့ေဘးနားကေနေတာ့ထြက္မသြားပါနဲ႔ေမာင္။
....................။
ေရခ်ိဳးၿပီး၍ ေအာက္ဆင္းလာေတာလ ေမာင္႐ွိေနတာမို႔
ေမာင့္ကိုမေတြ႔ခ်င္တာမို႔ အျပင္ထြက္လာလိုက္သည္။
ဇိုင္းရန္ကိုဖုန္းဆက္ကာ အေဖာ္လုပ္ေပးရန္ေခၚလိုုက္သည္။
ေမာင္...ေမာင္ မႀကိဳက္တဲ့အရာေတြကိုငါလုပ္ျပမယ္
ေမာင္ေတာင္ ငါမႀကိဳက္တာကိုလုပ္ေသးတာပဲ ငါလည္းနည္းနည္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ေတာ့လုပ္ခြင့္႐ွိတယ္မဟုတ္လား
"ဟယ္လုိ ဇိုင္း ငါစိတ္ညစ္ေနလို႔ငါ့ကိုလာေခၚပါလား"
"ငါအခုလာမယ္ "
ဇိုင္း ကိုသူခ်စ္သည္။ သူ႔အတြက္အျမဲ႐ွိေနေပးတဲ့ဇိုင္းကိုအားနာသည္။ ဒါေပမဲ့ သူငယ္ခ်ငိးတစ္ေယာက္ထက္မပုိ။
ဇိုင္းေရာက္လာေတာ့ ျခံထဲကေနထြက္ကာ ဆိုင္ကယ္ေပၚတတ္ရန္ဦးထုပ္ ေဆာငိးခါနီး ေမာင္ၾကည့္ေနတာကိုေတြ႔လိုက္ရတာမို႔ အသံကိုျမႇင့္ကာ
"ဇိုင္း ငါတို႔ဒီေန႔ဘယ္သြားၾကမလဲ"
"လြန္း သေဘာေလ ကုိယ္လိုက္ပို႔မယ္"
"အင္းၿပီးေရာ ငါ့ကိုဦးထုပ္ေဆာင္းေပး"
"ကဲ ဒီကေလးနဲ႔ေတာ့ လာ ဒီက္ုိ.....
ကဲၿပီးၿပီ တတ္ေတာ့ "
ဇိုင္းရဲ႕ဆိုင္ကယ္ေနာက္မွာထိုင္ရင္း ဇိုင္း ကိုဖက္ကာ ထြက္လာလိုက္သည္။ အေတာ္ေဝးေတာ့မွ ဇိုင္းခါးကိုဖက္ထားရာမွလႊတ္လိုက္တာမို႔ ဘာလို႔လဲဆိုၿပီး လွည့္ၾကည့္ေလသည္။ လက္နာလာလို႔ ဟုသာျပန္ေျဖလိုက္ရသည္။
အင္း ငါသိတယ္ လြန္း ။ မင္းငါ့ကိုလွလွပပေလးအသံုးခ်သြားတာငါသိတယ္။ အဲ့လိုဆိုရင္ေတာင္ငါက ေက်နပ္ေနတာမို႔ မင္းအသံုးခ်တာကိုေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးခံယူမယ္ ။
ဆရာခြန္းညိဳေသြး ရဲ႕ အထပ္ထပ္အခါခါ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲက 'တတိယလူ ' ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ကိုသိလား
အဟက္!ငါကတတိယလူေပါ့ ။
မင္းကအတၱေတာ့ႀကီးတယ္ ေနဆက္႐ွိန္ အတြက္ငါ့ကိုအသံုးခ်ခဲ့တာပဲ ။ မင္းရဲ႕ငါးမ်ွားတံကငါးစာမွာ ငါဆိုတဲ႔ ငါးေလးက လိုက္သင့္ေလးလိုက္ပါခဲ့ရံုနဲ႔တင္ငါေက်နပ္ေနတာမို႔...။
......................။
Feedback ေလးေတြ vote ေလးေတြေပးဖို္႔မေမ့ၾကပါနဲ႔ေနာ္ ။ ေကာင္းမေကာင္းေျပာသြားၾကပါ လိုတာေလးေတြျပင္ခ်င္လို႔ ခ်စ္တယ္ေဘဘီတို႔...😉
10.10.2020
#VeraVicki
Unicode
.........
ခုံတန်းလေးမှာထိုင်နေတာအခုဆို ၁ နာရီလောက်တောင်ကြာနေလေပြီ ။ ဇိုင်း ကစကားမစသလို လွန်း ကလည်းမပြော။ တိတ်ဆိတ်နေသော လေထုကိုဖြိုခွင်းဖို့အတွက်
ဇိုင်းရန် ကစကားစလေသည်။
"လွန်း ဘယ်ကဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ"
ဟင့်အင်း ထိုကိစ္စကိုလွန်း ပြန်မပြောချင် လွန်း ပဲနာကျင်ရတာမဟုတ်လား....
"ငါမေးနေတယ် လွန်းထက်သာ !"
"ငါ ငါ ပြန်မပြောချင်...."
"မင်းမပြောရင် ငါဘယ်သိမလဲပြော "
ဇိုင်းရန် အော်လိုက်တာမို့ လူကလန့်သွားပြန်သည်။ လူကိုအော်ရတာတော်တော်ကြိုက်နေလားမသိဘူး
လွန်း လည်းအကြောင်းစုံကို ပြောပြလိုက်သည်။
ပါးကနီနေတဲ့ကိစ္စကောပဲပေါ့
ပြောပြနေရင်း ဇိုင်းရန် မျက်နှာ ကိုကြည့်လိုက်တော့ နီရဲနေလေပြီ။ သူအတော်ကြီးကိုဒေါသထွက်နေတာ သူဒီလောက်ဒေါသထွက်တာမျိုးမတွေ့ဖူးသေးဘူး ပြောပြမိလိုက်တဲ့
ကိုယ့်ကိုကိုယ်သာအပြစ်တင်လိုက်ရသည်။
"ဘာ...အဲ့ကောင် မင်းကိုရိုက်တယ် "
ဇိုင်းရန် လွန်းရဲ့ ပါးကိုကိုင်ရင်း ကန်တင်းမှ ရေခဲသွားဝယ်ကာ ဖိကပ်ပေးနေသည်။
"စိတ်လျော့ပါ သူများတွေကြည့်နေပြီ"
"တောက်! အဲ့ကောင်လွန်နေပြီ မထင်ဘူးလား
ပထမ မင်းကိုစော်ကားတယ် အခုကိုယ်ထိလက်ရောက်တွေပါလုပ်လာပြီ"
"အင်း ငါလည်းဘာမှမဖြစ်တာမို့ မင်းစိတ်လျော့လိုက်နော်"
"လွန်း!"
"ဟမ်"
"အင်းအဲ့ကောင်ကို အဲ့လောက်ချစ်နေလား"
"အင်း..."
"မင်းရူးနေပြီ လွန်းထက်သာ "
"ဟုတ်တယ် ရူးနေပြီ သူ့ကိုချစ်လွန်းလို့ကိုရူးနေတာ
ဘာလဲ သူကိုခ်စ္မိတာငါမွားလား ဟမ် ငါမှားလို့လားလို့ အဟင့်"
"မင်းကွာ မင်းကို မကြည်ဖြူတဲ့လူကိုမှ...ကျစ်"
ဇိုင်းရန် ကျစ် တစ္ခ်က္သပ္ကာ လွန်းကိုကြည့်နေလေသည်။
"ဟင့်အင်း ငါ့ကိုကြည်ဖြူဖို့မလိုပါဘူး ငါကကြည်ဖြူဖို့ပဲလိုတယ် တကယ်ချစ်ရင် သူ့ကိုငေးကြည့်နေရတာနဲ့တောင်ငါပျော်တယ် "
"ငါသာ မင်းနေရာမှာဆို အဲ့ကောင်အခုထိအသက်ရှိမှာမဟုတ်ဘူး မငိုနဲ့တော့ နှုတ်ခမ်းထောင့်လည်းပေါက်နေတယ်ထင်တယ် တော်တော်အားပြင်းမှာပဲ နာနေသေးလား"
ဇိုင်းရန် လွန်း ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုထိ၍ ရီဝေဝေ မျက်လုံးတို့ဖြင့်ကြည့်ကာမေးလေသည်။
"အင်းနည်းနည်းကိုက်နေသေးတယ်"
"မင်းကိုနာကျင်စေတဲ့အရာတွေကိုငါသိပ်မုန်းတယ်"
မတိုးမကျယ် တစ်ဦးတည်းကြားရသောအသံဖြင့်ပြောတော့
လွန်း က
"ဘာ ပြောလိုက်တာလဲ မကြားလိုက်ဘူး"
"ငြိမ်ငြိမ်နေ ဆေးထည့်ပေးမယ်လို့်ပြောတာ"
သူတို့အားလုံးတော်ကြပါသည်။ လိမ်တဲ့နေရာမှာပေါ့...။
...................
ဇိုင်း ကလိုက်ပို့မယ်ဆိုတာကြောင့် ဇိုင်းရဲ့ဆိုင်ကယ်နဲ့ပြန်လာလိုက်သည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ကာ စာဖတ်နေသော မောင့်ကိုတန်းတွေ့ရလေသည်။
မောင် ကလွန်း ကို မြင်တော့ ထလာကာ လွန်းရဲ့လက်ကိုဆွဲ၍
"ငါ...ငါ...မနေ့က "
လွန်း မောင် ဆက်ပြောမယ့်စကားကိုသိလိုက်တာမို့
လက်ကိုရုန်းကာ
"အင်းရတယ်မောင် ။ ငါဘာမှမဖြစ်တာမို့ "
"ဒါကဘာမွမျဖစ္တာလား နီရဲနေတာကို"
မောင့် ကိုအတတ်နိုင်ဆုံးပြုံးပြကာ
"ရတယ် ဇိုင်း ဆေးထည့်ပေးထားတယ်"
"ငါမေးမလို့ မင်းနဲ့သူနဲ့ကဘာတွေလဲ"
အော် မောင်ရယ် မောင်မေးလိုက်တာ ဘယ်လိုသဘောသက်ရောက်သွားလဲကောသိရဲ့လား?
"ငါတို့က သူငယ်ချင်းတွေပါ"
"အဟက်! သူငယ်ချင်းတွေကလည်း ရည်းစားတွေလိုပဲ"
"မောင်!မဟုတ်တာတွေမပြောနဲ့ ငါတို့်အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး"
"ဘာလဲ မင်းက မင်းရဲ့လင်ငယ်ကိုထိတော့နာတယ်ပေါ့
မပြောစေချင်ရင်အနေအထိုင်ဆင်ခြင်လေ "
ရယ်ရလိုက်တာ မောင်ရယ် 'လင်ငယ်' တဲ့လား
မောင် က ငါ့ကိုဘယ်တုန်းကများ လင်ယောက်ျားလို့သတ်မှတ်ဖူးလို့လဲ ။
"အော်မောင် မေ့နေပြီထင်တယ် ။အဲ့တာဆိုလည်းပြန်ပြောပြရတာပေါ့ မောင်လည်း ဟေးသာနဲ့အနေအထိုင်ဆင်ခြင်"
"အဟက်!ဟာသေတြ ဟေသာက မင်းနဲ့မယူခင်ကတည်းကငါ့ချစ်သူကွ"
"အော် မောင့်မယားငယ် ကိုထိတော့နာတယ်ပေါ့ ငါလည်းနာတတ်တယ်မောင်"
လွန်း ကိုရိုက်ရင် လက်ရွယ်၍ လွန်း ကလည်းရိုက်လေဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်နေတာမို့
"မင်း...မင်း....ကြာ တောက်!"
မောင့် ကိုထားခဲ့၍ အပေါ်ထပ်ကိုပြေးတတ်လာခဲ့လိုက်သည်။
အကယ်၍ ငါနဲ့ဇိုင်း တွဲခဲ့တယ်ဆိုရင်တောင် သူက ငါ့လင်ငယ်မဟုတ်ဘူးမောင် ။ ဘာလို့ဆို မောင်နဲ့ငါက စာချုပ်အရ ပတ်သတ်နေကြရတဲ့လူတွေသက်သက်မို့ ။
မောင်ကစကားတတ်တယ် ။ ကျွန်တော့်ကိုကျတော့ လင်ငယ်ထားတယ်တဲ့ အဟက်! ဟေသာ့ကို မယားငယ်လို့ပြောတော့ အရှိုက်ထိသွားတယ်ထင်ပါရဲ့ ကျွန်တော့်ကိုတောင်ရိုက်ဖို့ရွယ်တယ်လေ ။ ဟေသာ့ကိုထိတော့ မောင်ကနာတတ်လိုက်တာ မောင်နာသလို ငါလည်းနာတတ်တယ်မောင်...။
မောင်သိလား ငါလေ ဟေသာ လောက်မောင့်ဂရုစိုက်မှုတွေမရရင်နေပါစေ ။
နည်းနည်းလေးလောက်တော့ ငါလည်းလိုချင်မိတယ်။
ဘာလို့လဲမောင် ။ ငါကယောက်ျားတစ်ယောက်ဖြစ်နေလို့လား ။ ဟုတ်တယ် မောင်ကငါ့ကိုရွံနေတာနေမှာ။
မောင် ကြိုက်တာလုပ် မောင်ဂရုမစိုက်လည်းရတယ် ငါမတောင်းဆိုတော့ဘူးနော် ။ဒါပေမဲ့ငါ့ဘေးကနေတော့ပျောက်ကွယ်မသွားပါနဲ့နော် မောင်...။
အော်ပြီးတော့လေ ငါ မောင့်ကိုမချစ်ဘူးဆိုတာငါလိမ်တာ
မောင်က ငါ့အချစ်ဆုံး ငါ့ဘဝမွာ ၂ ယောက်မရှိနိုင်တော့တာမို့ ငါ့ဘေးနားကနေတော့ထွက်မသွားပါနဲ့မောင်။
....................။
ရေချိုးပြီး၍ အောက်ဆင်းလာတောလ မောင်ရှိနေတာမို့
မောင့်ကိုမတွေ့ချင်တာမို့ အပြင်ထွက်လာလိုက်သည်။
ဇိုင်းရန်ကိုဖုန်းဆက်ကာ အဖော်လုပ်ပေးရန်ခေါ်လိုက်သည်။
မောင်...မောင် မကြိုက်တဲ့အရာတွေကိုငါလုပ်ပြမယ်
မောင်တောင် ငါမကြိုက်တာကိုလုပ်သေးတာပဲ ငါလည်းနည်းနည်းလောက်ဖြစ်ဖြစ်တော့လုပ်ခွင့်ရှိတယ်မဟုတ်လား
"ဟယ်လို ဇိုင်း ငါစိတ်ညစ်နေလို့ငါ့ကိုလာခေါ်ပါလား"
"ငါအခုလာမယ် "
ဇိုင်း ကိုသူချစ်သည်။ သူ့အတွက်အမြဲရှိနေပေးတဲ့ဇိုင်းကိုအားနာသည်။ ဒါပေမဲ့ သူငယ်ချငိးတစ်ယောက်ထက်မပို။
ဇိုင်းရောက်လာတော့ ခြံထဲကနေထွက်ကာ ဆိုင်ကယ်ပေါ်တတ်ရန်ဦးထုပ် ဆောငိးခါနီး မောင်ကြည့်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရတာမို့ အသံကိုမြှင့်ကာ
"ဇိုင်း ငါတို့ဒီနေ့ဘယ်သွားကြမလဲ"
"လွန်း သဘောလေ ကိုယ်လိုက်ပို့မယ်"
"အင်းပြီးရော ငါ့ကိုဦးထုပ်ဆောင်းပေး"
"ကဲ ဒီကလေးနဲ့တော့ လာ ဒီက်ို.....
ကဲပြီးပြီ တတ်တော့ "
ဇိုင်းရဲ့ဆိုင်ကယ်နောက်မှာထိုင်ရင်း ဇိုင်း ကိုဖက္ကာ ထွက်လာလိုက်သည်။ အတော်ဝေးတော့မှ ဇိုင်းခါးကိုဖက်ထားရာမှလွှတ်လိုက်တာမို့ ဘာလို့လဲဆိုပြီး လှည့်ကြည့်လေသည်။ လက်နာလာလို့ ဟုသာပြန်ဖြေလိုက်ရသည်။
အင်း ငါသိတယ် လွန်း ။ မင်းငါ့ကိုလှလှပပလေးအသုံးချသွားတာငါသိတယ်။ အဲ့လိုဆိုရင်တောင်ငါက ကျေနပ်နေတာမို့ မင်းအသုံးချတာကိုကျေကျေနပ်နပ်ကြီးခံယူမယ် ။
ဆရာခွန်းညိုသွေး ရဲ့ အထပ်ထပ်အခါခါ ဆိုတဲ့ စာအုပ်ထဲက 'တတိယလူ ' ဆိုတဲ့ခေါင်းစဉ်ကိုသိလား
အဟက်!ငါကတတိယလူပေါ့ ။
မင်းကအတ္တတော့ကြီးတယ် နေဆက်ရှိန် အတွက်ငါ့ကိုအသုံးချခဲ့တာပဲ ။ မင်းရဲ့ငါးမျှားတံကငါးစာမှာ ငါဆိုတဲ့ ငါးလေးက လိုက်သင့်လေးလိုက်ပါခဲ့ရုံနဲ့တင်ငါကျေနပ်နေတာမို့...။
......................။
Feedback လေးတွေ vote လေးတွေပေးဖို့်မမေ့ကြပါနဲ့နော် ။ ကောင်းမကောင်းပြောသွားကြပါ လိုတာလေးတွေပြင်ချင်လို့ ချစ်တယ်ဘေဘီတို့...😉
10.10.2020
#VeraVicki
Коментарі