Scene (13)
"Killer, သက္သာရဲ႕လား"
"ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ"
"ကိုယ့္အတြက္က လြယ္ပါတယ္"
"အလုပ္႐ႈပ္မခံပါနဲ႔။ အဲဒီေလာက္လည္း ဝယ္လာစရာမလိုဘူးေလ"
"အလုပ္႐ႈပ္တယ္လို႔ ကိုယ္မေတြးမိဘူး"
"ကၽြန္ေတာ္ျငင္းတယ္ဆိုရင္ေရာ"
"ဟုတ္ၿပီ၊ မျဖစ္မေနလိုတာေတြထားခဲ့ၿပီး က်န္တာျပန္ယူသြားေပးမယ္။ ေက်နပ္ၿပီလား"
"ကၽြန္ေတာ္က အႏုနည္းနဲ႔ျငင္းေနတုန္းမွာ ေနာက္ဆုတ္လိုက္တာေကာင္းမယ္ဗ်"
"အဟား၊ ေပၚတင္ျငင္းလည္း ကိုယ္က မင္းဆီေတာ့ေရာက္လာေနဦးမွာ။ ဥပမာ၊ Bar ကိုလာတာမ်ိဳးေလာက္ပါပဲ။ မင္းမႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္လည္း တစ္ခါတေလေလးေတာ့ ေႏွာင့္ယွက္ခြင့္ျပဳ။ အခုကလည္း လူနာသတင္းေမးတာပါ။ အျမဲတမ္းလာေနရေအာင္လည္း အားမေနဘူးေလ"
'ဘယ္လိုလူလဲ။ သူ႔ဘက္ကလည္းစေသးတယ္၊ အေက်ာႀကီးနဲ႔'
ဒါေပမဲ့လည္း သူေျပာတာမွန္ေနတာေၾကာင့္ Cayden ဘာမွျပန္မေျပာမိေတာ့ပါ။
"ဟုတ္ပါၿပီ၊ ကိုယ္ျပန္ေတာ့မယ္။ ေပ်ာ္လိုက္ေတာ့ Killer. အဟား"
သူ႔စကားသူသေဘာက်သလို ခပ္ဖြဖြရယ္ၿပီး ျပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္သြားေလတဲ့ထိုလူက Bar ကိုလည္း တစ္ခါတေလေရာက္လာတတ္တဲ့ VIP customer. သူ႔ေႏွာင့္ယွက္နည္းက တစ္မ်ိဳး။
အသာေလးျပန္လွဲေနၿပီးၿငိမ္ေနတုန္း တံခါးဖြင့္သံၾကားရလို႔ၾကည့္မိေတာ့ Tristan.
"ဪ၊ ငါက မင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ထင္တာ။ စားပြဲေပၚလည္း ပစၥည္းေတြအျပည့္ပါလား"
"အင္း"
"ဘယ္သူလာသြားတာလဲ"
"ဟို ... အစ္ကိုဆိုတဲ့လူ"
Cayden မညာပါဘူး။ Tristan မရွိတုန္းမွာ အစ္ကိုလည္းေရာက္လာတယ္။ ပစၥည္းေတြေပးသြားတာကေတာ့ တျခားတစ္ေယာက္ေပါ့။ ေျဖလိုက္တာကလည္း ဘယ္သူလာလဲဆိုတဲ့ေမးခြန္းကို ေျဖတာမို႔ လိမ္တာမဟုတ္ဘူးေလ။
"အဆင္မေျပၾကေသးဘူးလား"
ပစၥည္းေတြေနရာခ်ရင္းေမးလာတဲ့ Tristan, Cayden အသံမၾကားရလို႔ ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြမွိတ္ထားတာေတြ႕ရတယ္။
"ဗိုက္ဆာၿပီလား။ ဒီမွာ ငါဝယ္လာတာၾကည့္ဦး"
တကယ္လည္းဗိုက္ဆာေနတာေၾကာင့္ Tristan ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပမိပါတယ္။
တစ္ခါတေလမွာ စိတ္႐ႈပ္စရာေတြမေတြးဘဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနခ်င္တာက အျပစ္လား။
¤
"ေဒါက္တာ၊ နားၾကပ္ကအသစ္လား"
ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္အရြယ္ လူနာေကာင္မေလးက Roy ကိုေမးလိုက္တယ္။
"ကေလးက သတိထားမိတယ္လား"
"သိတာေပါ့၊ ေဒါက္တာနဲ႔ပတ္သက္ရင္ အကုန္သတိထားမိတယ္"
ႏွလံုးခြဲစိတ္မႈအတြက္ ဒီကေလးမေလး ေဆး႐ံုေရာက္လာတဲ့ေန႔က သူေဆး႐ံုမွာအလုပ္စတက္တဲ့ေန႔။ ခြဲစိတ္မႈကိုခံႏိုင္ေလာက္တဲ့အေျခအေန မရွိေသးတာေၾကာင့္ ေဆး႐ံုမွာတင္ထားရၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနရတဲ့လူနာပါ။ ခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုကျဖစ္ၿပီး ေရာဂါေၾကာင့္အလိုလိုက္ခံထားရပံုေပၚတဲ့ ကေလးမေလးက Roy ကိုခင္တြယ္သြားပံုရပါတယ္။ နယ္ကိုေရာက္ေနတဲ့ရက္ေတြကေတာင္ တစ္ေန႔တစ္ခါဖုန္းေခၚၿပီး ဘယ္ေတာ့ျပန္လာမွာလဲ ေမးေနတတ္တာပါ။
"ေတာ္လိုက္တဲ့ ကေလး"
"ဘယ္မမ လက္ေဆာင္ေပးတာလဲ။ အဲဒီမမက လွလား"
မ်က္ႏွာတည္ေလးနဲ႔ေမးေနပံုက သူသဝန္တိုပါတယ္လို႔ေျပာေနသလို။
"အင္း၊ လွတယ္"
"ကေလးနဲ႔ ဘယ္သူပိုလွလဲ"
"ကေလးေလာက္ခ်စ္ဖို႔မေကာင္းဘူး"
"အဟီး။ ဒါေပမဲ့ သူကပိုလွတာမဟုတ္လား။ ဟြန္႔"
Roy ရဲ႕စကားကို အထာေပါက္ေနတဲ့ကေလးမေလးက အရယ္တစ္ဝက္၊ အမဲ့တစ္ဝက္။
"မအိပ္ခ်င္ေသးဘူးလား။ ေဆးေသာက္ထားတာၾကာၿပီေလ။ အရင္ဆို ဒီအခ်ိန္အိပ္ၿပီေလ"
"အရင္ဆို ဒီအခ်ိန္ ေဒါက္တာျပန္သြားၿပီေလ။ ဒီေန႔ ေဒါက္တာလာတာေနာက္က်လို႔ ကေလးအိပ္ခ်ိန္လည္း ေနာက္က်တယ္။ မရဘူးလား"
"ေအးပါကြာ၊ ကိုယ္မွားတာပါ။ ဟား ဟား"
"ေဒါက္တာ"
"ဗ်"
"ရယ္ရင္လည္း ေခ်ာတာပဲ"
"ေဟာဗ်ာ။ ကိုယ္က အျမဲေခ်ာေနတာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ ကေလးကသေဘာက်တာမဟုတ္လား"
"မသိဘူး၊ အိပ္ေတာ့မယ္"
"ျဖည္းျဖည္း၊ ျဖည္းျဖည္းလွဲပါကြာ"
Roy နယ္မွာရွိေနတုန္း ဖုန္းဆက္တဲ့တစ္ရက္
"ေဒါက္တာ့ကို သေဘာက်တယ္။ ကေလးကို ေနာက္ထပ္ေျခာက္ႏွစ္ေစာင့္ပါ။ လူႀကီးျဖစ္လာရင္ ေဒါက္တာ့ေကာင္မေလးလုပ္မလို႔" လို႔ေျပာလာတဲ့ ကေလးေလးေၾကာင့္ Roy မွာ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိခဲ့။
အခုေတာ့ သူရွိရာဘက္ကိုေက်ာခိုင္းကာ အိပ္သြားပါၿပီ။
ကေလးေတြက ဟန္ေဆာင္မႈကင္းလို႔ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းၾကတယ္။
အေတြးနဲ႔အတူ တစ္ခ်ိန္က အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ကို သတိရသြားမိျပန္တယ္။ အခုေတာ့ ကေလးငယ္က ေအးစက္စက္နဲ႔ တည္ၿငိမ္လြန္းတတ္ခဲ့ၿပီတဲ့ေလ။
¤
က်ည္တစ္ေတာင့္႐ုပ္ရွင္က ႐ံုေတြမွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေနရာယူၿပီးေနာက္ Kyle အႏုပညာအလုပ္ရပ္နားေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းက ပရိသတ္ေတြကို လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ Nancy ေျပာသလိုပါပဲ၊ ႐ုပ္ရွင္ကိုပါ Promotion ထပ္ဆင္းၿပီးသားျဖစ္သြားပါတယ္။ Media ေတြမွာ ရုတ္ရုတ္သဲသဲေရးသားေဖာ္ျပေနၾကတဲ့ အမာခံပရိသတ္ေတြေၾကာင့္ တျခားလူေတြကပါစိတ္ဝင္စားလာၿပီး ႐ုပ္ရွင္ကိုပါအာ႐ံုစိုက္လာၾကတယ္။
*Puppy ကိုလက္လႊတ္ခဲ့ၿပီလား* ဆိုတဲ့ Caption နဲ႔ ေဆး႐ံုမွာ Chain ကကိုက္တာေတာင္ လက္ကိုတင္းတင္းဆြဲထားတဲ့ပံုက အရင္က Puppy ဆိုၿပီး Hot ခဲ့တဲ့ေခါင္းစဥ္ကေန Caption ေျပာင္းသြားခဲ့တာပါ။
ဒီၾကားထဲက "ကၽြန္ေတာ္ Jasperေလးကို မနာလိုဘူး Hurricane. ခင္ဗ်ားအခ်စ္ေတြကို ရေနလို႔ေပါ့" ဆိုတဲ့ Lock နဲ႔ Hurricane ရဲ႕ Dialog ပံုစံေတြပါ ေရပန္းစားလာျပန္တယ္။
ကေလးတစ္ဖက္နဲ႔မို႔ စီးပြားေရးဘက္ကိုပဲအာ႐ံုစိုက္ေတာ့မယ့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ ကေလးကူထိန္းေပးခ်င္တဲ့ Fan girl ေတြရဲ႕ post ေတြဟာလည္း ပလူပ်ံလာပါတယ္။
Kyle တစ္ေယာက္ သတင္းေတြဖတ္ေနရင္း ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကိုႏွိပ္လိုက္တယ္။
တစ္ဖက္က ေတာ္ေတာ္နဲ႔ဖုန္းလက္မခံပါ။ ဖုန္းက်ခါနီးမွ
"ေျပာ Kyle"
"အစ္ကို မအားဘူးလား"
"ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္ေနလို႔။ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ"
"သတင္းေတြဖတ္ရင္းနဲ႔ ..."
"ဘာသတင္း ... ဪ၊ မင္းကိစၥလား"
"အင္း၊ ႐ုပ္ရွင္ကိစၥေတြေရာ။ Fan ေတြေရးထားၾကတာလည္း သေဘာက်လို႔"
"ဟား ဟား၊ မင္းက သူတို႔အသည္းကိုခြဲၿပီး သူတို႔ခံစားရတာကို ထိုင္ရယ္ေနတယ္ေပါ့"
"အမႈႀကီးေအာင္မလုပ္ပါနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ အသည္းခြဲရတာမႀကိဳက္ပါဘူး။ သိပ္ခ်စ္တတ္တာပါ"
"ဒါေပါ့၊ ဒါေပါ့။ ငါ မင္းကိုမနာလိုဘူး Kyle, အခုလိုေၾကညာေတာ့မွ Fandom ေတာင့္မွန္း သိလိုက္ရတာကိုေပါ့။ ဟား ဟား ..."
Lock ကပါ သူတို႔ Dialog နဲ႔ေနာက္ေနလိုက္ေတာ့
"အစ္ကိုက မနာလိုျဖစ္စရာမွမလိုတာကို"
"ဘာေျပာလိုက္တာလဲ Kyle?"
ဟုတ္ပါတယ္။ Ivy မၾကားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို Kyle က ခပ္တိုးတိုးေျပာလိုက္တာပါ။
"အားရင္ ကေလးလာထိန္းေပးပါဦးလို႔"
ပထမစကားတစ္ခြန္းနဲ႔ ဘယ္စကားလံုးကမွမတူပါ။ ဒါေပမဲ့ ဆိုလိုရင္းကေတာ့ တစ္ထပ္တည္းက်ေနတာ Kyle သာ သိပါလိမ့္မယ္။
"ငါ့ကို နာနီထင္ေနတာလားပဲ။ မအားဘူး ေဟ့ေကာင္။ Dexter ကေလးထိန္းကၽြမ္းတယ္၊ သူ႔ကိုေခၚ"
"ေခၚစရာလား"
"ဘာျဖစ္ထားၾကျပန္ၿပီလဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ေျပာခ်င္တာတစ္ေယာက္"
"ဘာလဲ"
"ေနာက္မွ ... အခုေတာ့ ေအာက္ထပ္မွာ သားငိုသံၾကားတယ္။ ေျပးလိုက္ဦးမယ္"
"ဟား ဟား၊ ျဖည္းျဖည္းသြားပါ ကေလးအေဖရယ္"
တခ်ိဳ႕ေတြသိပ္လိုခ်င္ေနၾကတဲ့ေနရာကို တခ်ိဳ႕က မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္တယ္။
.
ငါသိေနေပမဲ့ နားမေထာင္ခ်င္ေသးဘူး Kyle. Daddy ေျပာသလိုပဲ ငါေရြးတဲ့လမ္းကိုငါေလၽွာက္ရမွာမို႔ အဲဒီလမ္းေတြကို ငါေသခ်ာမေရြးရေသးခင္ အေျခအေနေတြကို ေလ့လာခ်င္ေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက သိပ္မာယာမ်ားတတ္တာကို ငါသိထားတယ္။ ဒီေနရာမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဆိုတာ အလ်င္စလိုခ်ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးေလ။
¤
"ေဒါက္တာ၊ ဒီမွာၾကည့္"
"Duty coat? ဘာလုပ္ဖို႔လဲ ကေလး"
"ေဒါက္တာ့ကိုေပးဖို႔ မာမီ့ကိုမွာလိုက္တာ"
ေဘးနားမွာထိုင္ေနတဲ့ ကေလးအေမျဖစ္သူကပါ ျပံဳးျပေခါင္းညိတ္လာတာေၾကာင့္
"တကူးတကေတြကြာ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်"
ကေလးကိုလည္းေျပာရင္း သူေလးအေမကိုလည္း ေက်းဇူးတင္စကားေျပာမိတယ္။
"မဟုတ္တာ ေဒါက္တာရယ္။ သမီးေလးက ေဒါက္တာနဲ႔ေတြ႕ေတာ့မွ ေတာ္ေတာ္ေလးလန္းဆန္းတက္ႂကြလာတာ။ သူရဲ႕ဒီလိုပံုစံကို ျပန္ျမင္ရပါေတာ့မလားလို႔ ကၽြန္မတို႔ကစိုးရိမ္ေနတာ။ တကယ္ဆို ကၽြန္မတို႔ကပဲ ေဒါက္တာ့ကိုေက်းဇူးတင္ရမွာပါ"
"ကၽြန္ေတာ့္တာဝန္ပါဗ်ာ"
"ေဒါက္တာ၊ ကေလးခ်ည္ထိုးသင္ေနတယ္။ အမ်ားႀကီးမဟုတ္ဘူး၊ ေဒါက္တာနာမည္ကို အဲဒီကုတ္မွာထိုးေပးတတ္႐ံုပဲေလ"
"ဘယ္လို"
"နာမည္မထိုးရေသးဘူးေလ အဲဒီမွာ"
ဒါဆို အိတ္အနားမွာထိုးထားတဲ့နာမည္က တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕လက္ရာလို႔ ေမၽွာ္လင့္လို႔ရမလား။ သူ႔ရဲ႕ Hobby မွာ knitting လို႔ပါေနတယ္ေလ။
"ေဒါက္တာေရ၊ ဘာေတြေတြးေနျပန္ၿပီလဲ။ ကေလးေျပာေနတယ္ေလ"
"အင္း၊ နာမည္ေရးေပးမယ့္အခ်ိန္အထိ မဝတ္ဘဲသိမ္းထားမယ္"
"အဲဒါဆို ျမန္ျမန္သင္လိုက္မယ္ေနာ္"
"ေအးေဆးေပါ့ကြာ၊ ကိုယ္က တစ္သက္လံုး ဒါေတြဝတ္ေနရမွာပဲကို"
"အြန္း အြန္း"
"သမီးေလး၊ ဒီ Channel မွာ သမီးႀကိဳက္တဲ့မမရဲ႕ဇာတ္လမ္း လႊင့္ေနတယ္"
ကေလးအေမျဖစ္သူက ဖြင့္ထားတဲ့တီဗြီကေနလာေနတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုအေၾကာင္း ေျပာေနပါတယ္။
"အသံနည္းနည္းခ်ဲ႕ေပးပါ မာမီ"
"ေဒါက္တာအလုပ္လုပ္ေနတယ္ေလ"
ေန႔စဥ္လိုအပ္တဲ့ စမ္းသပ္စစ္ေဆးမႈေတြပါ။
"ရပါတယ္ဗ်ာ။ က်ယ္ေပးလိုက္ပါ"
"Fairy မမက ပိုပိုလွလာတာ။ ဟိုေန႔ကေၾကာ္ျငာအသစ္မွာ ပိုလွလာတယ္"
Fairy လို႔ေခၚလိုက္သံေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ တိုက္ဆိုင္မႈေတြကိုအံ့ဩရပါၿပီ။
"Fairy"
Roy ႏႈတ္ကေနထြက္က်လာတဲ့ အသံတိုးတိုးကို ကေလးက
"ဟုတ္တယ္ေလ။ ေဒါက္တာ သူ႔ကိုသိလား။ Lillian Fay Wright တဲ့။ Lily ပန္းေလးလို႔ ေခၚၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကေလးမႀကိဳက္ဘူး။ Fay ဆိုတာကေတာ့ Fairy တဲ့ေလ။ လွတယ္ေနာ္"
အဟား၊ ဒီကေလးေလးဟာ ကိုယ္တို႔နဲ႔သိပ္တိုက္ဆိုင္လြန္းတယ္ Fairy.
Fairy လိုပဲ Thank you gift အေနနဲ႔ Duty coat လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ နာမည္လည္းထိုးေပးမယ္တဲ့။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္လိုပဲ Fairy ဆိုတဲ့နာမည္ကိုသေဘာက်တဲ့ အမာခံပရိသတ္ေလ။
"အင္း၊ လွတယ္"
¤
"ဟယ္လို၊ အစ္ကို။ အိမ္မွာလား"
"အင္း၊ ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ"
"ကၽြန္ေတာ္ (...)လမ္းထိပ္မွာ ကားပ်က္သြားလို႔"
"အဲဒါ ဝပ္ေရွာ့ကိုဖုန္းမဆက္ဘဲ ဘာကိစၥ ငါ့ဆီဖုန္းေခၚေနတာလဲ"
"အဲဒါက ..."
"ေနဦး၊ ကေလးပါပါတာလား။ ကေလးသီခ်င္းသံၾကားတယ္"
"ဟုတ္"
"မင္းက မိုးရြာႀကီးထဲ ကေလးနဲ႔အျပင္မွာ ဘာေတြအေလလိုက္ေနတာလဲ။ ငါလာေခၚမယ္၊ ေစာင့္ေန"
"ဟုတ္"
Ivy အိမ္နဲ႔တစ္လမ္းေက်ာ္ကလမ္းထိပ္မွာ Kyle ကားပ်က္သြားတာပါ။ သားေလးကို ကေလးေဆး႐ံုမွာ တစ္လတစ္ခါ Medical check up လုပ္ရမယ့္ေနမို႔ ထြက္လာခဲ့တာ။ ထြက္လာတုန္းက သာသာယာယာပဲမို႔ အေဖာ္ေခၚမလာမိတာဟာ ႐ုတ္တရက္ရြာခ်တဲ့မိုးသည္းထဲ ကားစက္ကေဖာက္ျပန္လာေတာ့ အနီးဆံုး Ivy အိမ္ကိုဦးတည္လိုက္ေပမဲ့ တစ္လမ္းေက်ာ္အေရာက္မွာပဲ ကားကထိုးရပ္သြားေလေတာ့ ဝပ္ေရွ႕ကိုဖုန္းဆက္မွာၿပီး Ivy ဆီကိုအကူအညီေတာင္းေနရျခင္း။
*Knock knock*
ကားမွန္ကိုလာေခါက္လိုက္တဲ့အသံေၾကာင့္ စုထားၿပီးသား ကေလးပစၥြည္းထုပ္ကို ေဘးခ်လိုက္ၿပီး သားငယ္ကို အေပၚထပ္ Long Coat ေအာက္ထဲထားကာ ေပြ႕ခ်ီလိုက္တယ္။ Ivy က ထီးအႀကီးႀကီးတစ္လက္နဲ႔မိုးေပးထားၿပီး အထုပ္အပိုးေတြကိုလွမ္းယူကာ ေနာက္မွာရပ္ထားတဲ့ကားဆီကို ႏွစ္ဦးသားအေျပးသြားရပါေတာ့တယ္။ ကားေပၚေရာက္ေတာ့မွ
"ကားကိုဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ"
"ဝပ္ေရွာ့က လာဆြဲလိမ့္မယ္"
"မင္းေခါင္းကေရေတြ ကေလးကိုစိုမယ္ေလ"
ကေလးေလးမိုးေရမထိရေအာင္ သတိထားရင္းက Kyle ကိုယ္တစ္ျခမ္း ေရစိုသြားေသးတာေၾကာင့္ Ivy သတိေပးမိတာပါ။ အေျခအေနကအဆင္မေျပ။
ကားေနာက္ခန္းက Kyle က ေရနည္းနည္းစိုေနၿပီး ကားကလည္း သူ႔ကားလို ကေလးထည့္သိပ္စရာေနရာကမရွိ။
"ငါလာမယ္၊ ကေလးကိုငါ့ေပး။ မင္းက ကားေမာင္း"
"အဆင္ေျပမလား"
"ဒီနားတင္ပဲေလ"
Ivy ကေနာက္ခန္းဆင္း၊ ကေလးကိုလက္လႊဲယူ။ Kyle က ေရွ႕ခန္းကူးၿပီး ကားေမာင္းထြက္ခဲ့ရပါတယ္။ ႐ႈပ္သြားတဲ့အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ကေလးကႏိုးသြားၿပီး ထေအာ္ငိုေတာ့ Ivy ခမ်ာ မေခ်ာ့တတ္မျမႇဴတတ္မို႔ ႐ႈပ္ယွက္ခတ္ေနတဲ့ၾကားက Kyle တစ္ေယာက္ ခိုးရယ္မိပါရဲ႕။
'ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ပတ္ရႈပ္ေနတဲ့ နာမည္ေက်ာ္မင္းသားရဲ႕ အိမ္ေနရင္းပံုစံက အရမ္းမိုက္ေနတာပဲ'
.
"ဝါး ... ဝါး"
"ဟူး ... ကေလးရယ္၊ တိတ္ပါကြယ္။ တိတ္ ... တိတ္။ ဗိုက္ဆာလို႔မ်ားလား"
ကေလးခ်ီၿပီးအိမ္ထဲဝင္လာရင္း Ivy ေခ်ာ့ရွာတယ္။ Kyle ကေတာ့ အထုပ္ဆြဲၿပီးေနာက္ကပါလာရင္း
"ဗိုုက္ဝထားတာ။ Diaper လဲရမယ္ထင္တယ္။ အဲဒီေလာက္ငိုေနရင္ Diaper ျပည့္ေနလို႔ပဲ"
"အဲဒီလိုလား"
"ကေလး ကၽြန္ေတာ္ကိုေပး။ ေရခ်ိဳးခန္းခဏသံုးမယ္"
"အေပၚထပ္သြားရေအာင္။ ေအာက္ထပ္က လူသံုးမ်ားတယ္"
"ဟုတ္"
Ivy ကပဲ ကေလးခ်ီကာ အေပၚထပ္တက္သြားပါတယ္။ သူ႔အခန္းထဲဝင္သြားတာေၾကာင့္ Kyle လိုက္ဝင္လာရၿပီး
"ဒီမွာက ပိုအဆင္ေျပမယ္"
Kyle ကေလးကိုသန္႔စင္ေပးၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့
"ဒီတိုင္းေလးျပန္ထြက္လာရသလား။ ကေလးေတာ့ ေအးေတာ့မွာပဲ"
"ပစၥည္းေတြက အထုပ္ထဲမွာေလ။ ေရာ့၊ ကေလးခဏခ်ီေပး။ ေရစိုမယ္ေနာ္"
ေရစိုမွာစိုးလို႔ ေျမႇာက္ခ်ီထားတဲ့ကေလးေလးက အခုေတာ့ ပါးစပ္ေလးမွာခ်ိဳလိမ္တန္းလန္းနဲ႔ Ivy ကို စူစမ္းသလိုေလးၾကည့္ေနပါတယ္။
"ဦးဦးခုတင္ငွားလိုက္ပါ သားေလးေရ"
အခင္းတစ္ထည္ျဖန္႔ထုတ္ၿပီး ခြင့္ေတာင္းတဲ့ Kyle ေၾကာင့္
"ျမန္ျမန္ခင္းေလ၊ ကေလးကေအးေနမွာေပါ့"
ခုတင္ေပၚအခင္းခင္း၊ ေရသုတ္ေပးၿပီး ေပါင္ဒါလိမ္း၊ Diaper ပတ္ၿပီးေတာ့ ေဘာင္းဘီအသစ္တစ္ထည္ လဲေပးၿပီးတဲ့အထိ Ivy က Kyle လုပ္သမၽွလိုက္ၾကည့္ေနၿပီးမွ
"ေရာ့၊ မင္းအဝတ္လဲလိုက္ဦး"
"ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေတာ္ပါ့မလား"
"Dexter အခ်ိဳးလာမခ်ိဳးနဲ႔။ လုပ္လိုက္ရင္ ေသဦးမယ္။ မင္းတို႔ႏွစ္ေကာင္အရပ္နဲ႔ ငါနဲ႔ တစ္လက္မပဲကြာတာ။ အဲဒီေဘာင္းဘီရွည္က Short pants ျဖစ္စရာအေၾကာင္းမရွိဘူး"
"စတာကို၊ စိတ္ခ်ည္းပဲ"
ေဘာင္းဘီေအာက္အနားေတြ မိုးေရစိုကုန္လို႔ လဲဖို႔ေပးတာကို ရန္စေနတဲ့ Kyle ေၾကာင့္ Ivy မာန္မဲေနပါတယ္။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲအဝတ္လဲၿပီး Kyle ျပန္ထြက္လာေတာ့ ခုတင္ေပၚကသားေလးေဘးမွာ Ivy ကထိုင္ေနၿပီး ေခ်ာ့ျမႇဴေနတာေၾကာင့္ တခစ္ခစ္ရယ္သံေလးေတြထြက္ေနတယ္။
"အစ္ကို႔မွာလည္း အဲဒီအရုပ္ရွိတာလား"
Scorpio ကာတြန္းရုပ္နဲ႔ သားေလးကိုေခ်ာ့ျမႇဴေနလို႔ ေမးၾကည့္မိေတာ့
"Fan တစ္ေယာက္ပို႔လိုက္တာပဲ"
"ဗိုက္မွာ For the King လို႔ ပါတယ္မဟုတ္လား"
"ဟင္၊ မင္းဘယ္လိုသိတာလဲ"
"ကၽြန္ေတာ့္ဆီလည္းေရာက္လာတာကို။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီက အညိဳမဟုတ္ဘူး၊ မီးခိုးေရာင္။ သားေလးေဆာ့ေနက်"
"အဲဒါဆို ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးဆီပို႔လိုက္တာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကေလးက သေဘာေတြက်ေနတာကိုး"
အဟား၊ အဲဒါ King couple shippers ေတြလက္ခ်က္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။
"Kyle, မင္းက ကေလးကိစၥေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလးကၽြမ္းက်င္ေနတာပဲ"
ခုနကရပ္ၾကည့္ေနမိရင္း မွတ္ခ်က္ခ်မိတာကို Ivy ထုတ္ေျပာလိုက္ေတာ့
"ကေလးအေဖပဲ၊ ဒီေလာက္ေတာ့ရွိမွာေပါ့။ ေနာ္၊ သားေလးရယ္"
ကေလးနားလာၿပီး အေဖာ္စပ္ေနျပန္ေတာ့ ကေလးက အေဖက္ိုသိလိုက္တာမွ ခုနကအသံၾကားကတည္းက လူးလိမ့္ေနရာကေန တအင့္အင့္နဲ႔ခၽြဲပါေလေရာ။
"အဲ၊ အဲ။ ဘာေကာင္ေလးလား။ အဲဒီလိုလည္း ခၽြဲတတ္တာလား"
"ကၽြန္ေတာ့္အသံၾကားရဲ႕နဲ႔ သူ႔ကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ေခၚမခ်ီရင္ အဲဒီလိုပဲ။ အခၽြဲတံုးပိစိေလးေရ ..... လာပါကြာ၊ လာပါဗ်"
နာမည္ရေနတဲ့သရုပ္ေဆာင္၊ လူပ်ိဳလူလြတ္တစ္ေယာက္ကေန ခ်က္ခ်င္းပဲ ကေလးတစ္ေယာက္အေဖ Single father ပံုစံေျပာင္းသြားတာက တျခားလူေတြအျမင္မွာ နည္းနည္းေတာ့ ထူးဆန္းေနပါလိမ့္မယ္။ Kyle ကေတာ့ သူ႔သားသည္သာသူ႔ကမ႓ာလို အေနအထားမ်ိဳးနဲ႔ အခုလည္း ေခ်ာ့သိပ္ေနေလေတာ့ ကေလးငယ္ငယ္က မ်က္ေတာင္ေလးေတြစင္းလို႔။
အခန္းအျပင္ထြက္ဖုန္းေျပာၿပီး Ivy ျပန္ဝင္လာေတာ့ လက္ထဲမွာလည္း ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္နဲ႔။ ကေလးေလးကေတာ့ Ivy ခုတင္ေပၚမွာ သူ႔ေစာင္ေလးနဲ႔သူအိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ။
ကေလးအတြက္ ေစာင္ပါသယ္ရတာပဲလား။
ကေလးအိပ္ေနလို႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္နံရံဘက္က ဝရံတာကိုထြက္တဲ့တံခါးနားမွာ Ivy သြားရပ္ေတာ့ Kyle ပါအနားေရာက္လာကာ
"မိုးက ဖြဲဖြဲေလးပဲရြာေတာ့တယ္။ ခုနကေတာ့ သည္းလိုက္တာ"
Ivy က တံခါးဖြင့္လိုက္ၿပီး ေရွ႕ေလးနည္းနည္းတိုးကာ
"ေရွ႕တိုး"
တံခါးဖြင့္လိုက္လို႔ အခန္းထဲေလဝင္မွာစိုးတာေၾကာင့္ လိုက္ကာဆြဲခ်ၿပီး သူတို႔က လိုက္ကာအျပင္ဘက္မွာ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္စီနဲ႔ မိုးေရစက္ေတြကိုေငးၾကည့္မိၾကတယ္။
"အစ္ကို ဒီေန႔အားေနတာလား"
"အားသြားၿပီ"
"အာ ... ဖ်က္လိုက္ရတာလား"
ခုနကဖုန္းထြက္ေျပာတာကိုသိလိုက္တဲ့ Kyle က အားနာသလိုေျပာတာေၾကာင့္
"ဒီမိုးနဲ႔၊ ဒီတိမ္မည္းေတြနဲ႔က ၿပီးရင္လည္း ဆက္ရြာမွာပဲ။ အျပင္မထြက္ခ်င္ဘူး။ အေရးလည္းမႀကီးဘူး"
"အစ္ကို႔ဒယ္ဒီကေရာ အလုပ္သြားတာလား"
"ခရီးထြက္သြားတယ္။ သန္ဘက္ခါမွျပန္ေရာက္မယ္"
"ဪ"
တကယ္လို႔ Mr. Cullen ရွိေနတယ္ဆိုရင္ ဒီလိုအေနအထားမ်ိဳးကို သေဘာက်ပါ့မလား။ Ivy ဘက္က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အေနနဲ႔ ကူညီလိုက္တာဆိုေပမဲ့ ရုတ္တရက္ျဖစ္သြားတဲ့အေျခအေနမွာ အခြင့္အေရးကိုအရယူလိုက္မိသလို ဒီအေနအထားကိုလည္း ေက်နပ္မိေနတဲ့ အတြင္းစိတ္ကို Kyle ကိုယ္တိုင္လည္း သတိထားမိေနပါတယ္။
'ဒီအတိုင္း ေန႔စဥ္ဘဝေတြကို နီးစပ္ခ်င္မိ႐ံု'။
■■■■■ Part (14) ဆက္ရန္ ■■■■■
"Killer, သက်သာရဲ့လား"
"ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ"
"ကိုယ့်အတွက်က လွယ်ပါတယ်"
"အလုပ်ရှုပ်မခံပါနဲ့။ အဲဒီလောက်လည်း ဝယ်လာစရာမလိုဘူးလေ"
"အလုပ်ရှုပ်တယ်လို့ ကိုယ်မတွေးမိဘူး"
"ကျွန်တော်ငြင်းတယ်ဆိုရင်ရော"
"ဟုတ်ပြီ၊ မဖြစ်မနေလိုတာတွေထားခဲ့ပြီး ကျန်တာပြန်ယူသွားပေးမယ်။ ကျေနပ်ပြီလား"
"ကျွန်တော်က အနုနည်းနဲ့ငြင်းနေတုန်းမှာ နောက်ဆုတ်လိုက်တာကောင်းမယ်ဗျ"
"အဟား၊ ပေါ်တင်ငြင်းလည်း ကိုယ်က မင်းဆီတော့ရောက်လာနေဦးမှာ။ ဥပမာ၊ Bar ကိုလာတာမျိုးလောက်ပါပဲ။ မင်းမကြိုက်ဘူးဆိုရင်လည်း တစ်ခါတလေလေးတော့ နှောင့်ယှက်ခွင့်ပြု။ အခုကလည်း လူနာသတင်းမေးတာပါ။ အမြဲတမ်းလာနေရအောင်လည်း အားမနေဘူးလေ"
'ဘယ်လိုလူလဲ။ သူ့ဘက်ကလည်းစသေးတယ်၊ အကျောကြီးနဲ့'
ဒါပေမဲ့လည်း သူပြောတာမှန်နေတာကြောင့် Cayden ဘာမှပြန်မပြောမိတော့ပါ။
"ဟုတ်ပါပြီ၊ ကိုယ်ပြန်တော့မယ်။ ပျော်လိုက်တော့ Killer. အဟား"
သူ့စကားသူသဘောကျသလို ခပ်ဖွဖွရယ်ပြီး ပြုံးပြနှုတ်ဆက်ကာ ထွက်သွားလေတဲ့ထိုလူက Bar ကိုလည်း တစ်ခါတလေရောက်လာတတ်တဲ့ VIP customer. သူ့နှောင့်ယှက်နည်းက တစ်မျိုး။
အသာလေးပြန်လှဲနေပြီးငြိမ်နေတုန်း တံခါးဖွင့်သံကြားရလို့ကြည့်မိတော့ Tristan.
"ဪ၊ ငါက မင်းအိပ်ပျော်နေတယ်ထင်တာ။ စားပွဲပေါ်လည်း ပစ္စည်းတွေအပြည့်ပါလား"
"အင်း"
"ဘယ်သူလာသွားတာလဲ"
"ဟို ... အစ်ကိုဆိုတဲ့လူ"
Cayden မညာပါဘူး။ Tristan မရှိတုန်းမှာ အစ်ကိုလည်းရောက်လာတယ်။ ပစ္စည်းတွေပေးသွားတာကတော့ တခြားတစ်ယောက်ပေါ့။ ဖြေလိုက်တာကလည်း ဘယ်သူလာလဲဆိုတဲ့မေးခွန်းကို ဖြေတာမို့ လိမ်တာမဟုတ်ဘူးလေ။
"အဆင်မပြေကြသေးဘူးလား"
ပစ္စည်းတွေနေရာချရင်းမေးလာတဲ့ Tristan, Cayden အသံမကြားရလို့ ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးတွေမှိတ်ထားတာတွေ့ရတယ်။
"ဗိုက်ဆာပြီလား။ ဒီမှာ ငါဝယ်လာတာကြည့်ဦး"
တကယ်လည်းဗိုက်ဆာနေတာကြောင့် Tristan ကိုကြည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြမိပါတယ်။
တစ်ခါတလေမှာ စိတ်ရှုပ်စရာတွေမတွေးဘဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနေချင်တာက အပြစ်လား။
¤
"ဒေါက်တာ၊ နားကြပ်ကအသစ်လား"
ဆယ့်နှစ်နှစ်အရွယ် လူနာကောင်မလေးက Roy ကိုမေးလိုက်တယ်။
"ကလေးက သတိထားမိတယ်လား"
"သိတာပေါ့၊ ဒေါက်တာနဲ့ပတ်သက်ရင် အကုန်သတိထားမိတယ်"
နှလုံးခွဲစိတ်မှုအတွက် ဒီကလေးမလေး ဆေးရုံရောက်လာတဲ့နေ့က သူဆေးရုံမှာအလုပ်စတက်တဲ့နေ့။ ခွဲစိတ်မှုကိုခံနိုင်လောက်တဲ့အခြေအနေ မရှိသေးတာကြောင့် ဆေးရုံမှာတင်ထားရပြီး စောင့်ကြည့်နေရတဲ့လူနာပါ။ ချမ်းသာတဲ့မိသားစုကဖြစ်ပြီး ရောဂါကြောင့်အလိုလိုက်ခံထားရပုံပေါ်တဲ့ ကလေးမလေးက Roy ကိုခင်တွယ်သွားပုံရပါတယ်။ နယ်ကိုရောက်နေတဲ့ရက်တွေကတောင် တစ်နေ့တစ်ခါဖုန်းခေါ်ပြီး ဘယ်တော့ပြန်လာမှာလဲ မေးနေတတ်တာပါ။
"တော်လိုက်တဲ့ ကလေး"
"ဘယ်မမ လက်ဆောင်ပေးတာလဲ။ အဲဒီမမက လှလား"
မျက်နှာတည်လေးနဲ့မေးနေပုံက သူသဝန်တိုပါတယ်လို့ပြောနေသလို။
"အင်း၊ လှတယ်"
"ကလေးနဲ့ ဘယ်သူပိုလှလဲ"
"ကလေးလောက်ချစ်ဖို့မကောင်းဘူး"
"အဟီး။ ဒါပေမဲ့ သူကပိုလှတာမဟုတ်လား။ ဟွန့်"
Roy ရဲ့စကားကို အထာပေါက်နေတဲ့ကလေးမလေးက အရယ်တစ်ဝက်၊ အမဲ့တစ်ဝက်။
"မအိပ်ချင်သေးဘူးလား။ ဆေးသောက်ထားတာကြာပြီလေ။ အရင်ဆို ဒီအချိန်အိပ်ပြီလေ"
"အရင်ဆို ဒီအချိန် ဒေါက်တာပြန်သွားပြီလေ။ ဒီနေ့ ဒေါက်တာလာတာနောက်ကျလို့ ကလေးအိပ်ချိန်လည်း နောက်ကျတယ်။ မရဘူးလား"
"အေးပါကွာ၊ ကိုယ်မှားတာပါ။ ဟား ဟား"
"ဒေါက်တာ"
"ဗျ"
"ရယ်ရင်လည်း ချောတာပဲ"
"ဟောဗျာ။ ကိုယ်က အမြဲချောနေတာပါ။ အဲဒါကြောင့် ကလေးကသဘောကျတာမဟုတ်လား"
"မသိဘူး၊ အိပ်တော့မယ်"
"ဖြည်းဖြည်း၊ ဖြည်းဖြည်းလှဲပါကွာ"
Roy နယ်မှာရှိနေတုန်း ဖုန်းဆက်တဲ့တစ်ရက်
"ဒေါက်တာ့ကို သဘောကျတယ်။ ကလေးကို နောက်ထပ်ခြောက်နှစ်စောင့်ပါ။ လူကြီးဖြစ်လာရင် ဒေါက်တာ့ကောင်မလေးလုပ်မလို့" လို့ပြောလာတဲ့ ကလေးလေးကြောင့် Roy မှာ ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိခဲ့။
အခုတော့ သူရှိရာဘက်ကိုကျောခိုင်းကာ အိပ်သွားပါပြီ။
ကလေးတွေက ဟန်ဆောင်မှုကင်းလို့ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းကြတယ်။
အတွေးနဲ့အတူ တစ်ချိန်က အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ ကလေးငယ်တစ်ယောက်ကို သတိရသွားမိပြန်တယ်။ အခုတော့ ကလေးငယ်က အေးစက်စက်နဲ့ တည်ငြိမ်လွန်းတတ်ခဲ့ပြီတဲ့လေ။
¤
ကျည်တစ်တောင့်ရုပ်ရှင်က ရုံတွေမှာ အချိန်အတော်ကြာနေရာယူပြီးနောက် Kyle အနုပညာအလုပ်ရပ်နားတော့မယ်ဆိုတဲ့ သတင်းက ပရိသတ်တွေကို လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်စေခဲ့တယ်။ Nancy ပြောသလိုပါပဲ၊ ရုပ်ရှင်ကိုပါ Promotion ထပ်ဆင်းပြီးသားဖြစ်သွားပါတယ်။ Media တွေမှာ ရုတ်ရုတ်သဲသဲရေးသားဖော်ပြနေကြတဲ့ အမာခံပရိသတ်တွေကြောင့် တခြားလူတွေကပါစိတ်ဝင်စားလာပြီး ရုပ်ရှင်ကိုပါအာရုံစိုက်လာကြတယ်။
*Puppy ကိုလက်လွှတ်ခဲ့ပြီလား* ဆိုတဲ့ Caption နဲ့ ဆေးရုံမှာ Chain ကကိုက်တာတောင် လက်ကိုတင်းတင်းဆွဲထားတဲ့ပုံက အရင်က Puppy ဆိုပြီး Hot ခဲ့တဲ့ခေါင်းစဉ်ကနေ Caption ပြောင်းသွားခဲ့တာပါ။
ဒီကြားထဲက "ကျွန်တော် Jasperလေးကို မနာလိုဘူး Hurricane. ခင်ဗျားအချစ်တွေကို ရနေလို့ပေါ့" ဆိုတဲ့ Lock နဲ့ Hurricane ရဲ့ Dialog ပုံစံတွေပါ ရေပန်းစားလာပြန်တယ်။
ကလေးတစ်ဖက်နဲ့မို့ စီးပွားရေးဘက်ကိုပဲအာရုံစိုက်တော့မယ့် အကြောင်းပြချက်ကြောင့် ကလေးကူထိန်းပေးချင်တဲ့ Fan girl တွေရဲ့ post တွေဟာလည်း ပလူပျံလာပါတယ်။
Kyle တစ်ယောက် သတင်းတွေဖတ်နေရင်း ဖုန်းနံပါတ်တစ်ခုကိုနှိပ်လိုက်တယ်။
တစ်ဖက်က တော်တော်နဲ့ဖုန်းလက်မခံပါ။ ဖုန်းကျခါနီးမှ
"ပြော Kyle"
"အစ်ကို မအားဘူးလား"
"ရေချိုးခန်းထဲရောက်နေလို့။ ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ"
"သတင်းတွေဖတ်ရင်းနဲ့ ..."
"ဘာသတင်း ... ဪ၊ မင်းကိစ္စလား"
"အင်း၊ ရုပ်ရှင်ကိစ္စတွေရော။ Fan တွေရေးထားကြတာလည်း သဘောကျလို့"
"ဟား ဟား၊ မင်းက သူတို့အသည်းကိုခွဲပြီး သူတို့ခံစားရတာကို ထိုင်ရယ်နေတယ်ပေါ့"
"အမှုကြီးအောင်မလုပ်ပါနဲ့။ ကျွန်တော် အသည်းခွဲရတာမကြိုက်ပါဘူး။ သိပ်ချစ်တတ်တာပါ"
"ဒါပေါ့၊ ဒါပေါ့။ ငါ မင်းကိုမနာလိုဘူး Kyle, အခုလိုကြေညာတော့မှ Fandom တောင့်မှန်း သိလိုက်ရတာကိုပေါ့။ ဟား ဟား ..."
Lock ကပါ သူတို့ Dialog နဲ့နောက်နေလိုက်တော့
"အစ်ကိုက မနာလိုဖြစ်စရာမှမလိုတာကို"
"ဘာပြောလိုက်တာလဲ Kyle?"
ဟုတ်ပါတယ်။ Ivy မကြားနိုင်လောက်အောင်ကို Kyle က ခပ်တိုးတိုးပြောလိုက်တာပါ။
"အားရင် ကလေးလာထိန်းပေးပါဦးလို့"
ပထမစကားတစ်ခွန်းနဲ့ ဘယ်စကားလုံးကမှမတူပါ။ ဒါပေမဲ့ ဆိုလိုရင်းကတော့ တစ်ထပ်တည်းကျနေတာ Kyle သာ သိပါလိမ့်မယ်။
"ငါ့ကို နာနီထင်နေတာလားပဲ။ မအားဘူး ဟေ့ကောင်။ Dexter ကလေးထိန်းကျွမ်းတယ်၊ သူ့ကိုခေါ်"
"ခေါ်စရာလား"
"ဘာဖြစ်ထားကြပြန်ပြီလဲ"
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ ပြောချင်တာတစ်ယောက်"
"ဘာလဲ"
"နောက်မှ ... အခုတော့ အောက်ထပ်မှာ သားငိုသံကြားတယ်။ ပြေးလိုက်ဦးမယ်"
"ဟား ဟား၊ ဖြည်းဖြည်းသွားပါ ကလေးအဖေရယ်"
တချို့တွေသိပ်လိုချင်နေကြတဲ့နေရာကို တချို့က မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်နေတတ်တယ်။
.
ငါသိနေပေမဲ့ နားမထောင်ချင်သေးဘူး Kyle. Daddy ပြောသလိုပဲ ငါရွေးတဲ့လမ်းကိုငါလျှောက်ရမှာမို့ အဲဒီလမ်းတွေကို ငါသေချာမရွေးရသေးခင် အခြေအနေတွေကို လေ့လာချင်သေးတယ်။ တချို့လမ်းတွေက သိပ်မာယာများတတ်တာကို ငါသိထားတယ်။ ဒီနေရာမှာ ဆုံးဖြတ်ချက်ဆိုတာ အလျင်စလိုချရတာမျိုးမဟုတ်ဘူးလေ။
¤
"ဒေါက်တာ၊ ဒီမှာကြည့်"
"Duty coat? ဘာလုပ်ဖို့လဲ ကလေး"
"ဒေါက်တာ့ကိုပေးဖို့ မာမီ့ကိုမှာလိုက်တာ"
ဘေးနားမှာထိုင်နေတဲ့ ကလေးအမေဖြစ်သူကပါ ပြုံးပြခေါင်းညိတ်လာတာကြောင့်
"တကူးတကတွေကွာ။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျ"
ကလေးကိုလည်းပြောရင်း သူလေးအမေကိုလည်း ကျေးဇူးတင်စကားပြောမိတယ်။
"မဟုတ်တာ ဒေါက်တာရယ်။ သမီးလေးက ဒေါက်တာနဲ့တွေ့တော့မှ တော်တော်လေးလန်းဆန်းတက်ကြွလာတာ။ သူရဲ့ဒီလိုပုံစံကို ပြန်မြင်ရပါတော့မလားလို့ ကျွန်မတို့ကစိုးရိမ်နေတာ။ တကယ်ဆို ကျွန်မတို့ကပဲ ဒေါက်တာ့ကိုကျေးဇူးတင်ရမှာပါ"
"ကျွန်တော့်တာဝန်ပါဗျာ"
"ဒေါက်တာ၊ ကလေးချည်ထိုးသင်နေတယ်။ အများကြီးမဟုတ်ဘူး၊ ဒေါက်တာနာမည်ကို အဲဒီကုတ်မှာထိုးပေးတတ်ရုံပဲလေ"
"ဘယ်လို"
"နာမည်မထိုးရသေးဘူးလေ အဲဒီမှာ"
ဒါဆို အိတ်အနားမှာထိုးထားတဲ့နာမည်က တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့လက်ရာလို့ မျှော်လင့်လို့ရမလား။ သူ့ရဲ့ Hobby မှာ knitting လို့ပါနေတယ်လေ။
"ဒေါက်တာရေ၊ ဘာတွေတွေးနေပြန်ပြီလဲ။ ကလေးပြောနေတယ်လေ"
"အင်း၊ နာမည်ရေးပေးမယ့်အချိန်အထိ မဝတ်ဘဲသိမ်းထားမယ်"
"အဲဒါဆို မြန်မြန်သင်လိုက်မယ်နော်"
"အေးဆေးပေါ့ကွာ၊ ကိုယ်က တစ်သက်လုံး ဒါတွေဝတ်နေရမှာပဲကို"
"အွန်း အွန်း"
"သမီးလေး၊ ဒီ Channel မှာ သမီးကြိုက်တဲ့မမရဲ့ဇာတ်လမ်း လွှင့်နေတယ်"
ကလေးအမေဖြစ်သူက ဖွင့်ထားတဲ့တီဗွီကနေလာနေတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ခုအကြောင်း ပြောနေပါတယ်။
"အသံနည်းနည်းချဲ့ပေးပါ မာမီ"
"ဒေါက်တာအလုပ်လုပ်နေတယ်လေ"
နေ့စဉ်လိုအပ်တဲ့ စမ်းသပ်စစ်ဆေးမှုတွေပါ။
"ရပါတယ်ဗျာ။ ကျယ်ပေးလိုက်ပါ"
"Fairy မမက ပိုပိုလှလာတာ။ ဟိုနေ့ကကြော်ငြာအသစ်မှာ ပိုလှလာတယ်"
Fairy လို့ခေါ်လိုက်သံကြောင့် ကြည့်လိုက်မိတော့ တိုက်ဆိုင်မှုတွေကိုအံ့ဩရပါပြီ။
"Fairy"
Roy နှုတ်ကနေထွက်ကျလာတဲ့ အသံတိုးတိုးကို ကလေးက
"ဟုတ်တယ်လေ။ ဒေါက်တာ သူ့ကိုသိလား။ Lillian Fay Wright တဲ့။ Lily ပန်းလေးလို့ ခေါ်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကလေးမကြိုက်ဘူး။ Fay ဆိုတာကတော့ Fairy တဲ့လေ။ လှတယ်နော်"
အဟား၊ ဒီကလေးလေးဟာ ကိုယ်တို့နဲ့သိပ်တိုက်ဆိုင်လွန်းတယ် Fairy.
Fairy လိုပဲ Thank you gift အနေနဲ့ Duty coat လက်ဆောင်ပေးတယ်။ နာမည်လည်းထိုးပေးမယ်တဲ့။ ပြီးတော့ ကိုယ့်လိုပဲ Fairy ဆိုတဲ့နာမည်ကိုသဘောကျတဲ့ အမာခံပရိသတ်လေ။
"အင်း၊ လှတယ်"
¤
"ဟယ်လို၊ အစ်ကို။ အိမ်မှာလား"
"အင်း၊ ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲ"
"ကျွန်တော် (...)လမ်းထိပ်မှာ ကားပျက်သွားလို့"
"အဲဒါ ဝပ်ရှော့ကိုဖုန်းမဆက်ဘဲ ဘာကိစ္စ ငါ့ဆီဖုန်းခေါ်နေတာလဲ"
"အဲဒါက ..."
"နေဦး၊ ကလေးပါပါတာလား။ ကလေးသီချင်းသံကြားတယ်"
"ဟုတ်"
"မင်းက မိုးရွာကြီးထဲ ကလေးနဲ့အပြင်မှာ ဘာတွေအလေလိုက်နေတာလဲ။ ငါလာခေါ်မယ်၊ စောင့်နေ"
"ဟုတ်"
Ivy အိမ်နဲ့တစ်လမ်းကျော်ကလမ်းထိပ်မှာ Kyle ကားပျက်သွားတာပါ။ သားလေးကို ကလေးဆေးရုံမှာ တစ်လတစ်ခါ Medical check up လုပ်ရမယ့်နေမို့ ထွက်လာခဲ့တာ။ ထွက်လာတုန်းက သာသာယာယာပဲမို့ အဖော်ခေါ်မလာမိတာဟာ ရုတ်တရက်ရွာချတဲ့မိုးသည်းထဲ ကားစက်ကဖောက်ပြန်လာတော့ အနီးဆုံး Ivy အိမ်ကိုဦးတည်လိုက်ပေမဲ့ တစ်လမ်းကျော်အရောက်မှာပဲ ကားကထိုးရပ်သွားလေတော့ ဝပ်ရှေ့ကိုဖုန်းဆက်မှာပြီး Ivy ဆီကိုအကူအညီတောင်းနေရခြင်း။
*Knock knock*
ကားမှန်ကိုလာခေါက်လိုက်တဲ့အသံကြောင့် စုထားပြီးသား ကလေးပစ္စွည်းထုပ်ကို ဘေးချလိုက်ပြီး သားငယ်ကို အပေါ်ထပ် Long Coat အောက်ထဲထားကာ ပွေ့ချီလိုက်တယ်။ Ivy က ထီးအကြီးကြီးတစ်လက်နဲ့မိုးပေးထားပြီး အထုပ်အပိုးတွေကိုလှမ်းယူကာ နောက်မှာရပ်ထားတဲ့ကားဆီကို နှစ်ဦးသားအပြေးသွားရပါတော့တယ်။ ကားပေါ်ရောက်တော့မှ
"ကားကိုဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ"
"ဝပ်ရှော့က လာဆွဲလိမ့်မယ်"
"မင်းခေါင်းကရေတွေ ကလေးကိုစိုမယ်လေ"
ကလေးလေးမိုးရေမထိရအောင် သတိထားရင်းက Kyle ကိုယ်တစ်ခြမ်း ရေစိုသွားသေးတာကြောင့် Ivy သတိပေးမိတာပါ။ အခြေအနေကအဆင်မပြေ။
ကားနောက်ခန်းက Kyle က ရေနည်းနည်းစိုနေပြီး ကားကလည်း သူ့ကားလို ကလေးထည့်သိပ်စရာနေရာကမရှိ။
"ငါလာမယ်၊ ကလေးကိုငါ့ပေး။ မင်းက ကားမောင်း"
"အဆင်ပြေမလား"
"ဒီနားတင်ပဲလေ"
Ivy ကနောက်ခန်းဆင်း၊ ကလေးကိုလက်လွှဲယူ။ Kyle က ရှေ့ခန်းကူးပြီး ကားမောင်းထွက်ခဲ့ရပါတယ်။ ရှုပ်သွားတဲ့အခြေအနေတွေကြောင့် ကလေးကနိုးသွားပြီး ထအော်ငိုတော့ Ivy ခမျာ မချော့တတ်မမြှူတတ်မို့ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေတဲ့ကြားက Kyle တစ်ယောက် ခိုးရယ်မိပါရဲ့။
'ကလေးတစ်ယောက်နဲ့ပတ်ရှုပ်နေတဲ့ နာမည်ကျော်မင်းသားရဲ့ အိမ်နေရင်းပုံစံက အရမ်းမိုက်နေတာပဲ'
.
"ဝါး ... ဝါး"
"ဟူး ... ကလေးရယ်၊ တိတ်ပါကွယ်။ တိတ် ... တိတ်။ ဗိုက်ဆာလို့များလား"
ကလေးချီပြီးအိမ်ထဲဝင်လာရင်း Ivy ချော့ရှာတယ်။ Kyle ကတော့ အထုပ်ဆွဲပြီးနောက်ကပါလာရင်း
"ဗိုုက်ဝထားတာ။ Diaper လဲရမယ်ထင်တယ်။ အဲဒီလောက်ငိုနေရင် Diaper ပြည့်နေလို့ပဲ"
"အဲဒီလိုလား"
"ကလေး ကျွန်တော်ကိုပေး။ ရေချိုးခန်းခဏသုံးမယ်"
"အပေါ်ထပ်သွားရအောင်။ အောက်ထပ်က လူသုံးများတယ်"
"ဟုတ်"
Ivy ကပဲ ကလေးချီကာ အပေါ်ထပ်တက်သွားပါတယ်။ သူ့အခန်းထဲဝင်သွားတာကြောင့် Kyle လိုက်ဝင်လာရပြီး
"ဒီမှာက ပိုအဆင်ပြေမယ်"
Kyle ကလေးကိုသန့်စင်ပေးပြီး ပြန်ထွက်လာတော့
"ဒီတိုင်းလေးပြန်ထွက်လာရသလား။ ကလေးတော့ အေးတော့မှာပဲ"
"ပစ္စည်းတွေက အထုပ်ထဲမှာလေ။ ရော့၊ ကလေးခဏချီပေး။ ရေစိုမယ်နော်"
ရေစိုမှာစိုးလို့ မြှောက်ချီထားတဲ့ကလေးလေးက အခုတော့ ပါးစပ်လေးမှာချိုလိမ်တန်းလန်းနဲ့ Ivy ကို စူစမ်းသလိုလေးကြည့်နေပါတယ်။
"ဦးဦးခုတင်ငှားလိုက်ပါ သားလေးရေ"
အခင်းတစ်ထည်ဖြန့်ထုတ်ပြီး ခွင့်တောင်းတဲ့ Kyle ကြောင့်
"မြန်မြန်ခင်းလေ၊ ကလေးကအေးနေမှာပေါ့"
ခုတင်ပေါ်အခင်းခင်း၊ ရေသုတ်ပေးပြီး ပေါင်ဒါလိမ်း၊ Diaper ပတ်ပြီးတော့ ဘောင်းဘီအသစ်တစ်ထည် လဲပေးပြီးတဲ့အထိ Ivy က Kyle လုပ်သမျှလိုက်ကြည့်နေပြီးမှ
"ရော့၊ မင်းအဝတ်လဲလိုက်ဦး"
"ကျွန်တော်နဲ့တော်ပါ့မလား"
"Dexter အချိုးလာမချိုးနဲ့။ လုပ်လိုက်ရင် သေဦးမယ်။ မင်းတို့နှစ်ကောင်အရပ်နဲ့ ငါနဲ့ တစ်လက်မပဲကွာတာ။ အဲဒီဘောင်းဘီရှည်က Short pants ဖြစ်စရာအကြောင်းမရှိဘူး"
"စတာကို၊ စိတ်ချည်းပဲ"
ဘောင်းဘီအောက်အနားတွေ မိုးရေစိုကုန်လို့ လဲဖို့ပေးတာကို ရန်စနေတဲ့ Kyle ကြောင့် Ivy မာန်မဲနေပါတယ်။
ရေချိုးခန်းထဲအဝတ်လဲပြီး Kyle ပြန်ထွက်လာတော့ ခုတင်ပေါ်ကသားလေးဘေးမှာ Ivy ကထိုင်နေပြီး ချော့မြှူနေတာကြောင့် တခစ်ခစ်ရယ်သံလေးတွေထွက်နေတယ်။
"အစ်ကို့မှာလည်း အဲဒီအရုပ်ရှိတာလား"
Scorpio ကာတွန်းရုပ်နဲ့ သားလေးကိုချော့မြှူနေလို့ မေးကြည့်မိတော့
"Fan တစ်ယောက်ပို့လိုက်တာပဲ"
"ဗိုက်မှာ For the King လို့ ပါတယ်မဟုတ်လား"
"ဟင်၊ မင်းဘယ်လိုသိတာလဲ"
"ကျွန်တော့်ဆီလည်းရောက်လာတာကို။ ကျွန်တော့်ဆီက အညိုမဟုတ်ဘူး၊ မီးခိုးရောင်။ သားလေးဆော့နေကျ"
"အဲဒါဆို ငါတို့နှစ်ယောက်လုံးဆီပို့လိုက်တာပေါ့။ ဒါကြောင့် ကလေးက သဘောတွေကျနေတာကိုး"
အဟား၊ အဲဒါ King couple shippers တွေလက်ချက်ဆိုတာ သေချာတယ်။
"Kyle, မင်းက ကလေးကိစ္စတွေကို တော်တော်လေးကျွမ်းကျင်နေတာပဲ"
ခုနကရပ်ကြည့်နေမိရင်း မှတ်ချက်ချမိတာကို Ivy ထုတ်ပြောလိုက်တော့
"ကလေးအဖေပဲ၊ ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့။ နော်၊ သားလေးရယ်"
ကလေးနားလာပြီး အဖော်စပ်နေပြန်တော့ ကလေးက အဖေကိုသိလိုက်တာမှ ခုနကအသံကြားကတည်းက လူးလိမ့်နေရာကနေ တအင့်အင့်နဲ့ချွဲပါလေရော။
"အဲ၊ အဲ။ ဘာကောင်လေးလား။ အဲဒီလိုလည်း ချွဲတတ်တာလား"
"ကျွန်တော့်အသံကြားရဲ့နဲ့ သူ့ကို တော်တော်နဲ့ခေါ်မချီရင် အဲဒီလိုပဲ။ အချွဲတုံးပိစိလေးရေ ..... လာပါကွာ၊ လာပါဗျ"
နာမည်ရနေတဲ့သရုပ်ဆောင်၊ လူပျိုလူလွတ်တစ်ယောက်ကနေ ချက်ချင်းပဲ ကလေးတစ်ယောက်အဖေ Single father ပုံစံပြောင်းသွားတာက တခြားလူတွေအမြင်မှာ နည်းနည်းတော့ ထူးဆန်းနေပါလိမ့်မယ်။ Kyle ကတော့ သူ့သားသည်သာသူ့ကမ္ဘာလို အနေအထားမျိုးနဲ့ အခုလည်း ချော့သိပ်နေလေတော့ ကလေးငယ်ငယ်က မျက်တောင်လေးတွေစင်းလို့။
အခန်းအပြင်ထွက်ဖုန်းပြောပြီး Ivy ပြန်ဝင်လာတော့ လက်ထဲမှာလည်း ကော်ဖီနှစ်ခွက်နဲ့။ ကလေးလေးကတော့ Ivy ခုတင်ပေါ်မှာ သူ့စောင်လေးနဲ့သူအိပ်ပျော်နေပြီ။
ကလေးအတွက် စောင်ပါသယ်ရတာပဲလား။
ကလေးအိပ်နေလို့ မျက်နှာချင်းဆိုင်နံရံဘက်က ဝရံတာကိုထွက်တဲ့တံခါးနားမှာ Ivy သွားရပ်တော့ Kyle ပါအနားရောက်လာကာ
"မိုးက ဖွဲဖွဲလေးပဲရွာတော့တယ်။ ခုနကတော့ သည်းလိုက်တာ"
Ivy က တံခါးဖွင့်လိုက်ပြီး ရှေ့လေးနည်းနည်းတိုးကာ
"ရှေ့တိုး"
တံခါးဖွင့်လိုက်လို့ အခန်းထဲလေဝင်မှာစိုးတာကြောင့် လိုက်ကာဆွဲချပြီး သူတို့က လိုက်ကာအပြင်ဘက်မှာ ကော်ဖီတစ်ခွက်စီနဲ့ မိုးရေစက်တွေကိုငေးကြည့်မိကြတယ်။
"အစ်ကို ဒီနေ့အားနေတာလား"
"အားသွားပြီ"
"အာ ... ဖျက်လိုက်ရတာလား"
ခုနကဖုန်းထွက်ပြောတာကိုသိလိုက်တဲ့ Kyle က အားနာသလိုပြောတာကြောင့်
"ဒီမိုးနဲ့၊ ဒီတိမ်မည်းတွေနဲ့က ပြီးရင်လည်း ဆက်ရွာမှာပဲ။ အပြင်မထွက်ချင်ဘူး။ အရေးလည်းမကြီးဘူး"
"အစ်ကို့ဒယ်ဒီကရော အလုပ်သွားတာလား"
"ခရီးထွက်သွားတယ်။ သန်ဘက်ခါမှပြန်ရောက်မယ်"
"ဪ"
တကယ်လို့ Mr. Cullen ရှိနေတယ်ဆိုရင် ဒီလိုအနေအထားမျိုးကို သဘောကျပါ့မလား။ Ivy ဘက်က လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်အနေနဲ့ ကူညီလိုက်တာဆိုပေမဲ့ ရုတ်တရက်ဖြစ်သွားတဲ့အခြေအနေမှာ အခွင့်အရေးကိုအရယူလိုက်မိသလို ဒီအနေအထားကိုလည်း ကျေနပ်မိနေတဲ့ အတွင်းစိတ်ကို Kyle ကိုယ်တိုင်လည်း သတိထားမိနေပါတယ်။
'ဒီအတိုင်း နေ့စဉ်ဘဝတွေကို နီးစပ်ချင်မိရုံ'။
■■■■■ Part (14) ဆက်ရန် ■■■■■
"ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ"
"ကိုယ့္အတြက္က လြယ္ပါတယ္"
"အလုပ္႐ႈပ္မခံပါနဲ႔။ အဲဒီေလာက္လည္း ဝယ္လာစရာမလိုဘူးေလ"
"အလုပ္႐ႈပ္တယ္လို႔ ကိုယ္မေတြးမိဘူး"
"ကၽြန္ေတာ္ျငင္းတယ္ဆိုရင္ေရာ"
"ဟုတ္ၿပီ၊ မျဖစ္မေနလိုတာေတြထားခဲ့ၿပီး က်န္တာျပန္ယူသြားေပးမယ္။ ေက်နပ္ၿပီလား"
"ကၽြန္ေတာ္က အႏုနည္းနဲ႔ျငင္းေနတုန္းမွာ ေနာက္ဆုတ္လိုက္တာေကာင္းမယ္ဗ်"
"အဟား၊ ေပၚတင္ျငင္းလည္း ကိုယ္က မင္းဆီေတာ့ေရာက္လာေနဦးမွာ။ ဥပမာ၊ Bar ကိုလာတာမ်ိဳးေလာက္ပါပဲ။ မင္းမႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္လည္း တစ္ခါတေလေလးေတာ့ ေႏွာင့္ယွက္ခြင့္ျပဳ။ အခုကလည္း လူနာသတင္းေမးတာပါ။ အျမဲတမ္းလာေနရေအာင္လည္း အားမေနဘူးေလ"
'ဘယ္လိုလူလဲ။ သူ႔ဘက္ကလည္းစေသးတယ္၊ အေက်ာႀကီးနဲ႔'
ဒါေပမဲ့လည္း သူေျပာတာမွန္ေနတာေၾကာင့္ Cayden ဘာမွျပန္မေျပာမိေတာ့ပါ။
"ဟုတ္ပါၿပီ၊ ကိုယ္ျပန္ေတာ့မယ္။ ေပ်ာ္လိုက္ေတာ့ Killer. အဟား"
သူ႔စကားသူသေဘာက်သလို ခပ္ဖြဖြရယ္ၿပီး ျပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္သြားေလတဲ့ထိုလူက Bar ကိုလည္း တစ္ခါတေလေရာက္လာတတ္တဲ့ VIP customer. သူ႔ေႏွာင့္ယွက္နည္းက တစ္မ်ိဳး။
အသာေလးျပန္လွဲေနၿပီးၿငိမ္ေနတုန္း တံခါးဖြင့္သံၾကားရလို႔ၾကည့္မိေတာ့ Tristan.
"ဪ၊ ငါက မင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ထင္တာ။ စားပြဲေပၚလည္း ပစၥည္းေတြအျပည့္ပါလား"
"အင္း"
"ဘယ္သူလာသြားတာလဲ"
"ဟို ... အစ္ကိုဆိုတဲ့လူ"
Cayden မညာပါဘူး။ Tristan မရွိတုန္းမွာ အစ္ကိုလည္းေရာက္လာတယ္။ ပစၥည္းေတြေပးသြားတာကေတာ့ တျခားတစ္ေယာက္ေပါ့။ ေျဖလိုက္တာကလည္း ဘယ္သူလာလဲဆိုတဲ့ေမးခြန္းကို ေျဖတာမို႔ လိမ္တာမဟုတ္ဘူးေလ။
"အဆင္မေျပၾကေသးဘူးလား"
ပစၥည္းေတြေနရာခ်ရင္းေမးလာတဲ့ Tristan, Cayden အသံမၾကားရလို႔ ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြမွိတ္ထားတာေတြ႕ရတယ္။
"ဗိုက္ဆာၿပီလား။ ဒီမွာ ငါဝယ္လာတာၾကည့္ဦး"
တကယ္လည္းဗိုက္ဆာေနတာေၾကာင့္ Tristan ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပမိပါတယ္။
တစ္ခါတေလမွာ စိတ္႐ႈပ္စရာေတြမေတြးဘဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနခ်င္တာက အျပစ္လား။
¤
"ေဒါက္တာ၊ နားၾကပ္ကအသစ္လား"
ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္အရြယ္ လူနာေကာင္မေလးက Roy ကိုေမးလိုက္တယ္။
"ကေလးက သတိထားမိတယ္လား"
"သိတာေပါ့၊ ေဒါက္တာနဲ႔ပတ္သက္ရင္ အကုန္သတိထားမိတယ္"
ႏွလံုးခြဲစိတ္မႈအတြက္ ဒီကေလးမေလး ေဆး႐ံုေရာက္လာတဲ့ေန႔က သူေဆး႐ံုမွာအလုပ္စတက္တဲ့ေန႔။ ခြဲစိတ္မႈကိုခံႏိုင္ေလာက္တဲ့အေျခအေန မရွိေသးတာေၾကာင့္ ေဆး႐ံုမွာတင္ထားရၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနရတဲ့လူနာပါ။ ခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုကျဖစ္ၿပီး ေရာဂါေၾကာင့္အလိုလိုက္ခံထားရပံုေပၚတဲ့ ကေလးမေလးက Roy ကိုခင္တြယ္သြားပံုရပါတယ္။ နယ္ကိုေရာက္ေနတဲ့ရက္ေတြကေတာင္ တစ္ေန႔တစ္ခါဖုန္းေခၚၿပီး ဘယ္ေတာ့ျပန္လာမွာလဲ ေမးေနတတ္တာပါ။
"ေတာ္လိုက္တဲ့ ကေလး"
"ဘယ္မမ လက္ေဆာင္ေပးတာလဲ။ အဲဒီမမက လွလား"
မ်က္ႏွာတည္ေလးနဲ႔ေမးေနပံုက သူသဝန္တိုပါတယ္လို႔ေျပာေနသလို။
"အင္း၊ လွတယ္"
"ကေလးနဲ႔ ဘယ္သူပိုလွလဲ"
"ကေလးေလာက္ခ်စ္ဖို႔မေကာင္းဘူး"
"အဟီး။ ဒါေပမဲ့ သူကပိုလွတာမဟုတ္လား။ ဟြန္႔"
Roy ရဲ႕စကားကို အထာေပါက္ေနတဲ့ကေလးမေလးက အရယ္တစ္ဝက္၊ အမဲ့တစ္ဝက္။
"မအိပ္ခ်င္ေသးဘူးလား။ ေဆးေသာက္ထားတာၾကာၿပီေလ။ အရင္ဆို ဒီအခ်ိန္အိပ္ၿပီေလ"
"အရင္ဆို ဒီအခ်ိန္ ေဒါက္တာျပန္သြားၿပီေလ။ ဒီေန႔ ေဒါက္တာလာတာေနာက္က်လို႔ ကေလးအိပ္ခ်ိန္လည္း ေနာက္က်တယ္။ မရဘူးလား"
"ေအးပါကြာ၊ ကိုယ္မွားတာပါ။ ဟား ဟား"
"ေဒါက္တာ"
"ဗ်"
"ရယ္ရင္လည္း ေခ်ာတာပဲ"
"ေဟာဗ်ာ။ ကိုယ္က အျမဲေခ်ာေနတာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ ကေလးကသေဘာက်တာမဟုတ္လား"
"မသိဘူး၊ အိပ္ေတာ့မယ္"
"ျဖည္းျဖည္း၊ ျဖည္းျဖည္းလွဲပါကြာ"
Roy နယ္မွာရွိေနတုန္း ဖုန္းဆက္တဲ့တစ္ရက္
"ေဒါက္တာ့ကို သေဘာက်တယ္။ ကေလးကို ေနာက္ထပ္ေျခာက္ႏွစ္ေစာင့္ပါ။ လူႀကီးျဖစ္လာရင္ ေဒါက္တာ့ေကာင္မေလးလုပ္မလို႔" လို႔ေျပာလာတဲ့ ကေလးေလးေၾကာင့္ Roy မွာ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိခဲ့။
အခုေတာ့ သူရွိရာဘက္ကိုေက်ာခိုင္းကာ အိပ္သြားပါၿပီ။
ကေလးေတြက ဟန္ေဆာင္မႈကင္းလို႔ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းၾကတယ္။
အေတြးနဲ႔အတူ တစ္ခ်ိန္က အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ကို သတိရသြားမိျပန္တယ္။ အခုေတာ့ ကေလးငယ္က ေအးစက္စက္နဲ႔ တည္ၿငိမ္လြန္းတတ္ခဲ့ၿပီတဲ့ေလ။
¤
က်ည္တစ္ေတာင့္႐ုပ္ရွင္က ႐ံုေတြမွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေနရာယူၿပီးေနာက္ Kyle အႏုပညာအလုပ္ရပ္နားေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းက ပရိသတ္ေတြကို လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ Nancy ေျပာသလိုပါပဲ၊ ႐ုပ္ရွင္ကိုပါ Promotion ထပ္ဆင္းၿပီးသားျဖစ္သြားပါတယ္။ Media ေတြမွာ ရုတ္ရုတ္သဲသဲေရးသားေဖာ္ျပေနၾကတဲ့ အမာခံပရိသတ္ေတြေၾကာင့္ တျခားလူေတြကပါစိတ္ဝင္စားလာၿပီး ႐ုပ္ရွင္ကိုပါအာ႐ံုစိုက္လာၾကတယ္။
*Puppy ကိုလက္လႊတ္ခဲ့ၿပီလား* ဆိုတဲ့ Caption နဲ႔ ေဆး႐ံုမွာ Chain ကကိုက္တာေတာင္ လက္ကိုတင္းတင္းဆြဲထားတဲ့ပံုက အရင္က Puppy ဆိုၿပီး Hot ခဲ့တဲ့ေခါင္းစဥ္ကေန Caption ေျပာင္းသြားခဲ့တာပါ။
ဒီၾကားထဲက "ကၽြန္ေတာ္ Jasperေလးကို မနာလိုဘူး Hurricane. ခင္ဗ်ားအခ်စ္ေတြကို ရေနလို႔ေပါ့" ဆိုတဲ့ Lock နဲ႔ Hurricane ရဲ႕ Dialog ပံုစံေတြပါ ေရပန္းစားလာျပန္တယ္။
ကေလးတစ္ဖက္နဲ႔မို႔ စီးပြားေရးဘက္ကိုပဲအာ႐ံုစိုက္ေတာ့မယ့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ ကေလးကူထိန္းေပးခ်င္တဲ့ Fan girl ေတြရဲ႕ post ေတြဟာလည္း ပလူပ်ံလာပါတယ္။
Kyle တစ္ေယာက္ သတင္းေတြဖတ္ေနရင္း ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကိုႏွိပ္လိုက္တယ္။
တစ္ဖက္က ေတာ္ေတာ္နဲ႔ဖုန္းလက္မခံပါ။ ဖုန္းက်ခါနီးမွ
"ေျပာ Kyle"
"အစ္ကို မအားဘူးလား"
"ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္ေနလို႔။ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ"
"သတင္းေတြဖတ္ရင္းနဲ႔ ..."
"ဘာသတင္း ... ဪ၊ မင္းကိစၥလား"
"အင္း၊ ႐ုပ္ရွင္ကိစၥေတြေရာ။ Fan ေတြေရးထားၾကတာလည္း သေဘာက်လို႔"
"ဟား ဟား၊ မင္းက သူတို႔အသည္းကိုခြဲၿပီး သူတို႔ခံစားရတာကို ထိုင္ရယ္ေနတယ္ေပါ့"
"အမႈႀကီးေအာင္မလုပ္ပါနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ အသည္းခြဲရတာမႀကိဳက္ပါဘူး။ သိပ္ခ်စ္တတ္တာပါ"
"ဒါေပါ့၊ ဒါေပါ့။ ငါ မင္းကိုမနာလိုဘူး Kyle, အခုလိုေၾကညာေတာ့မွ Fandom ေတာင့္မွန္း သိလိုက္ရတာကိုေပါ့။ ဟား ဟား ..."
Lock ကပါ သူတို႔ Dialog နဲ႔ေနာက္ေနလိုက္ေတာ့
"အစ္ကိုက မနာလိုျဖစ္စရာမွမလိုတာကို"
"ဘာေျပာလိုက္တာလဲ Kyle?"
ဟုတ္ပါတယ္။ Ivy မၾကားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို Kyle က ခပ္တိုးတိုးေျပာလိုက္တာပါ။
"အားရင္ ကေလးလာထိန္းေပးပါဦးလို႔"
ပထမစကားတစ္ခြန္းနဲ႔ ဘယ္စကားလံုးကမွမတူပါ။ ဒါေပမဲ့ ဆိုလိုရင္းကေတာ့ တစ္ထပ္တည္းက်ေနတာ Kyle သာ သိပါလိမ့္မယ္။
"ငါ့ကို နာနီထင္ေနတာလားပဲ။ မအားဘူး ေဟ့ေကာင္။ Dexter ကေလးထိန္းကၽြမ္းတယ္၊ သူ႔ကိုေခၚ"
"ေခၚစရာလား"
"ဘာျဖစ္ထားၾကျပန္ၿပီလဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ေျပာခ်င္တာတစ္ေယာက္"
"ဘာလဲ"
"ေနာက္မွ ... အခုေတာ့ ေအာက္ထပ္မွာ သားငိုသံၾကားတယ္။ ေျပးလိုက္ဦးမယ္"
"ဟား ဟား၊ ျဖည္းျဖည္းသြားပါ ကေလးအေဖရယ္"
တခ်ိဳ႕ေတြသိပ္လိုခ်င္ေနၾကတဲ့ေနရာကို တခ်ိဳ႕က မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္တယ္။
.
ငါသိေနေပမဲ့ နားမေထာင္ခ်င္ေသးဘူး Kyle. Daddy ေျပာသလိုပဲ ငါေရြးတဲ့လမ္းကိုငါေလၽွာက္ရမွာမို႔ အဲဒီလမ္းေတြကို ငါေသခ်ာမေရြးရေသးခင္ အေျခအေနေတြကို ေလ့လာခ်င္ေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက သိပ္မာယာမ်ားတတ္တာကို ငါသိထားတယ္။ ဒီေနရာမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဆိုတာ အလ်င္စလိုခ်ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးေလ။
¤
"ေဒါက္တာ၊ ဒီမွာၾကည့္"
"Duty coat? ဘာလုပ္ဖို႔လဲ ကေလး"
"ေဒါက္တာ့ကိုေပးဖို႔ မာမီ့ကိုမွာလိုက္တာ"
ေဘးနားမွာထိုင္ေနတဲ့ ကေလးအေမျဖစ္သူကပါ ျပံဳးျပေခါင္းညိတ္လာတာေၾကာင့္
"တကူးတကေတြကြာ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်"
ကေလးကိုလည္းေျပာရင္း သူေလးအေမကိုလည္း ေက်းဇူးတင္စကားေျပာမိတယ္။
"မဟုတ္တာ ေဒါက္တာရယ္။ သမီးေလးက ေဒါက္တာနဲ႔ေတြ႕ေတာ့မွ ေတာ္ေတာ္ေလးလန္းဆန္းတက္ႂကြလာတာ။ သူရဲ႕ဒီလိုပံုစံကို ျပန္ျမင္ရပါေတာ့မလားလို႔ ကၽြန္မတို႔ကစိုးရိမ္ေနတာ။ တကယ္ဆို ကၽြန္မတို႔ကပဲ ေဒါက္တာ့ကိုေက်းဇူးတင္ရမွာပါ"
"ကၽြန္ေတာ့္တာဝန္ပါဗ်ာ"
"ေဒါက္တာ၊ ကေလးခ်ည္ထိုးသင္ေနတယ္။ အမ်ားႀကီးမဟုတ္ဘူး၊ ေဒါက္တာနာမည္ကို အဲဒီကုတ္မွာထိုးေပးတတ္႐ံုပဲေလ"
"ဘယ္လို"
"နာမည္မထိုးရေသးဘူးေလ အဲဒီမွာ"
ဒါဆို အိတ္အနားမွာထိုးထားတဲ့နာမည္က တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕လက္ရာလို႔ ေမၽွာ္လင့္လို႔ရမလား။ သူ႔ရဲ႕ Hobby မွာ knitting လို႔ပါေနတယ္ေလ။
"ေဒါက္တာေရ၊ ဘာေတြေတြးေနျပန္ၿပီလဲ။ ကေလးေျပာေနတယ္ေလ"
"အင္း၊ နာမည္ေရးေပးမယ့္အခ်ိန္အထိ မဝတ္ဘဲသိမ္းထားမယ္"
"အဲဒါဆို ျမန္ျမန္သင္လိုက္မယ္ေနာ္"
"ေအးေဆးေပါ့ကြာ၊ ကိုယ္က တစ္သက္လံုး ဒါေတြဝတ္ေနရမွာပဲကို"
"အြန္း အြန္း"
"သမီးေလး၊ ဒီ Channel မွာ သမီးႀကိဳက္တဲ့မမရဲ႕ဇာတ္လမ္း လႊင့္ေနတယ္"
ကေလးအေမျဖစ္သူက ဖြင့္ထားတဲ့တီဗြီကေနလာေနတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုအေၾကာင္း ေျပာေနပါတယ္။
"အသံနည္းနည္းခ်ဲ႕ေပးပါ မာမီ"
"ေဒါက္တာအလုပ္လုပ္ေနတယ္ေလ"
ေန႔စဥ္လိုအပ္တဲ့ စမ္းသပ္စစ္ေဆးမႈေတြပါ။
"ရပါတယ္ဗ်ာ။ က်ယ္ေပးလိုက္ပါ"
"Fairy မမက ပိုပိုလွလာတာ။ ဟိုေန႔ကေၾကာ္ျငာအသစ္မွာ ပိုလွလာတယ္"
Fairy လို႔ေခၚလိုက္သံေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ တိုက္ဆိုင္မႈေတြကိုအံ့ဩရပါၿပီ။
"Fairy"
Roy ႏႈတ္ကေနထြက္က်လာတဲ့ အသံတိုးတိုးကို ကေလးက
"ဟုတ္တယ္ေလ။ ေဒါက္တာ သူ႔ကိုသိလား။ Lillian Fay Wright တဲ့။ Lily ပန္းေလးလို႔ ေခၚၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကေလးမႀကိဳက္ဘူး။ Fay ဆိုတာကေတာ့ Fairy တဲ့ေလ။ လွတယ္ေနာ္"
အဟား၊ ဒီကေလးေလးဟာ ကိုယ္တို႔နဲ႔သိပ္တိုက္ဆိုင္လြန္းတယ္ Fairy.
Fairy လိုပဲ Thank you gift အေနနဲ႔ Duty coat လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ နာမည္လည္းထိုးေပးမယ္တဲ့။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္လိုပဲ Fairy ဆိုတဲ့နာမည္ကိုသေဘာက်တဲ့ အမာခံပရိသတ္ေလ။
"အင္း၊ လွတယ္"
¤
"ဟယ္လို၊ အစ္ကို။ အိမ္မွာလား"
"အင္း၊ ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ"
"ကၽြန္ေတာ္ (...)လမ္းထိပ္မွာ ကားပ်က္သြားလို႔"
"အဲဒါ ဝပ္ေရွာ့ကိုဖုန္းမဆက္ဘဲ ဘာကိစၥ ငါ့ဆီဖုန္းေခၚေနတာလဲ"
"အဲဒါက ..."
"ေနဦး၊ ကေလးပါပါတာလား။ ကေလးသီခ်င္းသံၾကားတယ္"
"ဟုတ္"
"မင္းက မိုးရြာႀကီးထဲ ကေလးနဲ႔အျပင္မွာ ဘာေတြအေလလိုက္ေနတာလဲ။ ငါလာေခၚမယ္၊ ေစာင့္ေန"
"ဟုတ္"
Ivy အိမ္နဲ႔တစ္လမ္းေက်ာ္ကလမ္းထိပ္မွာ Kyle ကားပ်က္သြားတာပါ။ သားေလးကို ကေလးေဆး႐ံုမွာ တစ္လတစ္ခါ Medical check up လုပ္ရမယ့္ေနမို႔ ထြက္လာခဲ့တာ။ ထြက္လာတုန္းက သာသာယာယာပဲမို႔ အေဖာ္ေခၚမလာမိတာဟာ ႐ုတ္တရက္ရြာခ်တဲ့မိုးသည္းထဲ ကားစက္ကေဖာက္ျပန္လာေတာ့ အနီးဆံုး Ivy အိမ္ကိုဦးတည္လိုက္ေပမဲ့ တစ္လမ္းေက်ာ္အေရာက္မွာပဲ ကားကထိုးရပ္သြားေလေတာ့ ဝပ္ေရွ႕ကိုဖုန္းဆက္မွာၿပီး Ivy ဆီကိုအကူအညီေတာင္းေနရျခင္း။
*Knock knock*
ကားမွန္ကိုလာေခါက္လိုက္တဲ့အသံေၾကာင့္ စုထားၿပီးသား ကေလးပစၥြည္းထုပ္ကို ေဘးခ်လိုက္ၿပီး သားငယ္ကို အေပၚထပ္ Long Coat ေအာက္ထဲထားကာ ေပြ႕ခ်ီလိုက္တယ္။ Ivy က ထီးအႀကီးႀကီးတစ္လက္နဲ႔မိုးေပးထားၿပီး အထုပ္အပိုးေတြကိုလွမ္းယူကာ ေနာက္မွာရပ္ထားတဲ့ကားဆီကို ႏွစ္ဦးသားအေျပးသြားရပါေတာ့တယ္။ ကားေပၚေရာက္ေတာ့မွ
"ကားကိုဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ"
"ဝပ္ေရွာ့က လာဆြဲလိမ့္မယ္"
"မင္းေခါင္းကေရေတြ ကေလးကိုစိုမယ္ေလ"
ကေလးေလးမိုးေရမထိရေအာင္ သတိထားရင္းက Kyle ကိုယ္တစ္ျခမ္း ေရစိုသြားေသးတာေၾကာင့္ Ivy သတိေပးမိတာပါ။ အေျခအေနကအဆင္မေျပ။
ကားေနာက္ခန္းက Kyle က ေရနည္းနည္းစိုေနၿပီး ကားကလည္း သူ႔ကားလို ကေလးထည့္သိပ္စရာေနရာကမရွိ။
"ငါလာမယ္၊ ကေလးကိုငါ့ေပး။ မင္းက ကားေမာင္း"
"အဆင္ေျပမလား"
"ဒီနားတင္ပဲေလ"
Ivy ကေနာက္ခန္းဆင္း၊ ကေလးကိုလက္လႊဲယူ။ Kyle က ေရွ႕ခန္းကူးၿပီး ကားေမာင္းထြက္ခဲ့ရပါတယ္။ ႐ႈပ္သြားတဲ့အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ကေလးကႏိုးသြားၿပီး ထေအာ္ငိုေတာ့ Ivy ခမ်ာ မေခ်ာ့တတ္မျမႇဴတတ္မို႔ ႐ႈပ္ယွက္ခတ္ေနတဲ့ၾကားက Kyle တစ္ေယာက္ ခိုးရယ္မိပါရဲ႕။
'ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ပတ္ရႈပ္ေနတဲ့ နာမည္ေက်ာ္မင္းသားရဲ႕ အိမ္ေနရင္းပံုစံက အရမ္းမိုက္ေနတာပဲ'
.
"ဝါး ... ဝါး"
"ဟူး ... ကေလးရယ္၊ တိတ္ပါကြယ္။ တိတ္ ... တိတ္။ ဗိုက္ဆာလို႔မ်ားလား"
ကေလးခ်ီၿပီးအိမ္ထဲဝင္လာရင္း Ivy ေခ်ာ့ရွာတယ္။ Kyle ကေတာ့ အထုပ္ဆြဲၿပီးေနာက္ကပါလာရင္း
"ဗိုုက္ဝထားတာ။ Diaper လဲရမယ္ထင္တယ္။ အဲဒီေလာက္ငိုေနရင္ Diaper ျပည့္ေနလို႔ပဲ"
"အဲဒီလိုလား"
"ကေလး ကၽြန္ေတာ္ကိုေပး။ ေရခ်ိဳးခန္းခဏသံုးမယ္"
"အေပၚထပ္သြားရေအာင္။ ေအာက္ထပ္က လူသံုးမ်ားတယ္"
"ဟုတ္"
Ivy ကပဲ ကေလးခ်ီကာ အေပၚထပ္တက္သြားပါတယ္။ သူ႔အခန္းထဲဝင္သြားတာေၾကာင့္ Kyle လိုက္ဝင္လာရၿပီး
"ဒီမွာက ပိုအဆင္ေျပမယ္"
Kyle ကေလးကိုသန္႔စင္ေပးၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့
"ဒီတိုင္းေလးျပန္ထြက္လာရသလား။ ကေလးေတာ့ ေအးေတာ့မွာပဲ"
"ပစၥည္းေတြက အထုပ္ထဲမွာေလ။ ေရာ့၊ ကေလးခဏခ်ီေပး။ ေရစိုမယ္ေနာ္"
ေရစိုမွာစိုးလို႔ ေျမႇာက္ခ်ီထားတဲ့ကေလးေလးက အခုေတာ့ ပါးစပ္ေလးမွာခ်ိဳလိမ္တန္းလန္းနဲ႔ Ivy ကို စူစမ္းသလိုေလးၾကည့္ေနပါတယ္။
"ဦးဦးခုတင္ငွားလိုက္ပါ သားေလးေရ"
အခင္းတစ္ထည္ျဖန္႔ထုတ္ၿပီး ခြင့္ေတာင္းတဲ့ Kyle ေၾကာင့္
"ျမန္ျမန္ခင္းေလ၊ ကေလးကေအးေနမွာေပါ့"
ခုတင္ေပၚအခင္းခင္း၊ ေရသုတ္ေပးၿပီး ေပါင္ဒါလိမ္း၊ Diaper ပတ္ၿပီးေတာ့ ေဘာင္းဘီအသစ္တစ္ထည္ လဲေပးၿပီးတဲ့အထိ Ivy က Kyle လုပ္သမၽွလိုက္ၾကည့္ေနၿပီးမွ
"ေရာ့၊ မင္းအဝတ္လဲလိုက္ဦး"
"ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေတာ္ပါ့မလား"
"Dexter အခ်ိဳးလာမခ်ိဳးနဲ႔။ လုပ္လိုက္ရင္ ေသဦးမယ္။ မင္းတို႔ႏွစ္ေကာင္အရပ္နဲ႔ ငါနဲ႔ တစ္လက္မပဲကြာတာ။ အဲဒီေဘာင္းဘီရွည္က Short pants ျဖစ္စရာအေၾကာင္းမရွိဘူး"
"စတာကို၊ စိတ္ခ်ည္းပဲ"
ေဘာင္းဘီေအာက္အနားေတြ မိုးေရစိုကုန္လို႔ လဲဖို႔ေပးတာကို ရန္စေနတဲ့ Kyle ေၾကာင့္ Ivy မာန္မဲေနပါတယ္။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲအဝတ္လဲၿပီး Kyle ျပန္ထြက္လာေတာ့ ခုတင္ေပၚကသားေလးေဘးမွာ Ivy ကထိုင္ေနၿပီး ေခ်ာ့ျမႇဴေနတာေၾကာင့္ တခစ္ခစ္ရယ္သံေလးေတြထြက္ေနတယ္။
"အစ္ကို႔မွာလည္း အဲဒီအရုပ္ရွိတာလား"
Scorpio ကာတြန္းရုပ္နဲ႔ သားေလးကိုေခ်ာ့ျမႇဴေနလို႔ ေမးၾကည့္မိေတာ့
"Fan တစ္ေယာက္ပို႔လိုက္တာပဲ"
"ဗိုက္မွာ For the King လို႔ ပါတယ္မဟုတ္လား"
"ဟင္၊ မင္းဘယ္လိုသိတာလဲ"
"ကၽြန္ေတာ့္ဆီလည္းေရာက္လာတာကို။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီက အညိဳမဟုတ္ဘူး၊ မီးခိုးေရာင္။ သားေလးေဆာ့ေနက်"
"အဲဒါဆို ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးဆီပို႔လိုက္တာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကေလးက သေဘာေတြက်ေနတာကိုး"
အဟား၊ အဲဒါ King couple shippers ေတြလက္ခ်က္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။
"Kyle, မင္းက ကေလးကိစၥေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလးကၽြမ္းက်င္ေနတာပဲ"
ခုနကရပ္ၾကည့္ေနမိရင္း မွတ္ခ်က္ခ်မိတာကို Ivy ထုတ္ေျပာလိုက္ေတာ့
"ကေလးအေဖပဲ၊ ဒီေလာက္ေတာ့ရွိမွာေပါ့။ ေနာ္၊ သားေလးရယ္"
ကေလးနားလာၿပီး အေဖာ္စပ္ေနျပန္ေတာ့ ကေလးက အေဖက္ိုသိလိုက္တာမွ ခုနကအသံၾကားကတည္းက လူးလိမ့္ေနရာကေန တအင့္အင့္နဲ႔ခၽြဲပါေလေရာ။
"အဲ၊ အဲ။ ဘာေကာင္ေလးလား။ အဲဒီလိုလည္း ခၽြဲတတ္တာလား"
"ကၽြန္ေတာ့္အသံၾကားရဲ႕နဲ႔ သူ႔ကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ေခၚမခ်ီရင္ အဲဒီလိုပဲ။ အခၽြဲတံုးပိစိေလးေရ ..... လာပါကြာ၊ လာပါဗ်"
နာမည္ရေနတဲ့သရုပ္ေဆာင္၊ လူပ်ိဳလူလြတ္တစ္ေယာက္ကေန ခ်က္ခ်င္းပဲ ကေလးတစ္ေယာက္အေဖ Single father ပံုစံေျပာင္းသြားတာက တျခားလူေတြအျမင္မွာ နည္းနည္းေတာ့ ထူးဆန္းေနပါလိမ့္မယ္။ Kyle ကေတာ့ သူ႔သားသည္သာသူ႔ကမ႓ာလို အေနအထားမ်ိဳးနဲ႔ အခုလည္း ေခ်ာ့သိပ္ေနေလေတာ့ ကေလးငယ္ငယ္က မ်က္ေတာင္ေလးေတြစင္းလို႔။
အခန္းအျပင္ထြက္ဖုန္းေျပာၿပီး Ivy ျပန္ဝင္လာေတာ့ လက္ထဲမွာလည္း ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္နဲ႔။ ကေလးေလးကေတာ့ Ivy ခုတင္ေပၚမွာ သူ႔ေစာင္ေလးနဲ႔သူအိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ။
ကေလးအတြက္ ေစာင္ပါသယ္ရတာပဲလား။
ကေလးအိပ္ေနလို႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္နံရံဘက္က ဝရံတာကိုထြက္တဲ့တံခါးနားမွာ Ivy သြားရပ္ေတာ့ Kyle ပါအနားေရာက္လာကာ
"မိုးက ဖြဲဖြဲေလးပဲရြာေတာ့တယ္။ ခုနကေတာ့ သည္းလိုက္တာ"
Ivy က တံခါးဖြင့္လိုက္ၿပီး ေရွ႕ေလးနည္းနည္းတိုးကာ
"ေရွ႕တိုး"
တံခါးဖြင့္လိုက္လို႔ အခန္းထဲေလဝင္မွာစိုးတာေၾကာင့္ လိုက္ကာဆြဲခ်ၿပီး သူတို႔က လိုက္ကာအျပင္ဘက္မွာ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္စီနဲ႔ မိုးေရစက္ေတြကိုေငးၾကည့္မိၾကတယ္။
"အစ္ကို ဒီေန႔အားေနတာလား"
"အားသြားၿပီ"
"အာ ... ဖ်က္လိုက္ရတာလား"
ခုနကဖုန္းထြက္ေျပာတာကိုသိလိုက္တဲ့ Kyle က အားနာသလိုေျပာတာေၾကာင့္
"ဒီမိုးနဲ႔၊ ဒီတိမ္မည္းေတြနဲ႔က ၿပီးရင္လည္း ဆက္ရြာမွာပဲ။ အျပင္မထြက္ခ်င္ဘူး။ အေရးလည္းမႀကီးဘူး"
"အစ္ကို႔ဒယ္ဒီကေရာ အလုပ္သြားတာလား"
"ခရီးထြက္သြားတယ္။ သန္ဘက္ခါမွျပန္ေရာက္မယ္"
"ဪ"
တကယ္လို႔ Mr. Cullen ရွိေနတယ္ဆိုရင္ ဒီလိုအေနအထားမ်ိဳးကို သေဘာက်ပါ့မလား။ Ivy ဘက္က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အေနနဲ႔ ကူညီလိုက္တာဆိုေပမဲ့ ရုတ္တရက္ျဖစ္သြားတဲ့အေျခအေနမွာ အခြင့္အေရးကိုအရယူလိုက္မိသလို ဒီအေနအထားကိုလည္း ေက်နပ္မိေနတဲ့ အတြင္းစိတ္ကို Kyle ကိုယ္တိုင္လည္း သတိထားမိေနပါတယ္။
'ဒီအတိုင္း ေန႔စဥ္ဘဝေတြကို နီးစပ္ခ်င္မိ႐ံု'။
■■■■■ Part (14) ဆက္ရန္ ■■■■■
"Killer, သက်သာရဲ့လား"
"ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ"
"ကိုယ့်အတွက်က လွယ်ပါတယ်"
"အလုပ်ရှုပ်မခံပါနဲ့။ အဲဒီလောက်လည်း ဝယ်လာစရာမလိုဘူးလေ"
"အလုပ်ရှုပ်တယ်လို့ ကိုယ်မတွေးမိဘူး"
"ကျွန်တော်ငြင်းတယ်ဆိုရင်ရော"
"ဟုတ်ပြီ၊ မဖြစ်မနေလိုတာတွေထားခဲ့ပြီး ကျန်တာပြန်ယူသွားပေးမယ်။ ကျေနပ်ပြီလား"
"ကျွန်တော်က အနုနည်းနဲ့ငြင်းနေတုန်းမှာ နောက်ဆုတ်လိုက်တာကောင်းမယ်ဗျ"
"အဟား၊ ပေါ်တင်ငြင်းလည်း ကိုယ်က မင်းဆီတော့ရောက်လာနေဦးမှာ။ ဥပမာ၊ Bar ကိုလာတာမျိုးလောက်ပါပဲ။ မင်းမကြိုက်ဘူးဆိုရင်လည်း တစ်ခါတလေလေးတော့ နှောင့်ယှက်ခွင့်ပြု။ အခုကလည်း လူနာသတင်းမေးတာပါ။ အမြဲတမ်းလာနေရအောင်လည်း အားမနေဘူးလေ"
'ဘယ်လိုလူလဲ။ သူ့ဘက်ကလည်းစသေးတယ်၊ အကျောကြီးနဲ့'
ဒါပေမဲ့လည်း သူပြောတာမှန်နေတာကြောင့် Cayden ဘာမှပြန်မပြောမိတော့ပါ။
"ဟုတ်ပါပြီ၊ ကိုယ်ပြန်တော့မယ်။ ပျော်လိုက်တော့ Killer. အဟား"
သူ့စကားသူသဘောကျသလို ခပ်ဖွဖွရယ်ပြီး ပြုံးပြနှုတ်ဆက်ကာ ထွက်သွားလေတဲ့ထိုလူက Bar ကိုလည်း တစ်ခါတလေရောက်လာတတ်တဲ့ VIP customer. သူ့နှောင့်ယှက်နည်းက တစ်မျိုး။
အသာလေးပြန်လှဲနေပြီးငြိမ်နေတုန်း တံခါးဖွင့်သံကြားရလို့ကြည့်မိတော့ Tristan.
"ဪ၊ ငါက မင်းအိပ်ပျော်နေတယ်ထင်တာ။ စားပွဲပေါ်လည်း ပစ္စည်းတွေအပြည့်ပါလား"
"အင်း"
"ဘယ်သူလာသွားတာလဲ"
"ဟို ... အစ်ကိုဆိုတဲ့လူ"
Cayden မညာပါဘူး။ Tristan မရှိတုန်းမှာ အစ်ကိုလည်းရောက်လာတယ်။ ပစ္စည်းတွေပေးသွားတာကတော့ တခြားတစ်ယောက်ပေါ့။ ဖြေလိုက်တာကလည်း ဘယ်သူလာလဲဆိုတဲ့မေးခွန်းကို ဖြေတာမို့ လိမ်တာမဟုတ်ဘူးလေ။
"အဆင်မပြေကြသေးဘူးလား"
ပစ္စည်းတွေနေရာချရင်းမေးလာတဲ့ Tristan, Cayden အသံမကြားရလို့ ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးတွေမှိတ်ထားတာတွေ့ရတယ်။
"ဗိုက်ဆာပြီလား။ ဒီမှာ ငါဝယ်လာတာကြည့်ဦး"
တကယ်လည်းဗိုက်ဆာနေတာကြောင့် Tristan ကိုကြည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြမိပါတယ်။
တစ်ခါတလေမှာ စိတ်ရှုပ်စရာတွေမတွေးဘဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနေချင်တာက အပြစ်လား။
¤
"ဒေါက်တာ၊ နားကြပ်ကအသစ်လား"
ဆယ့်နှစ်နှစ်အရွယ် လူနာကောင်မလေးက Roy ကိုမေးလိုက်တယ်။
"ကလေးက သတိထားမိတယ်လား"
"သိတာပေါ့၊ ဒေါက်တာနဲ့ပတ်သက်ရင် အကုန်သတိထားမိတယ်"
နှလုံးခွဲစိတ်မှုအတွက် ဒီကလေးမလေး ဆေးရုံရောက်လာတဲ့နေ့က သူဆေးရုံမှာအလုပ်စတက်တဲ့နေ့။ ခွဲစိတ်မှုကိုခံနိုင်လောက်တဲ့အခြေအနေ မရှိသေးတာကြောင့် ဆေးရုံမှာတင်ထားရပြီး စောင့်ကြည့်နေရတဲ့လူနာပါ။ ချမ်းသာတဲ့မိသားစုကဖြစ်ပြီး ရောဂါကြောင့်အလိုလိုက်ခံထားရပုံပေါ်တဲ့ ကလေးမလေးက Roy ကိုခင်တွယ်သွားပုံရပါတယ်။ နယ်ကိုရောက်နေတဲ့ရက်တွေကတောင် တစ်နေ့တစ်ခါဖုန်းခေါ်ပြီး ဘယ်တော့ပြန်လာမှာလဲ မေးနေတတ်တာပါ။
"တော်လိုက်တဲ့ ကလေး"
"ဘယ်မမ လက်ဆောင်ပေးတာလဲ။ အဲဒီမမက လှလား"
မျက်နှာတည်လေးနဲ့မေးနေပုံက သူသဝန်တိုပါတယ်လို့ပြောနေသလို။
"အင်း၊ လှတယ်"
"ကလေးနဲ့ ဘယ်သူပိုလှလဲ"
"ကလေးလောက်ချစ်ဖို့မကောင်းဘူး"
"အဟီး။ ဒါပေမဲ့ သူကပိုလှတာမဟုတ်လား။ ဟွန့်"
Roy ရဲ့စကားကို အထာပေါက်နေတဲ့ကလေးမလေးက အရယ်တစ်ဝက်၊ အမဲ့တစ်ဝက်။
"မအိပ်ချင်သေးဘူးလား။ ဆေးသောက်ထားတာကြာပြီလေ။ အရင်ဆို ဒီအချိန်အိပ်ပြီလေ"
"အရင်ဆို ဒီအချိန် ဒေါက်တာပြန်သွားပြီလေ။ ဒီနေ့ ဒေါက်တာလာတာနောက်ကျလို့ ကလေးအိပ်ချိန်လည်း နောက်ကျတယ်။ မရဘူးလား"
"အေးပါကွာ၊ ကိုယ်မှားတာပါ။ ဟား ဟား"
"ဒေါက်တာ"
"ဗျ"
"ရယ်ရင်လည်း ချောတာပဲ"
"ဟောဗျာ။ ကိုယ်က အမြဲချောနေတာပါ။ အဲဒါကြောင့် ကလေးကသဘောကျတာမဟုတ်လား"
"မသိဘူး၊ အိပ်တော့မယ်"
"ဖြည်းဖြည်း၊ ဖြည်းဖြည်းလှဲပါကွာ"
Roy နယ်မှာရှိနေတုန်း ဖုန်းဆက်တဲ့တစ်ရက်
"ဒေါက်တာ့ကို သဘောကျတယ်။ ကလေးကို နောက်ထပ်ခြောက်နှစ်စောင့်ပါ။ လူကြီးဖြစ်လာရင် ဒေါက်တာ့ကောင်မလေးလုပ်မလို့" လို့ပြောလာတဲ့ ကလေးလေးကြောင့် Roy မှာ ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိခဲ့။
အခုတော့ သူရှိရာဘက်ကိုကျောခိုင်းကာ အိပ်သွားပါပြီ။
ကလေးတွေက ဟန်ဆောင်မှုကင်းလို့ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းကြတယ်။
အတွေးနဲ့အတူ တစ်ချိန်က အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ ကလေးငယ်တစ်ယောက်ကို သတိရသွားမိပြန်တယ်။ အခုတော့ ကလေးငယ်က အေးစက်စက်နဲ့ တည်ငြိမ်လွန်းတတ်ခဲ့ပြီတဲ့လေ။
¤
ကျည်တစ်တောင့်ရုပ်ရှင်က ရုံတွေမှာ အချိန်အတော်ကြာနေရာယူပြီးနောက် Kyle အနုပညာအလုပ်ရပ်နားတော့မယ်ဆိုတဲ့ သတင်းက ပရိသတ်တွေကို လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်စေခဲ့တယ်။ Nancy ပြောသလိုပါပဲ၊ ရုပ်ရှင်ကိုပါ Promotion ထပ်ဆင်းပြီးသားဖြစ်သွားပါတယ်။ Media တွေမှာ ရုတ်ရုတ်သဲသဲရေးသားဖော်ပြနေကြတဲ့ အမာခံပရိသတ်တွေကြောင့် တခြားလူတွေကပါစိတ်ဝင်စားလာပြီး ရုပ်ရှင်ကိုပါအာရုံစိုက်လာကြတယ်။
*Puppy ကိုလက်လွှတ်ခဲ့ပြီလား* ဆိုတဲ့ Caption နဲ့ ဆေးရုံမှာ Chain ကကိုက်တာတောင် လက်ကိုတင်းတင်းဆွဲထားတဲ့ပုံက အရင်က Puppy ဆိုပြီး Hot ခဲ့တဲ့ခေါင်းစဉ်ကနေ Caption ပြောင်းသွားခဲ့တာပါ။
ဒီကြားထဲက "ကျွန်တော် Jasperလေးကို မနာလိုဘူး Hurricane. ခင်ဗျားအချစ်တွေကို ရနေလို့ပေါ့" ဆိုတဲ့ Lock နဲ့ Hurricane ရဲ့ Dialog ပုံစံတွေပါ ရေပန်းစားလာပြန်တယ်။
ကလေးတစ်ဖက်နဲ့မို့ စီးပွားရေးဘက်ကိုပဲအာရုံစိုက်တော့မယ့် အကြောင်းပြချက်ကြောင့် ကလေးကူထိန်းပေးချင်တဲ့ Fan girl တွေရဲ့ post တွေဟာလည်း ပလူပျံလာပါတယ်။
Kyle တစ်ယောက် သတင်းတွေဖတ်နေရင်း ဖုန်းနံပါတ်တစ်ခုကိုနှိပ်လိုက်တယ်။
တစ်ဖက်က တော်တော်နဲ့ဖုန်းလက်မခံပါ။ ဖုန်းကျခါနီးမှ
"ပြော Kyle"
"အစ်ကို မအားဘူးလား"
"ရေချိုးခန်းထဲရောက်နေလို့။ ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ"
"သတင်းတွေဖတ်ရင်းနဲ့ ..."
"ဘာသတင်း ... ဪ၊ မင်းကိစ္စလား"
"အင်း၊ ရုပ်ရှင်ကိစ္စတွေရော။ Fan တွေရေးထားကြတာလည်း သဘောကျလို့"
"ဟား ဟား၊ မင်းက သူတို့အသည်းကိုခွဲပြီး သူတို့ခံစားရတာကို ထိုင်ရယ်နေတယ်ပေါ့"
"အမှုကြီးအောင်မလုပ်ပါနဲ့။ ကျွန်တော် အသည်းခွဲရတာမကြိုက်ပါဘူး။ သိပ်ချစ်တတ်တာပါ"
"ဒါပေါ့၊ ဒါပေါ့။ ငါ မင်းကိုမနာလိုဘူး Kyle, အခုလိုကြေညာတော့မှ Fandom တောင့်မှန်း သိလိုက်ရတာကိုပေါ့။ ဟား ဟား ..."
Lock ကပါ သူတို့ Dialog နဲ့နောက်နေလိုက်တော့
"အစ်ကိုက မနာလိုဖြစ်စရာမှမလိုတာကို"
"ဘာပြောလိုက်တာလဲ Kyle?"
ဟုတ်ပါတယ်။ Ivy မကြားနိုင်လောက်အောင်ကို Kyle က ခပ်တိုးတိုးပြောလိုက်တာပါ။
"အားရင် ကလေးလာထိန်းပေးပါဦးလို့"
ပထမစကားတစ်ခွန်းနဲ့ ဘယ်စကားလုံးကမှမတူပါ။ ဒါပေမဲ့ ဆိုလိုရင်းကတော့ တစ်ထပ်တည်းကျနေတာ Kyle သာ သိပါလိမ့်မယ်။
"ငါ့ကို နာနီထင်နေတာလားပဲ။ မအားဘူး ဟေ့ကောင်။ Dexter ကလေးထိန်းကျွမ်းတယ်၊ သူ့ကိုခေါ်"
"ခေါ်စရာလား"
"ဘာဖြစ်ထားကြပြန်ပြီလဲ"
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ ပြောချင်တာတစ်ယောက်"
"ဘာလဲ"
"နောက်မှ ... အခုတော့ အောက်ထပ်မှာ သားငိုသံကြားတယ်။ ပြေးလိုက်ဦးမယ်"
"ဟား ဟား၊ ဖြည်းဖြည်းသွားပါ ကလေးအဖေရယ်"
တချို့တွေသိပ်လိုချင်နေကြတဲ့နေရာကို တချို့က မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်နေတတ်တယ်။
.
ငါသိနေပေမဲ့ နားမထောင်ချင်သေးဘူး Kyle. Daddy ပြောသလိုပဲ ငါရွေးတဲ့လမ်းကိုငါလျှောက်ရမှာမို့ အဲဒီလမ်းတွေကို ငါသေချာမရွေးရသေးခင် အခြေအနေတွေကို လေ့လာချင်သေးတယ်။ တချို့လမ်းတွေက သိပ်မာယာများတတ်တာကို ငါသိထားတယ်။ ဒီနေရာမှာ ဆုံးဖြတ်ချက်ဆိုတာ အလျင်စလိုချရတာမျိုးမဟုတ်ဘူးလေ။
¤
"ဒေါက်တာ၊ ဒီမှာကြည့်"
"Duty coat? ဘာလုပ်ဖို့လဲ ကလေး"
"ဒေါက်တာ့ကိုပေးဖို့ မာမီ့ကိုမှာလိုက်တာ"
ဘေးနားမှာထိုင်နေတဲ့ ကလေးအမေဖြစ်သူကပါ ပြုံးပြခေါင်းညိတ်လာတာကြောင့်
"တကူးတကတွေကွာ။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျ"
ကလေးကိုလည်းပြောရင်း သူလေးအမေကိုလည်း ကျေးဇူးတင်စကားပြောမိတယ်။
"မဟုတ်တာ ဒေါက်တာရယ်။ သမီးလေးက ဒေါက်တာနဲ့တွေ့တော့မှ တော်တော်လေးလန်းဆန်းတက်ကြွလာတာ။ သူရဲ့ဒီလိုပုံစံကို ပြန်မြင်ရပါတော့မလားလို့ ကျွန်မတို့ကစိုးရိမ်နေတာ။ တကယ်ဆို ကျွန်မတို့ကပဲ ဒေါက်တာ့ကိုကျေးဇူးတင်ရမှာပါ"
"ကျွန်တော့်တာဝန်ပါဗျာ"
"ဒေါက်တာ၊ ကလေးချည်ထိုးသင်နေတယ်။ အများကြီးမဟုတ်ဘူး၊ ဒေါက်တာနာမည်ကို အဲဒီကုတ်မှာထိုးပေးတတ်ရုံပဲလေ"
"ဘယ်လို"
"နာမည်မထိုးရသေးဘူးလေ အဲဒီမှာ"
ဒါဆို အိတ်အနားမှာထိုးထားတဲ့နာမည်က တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့လက်ရာလို့ မျှော်လင့်လို့ရမလား။ သူ့ရဲ့ Hobby မှာ knitting လို့ပါနေတယ်လေ။
"ဒေါက်တာရေ၊ ဘာတွေတွေးနေပြန်ပြီလဲ။ ကလေးပြောနေတယ်လေ"
"အင်း၊ နာမည်ရေးပေးမယ့်အချိန်အထိ မဝတ်ဘဲသိမ်းထားမယ်"
"အဲဒါဆို မြန်မြန်သင်လိုက်မယ်နော်"
"အေးဆေးပေါ့ကွာ၊ ကိုယ်က တစ်သက်လုံး ဒါတွေဝတ်နေရမှာပဲကို"
"အွန်း အွန်း"
"သမီးလေး၊ ဒီ Channel မှာ သမီးကြိုက်တဲ့မမရဲ့ဇာတ်လမ်း လွှင့်နေတယ်"
ကလေးအမေဖြစ်သူက ဖွင့်ထားတဲ့တီဗွီကနေလာနေတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ခုအကြောင်း ပြောနေပါတယ်။
"အသံနည်းနည်းချဲ့ပေးပါ မာမီ"
"ဒေါက်တာအလုပ်လုပ်နေတယ်လေ"
နေ့စဉ်လိုအပ်တဲ့ စမ်းသပ်စစ်ဆေးမှုတွေပါ။
"ရပါတယ်ဗျာ။ ကျယ်ပေးလိုက်ပါ"
"Fairy မမက ပိုပိုလှလာတာ။ ဟိုနေ့ကကြော်ငြာအသစ်မှာ ပိုလှလာတယ်"
Fairy လို့ခေါ်လိုက်သံကြောင့် ကြည့်လိုက်မိတော့ တိုက်ဆိုင်မှုတွေကိုအံ့ဩရပါပြီ။
"Fairy"
Roy နှုတ်ကနေထွက်ကျလာတဲ့ အသံတိုးတိုးကို ကလေးက
"ဟုတ်တယ်လေ။ ဒေါက်တာ သူ့ကိုသိလား။ Lillian Fay Wright တဲ့။ Lily ပန်းလေးလို့ ခေါ်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကလေးမကြိုက်ဘူး။ Fay ဆိုတာကတော့ Fairy တဲ့လေ။ လှတယ်နော်"
အဟား၊ ဒီကလေးလေးဟာ ကိုယ်တို့နဲ့သိပ်တိုက်ဆိုင်လွန်းတယ် Fairy.
Fairy လိုပဲ Thank you gift အနေနဲ့ Duty coat လက်ဆောင်ပေးတယ်။ နာမည်လည်းထိုးပေးမယ်တဲ့။ ပြီးတော့ ကိုယ့်လိုပဲ Fairy ဆိုတဲ့နာမည်ကိုသဘောကျတဲ့ အမာခံပရိသတ်လေ။
"အင်း၊ လှတယ်"
¤
"ဟယ်လို၊ အစ်ကို။ အိမ်မှာလား"
"အင်း၊ ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲ"
"ကျွန်တော် (...)လမ်းထိပ်မှာ ကားပျက်သွားလို့"
"အဲဒါ ဝပ်ရှော့ကိုဖုန်းမဆက်ဘဲ ဘာကိစ္စ ငါ့ဆီဖုန်းခေါ်နေတာလဲ"
"အဲဒါက ..."
"နေဦး၊ ကလေးပါပါတာလား။ ကလေးသီချင်းသံကြားတယ်"
"ဟုတ်"
"မင်းက မိုးရွာကြီးထဲ ကလေးနဲ့အပြင်မှာ ဘာတွေအလေလိုက်နေတာလဲ။ ငါလာခေါ်မယ်၊ စောင့်နေ"
"ဟုတ်"
Ivy အိမ်နဲ့တစ်လမ်းကျော်ကလမ်းထိပ်မှာ Kyle ကားပျက်သွားတာပါ။ သားလေးကို ကလေးဆေးရုံမှာ တစ်လတစ်ခါ Medical check up လုပ်ရမယ့်နေမို့ ထွက်လာခဲ့တာ။ ထွက်လာတုန်းက သာသာယာယာပဲမို့ အဖော်ခေါ်မလာမိတာဟာ ရုတ်တရက်ရွာချတဲ့မိုးသည်းထဲ ကားစက်ကဖောက်ပြန်လာတော့ အနီးဆုံး Ivy အိမ်ကိုဦးတည်လိုက်ပေမဲ့ တစ်လမ်းကျော်အရောက်မှာပဲ ကားကထိုးရပ်သွားလေတော့ ဝပ်ရှေ့ကိုဖုန်းဆက်မှာပြီး Ivy ဆီကိုအကူအညီတောင်းနေရခြင်း။
*Knock knock*
ကားမှန်ကိုလာခေါက်လိုက်တဲ့အသံကြောင့် စုထားပြီးသား ကလေးပစ္စွည်းထုပ်ကို ဘေးချလိုက်ပြီး သားငယ်ကို အပေါ်ထပ် Long Coat အောက်ထဲထားကာ ပွေ့ချီလိုက်တယ်။ Ivy က ထီးအကြီးကြီးတစ်လက်နဲ့မိုးပေးထားပြီး အထုပ်အပိုးတွေကိုလှမ်းယူကာ နောက်မှာရပ်ထားတဲ့ကားဆီကို နှစ်ဦးသားအပြေးသွားရပါတော့တယ်။ ကားပေါ်ရောက်တော့မှ
"ကားကိုဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ"
"ဝပ်ရှော့က လာဆွဲလိမ့်မယ်"
"မင်းခေါင်းကရေတွေ ကလေးကိုစိုမယ်လေ"
ကလေးလေးမိုးရေမထိရအောင် သတိထားရင်းက Kyle ကိုယ်တစ်ခြမ်း ရေစိုသွားသေးတာကြောင့် Ivy သတိပေးမိတာပါ။ အခြေအနေကအဆင်မပြေ။
ကားနောက်ခန်းက Kyle က ရေနည်းနည်းစိုနေပြီး ကားကလည်း သူ့ကားလို ကလေးထည့်သိပ်စရာနေရာကမရှိ။
"ငါလာမယ်၊ ကလေးကိုငါ့ပေး။ မင်းက ကားမောင်း"
"အဆင်ပြေမလား"
"ဒီနားတင်ပဲလေ"
Ivy ကနောက်ခန်းဆင်း၊ ကလေးကိုလက်လွှဲယူ။ Kyle က ရှေ့ခန်းကူးပြီး ကားမောင်းထွက်ခဲ့ရပါတယ်။ ရှုပ်သွားတဲ့အခြေအနေတွေကြောင့် ကလေးကနိုးသွားပြီး ထအော်ငိုတော့ Ivy ခမျာ မချော့တတ်မမြှူတတ်မို့ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေတဲ့ကြားက Kyle တစ်ယောက် ခိုးရယ်မိပါရဲ့။
'ကလေးတစ်ယောက်နဲ့ပတ်ရှုပ်နေတဲ့ နာမည်ကျော်မင်းသားရဲ့ အိမ်နေရင်းပုံစံက အရမ်းမိုက်နေတာပဲ'
.
"ဝါး ... ဝါး"
"ဟူး ... ကလေးရယ်၊ တိတ်ပါကွယ်။ တိတ် ... တိတ်။ ဗိုက်ဆာလို့များလား"
ကလေးချီပြီးအိမ်ထဲဝင်လာရင်း Ivy ချော့ရှာတယ်။ Kyle ကတော့ အထုပ်ဆွဲပြီးနောက်ကပါလာရင်း
"ဗိုုက်ဝထားတာ။ Diaper လဲရမယ်ထင်တယ်။ အဲဒီလောက်ငိုနေရင် Diaper ပြည့်နေလို့ပဲ"
"အဲဒီလိုလား"
"ကလေး ကျွန်တော်ကိုပေး။ ရေချိုးခန်းခဏသုံးမယ်"
"အပေါ်ထပ်သွားရအောင်။ အောက်ထပ်က လူသုံးများတယ်"
"ဟုတ်"
Ivy ကပဲ ကလေးချီကာ အပေါ်ထပ်တက်သွားပါတယ်။ သူ့အခန်းထဲဝင်သွားတာကြောင့် Kyle လိုက်ဝင်လာရပြီး
"ဒီမှာက ပိုအဆင်ပြေမယ်"
Kyle ကလေးကိုသန့်စင်ပေးပြီး ပြန်ထွက်လာတော့
"ဒီတိုင်းလေးပြန်ထွက်လာရသလား။ ကလေးတော့ အေးတော့မှာပဲ"
"ပစ္စည်းတွေက အထုပ်ထဲမှာလေ။ ရော့၊ ကလေးခဏချီပေး။ ရေစိုမယ်နော်"
ရေစိုမှာစိုးလို့ မြှောက်ချီထားတဲ့ကလေးလေးက အခုတော့ ပါးစပ်လေးမှာချိုလိမ်တန်းလန်းနဲ့ Ivy ကို စူစမ်းသလိုလေးကြည့်နေပါတယ်။
"ဦးဦးခုတင်ငှားလိုက်ပါ သားလေးရေ"
အခင်းတစ်ထည်ဖြန့်ထုတ်ပြီး ခွင့်တောင်းတဲ့ Kyle ကြောင့်
"မြန်မြန်ခင်းလေ၊ ကလေးကအေးနေမှာပေါ့"
ခုတင်ပေါ်အခင်းခင်း၊ ရေသုတ်ပေးပြီး ပေါင်ဒါလိမ်း၊ Diaper ပတ်ပြီးတော့ ဘောင်းဘီအသစ်တစ်ထည် လဲပေးပြီးတဲ့အထိ Ivy က Kyle လုပ်သမျှလိုက်ကြည့်နေပြီးမှ
"ရော့၊ မင်းအဝတ်လဲလိုက်ဦး"
"ကျွန်တော်နဲ့တော်ပါ့မလား"
"Dexter အချိုးလာမချိုးနဲ့။ လုပ်လိုက်ရင် သေဦးမယ်။ မင်းတို့နှစ်ကောင်အရပ်နဲ့ ငါနဲ့ တစ်လက်မပဲကွာတာ။ အဲဒီဘောင်းဘီရှည်က Short pants ဖြစ်စရာအကြောင်းမရှိဘူး"
"စတာကို၊ စိတ်ချည်းပဲ"
ဘောင်းဘီအောက်အနားတွေ မိုးရေစိုကုန်လို့ လဲဖို့ပေးတာကို ရန်စနေတဲ့ Kyle ကြောင့် Ivy မာန်မဲနေပါတယ်။
ရေချိုးခန်းထဲအဝတ်လဲပြီး Kyle ပြန်ထွက်လာတော့ ခုတင်ပေါ်ကသားလေးဘေးမှာ Ivy ကထိုင်နေပြီး ချော့မြှူနေတာကြောင့် တခစ်ခစ်ရယ်သံလေးတွေထွက်နေတယ်။
"အစ်ကို့မှာလည်း အဲဒီအရုပ်ရှိတာလား"
Scorpio ကာတွန်းရုပ်နဲ့ သားလေးကိုချော့မြှူနေလို့ မေးကြည့်မိတော့
"Fan တစ်ယောက်ပို့လိုက်တာပဲ"
"ဗိုက်မှာ For the King လို့ ပါတယ်မဟုတ်လား"
"ဟင်၊ မင်းဘယ်လိုသိတာလဲ"
"ကျွန်တော့်ဆီလည်းရောက်လာတာကို။ ကျွန်တော့်ဆီက အညိုမဟုတ်ဘူး၊ မီးခိုးရောင်။ သားလေးဆော့နေကျ"
"အဲဒါဆို ငါတို့နှစ်ယောက်လုံးဆီပို့လိုက်တာပေါ့။ ဒါကြောင့် ကလေးက သဘောတွေကျနေတာကိုး"
အဟား၊ အဲဒါ King couple shippers တွေလက်ချက်ဆိုတာ သေချာတယ်။
"Kyle, မင်းက ကလေးကိစ္စတွေကို တော်တော်လေးကျွမ်းကျင်နေတာပဲ"
ခုနကရပ်ကြည့်နေမိရင်း မှတ်ချက်ချမိတာကို Ivy ထုတ်ပြောလိုက်တော့
"ကလေးအဖေပဲ၊ ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့။ နော်၊ သားလေးရယ်"
ကလေးနားလာပြီး အဖော်စပ်နေပြန်တော့ ကလေးက အဖေကိုသိလိုက်တာမှ ခုနကအသံကြားကတည်းက လူးလိမ့်နေရာကနေ တအင့်အင့်နဲ့ချွဲပါလေရော။
"အဲ၊ အဲ။ ဘာကောင်လေးလား။ အဲဒီလိုလည်း ချွဲတတ်တာလား"
"ကျွန်တော့်အသံကြားရဲ့နဲ့ သူ့ကို တော်တော်နဲ့ခေါ်မချီရင် အဲဒီလိုပဲ။ အချွဲတုံးပိစိလေးရေ ..... လာပါကွာ၊ လာပါဗျ"
နာမည်ရနေတဲ့သရုပ်ဆောင်၊ လူပျိုလူလွတ်တစ်ယောက်ကနေ ချက်ချင်းပဲ ကလေးတစ်ယောက်အဖေ Single father ပုံစံပြောင်းသွားတာက တခြားလူတွေအမြင်မှာ နည်းနည်းတော့ ထူးဆန်းနေပါလိမ့်မယ်။ Kyle ကတော့ သူ့သားသည်သာသူ့ကမ္ဘာလို အနေအထားမျိုးနဲ့ အခုလည်း ချော့သိပ်နေလေတော့ ကလေးငယ်ငယ်က မျက်တောင်လေးတွေစင်းလို့။
အခန်းအပြင်ထွက်ဖုန်းပြောပြီး Ivy ပြန်ဝင်လာတော့ လက်ထဲမှာလည်း ကော်ဖီနှစ်ခွက်နဲ့။ ကလေးလေးကတော့ Ivy ခုတင်ပေါ်မှာ သူ့စောင်လေးနဲ့သူအိပ်ပျော်နေပြီ။
ကလေးအတွက် စောင်ပါသယ်ရတာပဲလား။
ကလေးအိပ်နေလို့ မျက်နှာချင်းဆိုင်နံရံဘက်က ဝရံတာကိုထွက်တဲ့တံခါးနားမှာ Ivy သွားရပ်တော့ Kyle ပါအနားရောက်လာကာ
"မိုးက ဖွဲဖွဲလေးပဲရွာတော့တယ်။ ခုနကတော့ သည်းလိုက်တာ"
Ivy က တံခါးဖွင့်လိုက်ပြီး ရှေ့လေးနည်းနည်းတိုးကာ
"ရှေ့တိုး"
တံခါးဖွင့်လိုက်လို့ အခန်းထဲလေဝင်မှာစိုးတာကြောင့် လိုက်ကာဆွဲချပြီး သူတို့က လိုက်ကာအပြင်ဘက်မှာ ကော်ဖီတစ်ခွက်စီနဲ့ မိုးရေစက်တွေကိုငေးကြည့်မိကြတယ်။
"အစ်ကို ဒီနေ့အားနေတာလား"
"အားသွားပြီ"
"အာ ... ဖျက်လိုက်ရတာလား"
ခုနကဖုန်းထွက်ပြောတာကိုသိလိုက်တဲ့ Kyle က အားနာသလိုပြောတာကြောင့်
"ဒီမိုးနဲ့၊ ဒီတိမ်မည်းတွေနဲ့က ပြီးရင်လည်း ဆက်ရွာမှာပဲ။ အပြင်မထွက်ချင်ဘူး။ အရေးလည်းမကြီးဘူး"
"အစ်ကို့ဒယ်ဒီကရော အလုပ်သွားတာလား"
"ခရီးထွက်သွားတယ်။ သန်ဘက်ခါမှပြန်ရောက်မယ်"
"ဪ"
တကယ်လို့ Mr. Cullen ရှိနေတယ်ဆိုရင် ဒီလိုအနေအထားမျိုးကို သဘောကျပါ့မလား။ Ivy ဘက်က လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်အနေနဲ့ ကူညီလိုက်တာဆိုပေမဲ့ ရုတ်တရက်ဖြစ်သွားတဲ့အခြေအနေမှာ အခွင့်အရေးကိုအရယူလိုက်မိသလို ဒီအနေအထားကိုလည်း ကျေနပ်မိနေတဲ့ အတွင်းစိတ်ကို Kyle ကိုယ်တိုင်လည်း သတိထားမိနေပါတယ်။
'ဒီအတိုင်း နေ့စဉ်ဘဝတွေကို နီးစပ်ချင်မိရုံ'။
■■■■■ Part (14) ဆက်ရန် ■■■■■
Коментарі