Scene (17)
"ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားပါဦးမယ္"
"အစ္ကိုေျပာတာေတြ တကယ္ပါကြာ။ Cayden ေလးက ငယ္ေသးေတာ့ ေသခ်ာမသိလိုက္တာပါ"
"..........."
"ဪ၊ စကားမစပ္ ... မင္းသားက အေရးေပၚေရာက္သြားလို႔ Schedules ေတြနားထားရၿပီး အခ်ိန္ခဏေတာ့ေပ်ာက္ေနလိမ့္ဦးမယ္။ Top secret မို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွေတာ့ မေျပာမိပါေစနဲ႔ေလ။ ၿပီးေတာ့ အခု ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင္ေျပေနၿပီမို႔ စိုးရိမ္စရာမရွိေတာ့ဘူး"
"ဗ်ာ"
"အင္း"
"ဟို ... ဟို ... အေရးေပၚေရာက္သြားတဲ့မင္းသားဆိုေတာ့ ... ဟို ... De...Dexter လား။ သူလား၊ သူ႔ကိုေျပာတာလား"
"အင္း၊ စိတ္မပူရေတာ့ပါဘူး"
"စိတ္မပူရေတာ့ဘူး ... ဘယ္လို ... သိ ... ဟို ..."
"ဘာလို႔ စကားေတြထစ္ေနတာလဲကြ"
"ဟိုေလ ... ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းသိေနတာလား"
"Cayden Hendrix အေၾကာင္းကို ဘာမွမသိဘူးလို႔ ထင္ေနတာလား"
"အဲဒါဆို ..."
"Cayden က Cayden ပါပဲေလ"
"သူကေရာ ဘာျဖစ္သြားေသးတာလဲ"
"ေအးေဆးျဖစ္သြားပါၿပီတဲ့ေလ။ ကိုယ္တိုင္ သတင္းေမးခ်င္လို႔လား"
"ဟင္၊ မေမး ... မေမးခ်င္ပါဘူး"
"အဲဒါဆိုလည္း အဲဒီသတင္းေလးေတာ့ ဘယ္သူ႔မွမေျပာမိေစနဲ႔ဦး"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ"
"ေနာက္မွ ဖုန္းထပ္ဆက္မယ္ေနာ္။ See you."
Dexter က ေတာ္ေတာ္ေလးဒဏ္ရာရသြားခဲ့တာတဲ့။ မစိုးရိမ္ရေတာ့ဘူးဆိုတာ ခိုင္လံုတဲ့သတင္းမို႔သာ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ပါေတာ့တယ္။
Thanks God!
¤
"သက္သာလား Dexter."
"ေတာ္ေတာ္သက္သာေနပါၿပီ။ အေစာႀကီးေရာက္လာတာပဲ"
"အင္း၊ လူရွင္းမယ့္အခ်ိန္ ထြက္လာတာ။ Mary ေရာ"
"ေန႔လယ္မွလာလိမ့္မယ္ အစ္ကို"
"အင္း"
"အစ္ကို၊ Nancy က ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
Dexter အေမးေၾကာင့္ Nathan တစ္ခ်က္တည္သြားၿပီး
"သူက ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"အစ္ကို႔ကိုဆို ရန္လုပ္ေနသလိုပဲ"
"ဟား ဟား၊ သူစိတ္မၾကည္ရင္ အဲဒီလိုပဲဟာကို"
"ဟုတ္မွာပါ။ ၿပီးေတာ့ ဟိုႏွစ္ေယာက္ကလည္း ဘာလို႔အဆင္မေျပတာလဲ"
"Ivy တို႔လား"
"အင္း၊ Jasper ေလးကိုသတိရလို႔ ဟိုေန႔က Video call ေခၚၾကည့္မိတယ္ေလ။ အဲဒီေန႔ကမွ ဘယ္သူမွမရွိတုန္း အေျခအေနေမးေတာ့ ႐ုပ္က မရႊင္မလန္းနဲ႔"
"Dexter, ေမးစရာလူကုန္ၿပီလား"
"အဟဲ၊ ေဒါက္တာနဲ႔ပန္းေလးကေရာ ဘယ္အေျခအေနအထိ ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ။ ကေလးမေလးအေၾကာင္းျပၿပီးေတာ့ ေတြ႕ျဖစ္ေနၾကသလားလို႔။ ကၽြန္ေတာ္ ေဆး႐ံုေရာက္လိုက္တာေလ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းျပၿပီး အေျခအေနေတြက တစ္မ်ိဳးေတြျဖစ္ကုန္ၾကသလားလို႔ပါ"
"ေအး၊ မင္းကေရာ ဘယ္လိုအေျခအေနလဲ"
"သား ဘာမွလုပ္ဘူး။ ေဆး႐ံုတက္ေနတာေလ ဦးဦးရယ္"
"ေဟ့ ေဟ့၊ အူေၾကာင္ၾကားမလုပ္နဲ႔။ သတင္းရၿပီးၿပီေနာ္။ ေန႔တိုင္း သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္တစ္မ်ိဳးနဲ႔ ပန္းစည္းေလးတစ္စည္း ရေနတယ္တဲ့"
Dexter က မ်က္လံုးေတြေမွးစင္းရင္း
"ဝွား ... မ်က္စိေတြစပ္လိုက္တာ။ အိပ္ခ်င္ေနတာထင္တယ္"
"ခုနကမွႏိုးလာတဲ့႐ုပ္နဲ႔။ မွန္ထဲျပန္ၾကည့္ဦး၊ မ်က္ႏွာက ေဖာင္းေနတာပဲ"
"ဟမ့္၊ သိသာသြားတာလား"
"ေအး"
"Fan ေတြေလ၊ Fan ေတြ"
"လက္ဆုပ္လက္ကိုင္မိမွ အကုန္ဖြပစ္မယ္"
"ဖြေပါ့၊ ကၽြန္ေတာ္က မဟုတ္တာမလုပ္ထားဘူး"
"ေသခ်ာလား။ ဒီေန႔အတြက္လာပို႔မွာကို ေစာင့္ဖမ္းမွာေနာ္"
စားပြဲေပၚကပန္းအိုးမွာစိုက္ထားတဲ့ ႏြမ္းေတာ့မယ့္ပန္းေလးေတြကိုၾကည့္ကာ Nathan ေမးလိုက္ေတာ့ Dexter ကပါ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔လိုက္ၾကည့္ရင္း
"ဟာ ... အစ္ကိုဘာျဖစ္ေနတာလဲဗ်ာ။ Fan ေတြပါဗ်"
"ေအးပါ၊ Fan ေတြပါ။ အဟင္း"
ဟုတ္တယ္၊ သူလည္း Fan ပဲေလ။ ေျပာတဲ့အထဲ မဟုတ္တာမပါဘူး။ ျပန္သတိရလာၿပီးတဲ့ေနာက္ေန႔ကစလို႔ အဲဒီလိုေလးေတြေရာက္လာတတ္တာ ဘယ္သူပို႔လဲေမးစရာမလိုေအာင္ ရိပ္မိပါတယ္။ ေသခ်ာေအာင္ Delivery service ကိုဖုန္းဆက္ၿပီးလည္း ေသခ်ာေလးစံုစမ္းၿပီးၿပီ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေကာင္ေလး။
¤
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ မအားတဲ့ၾကားကေန တစ္ေယာက္မဟုတ္တစ္ေယာက္ လာၾကည့္ေပးေနၾကတာကိုေပါ့"
"ေျပာစရာလားကြာ။ ကဲ၊ အခု အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ ေအးေဆးနားလို႔ရတာေပါ့။ Dr. Roy က သန္ဘက္ခါလာၾကည့္ေပးမွာ ဟုတ္"
Dexter ကို ေဆး႐ံုမွာၾကာၾကာမေနေစခ်င္တာေၾကာင့္ အေျခအေနစိတ္ခ်ရတာနဲ႔ အိမ္မွာပဲ Special nurse ငွားၿပီး ေနေစခဲ့တာ။ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ေဆး႐ံုကို ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္လာရတဲ့ဒုကၡလည္း သက္သာသြားၾကမွာပါ။ Second family လိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အကုန္လံုးက အျမဲလာၾကည့္ေပးေနေပမဲ့ Nancy ကေတာ့ ေဆး႐ံုနံ႔မခံႏိုင္လို႔ဆိုကာ ဆယ္ရက္ေလာက္ၾကာခဲ့တဲ့ေဆး႐ံုမွာ ႏွစ္ခါပဲေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ အခုကေတာ့ ေဆး႐ံုဆင္းခ်ိန္မွာ Ivy ေရာက္လာၿပီး အိမ္အထိပါလာခဲ့ျခင္း။
"ဟုတ္၊ သန္ဘက္ခါလာၾကည့္ေပးမယ္တဲ့။ ဒီေန႔ Kyle လည္း လာမယ္ေျပာတယ္"
Ivy ဘာမွျပန္မေျပာသလို ဘာအမူအရာမွလည္း ထူးထူးဆန္းဆန္းမျပပါ။
"ဘာလဲ၊ မလာေတာ့ဘူးတဲ့လား"
Ivy ျပန္မေျဖခင္မွာပဲ ဖုန္းဝင္လာပါတယ္။ Nancy ဆီကဖုန္းကိုေျပာေနတုန္း ေနာက္ထပ္ call ဝင္လာၿပီးျပန္က်သြားတာ သိလိုက္ပါတယ္။ Call engaged ျဖစ္ေနလို႔ ျပန္ခ်သြားပံုရတဲ့ဖုန္းက စာဝင္လာတာကိုလည္း သတိထားမိတယ္။ အိမ္ကိုလာခဲ့ပါဦးမယ္ေျပာတဲ့ Nancy နဲ႔ ဖုန္းေျပာၿပီးေတာ့မွပဲ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒီေန႔မလာႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္းေရးထားတဲ့ Kyle ဆီကစာတစ္ေစာင္။
"အစ္ကို၊ အစ္ကို႔စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို ဦးစားမေပးေတာ့ဘူးလား"
"ငါ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"အစ္ကို႔ဒယ္ဒီကလည္း ပိတ္ပင္ေနတာမွမဟုတ္ဘဲ။ ဒီအတိုင္းေလး ခံစားခ်က္သြားရာေနာက္ကို လိုက္ၾကည့္ၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ပါလား။ အခုကေလ မၾကည့္ရေသးတဲ့႐ုပ္ရွင္ကို ေဘးလူေတြက မေကာင္းဘူးထင္တယ္လို႔ေျပာလို႔ အစ္ကိုက မၾကည့္ေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္"
"အင္း"
"ဘာေတြခက္ခဲေနတာလဲ။ အစ္ကို႔ေရြးခ်ယ္မႈက ဘယ္သူ႔ကိုထိခိုက္မယ္လို႔ ေတြးပူေနသလဲ။ တစ္ခုခုကိုရင္ဆိုင္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အစ္ကိုတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူးေလ။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ဖက္မိသားစုက ဝင္မပါရင္ေတာင္ လံုးဝပစ္ပယ္ထားမယ့္လူေတြမဟုတ္ၾကဘူး"
Ivy ဘာမွမေျပာခ်င္ပါ။ တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္ေနရျခင္းက သိပ္ကိုတာဝန္ႀကီးလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မထားခဲ့။ သားသမီးအေပၚ မိဘေတြရဲ႕ေမၽွာ္လင့္ခ်က္က အျမဲႀကီးမားေနပါလိမ့္မယ္။ တစ္ခုခုခၽြတ္ေခ်ာ္ခဲ့ရင္ ေမၽွာ္လင့္စရာေနာက္တစ္ေယာက္မရွိတဲ့အခါ Cullen မိသားစုရဲ႕ ေကာင္းသတင္း၊ ဆိုးသတင္းေတြကို တစ္ေယာက္တည္းထမ္းထားလိုက္ရတယ္။
တာဝန္ေက်ခဲ့တဲ့အေဖျဖစ္သူအေပၚ သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ တာဝန္ေက်ခ်င္တယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တယ္။ နားလည္မႈအျပည့္ေပးထားတဲ့အတြက္ အခြင့္ေကာင္းမယူခ်င္ခဲ့ပါ။ တကယ္လို႔သာ စိတ္အလိုလိုက္ၿပီး ေရြးခ်င္ရာေရြးလိုက္ၿပီးမွ အဆင္မေျပတာေတြမ်ားလာရင္ Dexter ေျပာသလို ပစ္ပယ္ထားၾကမွာမဟုတ္လို႔ ပိုၿပီးအားနာရပါလိမ့္မယ္။
ဒီအတိုင္းေလးေနလို႔ ဘယ္သူမွထိခိုက္သြားမွာမဟုတ္တဲ့ အေျခအေနေလးမွာပဲ ရပ္ေနခ်င္မိတာက ကိုယ့္အတၱသက္သက္လို႔ စြပ္စြဲခံရရင္ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး။
¤
"ဟုတ္တယ္၊ ငါ အတၱႀကီးတယ္။ အဲဒီအတၱက အခုအခ်ိန္မွာ ဘယ္သူ႔ကိုထိခိုက္ေနလို႔လဲ"
"ဘယ္သူမွမထိခိုက္ဘူးလို႔ ထင္ေနတာလား။ ဘယ္သူကမွ မနာက်င္ရဘူးဆိုတာ ေသခ်ာလား။ ဒီလိုအေျခအေနအတိုင္းပဲ ဆက္ထိန္းထားႏိုင္မယ္လို႔ အာမခံလား"
ဘယ္သူ႔ကိုထိခိုက္လို႔လဲဆိုတဲ့ Ivy ရဲ႕ ေမးခြန္းအတြက္ Kyle ေပါက္ကြဲမိတယ္။ စိုးရိမ္ေနခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းတရားကို ဖြင့္ဟရရင္ေတာ့ ...
"အစ္ကိုက ဒီအတိုင္း ... ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္သြားရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့။ သားသမီးဝတၱရားသိပ္ေက်ခ်င္ေနတဲ့ အစ္ကိုက ေနာက္ထပ္ေက်ပြန္စရာဝတၱရားေတြ ရွိလာရင္ေရာ ..."
"မင္းက ဘာမို႔လို႔လဲ။ မင္းက ဘာမို႔လို႔ ငါ့ကိစၥေတြကို ဝင္စြက္ဖက္ခ်င္ေနတာလဲ။ အာမခံလားလို႔ေမးရေအာင္ မင္းကို ငါက ဘာကတိေပးထားတာရွိလဲ။ ငါတို႔က ဘာပတ္သက္လို႔လဲ"
"အဟား ... ေမးႏိုင္တာေပါ့ေလ"
ကိုယ့္ေနရာကိုယ္မသိခဲ့တဲ့ Side effect က ႏွလံုးကိုတိုက္ရိုက္ထိပါတယ္။ Kyle က ေခါင္းေမာ့ရယ္ရင္း ေျပာလိုက္မိတယ္။
"ဟုတ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ ဘာမွမေျပာဖူးဘဲ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ လိုရာဆြဲေတြးေနမိတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဖြင့္ေျပာလိုက္တာကို ဘာမွမျဖစ္သလိုေနၿပီး အရင္အတိုင္းဆက္သြားၾကဖို႔ေျပာတာကို အႀကီးႀကီးေတြေမၽွာ္လင့္မိတာ ကၽြန္ေတာ့္အမွား။ ကၽြန္ေတာ့္အနားမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနဖို႔လိုတိုင္း အစ္ကိုရွိေနေပးတတ္တာကို အဓိပၸါယ္ေကာက္လြဲတာ ကၽြန္ေတာ့္အမွား။ ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ ေလာဘတက္ၿပီး အမ်ားႀကီးထပ္လိုခ်င္ေနမိတာက ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းမွားတာ"
မ်က္လံုးေတြနီရဲၿပီး မ်က္ရည္မက်ေအာင္ထိန္းထားတဲ့ Kyle အသံက အက္ကြဲေနၿပီ။ မ်က္ႏွာကိုတည့္တည့္ၾကည့္ၿပီးေျပာေနတဲ့ Kyle ကို Ivy အၾကည့္လႊဲလိုက္ၿပီး
"ငါက ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေပးမိတယ္လို႔ ဆိုလိုတာလား။ မင္းစေျပာခဲ့ကတည္းက ငါျငင္းခဲ့တာပဲ။ ငါတို႔ၾကားက ခင္မင္မႈဆိုတာကို ဆက္ထိန္းထားခ်င္႐ံုပဲ။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းၾကား တတ္ႏိုင္သမၽွေဖးမေပးၾကတာ ဘာဆန္းလို႔လဲ"
"မဆန္းပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ အထူးအဆန္းေတြေတြးေနမိတာပဲ။ မဆိုင္ဘဲဝင္စြက္ဖက္မိတာလည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္။ တြယ္ကပ္ၿပီးအေႏွာင့္အယွက္ေပးမိတာ၊ အေျခအေနကိုနားမလည္ခဲ့မိတာ၊ ၿပီးေတာ့ ခုနကေအာ္မိတာ၊ အားလံုးအတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ Dexter ကို သတင္းသြားေမးဖို႔ စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားပါ၊ ကၽြန္ေတာ္မလာေတာ့ဘူး"
.
Dexter အိမ္ကိုမေရာက္ခင္ ႏွစ္ရက္အလိုက သူတို႔ဆံုျဖစ္ၾကၿပီး Ivy ေရွာင္ေနရျခင္းအေၾကာင္းကို Kyle ကေမးလိုက္ရာကစလို႔ မရွင္းတဲ့ျပႆနာဟာ ပို႐ႈပ္သြားခဲ့ရပါတယ္။
"ဖြင့္ေျပာခဲ့တဲ့မင္းက မွားတာလား။ ငါက ျပတ္ျပတ္သားသားမျငင္းမိတာလား"
Ivy အေတြးမ်ားေနခဲ့ရၿပီ။ တကယ္ဆို အဲဒီေန႔ကတည္းက သူျငင္းခဲ့တာပါ။
အဲဒီေန႔ဆိုတာက ...
...
"Baby?"
"အင္း"
"အျပင္ထြက္ရေအာင္။ ထြက္ႏိုင္လား"
"အင္း"
ဒဏ္ရာရထားေပမဲ့ သတိရွိေသးတာကို ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ေရွ႕ခန္းက Griffin ရဲ႕ဘယ္လက္႐ံုးလည္း အနည္းငယ္ လူးလြန္႔လာတာမို႔ ကြဲေနတဲ့ေနာက္ခန္းမွန္ကို ထပ္ခြဲလိုက္ၿပီး Lock ခႏၶာကိုယ္ကို အရင္တြန္းပို႔မိတယ္။ Lock က ကားအျပင္ဘက္ကို ထြက္လာလိုက္ပါတယ္။
...
Highway လမ္းေပၚက Spectrum နဲ႔ Bermuda ရဲ႕တိုက္ပြဲၾကားကို Hurricane က ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ေရာက္လာၿပီး ကယ္ထုတ္တဲ့႐ိုက္ကြင္းမွာ Lock နဲ႔ Chain တို႔စီးလာတဲ့ကား ေမွာက္သြားတဲ့အခန္းအတြက္ ႐ိုက္ကူးေနရင္း ကားအျပင္ဘက္ကိုထြက္လာတဲ့ Ivy က ေပါင္ကိုထိန္းကိုင္လိုက္ၿပီး ကင္မရာျမင္ကြင္းအျပင္ကို ထြက္လာပါတယ္။ ကားထဲမွာေတာ့ Chain နဲ႔ Bermuda ဘယ္လက္႐ံုးတို႔ ဆက္ၿပီးသ႐ုပ္ေဆာင္ေနၾကဆဲ။
"မင္းသား၊ ဘာျဖစ္တာလဲ"
"မွန္စေသးေသးေလးေတြပါ။ ေဘာင္းဘီခံေနလို႔ သိပ္မထိေလာက္ပါဘူး"
Ivy အသံေၾကာင့္ Kyle ခ်က္ခ်င္းအနားေရာက္လာကာ
"ဘယ္မွာလဲ။ ဘယ္ကိုထိတာလဲ"
"ေပါင္မွာ။ နည္းနည္းပါ"
အနားကလူေတြ ေဆးယူတဲ့လူက ယူ၊ ညႇပ္နဲ႔ထုတ္ေပးတဲ့လူက ထုတ္ေပး၊ ႐ႈပ္ေနတဲ့ၾကားမွာ Kyle မ်က္ႏွာပ်က္ေနတာကို Ivy သတိထားမိတယ္။ Ivy ဒဏ္ရာကိုပဲစိုက္ၾကည့္ရင္း စိုးရိမ္ေနပံုရလို႔ မွန္စေလးေတြထုတ္ေပးေနတဲ့ Stuff ကို
"ရၿပီထင္တယ္။ အဲဒီနား ကတ္ေၾကးနဲ႔ညႇပ္ျဖဲၿပီး ေဆးထည့္လိုက္ရင္ အဆင္ေျပတယ္။ နည္းနည္းေလးပါ"
Dexter လည္း အနားေရာက္လာကာ ေဆးထည့္ေပးဖို႔ျပင္ပါေတာ့တယ္။
"ေတာ္ေသးတာေပါ့။ အမ်ားႀကီးထိသြားသလားလို႔ လန္႔သြားတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ သတိမထားမိတာပါ။ အဲဒီမွာ ေနာက္ၾကည့္မွန္ကြဲသြားတာကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရမွာ။ အခုေတာ့ဖိမိလို႔ အစ္ကို႔ကိုထိသြားၿပီ"
"ရပါတယ္။ ေဘာင္းဘီလည္းခံေနေတာ့ ေသြးစို႔႐ံုပဲကို။ ဘာမွလည္း ႀကီးႀကီးမားမားစိုက္ဝင္သြားတာမဟုတ္ဘူး။ ဆူးစူးသေလာက္ေလးပဲ"
"အင္း၊ ေလးေနရာေတာ့ ေသြးစို႔သြားတယ္။ က်န္တာ အရာေလးေတြပဲ။ ေဘာင္းဘီအသားကထူလို႔ သိပ္မဆိုးဘူး"
Dexter က ၾကည့္ေပးရင္း ေဆးထည့္ေပးေနတာကို Kyle ဒီအတိုင္းေလး ရပ္ၾကည့္ေနျပန္တယ္။
"ပလာစတာကပ္လိုက္ေတာ့"
"သံုးခုေလာက္ကပ္ရင္ ရၿပီ"
"အင္း၊ အဆင္ေျပသလိုေပါ့။ ေတာ္ေသးတယ္၊ ခ်က္ခ်င္း မင္းဘက္ဆြဲလိုက္လို႔။ မဟုတ္ရင္ အထဲနက္နက္အထိစိုက္သြားမွာ"
"လွဲတာေတာ့ အဲဒီဘက္ပဲ"
"ေအးေလ၊ ေျခေထာက္ခ်င္းၿငိသြားတာကို"
အဝတ္မွာၿငိေနတဲ့မွန္စေလးေတြက မ်ားေပမဲ့ အသားကိုထိမိတာေတာ့ အမ်ားႀကီးမဟုတ္ခဲ့ပါ။ အားလံုးဆက္႐ိုက္ၾကၿပီး ႐ိုက္ကြင္းၿပီးလို႔ ျပန္ၾကမယ္ဆိုေတာ့မွ ကားေပၚႀကိဳေရာက္ေနတဲ့ Ivy ဆီ Kyle ေရာက္လာကာ
"တျခားေတာ့ မထိမိပါဘူးေနာ္"
"အင္း၊ Kyle."
"လန္႔သြားတာပဲ။ ေဘာင္းဘီမွာၿငိေနတာေတြက မနည္းဘူး"
"အဲ၊ သိပ္ေတာ့မမ်ားပါဘူး"
"ဘာလို႔မမ်ားရမွာလဲ။ အကုန္လန္႔ကုန္တာေလ။ ဘာလို႔မ်ား အဲဒီမွန္က Sugar glass မဟုတ္ရတာလဲ"
"ဟင္"
လဲေနတဲ့ကားမွာ မွန္ကြဲေတြရွိေနၿပီး အဲဒီမွန္ကြဲေတြေနရာမွာ Sugar glass ေတြထည့္ထားေပမဲ့ ႏွစ္ေယာက္သားလဲက်ၿပီး ေရွ႕ကခံုကိုတြန္းမိတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္ၾကည့္မွန္ကြဲသြားတာကို သတိမထားမိၾကဘဲ ဖိမိသြားခဲ့တာပါ။ ကြဲရမယ့္အထဲလည္းမပါ၊ ထိမိမယ္လည္းမထင္လို႔ ေနာက္ၾကည့္မွန္ေလာက္ကိုေတာ့ အစားမထိုးမိခဲ့တာဟာ ဘယ္သူ႔အျပစ္မွမဟုတ္ခဲ့ပါ။
"ဟုတ္တယ္ေလ။ သြားၾကည့္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ မွန္စအႀကီးႀကီးနဲ႔မထိတာ ကံေကာင္း"
"သြားၾကည့္ခဲ့တာလား"
"Sugar glass နဲ႔ေရာၿပီး ရွမိမွာစိုးလို႔ ဖယ္ထုတ္လာၾကတာကို ျမင္ၿပီးၿပီ။ ဟိုေကာင္ကလည္း သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာက်ကြဲတာကို ဘာကိစၥမျမင္ရတာလဲမသိ"
"Kyle, မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ ငါက ဘာမွလည္း အမ်ားႀကီးထိမသြားဘူးေလ"
"အမ်ားႀကီးမဟုတ္လို႔ေပါ့။ အမ်ားႀကီးသာဆို အသားကိုထိုးခြဲသလိုျဖစ္မွာေလ"
"ေအးပါ၊ ဘယ္သူ႔အျပစ္မွမဟုတ္တာကို ဘာေတြေအာ္ေနတာလဲ"
"ဟာဗ်ာ၊ ဘယ္ေလာက္စိတ္ပူသြားတယ္မွတ္လဲ"
"ဪ၊ ေအးပါ။ အခု ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"အဲဒီလိုလြယ္လြယ္ေျပာတာေတြ ... Tsk!"
"ဘာလဲ"
စိတ္အလိုမက်ျဖစ္ၿပီး ရန္ရွာသလိုျဖစ္ေနတဲ့ Kyle ကို Ivy အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ၾကည့္မိတယ္။
"ဟာဗ်ာ၊ လာၾကည့္မေနနဲ႔။ စိတ္ပူလို႔ေျပာေနတာ"
"မေတာ္တဆ ပြန္းတာပဲ့တာေလာက္က လူတိုင္းလည္း ..."
"ေတာ္ေတာ့။ လူတိုင္းကိုမေျပာ ... ဟား ... ခက္ၿပီ"
"ဘာလို႔လဲ Kyle?"
"မသိေတာ့ဘူးဗ်ာ။ စိတ္ဆိုးခ်င္လည္း ဆိုးေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္ အစ္ကို႔ကိုခ်စ္တယ္။ ခ်စ္လို႔စိတ္ပူတာ ကၽြန္ေတာ္လည္းမထိန္းတတ္ဘူး"
"ဟင္"
"ေျပာခ်င္တာ အဲဒါပဲ"
ေျပာၿပီး ကားထဲကထြက္သြားဖို႔ျပင္တဲ့ Kyle ေၾကာင့္ အံ့ဩၿပီးၿငိမ္ေနတဲ့ Ivy အသိဝင္လာကာ
"ေနဦး"
ကားတံခါးဖြင့္လ်က္နဲ႔ပဲ ခံုမွာျပန္ထိုင္ခ်လိုက္တဲ့ Kyle က Ivy ကိုမၾကည့္ပါ။
"ေျပာၿပီး ေရွာင္သြားဖို႔မေတြးနဲ႔။ မင္းနဲ႔ငါက ႐ိုက္ကူးေရးမၿပီးမခ်င္းေတြ႕ေနမွာ။ ငါ စိတ္ရွင္းရွင္းပဲေနခ်င္တာမို႔ တစ္ခါတည္းပဲရွင္းမယ္။ ငါတို႔က ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ မင္းလည္းသိမွာပါ"
"ငါတို႔လို႔ မေျပာနဲ႔။ အစ္ကို႔ဘက္ကမျဖစ္ႏိုင္တာကို သိတယ္။ ႐ုတ္တရက္မို႔ ေျပာထြက္မိသြားတာ။ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
ေဘးက Ivy ကိုမၾကည့္ဘဲ ေရွ႕ကိုၾကည့္လိုက္၊ ေခါင္းငံု႔သြားလိုက္နဲ႔ ေျပာေနတဲ့ Kyle.
"ငါတို႔ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းလို၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြလိုပဲ ဆက္သြားၾကတာ ပိုအဆင္ေျပမယ္ထင္ပါတယ္"
"ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ပါတယ္။ အရင္လိုပဲ ဆက္ေနေပးမယ္မဟုတ္လား"
အခုမွ Ivy ကို အသနားခံသလိုၾကည့္လာတဲ့ Kyle ေၾကာင့္
"အင္း"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဂ႐ုစိုက္ပါ"
ႏႈတ္မဆက္ဘဲ ကားထဲကထြက္သြားတဲ့ Kyle နဲ႔ သက္ျပင္းခ်ရင္း ကားထဲမွာက်န္ေနခဲ့တဲ့ Ivy. အဲဒီကတည္းက ႏွစ္ေယာက္လံုး ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလို ေနခဲ့ၾကေပမဲ့ Kyle ဘက္က တစ္ခါတေလ သိပ္သိသာတာေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္းေတြၾကား စစေနာက္ေနာက္ေတြလည္း ရွိေနခဲ့တာပါ။ ေနာက္မွသိရတာက Ivy အႏုပညာေလာကထဲေရာက္ကတည္းက Kyle က သူ႔ Fan ဆိုတာပါပဲ။
.
႐ုပ္ရွင္အတြက္႐ိုက္ကူးေရးေတြၿပီးလို႔ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ဆံုၾကရင္ Ivy ကို လြမ္းသလိုၾကည့္ေနတတ္တဲ့ Kyle အၾကည့္ေတြကို Ivy မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားခဲ့တယ္။ ကေလးေလးနဲ႔ Kyle တို႔ Ivy အိမ္ကိုေရာက္လာတဲ့ေန႔က Kyle က သူ႔ကိုစဥ္းစားေပးႏိုင္မလားလို႔ ေမးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကစလို႔ Ivy ဘက္က ခပ္တန္းတန္းျဖစ္လာၿပီး Kyle ကလည္း အရက္မူးၿပီး Ivy ဆီဖုန္းေခၚတာမ်ိဳးအထိ လုပ္ခဲ့မိတယ္။
ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ သိသိသာသာေရွာင္လာတဲ့ Ivy ေၾကာင့္ Kyle က ႏွစ္ေယာက္ေတြ႕ၿပီး ေသခ်ာေအာင္ေမးခဲ့ခါမွ အေျခအေနေတြပိုၿပီးတင္းမာလို႔ Dexter အိမ္မွာဆံုမွာစိုးလို႔ Kyle ဘက္က ေရွာင္ထြက္ေပးခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္။
¤
တစ္ခါတေလက်ေတာ့လည္း မတူညီတဲ့အတၱေတြက ပဋိပကၡေတြကိုသာ မီးေလာင္ရာေလပင့္ေပးေနသလိုပါပဲ။
¤¤¤¤¤
Sugar glass
*****
ခ်ိဳခ်ဥ္ဖန္သား၊ စားလို႔ရတဲ့ဖန္သား၊ လြင့္ကြဲထြက္ႏိုင္တဲ့ဖန္သားဆိုတာ ဖန္နဲ႔တူတဲ့ ႂကြပ္ဆတ္ၾကည္လင္တဲ့ပံုစံ သၾကားကိုေခၚတာပါ။ မွန္ခ်ပ္လို အခ်ပ္လိုက္ပံုစံ၊ ဒါမွမဟုတ္ ပုလင္းပံု၊ ဖန္ခြက္ပံုလိုမ်ိဳးေတြ ရွိပါတယ္။
သူတို႔ကို ႐ုပ္ရွင္၊ ဓာတ္ပံုနဲ႔ ျပဇာတ္ေတြမွာ ဖန္သားအတုအျဖစ္နဲ႔ အစားထိုးသံုးပါတယ္။ ထိခိုက္မႈနည္းၿပီး ဖန္လိုေဈးလည္းမႀကီးလို႔ အသံုးျပဳရတာ အဆင္ေျပပါတယ္။
■■■■■ အပိုင္း (18) ဆက္ရန္ ■■■■■
"ကျွန်တော် စဉ်းစားပါဦးမယ်"
"အစ်ကိုပြောတာတွေ တကယ်ပါကွာ။ Cayden လေးက ငယ်သေးတော့ သေချာမသိလိုက်တာပါ"
"..........."
"ဪ၊ စကားမစပ် ... မင်းသားက အရေးပေါ်ရောက်သွားလို့ Schedules တွေနားထားရပြီး အချိန်ခဏတော့ပျောက်နေလိမ့်ဦးမယ်။ Top secret မို့ ဘယ်သူ့ကိုမှတော့ မပြောမိပါစေနဲ့လေ။ ပြီးတော့ အခု တော်တော်လေးအဆင်ပြေနေပြီမို့ စိုးရိမ်စရာမရှိတော့ဘူး"
"ဗျာ"
"အင်း"
"ဟို ... ဟို ... အရေးပေါ်ရောက်သွားတဲ့မင်းသားဆိုတော့ ... ဟို ... De...Dexter လား။ သူလား၊ သူ့ကိုပြောတာလား"
"အင်း၊ စိတ်မပူရတော့ပါဘူး"
"စိတ်မပူရတော့ဘူး ... ဘယ်လို ... သိ ... ဟို ..."
"ဘာလို့ စကားတွေထစ်နေတာလဲကွ"
"ဟိုလေ ... ကျွန်တော့်အကြောင်းသိနေတာလား"
"Cayden Hendrix အကြောင်းကို ဘာမှမသိဘူးလို့ ထင်နေတာလား"
"အဲဒါဆို ..."
"Cayden က Cayden ပါပဲလေ"
"သူကရော ဘာဖြစ်သွားသေးတာလဲ"
"အေးဆေးဖြစ်သွားပါပြီတဲ့လေ။ ကိုယ်တိုင် သတင်းမေးချင်လို့လား"
"ဟင်၊ မမေး ... မမေးချင်ပါဘူး"
"အဲဒါဆိုလည်း အဲဒီသတင်းလေးတော့ ဘယ်သူ့မှမပြောမိစေနဲ့ဦး"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
"နောက်မှ ဖုန်းထပ်ဆက်မယ်နော်။ See you."
Dexter က တော်တော်လေးဒဏ်ရာရသွားခဲ့တာတဲ့။ မစိုးရိမ်ရတော့ဘူးဆိုတာ ခိုင်လုံတဲ့သတင်းမို့သာ သက်ပြင်းချနိုင်ပါတော့တယ်။
Thanks God!
¤
"သက်သာလား Dexter."
"တော်တော်သက်သာနေပါပြီ။ အစောကြီးရောက်လာတာပဲ"
"အင်း၊ လူရှင်းမယ့်အချိန် ထွက်လာတာ။ Mary ရော"
"နေ့လယ်မှလာလိမ့်မယ် အစ်ကို"
"အင်း"
"အစ်ကို၊ Nancy က ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
Dexter အမေးကြောင့် Nathan တစ်ချက်တည်သွားပြီး
"သူက ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"အစ်ကို့ကိုဆို ရန်လုပ်နေသလိုပဲ"
"ဟား ဟား၊ သူစိတ်မကြည်ရင် အဲဒီလိုပဲဟာကို"
"ဟုတ်မှာပါ။ ပြီးတော့ ဟိုနှစ်ယောက်ကလည်း ဘာလို့အဆင်မပြေတာလဲ"
"Ivy တို့လား"
"အင်း၊ Jasper လေးကိုသတိရလို့ ဟိုနေ့က Video call ခေါ်ကြည့်မိတယ်လေ။ အဲဒီနေ့ကမှ ဘယ်သူမှမရှိတုန်း အခြေအနေမေးတော့ ရုပ်က မရွှင်မလန်းနဲ့"
"Dexter, မေးစရာလူကုန်ပြီလား"
"အဟဲ၊ ဒေါက်တာနဲ့ပန်းလေးကရော ဘယ်အခြေအနေအထိ ရောက်ကုန်ပြီလဲ။ ကလေးမလေးအကြောင်းပြပြီးတော့ တွေ့ဖြစ်နေကြသလားလို့။ ကျွန်တော် ဆေးရုံရောက်လိုက်တာလေ ကျွန်တော့်အကြောင်းပြပြီး အခြေအနေတွေက တစ်မျိုးတွေဖြစ်ကုန်ကြသလားလို့ပါ"
"အေး၊ မင်းကရော ဘယ်လိုအခြေအနေလဲ"
"သား ဘာမှလုပ်ဘူး။ ဆေးရုံတက်နေတာလေ ဦးဦးရယ်"
"ဟေ့ ဟေ့၊ အူကြောင်ကြားမလုပ်နဲ့။ သတင်းရပြီးပြီနော်။ နေ့တိုင်း သစ်သီးဖျော်ရည်တစ်မျိုးနဲ့ ပန်းစည်းလေးတစ်စည်း ရနေတယ်တဲ့"
Dexter က မျက်လုံးတွေမှေးစင်းရင်း
"ဝှား ... မျက်စိတွေစပ်လိုက်တာ။ အိပ်ချင်နေတာထင်တယ်"
"ခုနကမှနိုးလာတဲ့ရုပ်နဲ့။ မှန်ထဲပြန်ကြည့်ဦး၊ မျက်နှာက ဖောင်းနေတာပဲ"
"ဟမ့်၊ သိသာသွားတာလား"
"အေး"
"Fan တွေလေ၊ Fan တွေ"
"လက်ဆုပ်လက်ကိုင်မိမှ အကုန်ဖွပစ်မယ်"
"ဖွပေါ့၊ ကျွန်တော်က မဟုတ်တာမလုပ်ထားဘူး"
"သေချာလား။ ဒီနေ့အတွက်လာပို့မှာကို စောင့်ဖမ်းမှာနော်"
စားပွဲပေါ်ကပန်းအိုးမှာစိုက်ထားတဲ့ နွမ်းတော့မယ့်ပန်းလေးတွေကိုကြည့်ကာ Nathan မေးလိုက်တော့ Dexter ကပါ အယောင်ယောင်အမှားမှားနဲ့လိုက်ကြည့်ရင်း
"ဟာ ... အစ်ကိုဘာဖြစ်နေတာလဲဗျာ။ Fan တွေပါဗျ"
"အေးပါ၊ Fan တွေပါ။ အဟင်း"
ဟုတ်တယ်၊ သူလည်း Fan ပဲလေ။ ပြောတဲ့အထဲ မဟုတ်တာမပါဘူး။ ပြန်သတိရလာပြီးတဲ့နောက်နေ့ကစလို့ အဲဒီလိုလေးတွေရောက်လာတတ်တာ ဘယ်သူပို့လဲမေးစရာမလိုအောင် ရိပ်မိပါတယ်။ သေချာအောင် Delivery service ကိုဖုန်းဆက်ပြီးလည်း သေချာလေးစုံစမ်းပြီးပြီ။
ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကောင်လေး။
¤
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ မအားတဲ့ကြားကနေ တစ်ယောက်မဟုတ်တစ်ယောက် လာကြည့်ပေးနေကြတာကိုပေါ့"
"ပြောစရာလားကွာ။ ကဲ၊ အခု အိမ်ပြန်ရောက်ပြီဆိုတော့ အေးဆေးနားလို့ရတာပေါ့။ Dr. Roy က သန်ဘက်ခါလာကြည့်ပေးမှာ ဟုတ်"
Dexter ကို ဆေးရုံမှာကြာကြာမနေစေချင်တာကြောင့် အခြေအနေစိတ်ချရတာနဲ့ အိမ်မှာပဲ Special nurse ငှားပြီး နေစေခဲ့တာ။ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ဆေးရုံကို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လာရတဲ့ဒုက္ခလည်း သက်သာသွားကြမှာပါ။ Second family လိုဖြစ်နေတာကြောင့် အကုန်လုံးက အမြဲလာကြည့်ပေးနေပေမဲ့ Nancy ကတော့ ဆေးရုံနံ့မခံနိုင်လို့ဆိုကာ ဆယ်ရက်လောက်ကြာခဲ့တဲ့ဆေးရုံမှာ နှစ်ခါပဲတွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အခုကတော့ ဆေးရုံဆင်းချိန်မှာ Ivy ရောက်လာပြီး အိမ်အထိပါလာခဲ့ခြင်း။
"ဟုတ်၊ သန်ဘက်ခါလာကြည့်ပေးမယ်တဲ့။ ဒီနေ့ Kyle လည်း လာမယ်ပြောတယ်"
Ivy ဘာမှပြန်မပြောသလို ဘာအမူအရာမှလည်း ထူးထူးဆန်းဆန်းမပြပါ။
"ဘာလဲ၊ မလာတော့ဘူးတဲ့လား"
Ivy ပြန်မဖြေခင်မှာပဲ ဖုန်းဝင်လာပါတယ်။ Nancy ဆီကဖုန်းကိုပြောနေတုန်း နောက်ထပ် call ဝင်လာပြီးပြန်ကျသွားတာ သိလိုက်ပါတယ်။ Call engaged ဖြစ်နေလို့ ပြန်ချသွားပုံရတဲ့ဖုန်းက စာဝင်လာတာကိုလည်း သတိထားမိတယ်။ အိမ်ကိုလာခဲ့ပါဦးမယ်ပြောတဲ့ Nancy နဲ့ ဖုန်းပြောပြီးတော့မှပဲ ကြည့်လိုက်တော့ ဒီနေ့မလာနိုင်တော့ကြောင်းရေးထားတဲ့ Kyle ဆီကစာတစ်စောင်။
"အစ်ကို၊ အစ်ကို့စိတ်ချမ်းသာမှုကို ဦးစားမပေးတော့ဘူးလား"
"ငါ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
"အစ်ကို့ဒယ်ဒီကလည်း ပိတ်ပင်နေတာမှမဟုတ်ဘဲ။ ဒီအတိုင်းလေး ခံစားချက်သွားရာနောက်ကို လိုက်ကြည့်ပြီးမှ ဆုံးဖြတ်ပါလား။ အခုကလေ မကြည့်ရသေးတဲ့ရုပ်ရှင်ကို ဘေးလူတွေက မကောင်းဘူးထင်တယ်လို့ပြောလို့ အစ်ကိုက မကြည့်တော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သလိုမျိုး ဖြစ်နေတယ်"
"အင်း"
"ဘာတွေခက်ခဲနေတာလဲ။ အစ်ကို့ရွေးချယ်မှုက ဘယ်သူ့ကိုထိခိုက်မယ်လို့ တွေးပူနေသလဲ။ တစ်ခုခုကိုရင်ဆိုင်ရမယ်ဆိုရင်တောင် အစ်ကိုတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ဘူးလေ။ ပြီးတော့ နှစ်ဖက်မိသားစုက ဝင်မပါရင်တောင် လုံးဝပစ်ပယ်ထားမယ့်လူတွေမဟုတ်ကြဘူး"
Ivy ဘာမှမပြောချင်ပါ။ တစ်ဦးတည်းသောသားဖြစ်နေရခြင်းက သိပ်ကိုတာဝန်ကြီးလိမ့်မယ်လို့ ထင်မထားခဲ့။ သားသမီးအပေါ် မိဘတွေရဲ့မျှော်လင့်ချက်က အမြဲကြီးမားနေပါလိမ့်မယ်။ တစ်ခုခုချွတ်ချော်ခဲ့ရင် မျှော်လင့်စရာနောက်တစ်ယောက်မရှိတဲ့အခါ Cullen မိသားစုရဲ့ ကောင်းသတင်း၊ ဆိုးသတင်းတွေကို တစ်ယောက်တည်းထမ်းထားလိုက်ရတယ်။
တာဝန်ကျေခဲ့တဲ့အဖေဖြစ်သူအပေါ် သားတစ်ယောက်အနေနဲ့ တာဝန်ကျေချင်တယ်။ စိတ်ချမ်းသာစေချင်တယ်။ နားလည်မှုအပြည့်ပေးထားတဲ့အတွက် အခွင့်ကောင်းမယူချင်ခဲ့ပါ။ တကယ်လို့သာ စိတ်အလိုလိုက်ပြီး ရွေးချင်ရာရွေးလိုက်ပြီးမှ အဆင်မပြေတာတွေများလာရင် Dexter ပြောသလို ပစ်ပယ်ထားကြမှာမဟုတ်လို့ ပိုပြီးအားနာရပါလိမ့်မယ်။
ဒီအတိုင်းလေးနေလို့ ဘယ်သူမှထိခိုက်သွားမှာမဟုတ်တဲ့ အခြေအနေလေးမှာပဲ ရပ်နေချင်မိတာက ကိုယ့်အတ္တသက်သက်လို့ စွပ်စွဲခံရရင် မငြင်းနိုင်ပါဘူး။
¤
"ဟုတ်တယ်၊ ငါ အတ္တကြီးတယ်။ အဲဒီအတ္တက အခုအချိန်မှာ ဘယ်သူ့ကိုထိခိုက်နေလို့လဲ"
"ဘယ်သူမှမထိခိုက်ဘူးလို့ ထင်နေတာလား။ ဘယ်သူကမှ မနာကျင်ရဘူးဆိုတာ သေချာလား။ ဒီလိုအခြေအနေအတိုင်းပဲ ဆက်ထိန်းထားနိုင်မယ်လို့ အာမခံလား"
ဘယ်သူ့ကိုထိခိုက်လို့လဲဆိုတဲ့ Ivy ရဲ့ မေးခွန်းအတွက် Kyle ပေါက်ကွဲမိတယ်။ စိုးရိမ်နေခဲ့ရတဲ့အကြောင်းတရားကို ဖွင့်ဟရရင်တော့ ...
"အစ်ကိုက ဒီအတိုင်း ... ဒီအတိုင်းပဲ ဆက်သွားရင်တော့ တစ်မျိုးပေါ့။ သားသမီးဝတ္တရားသိပ်ကျေချင်နေတဲ့ အစ်ကိုက နောက်ထပ်ကျေပွန်စရာဝတ္တရားတွေ ရှိလာရင်ရော ..."
"မင်းက ဘာမို့လို့လဲ။ မင်းက ဘာမို့လို့ ငါ့ကိစ္စတွေကို ဝင်စွက်ဖက်ချင်နေတာလဲ။ အာမခံလားလို့မေးရအောင် မင်းကို ငါက ဘာကတိပေးထားတာရှိလဲ။ ငါတို့က ဘာပတ်သက်လို့လဲ"
"အဟား ... မေးနိုင်တာပေါ့လေ"
ကိုယ့်နေရာကိုယ်မသိခဲ့တဲ့ Side effect က နှလုံးကိုတိုက်ရိုက်ထိပါတယ်။ Kyle က ခေါင်းမော့ရယ်ရင်း ပြောလိုက်မိတယ်။
"ဟုတ်ပါတယ်။ ဘယ်သူကမှ ဘာမှမပြောဖူးဘဲ ကျွန်တော်ကပဲ လိုရာဆွဲတွေးနေမိတာပါ။ ကျွန်တော်ဖွင့်ပြောလိုက်တာကို ဘာမှမဖြစ်သလိုနေပြီး အရင်အတိုင်းဆက်သွားကြဖို့ပြောတာကို အကြီးကြီးတွေမျှော်လင့်မိတာ ကျွန်တော့်အမှား။ ကျွန်တော့်အနားမှာ တစ်ယောက်ယောက်ရှိနေဖို့လိုတိုင်း အစ်ကိုရှိနေပေးတတ်တာကို အဓိပ္ပါယ်ကောက်လွဲတာ ကျွန်တော့်အမှား။ ကျွန်တော့်ဘာသာ လောဘတက်ပြီး အများကြီးထပ်လိုချင်နေမိတာက ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်းမှားတာ"
မျက်လုံးတွေနီရဲပြီး မျက်ရည်မကျအောင်ထိန်းထားတဲ့ Kyle အသံက အက်ကွဲနေပြီ။ မျက်နှာကိုတည့်တည့်ကြည့်ပြီးပြောနေတဲ့ Kyle ကို Ivy အကြည့်လွှဲလိုက်ပြီး
"ငါက မျှော်လင့်ချက်ပေးမိတယ်လို့ ဆိုလိုတာလား။ မင်းစပြောခဲ့ကတည်းက ငါငြင်းခဲ့တာပဲ။ ငါတို့ကြားက ခင်မင်မှုဆိုတာကို ဆက်ထိန်းထားချင်ရုံပဲ။ မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းကြား တတ်နိုင်သမျှဖေးမပေးကြတာ ဘာဆန်းလို့လဲ"
"မဆန်းပါဘူး။ ကျွန်တော့်ဘာသာ အထူးအဆန်းတွေတွေးနေမိတာပဲ။ မဆိုင်ဘဲဝင်စွက်ဖက်မိတာလည်း တောင်းပန်ပါတယ်။ တွယ်ကပ်ပြီးအနှောင့်အယှက်ပေးမိတာ၊ အခြေအနေကိုနားမလည်ခဲ့မိတာ၊ ပြီးတော့ ခုနကအော်မိတာ၊ အားလုံးအတွက်တောင်းပန်ပါတယ်။ Dexter ကို သတင်းသွားမေးဖို့ စိတ်ဖြောင့်ဖြောင့်သွားပါ၊ ကျွန်တော်မလာတော့ဘူး"
.
Dexter အိမ်ကိုမရောက်ခင် နှစ်ရက်အလိုက သူတို့ဆုံဖြစ်ကြပြီး Ivy ရှောင်နေရခြင်းအကြောင်းကို Kyle ကမေးလိုက်ရာကစလို့ မရှင်းတဲ့ပြဿနာဟာ ပိုရှုပ်သွားခဲ့ရပါတယ်။
"ဖွင့်ပြောခဲ့တဲ့မင်းက မှားတာလား။ ငါက ပြတ်ပြတ်သားသားမငြင်းမိတာလား"
Ivy အတွေးများနေခဲ့ရပြီ။ တကယ်ဆို အဲဒီနေ့ကတည်းက သူငြင်းခဲ့တာပါ။
အဲဒီနေ့ဆိုတာက ...
...
"Baby?"
"အင်း"
"အပြင်ထွက်ရအောင်။ ထွက်နိုင်လား"
"အင်း"
ဒဏ်ရာရထားပေမဲ့ သတိရှိသေးတာကို ကျေးဇူးတင်မိတယ်။ ရှေ့ခန်းက Griffin ရဲ့ဘယ်လက်ရုံးလည်း အနည်းငယ် လူးလွန့်လာတာမို့ ကွဲနေတဲ့နောက်ခန်းမှန်ကို ထပ်ခွဲလိုက်ပြီး Lock ခန္ဓာကိုယ်ကို အရင်တွန်းပို့မိတယ်။ Lock က ကားအပြင်ဘက်ကို ထွက်လာလိုက်ပါတယ်။
...
Highway လမ်းပေါ်က Spectrum နဲ့ Bermuda ရဲ့တိုက်ပွဲကြားကို Hurricane က ရဟတ်ယာဉ်နဲ့ရောက်လာပြီး ကယ်ထုတ်တဲ့ရိုက်ကွင်းမှာ Lock နဲ့ Chain တို့စီးလာတဲ့ကား မှောက်သွားတဲ့အခန်းအတွက် ရိုက်ကူးနေရင်း ကားအပြင်ဘက်ကိုထွက်လာတဲ့ Ivy က ပေါင်ကိုထိန်းကိုင်လိုက်ပြီး ကင်မရာမြင်ကွင်းအပြင်ကို ထွက်လာပါတယ်။ ကားထဲမှာတော့ Chain နဲ့ Bermuda ဘယ်လက်ရုံးတို့ ဆက်ပြီးသရုပ်ဆောင်နေကြဆဲ။
"မင်းသား၊ ဘာဖြစ်တာလဲ"
"မှန်စသေးသေးလေးတွေပါ။ ဘောင်းဘီခံနေလို့ သိပ်မထိလောက်ပါဘူး"
Ivy အသံကြောင့် Kyle ချက်ချင်းအနားရောက်လာကာ
"ဘယ်မှာလဲ။ ဘယ်ကိုထိတာလဲ"
"ပေါင်မှာ။ နည်းနည်းပါ"
အနားကလူတွေ ဆေးယူတဲ့လူက ယူ၊ ညှပ်နဲ့ထုတ်ပေးတဲ့လူက ထုတ်ပေး၊ ရှုပ်နေတဲ့ကြားမှာ Kyle မျက်နှာပျက်နေတာကို Ivy သတိထားမိတယ်။ Ivy ဒဏ်ရာကိုပဲစိုက်ကြည့်ရင်း စိုးရိမ်နေပုံရလို့ မှန်စလေးတွေထုတ်ပေးနေတဲ့ Stuff ကို
"ရပြီထင်တယ်။ အဲဒီနား ကတ်ကြေးနဲ့ညှပ်ဖြဲပြီး ဆေးထည့်လိုက်ရင် အဆင်ပြေတယ်။ နည်းနည်းလေးပါ"
Dexter လည်း အနားရောက်လာကာ ဆေးထည့်ပေးဖို့ပြင်ပါတော့တယ်။
"တော်သေးတာပေါ့။ အများကြီးထိသွားသလားလို့ လန့်သွားတာပဲ။ ကျွန်တော် သတိမထားမိတာပါ။ အဲဒီမှာ နောက်ကြည့်မှန်ကွဲသွားတာကို ကျွန်တော်မြင်လိုက်ရမှာ။ အခုတော့ဖိမိလို့ အစ်ကို့ကိုထိသွားပြီ"
"ရပါတယ်။ ဘောင်းဘီလည်းခံနေတော့ သွေးစို့ရုံပဲကို။ ဘာမှလည်း ကြီးကြီးမားမားစိုက်ဝင်သွားတာမဟုတ်ဘူး။ ဆူးစူးသလောက်လေးပဲ"
"အင်း၊ လေးနေရာတော့ သွေးစို့သွားတယ်။ ကျန်တာ အရာလေးတွေပဲ။ ဘောင်းဘီအသားကထူလို့ သိပ်မဆိုးဘူး"
Dexter က ကြည့်ပေးရင်း ဆေးထည့်ပေးနေတာကို Kyle ဒီအတိုင်းလေး ရပ်ကြည့်နေပြန်တယ်။
"ပလာစတာကပ်လိုက်တော့"
"သုံးခုလောက်ကပ်ရင် ရပြီ"
"အင်း၊ အဆင်ပြေသလိုပေါ့။ တော်သေးတယ်၊ ချက်ချင်း မင်းဘက်ဆွဲလိုက်လို့။ မဟုတ်ရင် အထဲနက်နက်အထိစိုက်သွားမှာ"
"လှဲတာတော့ အဲဒီဘက်ပဲ"
"အေးလေ၊ ခြေထောက်ချင်းငြိသွားတာကို"
အဝတ်မှာငြိနေတဲ့မှန်စလေးတွေက များပေမဲ့ အသားကိုထိမိတာတော့ အများကြီးမဟုတ်ခဲ့ပါ။ အားလုံးဆက်ရိုက်ကြပြီး ရိုက်ကွင်းပြီးလို့ ပြန်ကြမယ်ဆိုတော့မှ ကားပေါ်ကြိုရောက်နေတဲ့ Ivy ဆီ Kyle ရောက်လာကာ
"တခြားတော့ မထိမိပါဘူးနော်"
"အင်း၊ Kyle."
"လန့်သွားတာပဲ။ ဘောင်းဘီမှာငြိနေတာတွေက မနည်းဘူး"
"အဲ၊ သိပ်တော့မများပါဘူး"
"ဘာလို့မများရမှာလဲ။ အကုန်လန့်ကုန်တာလေ။ ဘာလို့များ အဲဒီမှန်က Sugar glass မဟုတ်ရတာလဲ"
"ဟင်"
လဲနေတဲ့ကားမှာ မှန်ကွဲတွေရှိနေပြီး အဲဒီမှန်ကွဲတွေနေရာမှာ Sugar glass တွေထည့်ထားပေမဲ့ နှစ်ယောက်သားလဲကျပြီး ရှေ့ကခုံကိုတွန်းမိတဲ့အချိန်မှာ နောက်ကြည့်မှန်ကွဲသွားတာကို သတိမထားမိကြဘဲ ဖိမိသွားခဲ့တာပါ။ ကွဲရမယ့်အထဲလည်းမပါ၊ ထိမိမယ်လည်းမထင်လို့ နောက်ကြည့်မှန်လောက်ကိုတော့ အစားမထိုးမိခဲ့တာဟာ ဘယ်သူ့အပြစ်မှမဟုတ်ခဲ့ပါ။
"ဟုတ်တယ်လေ။ သွားကြည့်ခဲ့ပြီးပြီ။ မှန်စအကြီးကြီးနဲ့မထိတာ ကံကောင်း"
"သွားကြည့်ခဲ့တာလား"
"Sugar glass နဲ့ရောပြီး ရှမိမှာစိုးလို့ ဖယ်ထုတ်လာကြတာကို မြင်ပြီးပြီ။ ဟိုကောင်ကလည်း သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာကျကွဲတာကို ဘာကိစ္စမမြင်ရတာလဲမသိ"
"Kyle, မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ။ ငါက ဘာမှလည်း အများကြီးထိမသွားဘူးလေ"
"အများကြီးမဟုတ်လို့ပေါ့။ အများကြီးသာဆို အသားကိုထိုးခွဲသလိုဖြစ်မှာလေ"
"အေးပါ၊ ဘယ်သူ့အပြစ်မှမဟုတ်တာကို ဘာတွေအော်နေတာလဲ"
"ဟာဗျာ၊ ဘယ်လောက်စိတ်ပူသွားတယ်မှတ်လဲ"
"ဪ၊ အေးပါ။ အခု ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
"အဲဒီလိုလွယ်လွယ်ပြောတာတွေ ... Tsk!"
"ဘာလဲ"
စိတ်အလိုမကျဖြစ်ပြီး ရန်ရှာသလိုဖြစ်နေတဲ့ Kyle ကို Ivy အူကြောင်ကြောင်နဲ့ကြည့်မိတယ်။
"ဟာဗျာ၊ လာကြည့်မနေနဲ့။ စိတ်ပူလို့ပြောနေတာ"
"မတော်တဆ ပွန်းတာပဲ့တာလောက်က လူတိုင်းလည်း ..."
"တော်တော့။ လူတိုင်းကိုမပြော ... ဟား ... ခက်ပြီ"
"ဘာလို့လဲ Kyle?"
"မသိတော့ဘူးဗျာ။ စိတ်ဆိုးချင်လည်း ဆိုးတော့။ ကျွန်တော် အစ်ကို့ကိုချစ်တယ်။ ချစ်လို့စိတ်ပူတာ ကျွန်တော်လည်းမထိန်းတတ်ဘူး"
"ဟင်"
"ပြောချင်တာ အဲဒါပဲ"
ပြောပြီး ကားထဲကထွက်သွားဖို့ပြင်တဲ့ Kyle ကြောင့် အံ့ဩပြီးငြိမ်နေတဲ့ Ivy အသိဝင်လာကာ
"နေဦး"
ကားတံခါးဖွင့်လျက်နဲ့ပဲ ခုံမှာပြန်ထိုင်ချလိုက်တဲ့ Kyle က Ivy ကိုမကြည့်ပါ။
"ပြောပြီး ရှောင်သွားဖို့မတွေးနဲ့။ မင်းနဲ့ငါက ရိုက်ကူးရေးမပြီးမချင်းတွေ့နေမှာ။ ငါ စိတ်ရှင်းရှင်းပဲနေချင်တာမို့ တစ်ခါတည်းပဲရှင်းမယ်။ ငါတို့က ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ မင်းလည်းသိမှာပါ"
"ငါတို့လို့ မပြောနဲ့။ အစ်ကို့ဘက်ကမဖြစ်နိုင်တာကို သိတယ်။ ရုတ်တရက်မို့ ပြောထွက်မိသွားတာ။ စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားရင် တောင်းပန်ပါတယ်"
ဘေးက Ivy ကိုမကြည့်ဘဲ ရှေ့ကိုကြည့်လိုက်၊ ခေါင်းငုံ့သွားလိုက်နဲ့ ပြောနေတဲ့ Kyle.
"ငါတို့ မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းလို၊ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေလိုပဲ ဆက်သွားကြတာ ပိုအဆင်ပြေမယ်ထင်ပါတယ်"
"ဟုတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ်။ အရင်လိုပဲ ဆက်နေပေးမယ်မဟုတ်လား"
အခုမှ Ivy ကို အသနားခံသလိုကြည့်လာတဲ့ Kyle ကြောင့်
"အင်း"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဂရုစိုက်ပါ"
နှုတ်မဆက်ဘဲ ကားထဲကထွက်သွားတဲ့ Kyle နဲ့ သက်ပြင်းချရင်း ကားထဲမှာကျန်နေခဲ့တဲ့ Ivy. အဲဒီကတည်းက နှစ်ယောက်လုံး ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို နေခဲ့ကြပေမဲ့ Kyle ဘက်က တစ်ခါတလေ သိပ်သိသာတာကြောင့် အချင်းချင်းတွေကြား စစနောက်နောက်တွေလည်း ရှိနေခဲ့တာပါ။ နောက်မှသိရတာက Ivy အနုပညာလောကထဲရောက်ကတည်းက Kyle က သူ့ Fan ဆိုတာပါပဲ။
.
ရုပ်ရှင်အတွက်ရိုက်ကူးရေးတွေပြီးလို့ အကြောင်းအမျိုးမျိုးနဲ့ဆုံကြရင် Ivy ကို လွမ်းသလိုကြည့်နေတတ်တဲ့ Kyle အကြည့်တွေကို Ivy မသိချင်ယောင်ဆောင်ထားခဲ့တယ်။ ကလေးလေးနဲ့ Kyle တို့ Ivy အိမ်ကိုရောက်လာတဲ့နေ့က Kyle က သူ့ကိုစဉ်းစားပေးနိုင်မလားလို့ မေးခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီကစလို့ Ivy ဘက်က ခပ်တန်းတန်းဖြစ်လာပြီး Kyle ကလည်း အရက်မူးပြီး Ivy ဆီဖုန်းခေါ်တာမျိုးအထိ လုပ်ခဲ့မိတယ်။
နောက်ပိုင်းတွေမှာ သိသိသာသာရှောင်လာတဲ့ Ivy ကြောင့် Kyle က နှစ်ယောက်တွေ့ပြီး သေချာအောင်မေးခဲ့ခါမှ အခြေအနေတွေပိုပြီးတင်းမာလို့ Dexter အိမ်မှာဆုံမှာစိုးလို့ Kyle ဘက်က ရှောင်ထွက်ပေးခဲ့လိုက်တော့တယ်။
¤
တစ်ခါတလေကျတော့လည်း မတူညီတဲ့အတ္တတွေက ပဋိပက္ခတွေကိုသာ မီးလောင်ရာလေပင့်ပေးနေသလိုပါပဲ။
¤¤¤¤¤
Sugar glass
*****
ချိုချဉ်ဖန်သား၊ စားလို့ရတဲ့ဖန်သား၊ လွင့်ကွဲထွက်နိုင်တဲ့ဖန်သားဆိုတာ ဖန်နဲ့တူတဲ့ ကြွပ်ဆတ်ကြည်လင်တဲ့ပုံစံ သကြားကိုခေါ်တာပါ။ မှန်ချပ်လို အချပ်လိုက်ပုံစံ၊ ဒါမှမဟုတ် ပုလင်းပုံ၊ ဖန်ခွက်ပုံလိုမျိုးတွေ ရှိပါတယ်။
သူတို့ကို ရုပ်ရှင်၊ ဓာတ်ပုံနဲ့ ပြဇာတ်တွေမှာ ဖန်သားအတုအဖြစ်နဲ့ အစားထိုးသုံးပါတယ်။ ထိခိုက်မှုနည်းပြီး ဖန်လိုဈေးလည်းမကြီးလို့ အသုံးပြုရတာ အဆင်ပြေပါတယ်။
■■■■■ အပိုင်း (18) ဆက်ရန် ■■■■■
"အစ္ကိုေျပာတာေတြ တကယ္ပါကြာ။ Cayden ေလးက ငယ္ေသးေတာ့ ေသခ်ာမသိလိုက္တာပါ"
"..........."
"ဪ၊ စကားမစပ္ ... မင္းသားက အေရးေပၚေရာက္သြားလို႔ Schedules ေတြနားထားရၿပီး အခ်ိန္ခဏေတာ့ေပ်ာက္ေနလိမ့္ဦးမယ္။ Top secret မို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွေတာ့ မေျပာမိပါေစနဲ႔ေလ။ ၿပီးေတာ့ အခု ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင္ေျပေနၿပီမို႔ စိုးရိမ္စရာမရွိေတာ့ဘူး"
"ဗ်ာ"
"အင္း"
"ဟို ... ဟို ... အေရးေပၚေရာက္သြားတဲ့မင္းသားဆိုေတာ့ ... ဟို ... De...Dexter လား။ သူလား၊ သူ႔ကိုေျပာတာလား"
"အင္း၊ စိတ္မပူရေတာ့ပါဘူး"
"စိတ္မပူရေတာ့ဘူး ... ဘယ္လို ... သိ ... ဟို ..."
"ဘာလို႔ စကားေတြထစ္ေနတာလဲကြ"
"ဟိုေလ ... ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းသိေနတာလား"
"Cayden Hendrix အေၾကာင္းကို ဘာမွမသိဘူးလို႔ ထင္ေနတာလား"
"အဲဒါဆို ..."
"Cayden က Cayden ပါပဲေလ"
"သူကေရာ ဘာျဖစ္သြားေသးတာလဲ"
"ေအးေဆးျဖစ္သြားပါၿပီတဲ့ေလ။ ကိုယ္တိုင္ သတင္းေမးခ်င္လို႔လား"
"ဟင္၊ မေမး ... မေမးခ်င္ပါဘူး"
"အဲဒါဆိုလည္း အဲဒီသတင္းေလးေတာ့ ဘယ္သူ႔မွမေျပာမိေစနဲ႔ဦး"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ"
"ေနာက္မွ ဖုန္းထပ္ဆက္မယ္ေနာ္။ See you."
Dexter က ေတာ္ေတာ္ေလးဒဏ္ရာရသြားခဲ့တာတဲ့။ မစိုးရိမ္ရေတာ့ဘူးဆိုတာ ခိုင္လံုတဲ့သတင္းမို႔သာ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ပါေတာ့တယ္။
Thanks God!
¤
"သက္သာလား Dexter."
"ေတာ္ေတာ္သက္သာေနပါၿပီ။ အေစာႀကီးေရာက္လာတာပဲ"
"အင္း၊ လူရွင္းမယ့္အခ်ိန္ ထြက္လာတာ။ Mary ေရာ"
"ေန႔လယ္မွလာလိမ့္မယ္ အစ္ကို"
"အင္း"
"အစ္ကို၊ Nancy က ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
Dexter အေမးေၾကာင့္ Nathan တစ္ခ်က္တည္သြားၿပီး
"သူက ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"အစ္ကို႔ကိုဆို ရန္လုပ္ေနသလိုပဲ"
"ဟား ဟား၊ သူစိတ္မၾကည္ရင္ အဲဒီလိုပဲဟာကို"
"ဟုတ္မွာပါ။ ၿပီးေတာ့ ဟိုႏွစ္ေယာက္ကလည္း ဘာလို႔အဆင္မေျပတာလဲ"
"Ivy တို႔လား"
"အင္း၊ Jasper ေလးကိုသတိရလို႔ ဟိုေန႔က Video call ေခၚၾကည့္မိတယ္ေလ။ အဲဒီေန႔ကမွ ဘယ္သူမွမရွိတုန္း အေျခအေနေမးေတာ့ ႐ုပ္က မရႊင္မလန္းနဲ႔"
"Dexter, ေမးစရာလူကုန္ၿပီလား"
"အဟဲ၊ ေဒါက္တာနဲ႔ပန္းေလးကေရာ ဘယ္အေျခအေနအထိ ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ။ ကေလးမေလးအေၾကာင္းျပၿပီးေတာ့ ေတြ႕ျဖစ္ေနၾကသလားလို႔။ ကၽြန္ေတာ္ ေဆး႐ံုေရာက္လိုက္တာေလ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းျပၿပီး အေျခအေနေတြက တစ္မ်ိဳးေတြျဖစ္ကုန္ၾကသလားလို႔ပါ"
"ေအး၊ မင္းကေရာ ဘယ္လိုအေျခအေနလဲ"
"သား ဘာမွလုပ္ဘူး။ ေဆး႐ံုတက္ေနတာေလ ဦးဦးရယ္"
"ေဟ့ ေဟ့၊ အူေၾကာင္ၾကားမလုပ္နဲ႔။ သတင္းရၿပီးၿပီေနာ္။ ေန႔တိုင္း သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္တစ္မ်ိဳးနဲ႔ ပန္းစည္းေလးတစ္စည္း ရေနတယ္တဲ့"
Dexter က မ်က္လံုးေတြေမွးစင္းရင္း
"ဝွား ... မ်က္စိေတြစပ္လိုက္တာ။ အိပ္ခ်င္ေနတာထင္တယ္"
"ခုနကမွႏိုးလာတဲ့႐ုပ္နဲ႔။ မွန္ထဲျပန္ၾကည့္ဦး၊ မ်က္ႏွာက ေဖာင္းေနတာပဲ"
"ဟမ့္၊ သိသာသြားတာလား"
"ေအး"
"Fan ေတြေလ၊ Fan ေတြ"
"လက္ဆုပ္လက္ကိုင္မိမွ အကုန္ဖြပစ္မယ္"
"ဖြေပါ့၊ ကၽြန္ေတာ္က မဟုတ္တာမလုပ္ထားဘူး"
"ေသခ်ာလား။ ဒီေန႔အတြက္လာပို႔မွာကို ေစာင့္ဖမ္းမွာေနာ္"
စားပြဲေပၚကပန္းအိုးမွာစိုက္ထားတဲ့ ႏြမ္းေတာ့မယ့္ပန္းေလးေတြကိုၾကည့္ကာ Nathan ေမးလိုက္ေတာ့ Dexter ကပါ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔လိုက္ၾကည့္ရင္း
"ဟာ ... အစ္ကိုဘာျဖစ္ေနတာလဲဗ်ာ။ Fan ေတြပါဗ်"
"ေအးပါ၊ Fan ေတြပါ။ အဟင္း"
ဟုတ္တယ္၊ သူလည္း Fan ပဲေလ။ ေျပာတဲ့အထဲ မဟုတ္တာမပါဘူး။ ျပန္သတိရလာၿပီးတဲ့ေနာက္ေန႔ကစလို႔ အဲဒီလိုေလးေတြေရာက္လာတတ္တာ ဘယ္သူပို႔လဲေမးစရာမလိုေအာင္ ရိပ္မိပါတယ္။ ေသခ်ာေအာင္ Delivery service ကိုဖုန္းဆက္ၿပီးလည္း ေသခ်ာေလးစံုစမ္းၿပီးၿပီ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေကာင္ေလး။
¤
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ မအားတဲ့ၾကားကေန တစ္ေယာက္မဟုတ္တစ္ေယာက္ လာၾကည့္ေပးေနၾကတာကိုေပါ့"
"ေျပာစရာလားကြာ။ ကဲ၊ အခု အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ ေအးေဆးနားလို႔ရတာေပါ့။ Dr. Roy က သန္ဘက္ခါလာၾကည့္ေပးမွာ ဟုတ္"
Dexter ကို ေဆး႐ံုမွာၾကာၾကာမေနေစခ်င္တာေၾကာင့္ အေျခအေနစိတ္ခ်ရတာနဲ႔ အိမ္မွာပဲ Special nurse ငွားၿပီး ေနေစခဲ့တာ။ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ေဆး႐ံုကို ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္လာရတဲ့ဒုကၡလည္း သက္သာသြားၾကမွာပါ။ Second family လိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အကုန္လံုးက အျမဲလာၾကည့္ေပးေနေပမဲ့ Nancy ကေတာ့ ေဆး႐ံုနံ႔မခံႏိုင္လို႔ဆိုကာ ဆယ္ရက္ေလာက္ၾကာခဲ့တဲ့ေဆး႐ံုမွာ ႏွစ္ခါပဲေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ အခုကေတာ့ ေဆး႐ံုဆင္းခ်ိန္မွာ Ivy ေရာက္လာၿပီး အိမ္အထိပါလာခဲ့ျခင္း။
"ဟုတ္၊ သန္ဘက္ခါလာၾကည့္ေပးမယ္တဲ့။ ဒီေန႔ Kyle လည္း လာမယ္ေျပာတယ္"
Ivy ဘာမွျပန္မေျပာသလို ဘာအမူအရာမွလည္း ထူးထူးဆန္းဆန္းမျပပါ။
"ဘာလဲ၊ မလာေတာ့ဘူးတဲ့လား"
Ivy ျပန္မေျဖခင္မွာပဲ ဖုန္းဝင္လာပါတယ္။ Nancy ဆီကဖုန္းကိုေျပာေနတုန္း ေနာက္ထပ္ call ဝင္လာၿပီးျပန္က်သြားတာ သိလိုက္ပါတယ္။ Call engaged ျဖစ္ေနလို႔ ျပန္ခ်သြားပံုရတဲ့ဖုန္းက စာဝင္လာတာကိုလည္း သတိထားမိတယ္။ အိမ္ကိုလာခဲ့ပါဦးမယ္ေျပာတဲ့ Nancy နဲ႔ ဖုန္းေျပာၿပီးေတာ့မွပဲ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒီေန႔မလာႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္းေရးထားတဲ့ Kyle ဆီကစာတစ္ေစာင္။
"အစ္ကို၊ အစ္ကို႔စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို ဦးစားမေပးေတာ့ဘူးလား"
"ငါ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"အစ္ကို႔ဒယ္ဒီကလည္း ပိတ္ပင္ေနတာမွမဟုတ္ဘဲ။ ဒီအတိုင္းေလး ခံစားခ်က္သြားရာေနာက္ကို လိုက္ၾကည့္ၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ပါလား။ အခုကေလ မၾကည့္ရေသးတဲ့႐ုပ္ရွင္ကို ေဘးလူေတြက မေကာင္းဘူးထင္တယ္လို႔ေျပာလို႔ အစ္ကိုက မၾကည့္ေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္"
"အင္း"
"ဘာေတြခက္ခဲေနတာလဲ။ အစ္ကို႔ေရြးခ်ယ္မႈက ဘယ္သူ႔ကိုထိခိုက္မယ္လို႔ ေတြးပူေနသလဲ။ တစ္ခုခုကိုရင္ဆိုင္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အစ္ကိုတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူးေလ။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ဖက္မိသားစုက ဝင္မပါရင္ေတာင္ လံုးဝပစ္ပယ္ထားမယ့္လူေတြမဟုတ္ၾကဘူး"
Ivy ဘာမွမေျပာခ်င္ပါ။ တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္ေနရျခင္းက သိပ္ကိုတာဝန္ႀကီးလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မထားခဲ့။ သားသမီးအေပၚ မိဘေတြရဲ႕ေမၽွာ္လင့္ခ်က္က အျမဲႀကီးမားေနပါလိမ့္မယ္။ တစ္ခုခုခၽြတ္ေခ်ာ္ခဲ့ရင္ ေမၽွာ္လင့္စရာေနာက္တစ္ေယာက္မရွိတဲ့အခါ Cullen မိသားစုရဲ႕ ေကာင္းသတင္း၊ ဆိုးသတင္းေတြကို တစ္ေယာက္တည္းထမ္းထားလိုက္ရတယ္။
တာဝန္ေက်ခဲ့တဲ့အေဖျဖစ္သူအေပၚ သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ တာဝန္ေက်ခ်င္တယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တယ္။ နားလည္မႈအျပည့္ေပးထားတဲ့အတြက္ အခြင့္ေကာင္းမယူခ်င္ခဲ့ပါ။ တကယ္လို႔သာ စိတ္အလိုလိုက္ၿပီး ေရြးခ်င္ရာေရြးလိုက္ၿပီးမွ အဆင္မေျပတာေတြမ်ားလာရင္ Dexter ေျပာသလို ပစ္ပယ္ထားၾကမွာမဟုတ္လို႔ ပိုၿပီးအားနာရပါလိမ့္မယ္။
ဒီအတိုင္းေလးေနလို႔ ဘယ္သူမွထိခိုက္သြားမွာမဟုတ္တဲ့ အေျခအေနေလးမွာပဲ ရပ္ေနခ်င္မိတာက ကိုယ့္အတၱသက္သက္လို႔ စြပ္စြဲခံရရင္ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး။
¤
"ဟုတ္တယ္၊ ငါ အတၱႀကီးတယ္။ အဲဒီအတၱက အခုအခ်ိန္မွာ ဘယ္သူ႔ကိုထိခိုက္ေနလို႔လဲ"
"ဘယ္သူမွမထိခိုက္ဘူးလို႔ ထင္ေနတာလား။ ဘယ္သူကမွ မနာက်င္ရဘူးဆိုတာ ေသခ်ာလား။ ဒီလိုအေျခအေနအတိုင္းပဲ ဆက္ထိန္းထားႏိုင္မယ္လို႔ အာမခံလား"
ဘယ္သူ႔ကိုထိခိုက္လို႔လဲဆိုတဲ့ Ivy ရဲ႕ ေမးခြန္းအတြက္ Kyle ေပါက္ကြဲမိတယ္။ စိုးရိမ္ေနခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းတရားကို ဖြင့္ဟရရင္ေတာ့ ...
"အစ္ကိုက ဒီအတိုင္း ... ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္သြားရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့။ သားသမီးဝတၱရားသိပ္ေက်ခ်င္ေနတဲ့ အစ္ကိုက ေနာက္ထပ္ေက်ပြန္စရာဝတၱရားေတြ ရွိလာရင္ေရာ ..."
"မင္းက ဘာမို႔လို႔လဲ။ မင္းက ဘာမို႔လို႔ ငါ့ကိစၥေတြကို ဝင္စြက္ဖက္ခ်င္ေနတာလဲ။ အာမခံလားလို႔ေမးရေအာင္ မင္းကို ငါက ဘာကတိေပးထားတာရွိလဲ။ ငါတို႔က ဘာပတ္သက္လို႔လဲ"
"အဟား ... ေမးႏိုင္တာေပါ့ေလ"
ကိုယ့္ေနရာကိုယ္မသိခဲ့တဲ့ Side effect က ႏွလံုးကိုတိုက္ရိုက္ထိပါတယ္။ Kyle က ေခါင္းေမာ့ရယ္ရင္း ေျပာလိုက္မိတယ္။
"ဟုတ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ ဘာမွမေျပာဖူးဘဲ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ လိုရာဆြဲေတြးေနမိတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဖြင့္ေျပာလိုက္တာကို ဘာမွမျဖစ္သလိုေနၿပီး အရင္အတိုင္းဆက္သြားၾကဖို႔ေျပာတာကို အႀကီးႀကီးေတြေမၽွာ္လင့္မိတာ ကၽြန္ေတာ့္အမွား။ ကၽြန္ေတာ့္အနားမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနဖို႔လိုတိုင္း အစ္ကိုရွိေနေပးတတ္တာကို အဓိပၸါယ္ေကာက္လြဲတာ ကၽြန္ေတာ့္အမွား။ ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ ေလာဘတက္ၿပီး အမ်ားႀကီးထပ္လိုခ်င္ေနမိတာက ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းမွားတာ"
မ်က္လံုးေတြနီရဲၿပီး မ်က္ရည္မက်ေအာင္ထိန္းထားတဲ့ Kyle အသံက အက္ကြဲေနၿပီ။ မ်က္ႏွာကိုတည့္တည့္ၾကည့္ၿပီးေျပာေနတဲ့ Kyle ကို Ivy အၾကည့္လႊဲလိုက္ၿပီး
"ငါက ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေပးမိတယ္လို႔ ဆိုလိုတာလား။ မင္းစေျပာခဲ့ကတည္းက ငါျငင္းခဲ့တာပဲ။ ငါတို႔ၾကားက ခင္မင္မႈဆိုတာကို ဆက္ထိန္းထားခ်င္႐ံုပဲ။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းၾကား တတ္ႏိုင္သမၽွေဖးမေပးၾကတာ ဘာဆန္းလို႔လဲ"
"မဆန္းပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ အထူးအဆန္းေတြေတြးေနမိတာပဲ။ မဆိုင္ဘဲဝင္စြက္ဖက္မိတာလည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္။ တြယ္ကပ္ၿပီးအေႏွာင့္အယွက္ေပးမိတာ၊ အေျခအေနကိုနားမလည္ခဲ့မိတာ၊ ၿပီးေတာ့ ခုနကေအာ္မိတာ၊ အားလံုးအတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ Dexter ကို သတင္းသြားေမးဖို႔ စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားပါ၊ ကၽြန္ေတာ္မလာေတာ့ဘူး"
.
Dexter အိမ္ကိုမေရာက္ခင္ ႏွစ္ရက္အလိုက သူတို႔ဆံုျဖစ္ၾကၿပီး Ivy ေရွာင္ေနရျခင္းအေၾကာင္းကို Kyle ကေမးလိုက္ရာကစလို႔ မရွင္းတဲ့ျပႆနာဟာ ပို႐ႈပ္သြားခဲ့ရပါတယ္။
"ဖြင့္ေျပာခဲ့တဲ့မင္းက မွားတာလား။ ငါက ျပတ္ျပတ္သားသားမျငင္းမိတာလား"
Ivy အေတြးမ်ားေနခဲ့ရၿပီ။ တကယ္ဆို အဲဒီေန႔ကတည္းက သူျငင္းခဲ့တာပါ။
အဲဒီေန႔ဆိုတာက ...
...
"Baby?"
"အင္း"
"အျပင္ထြက္ရေအာင္။ ထြက္ႏိုင္လား"
"အင္း"
ဒဏ္ရာရထားေပမဲ့ သတိရွိေသးတာကို ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ေရွ႕ခန္းက Griffin ရဲ႕ဘယ္လက္႐ံုးလည္း အနည္းငယ္ လူးလြန္႔လာတာမို႔ ကြဲေနတဲ့ေနာက္ခန္းမွန္ကို ထပ္ခြဲလိုက္ၿပီး Lock ခႏၶာကိုယ္ကို အရင္တြန္းပို႔မိတယ္။ Lock က ကားအျပင္ဘက္ကို ထြက္လာလိုက္ပါတယ္။
...
Highway လမ္းေပၚက Spectrum နဲ႔ Bermuda ရဲ႕တိုက္ပြဲၾကားကို Hurricane က ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ေရာက္လာၿပီး ကယ္ထုတ္တဲ့႐ိုက္ကြင္းမွာ Lock နဲ႔ Chain တို႔စီးလာတဲ့ကား ေမွာက္သြားတဲ့အခန္းအတြက္ ႐ိုက္ကူးေနရင္း ကားအျပင္ဘက္ကိုထြက္လာတဲ့ Ivy က ေပါင္ကိုထိန္းကိုင္လိုက္ၿပီး ကင္မရာျမင္ကြင္းအျပင္ကို ထြက္လာပါတယ္။ ကားထဲမွာေတာ့ Chain နဲ႔ Bermuda ဘယ္လက္႐ံုးတို႔ ဆက္ၿပီးသ႐ုပ္ေဆာင္ေနၾကဆဲ။
"မင္းသား၊ ဘာျဖစ္တာလဲ"
"မွန္စေသးေသးေလးေတြပါ။ ေဘာင္းဘီခံေနလို႔ သိပ္မထိေလာက္ပါဘူး"
Ivy အသံေၾကာင့္ Kyle ခ်က္ခ်င္းအနားေရာက္လာကာ
"ဘယ္မွာလဲ။ ဘယ္ကိုထိတာလဲ"
"ေပါင္မွာ။ နည္းနည္းပါ"
အနားကလူေတြ ေဆးယူတဲ့လူက ယူ၊ ညႇပ္နဲ႔ထုတ္ေပးတဲ့လူက ထုတ္ေပး၊ ႐ႈပ္ေနတဲ့ၾကားမွာ Kyle မ်က္ႏွာပ်က္ေနတာကို Ivy သတိထားမိတယ္။ Ivy ဒဏ္ရာကိုပဲစိုက္ၾကည့္ရင္း စိုးရိမ္ေနပံုရလို႔ မွန္စေလးေတြထုတ္ေပးေနတဲ့ Stuff ကို
"ရၿပီထင္တယ္။ အဲဒီနား ကတ္ေၾကးနဲ႔ညႇပ္ျဖဲၿပီး ေဆးထည့္လိုက္ရင္ အဆင္ေျပတယ္။ နည္းနည္းေလးပါ"
Dexter လည္း အနားေရာက္လာကာ ေဆးထည့္ေပးဖို႔ျပင္ပါေတာ့တယ္။
"ေတာ္ေသးတာေပါ့။ အမ်ားႀကီးထိသြားသလားလို႔ လန္႔သြားတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ သတိမထားမိတာပါ။ အဲဒီမွာ ေနာက္ၾကည့္မွန္ကြဲသြားတာကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရမွာ။ အခုေတာ့ဖိမိလို႔ အစ္ကို႔ကိုထိသြားၿပီ"
"ရပါတယ္။ ေဘာင္းဘီလည္းခံေနေတာ့ ေသြးစို႔႐ံုပဲကို။ ဘာမွလည္း ႀကီးႀကီးမားမားစိုက္ဝင္သြားတာမဟုတ္ဘူး။ ဆူးစူးသေလာက္ေလးပဲ"
"အင္း၊ ေလးေနရာေတာ့ ေသြးစို႔သြားတယ္။ က်န္တာ အရာေလးေတြပဲ။ ေဘာင္းဘီအသားကထူလို႔ သိပ္မဆိုးဘူး"
Dexter က ၾကည့္ေပးရင္း ေဆးထည့္ေပးေနတာကို Kyle ဒီအတိုင္းေလး ရပ္ၾကည့္ေနျပန္တယ္။
"ပလာစတာကပ္လိုက္ေတာ့"
"သံုးခုေလာက္ကပ္ရင္ ရၿပီ"
"အင္း၊ အဆင္ေျပသလိုေပါ့။ ေတာ္ေသးတယ္၊ ခ်က္ခ်င္း မင္းဘက္ဆြဲလိုက္လို႔။ မဟုတ္ရင္ အထဲနက္နက္အထိစိုက္သြားမွာ"
"လွဲတာေတာ့ အဲဒီဘက္ပဲ"
"ေအးေလ၊ ေျခေထာက္ခ်င္းၿငိသြားတာကို"
အဝတ္မွာၿငိေနတဲ့မွန္စေလးေတြက မ်ားေပမဲ့ အသားကိုထိမိတာေတာ့ အမ်ားႀကီးမဟုတ္ခဲ့ပါ။ အားလံုးဆက္႐ိုက္ၾကၿပီး ႐ိုက္ကြင္းၿပီးလို႔ ျပန္ၾကမယ္ဆိုေတာ့မွ ကားေပၚႀကိဳေရာက္ေနတဲ့ Ivy ဆီ Kyle ေရာက္လာကာ
"တျခားေတာ့ မထိမိပါဘူးေနာ္"
"အင္း၊ Kyle."
"လန္႔သြားတာပဲ။ ေဘာင္းဘီမွာၿငိေနတာေတြက မနည္းဘူး"
"အဲ၊ သိပ္ေတာ့မမ်ားပါဘူး"
"ဘာလို႔မမ်ားရမွာလဲ။ အကုန္လန္႔ကုန္တာေလ။ ဘာလို႔မ်ား အဲဒီမွန္က Sugar glass မဟုတ္ရတာလဲ"
"ဟင္"
လဲေနတဲ့ကားမွာ မွန္ကြဲေတြရွိေနၿပီး အဲဒီမွန္ကြဲေတြေနရာမွာ Sugar glass ေတြထည့္ထားေပမဲ့ ႏွစ္ေယာက္သားလဲက်ၿပီး ေရွ႕ကခံုကိုတြန္းမိတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္ၾကည့္မွန္ကြဲသြားတာကို သတိမထားမိၾကဘဲ ဖိမိသြားခဲ့တာပါ။ ကြဲရမယ့္အထဲလည္းမပါ၊ ထိမိမယ္လည္းမထင္လို႔ ေနာက္ၾကည့္မွန္ေလာက္ကိုေတာ့ အစားမထိုးမိခဲ့တာဟာ ဘယ္သူ႔အျပစ္မွမဟုတ္ခဲ့ပါ။
"ဟုတ္တယ္ေလ။ သြားၾကည့္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ မွန္စအႀကီးႀကီးနဲ႔မထိတာ ကံေကာင္း"
"သြားၾကည့္ခဲ့တာလား"
"Sugar glass နဲ႔ေရာၿပီး ရွမိမွာစိုးလို႔ ဖယ္ထုတ္လာၾကတာကို ျမင္ၿပီးၿပီ။ ဟိုေကာင္ကလည္း သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာက်ကြဲတာကို ဘာကိစၥမျမင္ရတာလဲမသိ"
"Kyle, မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ ငါက ဘာမွလည္း အမ်ားႀကီးထိမသြားဘူးေလ"
"အမ်ားႀကီးမဟုတ္လို႔ေပါ့။ အမ်ားႀကီးသာဆို အသားကိုထိုးခြဲသလိုျဖစ္မွာေလ"
"ေအးပါ၊ ဘယ္သူ႔အျပစ္မွမဟုတ္တာကို ဘာေတြေအာ္ေနတာလဲ"
"ဟာဗ်ာ၊ ဘယ္ေလာက္စိတ္ပူသြားတယ္မွတ္လဲ"
"ဪ၊ ေအးပါ။ အခု ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"အဲဒီလိုလြယ္လြယ္ေျပာတာေတြ ... Tsk!"
"ဘာလဲ"
စိတ္အလိုမက်ျဖစ္ၿပီး ရန္ရွာသလိုျဖစ္ေနတဲ့ Kyle ကို Ivy အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ၾကည့္မိတယ္။
"ဟာဗ်ာ၊ လာၾကည့္မေနနဲ႔။ စိတ္ပူလို႔ေျပာေနတာ"
"မေတာ္တဆ ပြန္းတာပဲ့တာေလာက္က လူတိုင္းလည္း ..."
"ေတာ္ေတာ့။ လူတိုင္းကိုမေျပာ ... ဟား ... ခက္ၿပီ"
"ဘာလို႔လဲ Kyle?"
"မသိေတာ့ဘူးဗ်ာ။ စိတ္ဆိုးခ်င္လည္း ဆိုးေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္ အစ္ကို႔ကိုခ်စ္တယ္။ ခ်စ္လို႔စိတ္ပူတာ ကၽြန္ေတာ္လည္းမထိန္းတတ္ဘူး"
"ဟင္"
"ေျပာခ်င္တာ အဲဒါပဲ"
ေျပာၿပီး ကားထဲကထြက္သြားဖို႔ျပင္တဲ့ Kyle ေၾကာင့္ အံ့ဩၿပီးၿငိမ္ေနတဲ့ Ivy အသိဝင္လာကာ
"ေနဦး"
ကားတံခါးဖြင့္လ်က္နဲ႔ပဲ ခံုမွာျပန္ထိုင္ခ်လိုက္တဲ့ Kyle က Ivy ကိုမၾကည့္ပါ။
"ေျပာၿပီး ေရွာင္သြားဖို႔မေတြးနဲ႔။ မင္းနဲ႔ငါက ႐ိုက္ကူးေရးမၿပီးမခ်င္းေတြ႕ေနမွာ။ ငါ စိတ္ရွင္းရွင္းပဲေနခ်င္တာမို႔ တစ္ခါတည္းပဲရွင္းမယ္။ ငါတို႔က ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ မင္းလည္းသိမွာပါ"
"ငါတို႔လို႔ မေျပာနဲ႔။ အစ္ကို႔ဘက္ကမျဖစ္ႏိုင္တာကို သိတယ္။ ႐ုတ္တရက္မို႔ ေျပာထြက္မိသြားတာ။ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
ေဘးက Ivy ကိုမၾကည့္ဘဲ ေရွ႕ကိုၾကည့္လိုက္၊ ေခါင္းငံု႔သြားလိုက္နဲ႔ ေျပာေနတဲ့ Kyle.
"ငါတို႔ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းလို၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြလိုပဲ ဆက္သြားၾကတာ ပိုအဆင္ေျပမယ္ထင္ပါတယ္"
"ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ပါတယ္။ အရင္လိုပဲ ဆက္ေနေပးမယ္မဟုတ္လား"
အခုမွ Ivy ကို အသနားခံသလိုၾကည့္လာတဲ့ Kyle ေၾကာင့္
"အင္း"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဂ႐ုစိုက္ပါ"
ႏႈတ္မဆက္ဘဲ ကားထဲကထြက္သြားတဲ့ Kyle နဲ႔ သက္ျပင္းခ်ရင္း ကားထဲမွာက်န္ေနခဲ့တဲ့ Ivy. အဲဒီကတည္းက ႏွစ္ေယာက္လံုး ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလို ေနခဲ့ၾကေပမဲ့ Kyle ဘက္က တစ္ခါတေလ သိပ္သိသာတာေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္းေတြၾကား စစေနာက္ေနာက္ေတြလည္း ရွိေနခဲ့တာပါ။ ေနာက္မွသိရတာက Ivy အႏုပညာေလာကထဲေရာက္ကတည္းက Kyle က သူ႔ Fan ဆိုတာပါပဲ။
.
႐ုပ္ရွင္အတြက္႐ိုက္ကူးေရးေတြၿပီးလို႔ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ဆံုၾကရင္ Ivy ကို လြမ္းသလိုၾကည့္ေနတတ္တဲ့ Kyle အၾကည့္ေတြကို Ivy မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားခဲ့တယ္။ ကေလးေလးနဲ႔ Kyle တို႔ Ivy အိမ္ကိုေရာက္လာတဲ့ေန႔က Kyle က သူ႔ကိုစဥ္းစားေပးႏိုင္မလားလို႔ ေမးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကစလို႔ Ivy ဘက္က ခပ္တန္းတန္းျဖစ္လာၿပီး Kyle ကလည္း အရက္မူးၿပီး Ivy ဆီဖုန္းေခၚတာမ်ိဳးအထိ လုပ္ခဲ့မိတယ္။
ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ သိသိသာသာေရွာင္လာတဲ့ Ivy ေၾကာင့္ Kyle က ႏွစ္ေယာက္ေတြ႕ၿပီး ေသခ်ာေအာင္ေမးခဲ့ခါမွ အေျခအေနေတြပိုၿပီးတင္းမာလို႔ Dexter အိမ္မွာဆံုမွာစိုးလို႔ Kyle ဘက္က ေရွာင္ထြက္ေပးခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္။
¤
တစ္ခါတေလက်ေတာ့လည္း မတူညီတဲ့အတၱေတြက ပဋိပကၡေတြကိုသာ မီးေလာင္ရာေလပင့္ေပးေနသလိုပါပဲ။
¤¤¤¤¤
Sugar glass
*****
ခ်ိဳခ်ဥ္ဖန္သား၊ စားလို႔ရတဲ့ဖန္သား၊ လြင့္ကြဲထြက္ႏိုင္တဲ့ဖန္သားဆိုတာ ဖန္နဲ႔တူတဲ့ ႂကြပ္ဆတ္ၾကည္လင္တဲ့ပံုစံ သၾကားကိုေခၚတာပါ။ မွန္ခ်ပ္လို အခ်ပ္လိုက္ပံုစံ၊ ဒါမွမဟုတ္ ပုလင္းပံု၊ ဖန္ခြက္ပံုလိုမ်ိဳးေတြ ရွိပါတယ္။
သူတို႔ကို ႐ုပ္ရွင္၊ ဓာတ္ပံုနဲ႔ ျပဇာတ္ေတြမွာ ဖန္သားအတုအျဖစ္နဲ႔ အစားထိုးသံုးပါတယ္။ ထိခိုက္မႈနည္းၿပီး ဖန္လိုေဈးလည္းမႀကီးလို႔ အသံုးျပဳရတာ အဆင္ေျပပါတယ္။
■■■■■ အပိုင္း (18) ဆက္ရန္ ■■■■■
"ကျွန်တော် စဉ်းစားပါဦးမယ်"
"အစ်ကိုပြောတာတွေ တကယ်ပါကွာ။ Cayden လေးက ငယ်သေးတော့ သေချာမသိလိုက်တာပါ"
"..........."
"ဪ၊ စကားမစပ် ... မင်းသားက အရေးပေါ်ရောက်သွားလို့ Schedules တွေနားထားရပြီး အချိန်ခဏတော့ပျောက်နေလိမ့်ဦးမယ်။ Top secret မို့ ဘယ်သူ့ကိုမှတော့ မပြောမိပါစေနဲ့လေ။ ပြီးတော့ အခု တော်တော်လေးအဆင်ပြေနေပြီမို့ စိုးရိမ်စရာမရှိတော့ဘူး"
"ဗျာ"
"အင်း"
"ဟို ... ဟို ... အရေးပေါ်ရောက်သွားတဲ့မင်းသားဆိုတော့ ... ဟို ... De...Dexter လား။ သူလား၊ သူ့ကိုပြောတာလား"
"အင်း၊ စိတ်မပူရတော့ပါဘူး"
"စိတ်မပူရတော့ဘူး ... ဘယ်လို ... သိ ... ဟို ..."
"ဘာလို့ စကားတွေထစ်နေတာလဲကွ"
"ဟိုလေ ... ကျွန်တော့်အကြောင်းသိနေတာလား"
"Cayden Hendrix အကြောင်းကို ဘာမှမသိဘူးလို့ ထင်နေတာလား"
"အဲဒါဆို ..."
"Cayden က Cayden ပါပဲလေ"
"သူကရော ဘာဖြစ်သွားသေးတာလဲ"
"အေးဆေးဖြစ်သွားပါပြီတဲ့လေ။ ကိုယ်တိုင် သတင်းမေးချင်လို့လား"
"ဟင်၊ မမေး ... မမေးချင်ပါဘူး"
"အဲဒါဆိုလည်း အဲဒီသတင်းလေးတော့ ဘယ်သူ့မှမပြောမိစေနဲ့ဦး"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
"နောက်မှ ဖုန်းထပ်ဆက်မယ်နော်။ See you."
Dexter က တော်တော်လေးဒဏ်ရာရသွားခဲ့တာတဲ့။ မစိုးရိမ်ရတော့ဘူးဆိုတာ ခိုင်လုံတဲ့သတင်းမို့သာ သက်ပြင်းချနိုင်ပါတော့တယ်။
Thanks God!
¤
"သက်သာလား Dexter."
"တော်တော်သက်သာနေပါပြီ။ အစောကြီးရောက်လာတာပဲ"
"အင်း၊ လူရှင်းမယ့်အချိန် ထွက်လာတာ။ Mary ရော"
"နေ့လယ်မှလာလိမ့်မယ် အစ်ကို"
"အင်း"
"အစ်ကို၊ Nancy က ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
Dexter အမေးကြောင့် Nathan တစ်ချက်တည်သွားပြီး
"သူက ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"အစ်ကို့ကိုဆို ရန်လုပ်နေသလိုပဲ"
"ဟား ဟား၊ သူစိတ်မကြည်ရင် အဲဒီလိုပဲဟာကို"
"ဟုတ်မှာပါ။ ပြီးတော့ ဟိုနှစ်ယောက်ကလည်း ဘာလို့အဆင်မပြေတာလဲ"
"Ivy တို့လား"
"အင်း၊ Jasper လေးကိုသတိရလို့ ဟိုနေ့က Video call ခေါ်ကြည့်မိတယ်လေ။ အဲဒီနေ့ကမှ ဘယ်သူမှမရှိတုန်း အခြေအနေမေးတော့ ရုပ်က မရွှင်မလန်းနဲ့"
"Dexter, မေးစရာလူကုန်ပြီလား"
"အဟဲ၊ ဒေါက်တာနဲ့ပန်းလေးကရော ဘယ်အခြေအနေအထိ ရောက်ကုန်ပြီလဲ။ ကလေးမလေးအကြောင်းပြပြီးတော့ တွေ့ဖြစ်နေကြသလားလို့။ ကျွန်တော် ဆေးရုံရောက်လိုက်တာလေ ကျွန်တော့်အကြောင်းပြပြီး အခြေအနေတွေက တစ်မျိုးတွေဖြစ်ကုန်ကြသလားလို့ပါ"
"အေး၊ မင်းကရော ဘယ်လိုအခြေအနေလဲ"
"သား ဘာမှလုပ်ဘူး။ ဆေးရုံတက်နေတာလေ ဦးဦးရယ်"
"ဟေ့ ဟေ့၊ အူကြောင်ကြားမလုပ်နဲ့။ သတင်းရပြီးပြီနော်။ နေ့တိုင်း သစ်သီးဖျော်ရည်တစ်မျိုးနဲ့ ပန်းစည်းလေးတစ်စည်း ရနေတယ်တဲ့"
Dexter က မျက်လုံးတွေမှေးစင်းရင်း
"ဝှား ... မျက်စိတွေစပ်လိုက်တာ။ အိပ်ချင်နေတာထင်တယ်"
"ခုနကမှနိုးလာတဲ့ရုပ်နဲ့။ မှန်ထဲပြန်ကြည့်ဦး၊ မျက်နှာက ဖောင်းနေတာပဲ"
"ဟမ့်၊ သိသာသွားတာလား"
"အေး"
"Fan တွေလေ၊ Fan တွေ"
"လက်ဆုပ်လက်ကိုင်မိမှ အကုန်ဖွပစ်မယ်"
"ဖွပေါ့၊ ကျွန်တော်က မဟုတ်တာမလုပ်ထားဘူး"
"သေချာလား။ ဒီနေ့အတွက်လာပို့မှာကို စောင့်ဖမ်းမှာနော်"
စားပွဲပေါ်ကပန်းအိုးမှာစိုက်ထားတဲ့ နွမ်းတော့မယ့်ပန်းလေးတွေကိုကြည့်ကာ Nathan မေးလိုက်တော့ Dexter ကပါ အယောင်ယောင်အမှားမှားနဲ့လိုက်ကြည့်ရင်း
"ဟာ ... အစ်ကိုဘာဖြစ်နေတာလဲဗျာ။ Fan တွေပါဗျ"
"အေးပါ၊ Fan တွေပါ။ အဟင်း"
ဟုတ်တယ်၊ သူလည်း Fan ပဲလေ။ ပြောတဲ့အထဲ မဟုတ်တာမပါဘူး။ ပြန်သတိရလာပြီးတဲ့နောက်နေ့ကစလို့ အဲဒီလိုလေးတွေရောက်လာတတ်တာ ဘယ်သူပို့လဲမေးစရာမလိုအောင် ရိပ်မိပါတယ်။ သေချာအောင် Delivery service ကိုဖုန်းဆက်ပြီးလည်း သေချာလေးစုံစမ်းပြီးပြီ။
ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကောင်လေး။
¤
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ မအားတဲ့ကြားကနေ တစ်ယောက်မဟုတ်တစ်ယောက် လာကြည့်ပေးနေကြတာကိုပေါ့"
"ပြောစရာလားကွာ။ ကဲ၊ အခု အိမ်ပြန်ရောက်ပြီဆိုတော့ အေးဆေးနားလို့ရတာပေါ့။ Dr. Roy က သန်ဘက်ခါလာကြည့်ပေးမှာ ဟုတ်"
Dexter ကို ဆေးရုံမှာကြာကြာမနေစေချင်တာကြောင့် အခြေအနေစိတ်ချရတာနဲ့ အိမ်မှာပဲ Special nurse ငှားပြီး နေစေခဲ့တာ။ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ဆေးရုံကို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လာရတဲ့ဒုက္ခလည်း သက်သာသွားကြမှာပါ။ Second family လိုဖြစ်နေတာကြောင့် အကုန်လုံးက အမြဲလာကြည့်ပေးနေပေမဲ့ Nancy ကတော့ ဆေးရုံနံ့မခံနိုင်လို့ဆိုကာ ဆယ်ရက်လောက်ကြာခဲ့တဲ့ဆေးရုံမှာ နှစ်ခါပဲတွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အခုကတော့ ဆေးရုံဆင်းချိန်မှာ Ivy ရောက်လာပြီး အိမ်အထိပါလာခဲ့ခြင်း။
"ဟုတ်၊ သန်ဘက်ခါလာကြည့်ပေးမယ်တဲ့။ ဒီနေ့ Kyle လည်း လာမယ်ပြောတယ်"
Ivy ဘာမှပြန်မပြောသလို ဘာအမူအရာမှလည်း ထူးထူးဆန်းဆန်းမပြပါ။
"ဘာလဲ၊ မလာတော့ဘူးတဲ့လား"
Ivy ပြန်မဖြေခင်မှာပဲ ဖုန်းဝင်လာပါတယ်။ Nancy ဆီကဖုန်းကိုပြောနေတုန်း နောက်ထပ် call ဝင်လာပြီးပြန်ကျသွားတာ သိလိုက်ပါတယ်။ Call engaged ဖြစ်နေလို့ ပြန်ချသွားပုံရတဲ့ဖုန်းက စာဝင်လာတာကိုလည်း သတိထားမိတယ်။ အိမ်ကိုလာခဲ့ပါဦးမယ်ပြောတဲ့ Nancy နဲ့ ဖုန်းပြောပြီးတော့မှပဲ ကြည့်လိုက်တော့ ဒီနေ့မလာနိုင်တော့ကြောင်းရေးထားတဲ့ Kyle ဆီကစာတစ်စောင်။
"အစ်ကို၊ အစ်ကို့စိတ်ချမ်းသာမှုကို ဦးစားမပေးတော့ဘူးလား"
"ငါ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
"အစ်ကို့ဒယ်ဒီကလည်း ပိတ်ပင်နေတာမှမဟုတ်ဘဲ။ ဒီအတိုင်းလေး ခံစားချက်သွားရာနောက်ကို လိုက်ကြည့်ပြီးမှ ဆုံးဖြတ်ပါလား။ အခုကလေ မကြည့်ရသေးတဲ့ရုပ်ရှင်ကို ဘေးလူတွေက မကောင်းဘူးထင်တယ်လို့ပြောလို့ အစ်ကိုက မကြည့်တော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သလိုမျိုး ဖြစ်နေတယ်"
"အင်း"
"ဘာတွေခက်ခဲနေတာလဲ။ အစ်ကို့ရွေးချယ်မှုက ဘယ်သူ့ကိုထိခိုက်မယ်လို့ တွေးပူနေသလဲ။ တစ်ခုခုကိုရင်ဆိုင်ရမယ်ဆိုရင်တောင် အစ်ကိုတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ဘူးလေ။ ပြီးတော့ နှစ်ဖက်မိသားစုက ဝင်မပါရင်တောင် လုံးဝပစ်ပယ်ထားမယ့်လူတွေမဟုတ်ကြဘူး"
Ivy ဘာမှမပြောချင်ပါ။ တစ်ဦးတည်းသောသားဖြစ်နေရခြင်းက သိပ်ကိုတာဝန်ကြီးလိမ့်မယ်လို့ ထင်မထားခဲ့။ သားသမီးအပေါ် မိဘတွေရဲ့မျှော်လင့်ချက်က အမြဲကြီးမားနေပါလိမ့်မယ်။ တစ်ခုခုချွတ်ချော်ခဲ့ရင် မျှော်လင့်စရာနောက်တစ်ယောက်မရှိတဲ့အခါ Cullen မိသားစုရဲ့ ကောင်းသတင်း၊ ဆိုးသတင်းတွေကို တစ်ယောက်တည်းထမ်းထားလိုက်ရတယ်။
တာဝန်ကျေခဲ့တဲ့အဖေဖြစ်သူအပေါ် သားတစ်ယောက်အနေနဲ့ တာဝန်ကျေချင်တယ်။ စိတ်ချမ်းသာစေချင်တယ်။ နားလည်မှုအပြည့်ပေးထားတဲ့အတွက် အခွင့်ကောင်းမယူချင်ခဲ့ပါ။ တကယ်လို့သာ စိတ်အလိုလိုက်ပြီး ရွေးချင်ရာရွေးလိုက်ပြီးမှ အဆင်မပြေတာတွေများလာရင် Dexter ပြောသလို ပစ်ပယ်ထားကြမှာမဟုတ်လို့ ပိုပြီးအားနာရပါလိမ့်မယ်။
ဒီအတိုင်းလေးနေလို့ ဘယ်သူမှထိခိုက်သွားမှာမဟုတ်တဲ့ အခြေအနေလေးမှာပဲ ရပ်နေချင်မိတာက ကိုယ့်အတ္တသက်သက်လို့ စွပ်စွဲခံရရင် မငြင်းနိုင်ပါဘူး။
¤
"ဟုတ်တယ်၊ ငါ အတ္တကြီးတယ်။ အဲဒီအတ္တက အခုအချိန်မှာ ဘယ်သူ့ကိုထိခိုက်နေလို့လဲ"
"ဘယ်သူမှမထိခိုက်ဘူးလို့ ထင်နေတာလား။ ဘယ်သူကမှ မနာကျင်ရဘူးဆိုတာ သေချာလား။ ဒီလိုအခြေအနေအတိုင်းပဲ ဆက်ထိန်းထားနိုင်မယ်လို့ အာမခံလား"
ဘယ်သူ့ကိုထိခိုက်လို့လဲဆိုတဲ့ Ivy ရဲ့ မေးခွန်းအတွက် Kyle ပေါက်ကွဲမိတယ်။ စိုးရိမ်နေခဲ့ရတဲ့အကြောင်းတရားကို ဖွင့်ဟရရင်တော့ ...
"အစ်ကိုက ဒီအတိုင်း ... ဒီအတိုင်းပဲ ဆက်သွားရင်တော့ တစ်မျိုးပေါ့။ သားသမီးဝတ္တရားသိပ်ကျေချင်နေတဲ့ အစ်ကိုက နောက်ထပ်ကျေပွန်စရာဝတ္တရားတွေ ရှိလာရင်ရော ..."
"မင်းက ဘာမို့လို့လဲ။ မင်းက ဘာမို့လို့ ငါ့ကိစ္စတွေကို ဝင်စွက်ဖက်ချင်နေတာလဲ။ အာမခံလားလို့မေးရအောင် မင်းကို ငါက ဘာကတိပေးထားတာရှိလဲ။ ငါတို့က ဘာပတ်သက်လို့လဲ"
"အဟား ... မေးနိုင်တာပေါ့လေ"
ကိုယ့်နေရာကိုယ်မသိခဲ့တဲ့ Side effect က နှလုံးကိုတိုက်ရိုက်ထိပါတယ်။ Kyle က ခေါင်းမော့ရယ်ရင်း ပြောလိုက်မိတယ်။
"ဟုတ်ပါတယ်။ ဘယ်သူကမှ ဘာမှမပြောဖူးဘဲ ကျွန်တော်ကပဲ လိုရာဆွဲတွေးနေမိတာပါ။ ကျွန်တော်ဖွင့်ပြောလိုက်တာကို ဘာမှမဖြစ်သလိုနေပြီး အရင်အတိုင်းဆက်သွားကြဖို့ပြောတာကို အကြီးကြီးတွေမျှော်လင့်မိတာ ကျွန်တော့်အမှား။ ကျွန်တော့်အနားမှာ တစ်ယောက်ယောက်ရှိနေဖို့လိုတိုင်း အစ်ကိုရှိနေပေးတတ်တာကို အဓိပ္ပါယ်ကောက်လွဲတာ ကျွန်တော့်အမှား။ ကျွန်တော့်ဘာသာ လောဘတက်ပြီး အများကြီးထပ်လိုချင်နေမိတာက ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်းမှားတာ"
မျက်လုံးတွေနီရဲပြီး မျက်ရည်မကျအောင်ထိန်းထားတဲ့ Kyle အသံက အက်ကွဲနေပြီ။ မျက်နှာကိုတည့်တည့်ကြည့်ပြီးပြောနေတဲ့ Kyle ကို Ivy အကြည့်လွှဲလိုက်ပြီး
"ငါက မျှော်လင့်ချက်ပေးမိတယ်လို့ ဆိုလိုတာလား။ မင်းစပြောခဲ့ကတည်းက ငါငြင်းခဲ့တာပဲ။ ငါတို့ကြားက ခင်မင်မှုဆိုတာကို ဆက်ထိန်းထားချင်ရုံပဲ။ မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းကြား တတ်နိုင်သမျှဖေးမပေးကြတာ ဘာဆန်းလို့လဲ"
"မဆန်းပါဘူး။ ကျွန်တော့်ဘာသာ အထူးအဆန်းတွေတွေးနေမိတာပဲ။ မဆိုင်ဘဲဝင်စွက်ဖက်မိတာလည်း တောင်းပန်ပါတယ်။ တွယ်ကပ်ပြီးအနှောင့်အယှက်ပေးမိတာ၊ အခြေအနေကိုနားမလည်ခဲ့မိတာ၊ ပြီးတော့ ခုနကအော်မိတာ၊ အားလုံးအတွက်တောင်းပန်ပါတယ်။ Dexter ကို သတင်းသွားမေးဖို့ စိတ်ဖြောင့်ဖြောင့်သွားပါ၊ ကျွန်တော်မလာတော့ဘူး"
.
Dexter အိမ်ကိုမရောက်ခင် နှစ်ရက်အလိုက သူတို့ဆုံဖြစ်ကြပြီး Ivy ရှောင်နေရခြင်းအကြောင်းကို Kyle ကမေးလိုက်ရာကစလို့ မရှင်းတဲ့ပြဿနာဟာ ပိုရှုပ်သွားခဲ့ရပါတယ်။
"ဖွင့်ပြောခဲ့တဲ့မင်းက မှားတာလား။ ငါက ပြတ်ပြတ်သားသားမငြင်းမိတာလား"
Ivy အတွေးများနေခဲ့ရပြီ။ တကယ်ဆို အဲဒီနေ့ကတည်းက သူငြင်းခဲ့တာပါ။
အဲဒီနေ့ဆိုတာက ...
...
"Baby?"
"အင်း"
"အပြင်ထွက်ရအောင်။ ထွက်နိုင်လား"
"အင်း"
ဒဏ်ရာရထားပေမဲ့ သတိရှိသေးတာကို ကျေးဇူးတင်မိတယ်။ ရှေ့ခန်းက Griffin ရဲ့ဘယ်လက်ရုံးလည်း အနည်းငယ် လူးလွန့်လာတာမို့ ကွဲနေတဲ့နောက်ခန်းမှန်ကို ထပ်ခွဲလိုက်ပြီး Lock ခန္ဓာကိုယ်ကို အရင်တွန်းပို့မိတယ်။ Lock က ကားအပြင်ဘက်ကို ထွက်လာလိုက်ပါတယ်။
...
Highway လမ်းပေါ်က Spectrum နဲ့ Bermuda ရဲ့တိုက်ပွဲကြားကို Hurricane က ရဟတ်ယာဉ်နဲ့ရောက်လာပြီး ကယ်ထုတ်တဲ့ရိုက်ကွင်းမှာ Lock နဲ့ Chain တို့စီးလာတဲ့ကား မှောက်သွားတဲ့အခန်းအတွက် ရိုက်ကူးနေရင်း ကားအပြင်ဘက်ကိုထွက်လာတဲ့ Ivy က ပေါင်ကိုထိန်းကိုင်လိုက်ပြီး ကင်မရာမြင်ကွင်းအပြင်ကို ထွက်လာပါတယ်။ ကားထဲမှာတော့ Chain နဲ့ Bermuda ဘယ်လက်ရုံးတို့ ဆက်ပြီးသရုပ်ဆောင်နေကြဆဲ။
"မင်းသား၊ ဘာဖြစ်တာလဲ"
"မှန်စသေးသေးလေးတွေပါ။ ဘောင်းဘီခံနေလို့ သိပ်မထိလောက်ပါဘူး"
Ivy အသံကြောင့် Kyle ချက်ချင်းအနားရောက်လာကာ
"ဘယ်မှာလဲ။ ဘယ်ကိုထိတာလဲ"
"ပေါင်မှာ။ နည်းနည်းပါ"
အနားကလူတွေ ဆေးယူတဲ့လူက ယူ၊ ညှပ်နဲ့ထုတ်ပေးတဲ့လူက ထုတ်ပေး၊ ရှုပ်နေတဲ့ကြားမှာ Kyle မျက်နှာပျက်နေတာကို Ivy သတိထားမိတယ်။ Ivy ဒဏ်ရာကိုပဲစိုက်ကြည့်ရင်း စိုးရိမ်နေပုံရလို့ မှန်စလေးတွေထုတ်ပေးနေတဲ့ Stuff ကို
"ရပြီထင်တယ်။ အဲဒီနား ကတ်ကြေးနဲ့ညှပ်ဖြဲပြီး ဆေးထည့်လိုက်ရင် အဆင်ပြေတယ်။ နည်းနည်းလေးပါ"
Dexter လည်း အနားရောက်လာကာ ဆေးထည့်ပေးဖို့ပြင်ပါတော့တယ်။
"တော်သေးတာပေါ့။ အများကြီးထိသွားသလားလို့ လန့်သွားတာပဲ။ ကျွန်တော် သတိမထားမိတာပါ။ အဲဒီမှာ နောက်ကြည့်မှန်ကွဲသွားတာကို ကျွန်တော်မြင်လိုက်ရမှာ။ အခုတော့ဖိမိလို့ အစ်ကို့ကိုထိသွားပြီ"
"ရပါတယ်။ ဘောင်းဘီလည်းခံနေတော့ သွေးစို့ရုံပဲကို။ ဘာမှလည်း ကြီးကြီးမားမားစိုက်ဝင်သွားတာမဟုတ်ဘူး။ ဆူးစူးသလောက်လေးပဲ"
"အင်း၊ လေးနေရာတော့ သွေးစို့သွားတယ်။ ကျန်တာ အရာလေးတွေပဲ။ ဘောင်းဘီအသားကထူလို့ သိပ်မဆိုးဘူး"
Dexter က ကြည့်ပေးရင်း ဆေးထည့်ပေးနေတာကို Kyle ဒီအတိုင်းလေး ရပ်ကြည့်နေပြန်တယ်။
"ပလာစတာကပ်လိုက်တော့"
"သုံးခုလောက်ကပ်ရင် ရပြီ"
"အင်း၊ အဆင်ပြေသလိုပေါ့။ တော်သေးတယ်၊ ချက်ချင်း မင်းဘက်ဆွဲလိုက်လို့။ မဟုတ်ရင် အထဲနက်နက်အထိစိုက်သွားမှာ"
"လှဲတာတော့ အဲဒီဘက်ပဲ"
"အေးလေ၊ ခြေထောက်ချင်းငြိသွားတာကို"
အဝတ်မှာငြိနေတဲ့မှန်စလေးတွေက များပေမဲ့ အသားကိုထိမိတာတော့ အများကြီးမဟုတ်ခဲ့ပါ။ အားလုံးဆက်ရိုက်ကြပြီး ရိုက်ကွင်းပြီးလို့ ပြန်ကြမယ်ဆိုတော့မှ ကားပေါ်ကြိုရောက်နေတဲ့ Ivy ဆီ Kyle ရောက်လာကာ
"တခြားတော့ မထိမိပါဘူးနော်"
"အင်း၊ Kyle."
"လန့်သွားတာပဲ။ ဘောင်းဘီမှာငြိနေတာတွေက မနည်းဘူး"
"အဲ၊ သိပ်တော့မများပါဘူး"
"ဘာလို့မများရမှာလဲ။ အကုန်လန့်ကုန်တာလေ။ ဘာလို့များ အဲဒီမှန်က Sugar glass မဟုတ်ရတာလဲ"
"ဟင်"
လဲနေတဲ့ကားမှာ မှန်ကွဲတွေရှိနေပြီး အဲဒီမှန်ကွဲတွေနေရာမှာ Sugar glass တွေထည့်ထားပေမဲ့ နှစ်ယောက်သားလဲကျပြီး ရှေ့ကခုံကိုတွန်းမိတဲ့အချိန်မှာ နောက်ကြည့်မှန်ကွဲသွားတာကို သတိမထားမိကြဘဲ ဖိမိသွားခဲ့တာပါ။ ကွဲရမယ့်အထဲလည်းမပါ၊ ထိမိမယ်လည်းမထင်လို့ နောက်ကြည့်မှန်လောက်ကိုတော့ အစားမထိုးမိခဲ့တာဟာ ဘယ်သူ့အပြစ်မှမဟုတ်ခဲ့ပါ။
"ဟုတ်တယ်လေ။ သွားကြည့်ခဲ့ပြီးပြီ။ မှန်စအကြီးကြီးနဲ့မထိတာ ကံကောင်း"
"သွားကြည့်ခဲ့တာလား"
"Sugar glass နဲ့ရောပြီး ရှမိမှာစိုးလို့ ဖယ်ထုတ်လာကြတာကို မြင်ပြီးပြီ။ ဟိုကောင်ကလည်း သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာကျကွဲတာကို ဘာကိစ္စမမြင်ရတာလဲမသိ"
"Kyle, မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ။ ငါက ဘာမှလည်း အများကြီးထိမသွားဘူးလေ"
"အများကြီးမဟုတ်လို့ပေါ့။ အများကြီးသာဆို အသားကိုထိုးခွဲသလိုဖြစ်မှာလေ"
"အေးပါ၊ ဘယ်သူ့အပြစ်မှမဟုတ်တာကို ဘာတွေအော်နေတာလဲ"
"ဟာဗျာ၊ ဘယ်လောက်စိတ်ပူသွားတယ်မှတ်လဲ"
"ဪ၊ အေးပါ။ အခု ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
"အဲဒီလိုလွယ်လွယ်ပြောတာတွေ ... Tsk!"
"ဘာလဲ"
စိတ်အလိုမကျဖြစ်ပြီး ရန်ရှာသလိုဖြစ်နေတဲ့ Kyle ကို Ivy အူကြောင်ကြောင်နဲ့ကြည့်မိတယ်။
"ဟာဗျာ၊ လာကြည့်မနေနဲ့။ စိတ်ပူလို့ပြောနေတာ"
"မတော်တဆ ပွန်းတာပဲ့တာလောက်က လူတိုင်းလည်း ..."
"တော်တော့။ လူတိုင်းကိုမပြော ... ဟား ... ခက်ပြီ"
"ဘာလို့လဲ Kyle?"
"မသိတော့ဘူးဗျာ။ စိတ်ဆိုးချင်လည်း ဆိုးတော့။ ကျွန်တော် အစ်ကို့ကိုချစ်တယ်။ ချစ်လို့စိတ်ပူတာ ကျွန်တော်လည်းမထိန်းတတ်ဘူး"
"ဟင်"
"ပြောချင်တာ အဲဒါပဲ"
ပြောပြီး ကားထဲကထွက်သွားဖို့ပြင်တဲ့ Kyle ကြောင့် အံ့ဩပြီးငြိမ်နေတဲ့ Ivy အသိဝင်လာကာ
"နေဦး"
ကားတံခါးဖွင့်လျက်နဲ့ပဲ ခုံမှာပြန်ထိုင်ချလိုက်တဲ့ Kyle က Ivy ကိုမကြည့်ပါ။
"ပြောပြီး ရှောင်သွားဖို့မတွေးနဲ့။ မင်းနဲ့ငါက ရိုက်ကူးရေးမပြီးမချင်းတွေ့နေမှာ။ ငါ စိတ်ရှင်းရှင်းပဲနေချင်တာမို့ တစ်ခါတည်းပဲရှင်းမယ်။ ငါတို့က ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ မင်းလည်းသိမှာပါ"
"ငါတို့လို့ မပြောနဲ့။ အစ်ကို့ဘက်ကမဖြစ်နိုင်တာကို သိတယ်။ ရုတ်တရက်မို့ ပြောထွက်မိသွားတာ။ စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားရင် တောင်းပန်ပါတယ်"
ဘေးက Ivy ကိုမကြည့်ဘဲ ရှေ့ကိုကြည့်လိုက်၊ ခေါင်းငုံ့သွားလိုက်နဲ့ ပြောနေတဲ့ Kyle.
"ငါတို့ မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းလို၊ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေလိုပဲ ဆက်သွားကြတာ ပိုအဆင်ပြေမယ်ထင်ပါတယ်"
"ဟုတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ်။ အရင်လိုပဲ ဆက်နေပေးမယ်မဟုတ်လား"
အခုမှ Ivy ကို အသနားခံသလိုကြည့်လာတဲ့ Kyle ကြောင့်
"အင်း"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဂရုစိုက်ပါ"
နှုတ်မဆက်ဘဲ ကားထဲကထွက်သွားတဲ့ Kyle နဲ့ သက်ပြင်းချရင်း ကားထဲမှာကျန်နေခဲ့တဲ့ Ivy. အဲဒီကတည်းက နှစ်ယောက်လုံး ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို နေခဲ့ကြပေမဲ့ Kyle ဘက်က တစ်ခါတလေ သိပ်သိသာတာကြောင့် အချင်းချင်းတွေကြား စစနောက်နောက်တွေလည်း ရှိနေခဲ့တာပါ။ နောက်မှသိရတာက Ivy အနုပညာလောကထဲရောက်ကတည်းက Kyle က သူ့ Fan ဆိုတာပါပဲ။
.
ရုပ်ရှင်အတွက်ရိုက်ကူးရေးတွေပြီးလို့ အကြောင်းအမျိုးမျိုးနဲ့ဆုံကြရင် Ivy ကို လွမ်းသလိုကြည့်နေတတ်တဲ့ Kyle အကြည့်တွေကို Ivy မသိချင်ယောင်ဆောင်ထားခဲ့တယ်။ ကလေးလေးနဲ့ Kyle တို့ Ivy အိမ်ကိုရောက်လာတဲ့နေ့က Kyle က သူ့ကိုစဉ်းစားပေးနိုင်မလားလို့ မေးခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီကစလို့ Ivy ဘက်က ခပ်တန်းတန်းဖြစ်လာပြီး Kyle ကလည်း အရက်မူးပြီး Ivy ဆီဖုန်းခေါ်တာမျိုးအထိ လုပ်ခဲ့မိတယ်။
နောက်ပိုင်းတွေမှာ သိသိသာသာရှောင်လာတဲ့ Ivy ကြောင့် Kyle က နှစ်ယောက်တွေ့ပြီး သေချာအောင်မေးခဲ့ခါမှ အခြေအနေတွေပိုပြီးတင်းမာလို့ Dexter အိမ်မှာဆုံမှာစိုးလို့ Kyle ဘက်က ရှောင်ထွက်ပေးခဲ့လိုက်တော့တယ်။
¤
တစ်ခါတလေကျတော့လည်း မတူညီတဲ့အတ္တတွေက ပဋိပက္ခတွေကိုသာ မီးလောင်ရာလေပင့်ပေးနေသလိုပါပဲ။
¤¤¤¤¤
Sugar glass
*****
ချိုချဉ်ဖန်သား၊ စားလို့ရတဲ့ဖန်သား၊ လွင့်ကွဲထွက်နိုင်တဲ့ဖန်သားဆိုတာ ဖန်နဲ့တူတဲ့ ကြွပ်ဆတ်ကြည်လင်တဲ့ပုံစံ သကြားကိုခေါ်တာပါ။ မှန်ချပ်လို အချပ်လိုက်ပုံစံ၊ ဒါမှမဟုတ် ပုလင်းပုံ၊ ဖန်ခွက်ပုံလိုမျိုးတွေ ရှိပါတယ်။
သူတို့ကို ရုပ်ရှင်၊ ဓာတ်ပုံနဲ့ ပြဇာတ်တွေမှာ ဖန်သားအတုအဖြစ်နဲ့ အစားထိုးသုံးပါတယ်။ ထိခိုက်မှုနည်းပြီး ဖန်လိုဈေးလည်းမကြီးလို့ အသုံးပြုရတာ အဆင်ပြေပါတယ်။
■■■■■ အပိုင်း (18) ဆက်ရန် ■■■■■
Коментарі