'အရွက္မရွိတာေတြက ေယာက္်ားခ်င္း Playroom ထဲကအခန္းေတြပါ ျပခ်င္ပံုပဲ။ ျပတဲ့သူကျပရဲရင္ေတာင္ ဘယ္သူကၾကည့္မွာတဲ့လဲ။ ရြံစရာေတြ'

Anti-fan တစ္ေယာက္ဖြလိုက္တဲ့ ျပႆနာတစ္ခု။ Hepius က Chain ကို တြဲထားတဲ့ Playroom ထဲကပံုရယ္၊ Starry House မွာ Lock က Chain မ်က္ႏွာကိုဆြဲေမာ့ၿပီး မ်က္လံုးထဲ မီးခိုးေငြ႕ေတြမႈတ္ပစ္ေနတဲ့ ပံုရယ္၊ ခုနက စာသားေတြရယ္က ႐ုပ္ရွင္ကိုေဝဖန္တာလား၊ အပုပ္ခ်တာလား မသဲကြဲ။

.

ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ကလည္း Lock နဲ႔ Chain မကြာရွင္းခင္ Pandora, Studio room ထဲက သူတို႔ရဲ႕ သရုပ္ေဆာင္ကြက္တခ်ိဳ႕တက္လာၿပီး ဆိုးဝါးေနတာမရွိတဲ့ Scene ကို ေဝဖန္ခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ Fan ေတြကေတာ့

'ဘာမွ ဆိုးဝါးေနတာမပါဘူး။ ၿပီးရင္ဘာဆက္ျဖစ္မယ္ဆိုတာ သိရေလာက္တဲ့ အေနအထားတစ္ခုမွာ အက်ႌရင္ဘတ္ဟျပဲနဲ႔ ငါတို႔မင္းသားေတြရဲ႕ညႇိဳ႕ခ်က္ကို မခံႏိုင္တာလား။ ဒါမွမဟုတ္ မင္းတို႔ၾကည့္ခ်င္တဲ့အညႇီအေဟာက္ေတြ ေက်ာ္ခ်ခဲ့လို႔ အားမလိုအားမရျဖစ္တာလား' ဆိုၿပီး တံု႔ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။

.

ဖြတိုင္းပြေနတဲ့သတင္းေတြၾကား Ivy ကျပႆနာမရွိေပမဲ့ Dexter မွာေတာ့

"နင့္ကို ငါအစကတည္းကေျပာတယ္။ ဒီဇာတ္လမ္းကိုမ႐ိုက္ပါနဲ႔ဆိုတာ ေျပာလို႔ကိုမရဘူး။ အခုၾကည့္စမ္း၊ အေျပာခံေနရတာ ရစရာမရွိဘူး။ ငါ့ကိုလည္း ေမးၾကတယ္၊ နင့္ေမာင္က ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲဆိုၿပီး"

"ငါကဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ အစ္မရာ"

"ဟဲ့၊ အခုေလာက္ေျပာခံေနရတာ နင္ဘာျဖစ္သြားလဲလို႔ မသိေသးဘူးလား"

"အဲဒါ Character တစ္ခုပဲေလ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ပိုင္ဘဝမွ မဟုတ္တာ။ အဲဒါကို လူတိုင္းလည္း နားလည္ၿပီးသားပဲ။ ေျပာခ်င္တဲ့လူေတြကေတာ့ ဆီလိုအေပါက္ရွာၿပီး ေျပာေနမွာပဲ"

"ဩ၊ လူတိုင္းနားလည္တယ္ဆိုေတာ့ ငါကပဲ ..... မင္းေနာ္၊ စကားေျပာတာၾကည့္ေျပာ"

"Mary, ငါ့အစ္မ၊ မေမာေသးဘူးလား။ ငါ့ဘဝငါ ထိန္းေက်ာင္းတတ္တယ္။ လင္ယူမယ္ဆိုရင္လည္း ယူေတာ့ဟာ"

"နင္ ... နင္ ငါ့ကိုေျပာျပန္ၿပီ။ ကဲဟာ၊ ကဲဟာ"

"အား၊ ဘာလို႔႐ိုက္ေနတာလဲ။ ဟာ၊ နာတယ္ေလ"

ပြစိပြစိေျပာတတ္တဲ့ အစ္မျဖစ္သူေၾကာင့္ အျမဲစကားမ်ားရၿပီး စိတ္႐ႈပ္ရေပမဲ့ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္တည္းသာရွိတာမို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ စိုးရိမ္ပူပန္တတ္ၾကတာလည္း ရွိၾကပါတယ္။
Mary တစ္ေယာက္ကေတာ့ တစ္ဦးတည္းေသာေမာင္ေလး ေကာလာဟလေတြကလြတ္ဖို႔ မိန္းမရေရးအတြက္ အစြမ္းကုန္အၾကံထုတ္ေနပါေတာ့တယ္။

¤¤¤

At Cinema

"ေပါက္ေပါက္ေတြနဲ႔ ကေလးလား Tristan"

"အင္း၊ ခဏေလာက္ ကေလးလုပ္မလို႔"

"ဟား ဟား၊ ငါေတာ့ ဗိုက္ဆာတယ္"

"ပါတယ္ေလ ေပါင္မုန္႔ေထာပတ္သုတ္။ ဒီမွာ ေရသန္႔ႏွစ္ဘူး"

"ေအးပါ၊ ဝင္ၾကရေအာင္"

"အင္း"

.

"တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ အတိတ္ေမ့ကုန္ၾကၿပီ။ အသည္းေတြယားတယ္ကြာ"

"အင္း"

အတိတ္ေမ့သြားၿပီးတဲ့အေနအထားနဲ႔လည္း ခင္ဗ်ားက တစ္မ်ိဳးၾကည့္ေကာင္းေနတယ္။ ဟို Hurricane ဆိုတဲ့ဇာတ္ေကာင္ကို မနာလိုဘူး။ ခ်စ္ျပေနလိုက္တာ သူပဲ ခ်စ္တတ္လြန္းသူႀကီး။
ဒါေၾကာင့္ အရင္ထြက္ထားတဲ့သတင္းေတြနဲ႔ သူတို႔အေၾကာင္းျပန္ေျပာေနၾကတာပဲ။

"Lock က သဝန္တိုတတ္တာပဲ။ ဟား ဟား"

ဪ၊ ဒီဇာတ္ဝင္ခန္းလား Hot ေနတာ။ Hurricane ကိုကိုက္လိုက္တဲ့ Puppy ေခြးေပါက္ဆိုတာ။ Hurricane က ၾကင္ၾကင္နာနာေတြၾကည့္၊ Lock က မျမင္ခ်င္သလိုေတြ သဝန္တိုနဲ႔ Fan ေတြေျပာေျပာေနတဲ့ သံုးပြင့္ဆိုင္ကိစၥ။
Lily ေလးေနရာမွာ ကိုယ္သာဆို ႐ူးရခ်ည္ရဲ႕။ အခုအခ်ိန္မွာ ကိုယ္ဟာ Rapunzel fan ျဖစ္ေနၿပီး Ivy ကိုလက္မလႊတ္ဖို႔ အားေပးခ်င္ေနမိၿပီ။

"Hurricane ရာ ... အကုန္႐ႈပ္ကုန္ၿပီ။ Bermuda အႀကိဳက္ပဲ"

ခ်စ္တတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ ကာကြယ္ေပးခဲ့ၾကတာ။ အသက္ေတြနဲ႔လဲေပးၿပီးေတာ့ ခ်စ္ျပခဲ့ၾကတယ္။
အား ... မတန္လိုက္တာ။ ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးေပးခဲ့တာကို အသက္ဆက္ရွင္ပါေတာ့လား။ တစ္ခုေတာ့ေကာင္းပါတယ္။
ဘယ္တုန္းကမွ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းမရွိခဲ့ဘဲ ေဘးလူေတြကိုပါ စိတ္ဒုကၡေပးေနခဲ့တဲ့ Lock တစ္ေယာက္ ဝဋ္လည္တာေပါ့။ တစ္သက္လံုးေဆြးေနလိုက္ေတာ့။
ဒီ Plot နဲ႔ ဒီ Ending က ကြက္တိက်ပါရဲ႕။

ေသကြဲကြဲၾကတယ္ဆိုတိုင္း Sad Ending မဟုတ္ဘူးလို႔ ေတြးမိသြားတယ္။

.

"ဟူး ... ရင္ေမာလိုက္တာကြာ"

႐ံုထဲကထြက္လာၿပီး အနားကဆိုင္ေလးမွာထိုင္ရင္း အေအးခြက္ထဲကပိုက္ကိုဖယ္၊ ဖန္ခြက္လိုက္ေမာ့ၿပီး တစ္ဝက္ေလာက္ကုန္ေအာင္ေသာက္ပစ္လိုက္တဲ့ Tristan က ဇာတ္လမ္းထဲကထြက္ႏိုင္ေသးပံုမရ။

*Ring Ring Ring*

Tristan ဖုန္းကိုေခၚတဲ့ Contact name က Johnson.

"Hello, sonny"

"F**k. မင္းဘိုးေအကြ။ ႏွစ္ေကာင္တည္း Cinema date တာ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္လား။ စိတ္ဓာတ္ပဲေနာ္"

"ပိတ္ရက္ခ်င္းမတူလို႔ မေခၚေတာ့တာပါကြာ မင္းကလည္း"

"ဘာကိစၥ ေနာက္ဆံုးပြဲစဥ္အခ်ိန္ကိုမွ ေရြးၾကည့္ရတာလဲေရာ ရွင္းျပပါဦး"

"ေအးေအးေဆးေဆးရွိတာေပါ့။ အိမ္ျပန္ရင္ လူရွင္းတာေပါ့"

"အခု မင္းတို႔ဘယ္မွာလဲ"

Speaker ဖြင့္ထားတဲ့ဖုန္းက ႏွစ္ေယာက္ၾကားကစားပြဲေပၚမွာမို႔ Tristan က Cayden ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ကာ

"အေအးဝင္ေသာက္ေနၾကတာ"

"သာယာၾကပါ"

"အလုပ္ခ်ိန္မဟုတ္ဘူးလား။ အေလလိုက္ေနတယ္"

"လူပါးေနေသးလို႔ အားေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အိမ္သာထဲကလွမ္းဆက္တာ"

"Go go, အလုပ္သြားလုပ္"

"တိတ္စမ္း။ မင္းတို႔နဲ႔ ေနာက္မွေတြ႕မယ္"

ေျပာၿပီးဖုန္းခ်သြားေတာ့ Tristan ထရယ္ပါေတာ့တယ္။

"အုပ္ထိန္းသူႀကီးက်ေနတာပဲ။ ဟား ဟား ဟား"

႐ုပ္ရွင္မစခင္ ...
Tristan က Selfie ဆြဲဖို႔လုပ္ေနၿပီး ကင္မရာျမင္ကြင္းထဲမွာ Tristan အျပင္ ေဘးက Cayden ပါပါေနကာ Cayden ေပါင္ေပၚမွာေတာ့ Popcorn ဘူးႀကီးက အထင္းသား။

"Cayden"

သူ႔ကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲေခၚလိုက္တဲ့ Tristan ဘက္ကို Cayden လွည့္ၾကည့္မိေတာ့

*Click*

ထြက္လာတဲ့ပံုကိုၾကည့္ၿပီး Tristan သေဘာတက်ရယ္လိုက္ကာ ပံုကို Cayden နာမည္ Tag ၿပီး Caption မပါဘဲတင္လိုက္တယ္။ ဒါကိုျမင္သြားတဲ့ Bar မွာအလုပ္အတူတူလုပ္ေနတဲ့ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းက လွမ္းပြားေနျခင္း။

အခုလည္း သူ႔ဘက္ကေန မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခံုက Cayden ပါပါေအာင္ focus ခ်ိန္ၿပီး

"ဒီကိုၾကည့္ Cayden"

ေနာက္တစ္ပံုထြက္လာေတာ့

"Johnson ကို စဦးမလို႔လား"

"ေအးေလ၊ သူ႔ဆီ ဒီပံုပို႔ေပးရမယ္။ ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ေစ ... ဟဲဟဲ"

"လုပ္ပစ္"

.

ရုပ္ရွင္႐ံုနဲ႔သိပ္မေဝးတဲ့ Tristan အိမ္ဆီကို ႏွစ္ေယာက္သားလမ္းေလၽွာက္ျပန္ၾကရင္း လမ္းမွာ Tristan အူျမဴးေနပါတယ္။ ခပ္မွန္မွန္ေလၽွာက္ေနတဲ့ Cayden ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ပိုက္ဆံအိတ္ကိုဆြဲယူ ပခံုးကိုဝင္တိုက္ၿပီး လူရွင္းေနတဲ့လမ္းေလးရဲ႕ ပလက္ေဖာင္းမွာ Tristan ေျပးသြားလိုက္တယ္။

"ေအး၊ ငါလာၿပီ"

Cayden က ေနာက္ကလိုက္မလိုေျခာက္လိုက္ၿပီး တကယ္မလိုက္ေတာ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းကိုေရာက္သြားတဲ့ Tristan လွည့္ၾကည့္လာတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ လမ္းထဲကထြက္လာသူတစ္ေယာက္က Tristan အနားကပ္လာၿပီး အိတ္ကိုဆြဲလုတာကို Cayden ျမင္လိုက္တာမို႔ အေျပးသြားခ်ိန္ Tristan တို႔ကေတာ့ wallet ကို တစ္ေယာက္တစ္ျခမ္းဆြဲထားၾကတယ္။ Cayden ေျပးလာတာေတြ႕ေတာ့ တစ္ဖက္လူလက္ထဲ လက္ခနဲပါလာတာက ဓားတစ္ေခ်ာင္း။

"Tristan"

"Cayden, Cayden"

¤¤¤

"ဒါ႐ိုက္တာႀကီး၊ ဆရာေရ ... အေရးႀကီးတယ္"

"ဘာျဖစ္လာတာလဲ အေလာတႀကီးနဲ႔"

"မင္းသမီး၊ မင္းသမီး Lillian ေလ ... ဗိုက္ေအာင့္တာ ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ပါက်ၿပီး ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ဆရာ"

"ဟာ၊ ဆရာဝန္ပင့္ေလ"

ဒါရိုက္တာက ကမန္းကတန္းထရပ္ရင္းေမးေတာ့

"ဆရာ၊ အခုေရာက္ေနတာရြာေလ။ ဒီမွာက ေဆးၿမီးတိုနဲ႔ၿပီးေနၾကတာ။ အေရးႀကီးမွ ေဆး႐ံုသြားၾကတာေလ။ ပင့္စရာဆရာဝန္မရွိဘူး"

"ဟာကြာ ... အခု မင္းသမီးကဘယ္မွာလဲ။ ငါသြားၾကည့္ရမယ္"

.

"ဒါရိုက္တာႀကီး လာၿပီ။ လုပ္ပါဦး၊ တို႔မင္းသမီးက အရမ္းခံစားေနရတာ"

"Lillian, ေတာ္ေတာ္ေအာင့္ေနလား"

ျပန္မေျဖႏိုင္၊ ေခါင္းသာညိတ္ျပလာတယ္။

"ေဆး႐ံု၊ ေဆး႐ံုပို႔ဖို႔ျ့ပင္ၾကေလ။ ဘာရပ္ၾကည့္ေနတာလဲ"

ဒါရိုက္တာရဲ႕စကားေၾကာင့္ အကုန္လံုးလည္း ျပင္စရာရွိတာေတြျပင္ၿပီး အလုပ္မ်ားကုန္ၾကေတာ့တယ္။

.

"Nurse, please."

"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္"

"ကၽြန္ေတာ္ Dr. Van နဲ႔ေတြ႕ခ်င္လို႔ပါ"

"ဆရာဝန္ႀကီးက မနက္ကမွခြင့္ယူသြားတာ သန္ဘက္ခါမွျပန္ေရာက္မွာပါရွင့္"

"ဪ"

"အေရးႀကီးကိစၥမ်ား ရွိလို႔လားမသိဘူး"

"အာ ... မရွိပါဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းပါ၊ ဒီဘက္ေရာက္တုန္း ဝင္လာလိုက္တာပါ"

ေကာင္တာမွာ Nurse ေလးက ျပန္ေျဖေနတုန္း ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕လူတစ္ေယာက္ အေလာတႀကီးနဲ႔ေရာက္လာၿပီး

"ခုနက အမ်ိဳးသမီးလူနာေလ၊ အူအတက္ေပါက္တာျဖစ္ႏိုင္တယ္တဲ့။ ဆရာဝန္ႀကီးမရွိဘူးလို႔ ေျပာလို႔၊ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲမသိဘူးေနာ္"

"အဲဒါဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ ေဆး႐ံုႀကီးကိုပို႔ေပးပါ့မယ္ရွင့္"

"အူအတက္ဆိုရင္ ခ်က္ခ်င္းခြဲရမွာမဟုတ္ဘူးလား"

"ခြဲစိတ္ဆရာဝန္ႀကီးက ဒီမနက္ပဲ သူ႔အေမေနမေကာင္းလို႔ ခြင့္ယူၿပီးၿမိဳ႕တက္သြားတာ။ သန္ဘက္ခါမွျပန္ေရာက္မွာပါရွင့္။ ဒီမွာက လက္ေထာက္ဆရာဝန္ေလးပဲ က်န္ခဲ့တာပါ။ ေဆး႐ံုႀကီးဆီကို ပို႔ရမယ္ရွင့္"

"အိုး၊ တို႔ကေလးက အဲဒီေလာက္အထိသြားႏိုင္မွာလားလို႔။ ဒုကၡပါပဲ"

"ဟိုေလ ... တစ္ဆိတ္ေလာက္ခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္က ..."

"အေရးႀကီးေနတယ္၊ ဘာကိစၥျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္မွေျပာ။ Nurse ရယ္၊ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ စဥ္းစားပါဦး"

"ေဟာဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အဲဒီကိစၥပဲေျပာမလို႔ပါ"

အၾကည့္ေတြက ထိုလူဆီေရာက္သြားၾကေတာ့

"ကၽြန္ေတာ္ Dr. Roy Concord ပါ။ တကယ္လို႔ Appendix အတြက္ ..."

"ေနပါဦး၊ အဲဒီလို စကားနဲ႔ပဲေျပာေနလို႔ ဘယ္လိုယံုရမွာလဲ"

"ဒီကလူနာရွင္၊ ခဏေနပါဦးရွင့္။ တကယ္ပဲ Dr. Roy Concord လားရွင္"

"ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ဝန္ထမ္းကတ္ေတာ့ ပါလာပါတယ္"

"ေဒါက္တာ၊ ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္ရွင့္။ ကၽြန္မ ဆရာဝန္ႀကီးဆီကို ဖုန္းဆက္ေပးပါ့မယ္"

.

"ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဆရာဝန္နဲ႔တိုက္ဆိုင္လို႔"

"ခြဲစိတ္ပါရဂူတဲ့ မန္ေနဂ်ာႀကီးရဲ႕။ တို႔မင္းသမီးေလး ကံေကာင္းတာ။ မဟုတ္ရင္ ေဆး႐ံုေျပာင္းရရင္က မလြယ္ဘူးေနာ္။ ဘုရားသခင္ ေကာင္းခ်ီးေပးတာပဲ"

Lillian ရဲ႕ပင္တိုင္မိတ္ကပ္ပညာရွင္နဲ႔ မန္ေနဂ်ာတို႔ ခြဲခန္းေရွ႕ကခံုမွာထိုင္ေစာင့္ေနရင္း စကားလက္ဆံုက်ေနတုန္းမွာ

"နားၾကဦးေလ၊ ငါတို႔ဆက္ေစာင့္ေပးမယ္"

"အမေလး ဆရာရယ္၊ ဘယ္လိုစိတ္နဲ႔ နားရမလဲေနာ္။ တို႔ကေလးက ခြဲခန္းထဲမွာေလ"

"စိတ္ခ်ရတဲ့အေျခအေန ျဖစ္ေနပါၿပီလို႔ လာေျပာၿပီးၿပီေလကြာ"

"ေတာ္ပါၿပီ၊ ဒီမွာပဲေစာင့္ေနမွာ။ ဟုတ္တယ္ေနာ္ မန္ေနဂ်ာ"

"ဟုတ္တယ္၊ မနားေတာ့ပါဘူး"

"Lillian တို႔ လူခ်စ္လူခင္ေပါပံုက မနာလိုခ်င္စရာပါ။ Julie ကလည္း သူ ညအိပ္ေစာင့္ေပးမယ္တဲ့"

"အမေလး ... ေလး ... မင္းသမီးကို မေစာင့္ခိုင္းရဲပါဘူးေနာ္။ တို႔ပဲ တစ္ညလံုးေနေပးမွာပါေနာ္။ ဆရာေရာ၊ ဒီည တို႔နဲ႔အတူေနမလား"

နာမည္ႀကီးေပမဲ့ သေဘာေကာင္းသူ၊ လူငယ္ဒါရိုက္တာမိုု႔ အကုန္လံုးကလည္း စစေနာက္ေနာက္။

"မေနာက္ပါနဲ႔ Daisy ရယ္။ ငါတစ္ေယာက္တည္းပဲ နားပါရေစေတာ့"

.

"ခြဲစိတ္ၿပီးပါၿပီ၊ အားလံုးအဆင္ေျပပါတယ္။ လူနာကိုေတာ့ ခဏေနရင္ ေခၚလာေပးပါလိမ့္မယ္။ အခန္းျပင္ၿပီးၾကၿပီမဟုတ္လား"

"ဟုတ္ကဲ့"

"ဪ၊ သတိရလာရင္ ခ်မ္းေနမွာမို႔ ေစာင္ထူထူလိုမယ္ထင္တယ္။ ခြဲခန္းထဲက ေအးေနေတာ့ေလ"

"အိုး ေဒါက္တာရယ္၊ အဲဒီလိုေျပာၾကလို႔ အကုန္စီစဥ္ၿပီးပါၿပီ။ တကယ္ကို ဂ႐ုတစိုက္ရွိတာေနာ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"

"ရပါတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ေန႔ျပန္လာၾကည့္ေပးပါမယ္"

.

"နာတာ သက္သာရဲ႕လား"

"ဟုတ္"

"ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ဆို ဒဏ္ရာအေျခအေနျပန္ၾကည့္ၿပီး ေဆးထည့္ရမယ္"

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေဒါက္တာ့အလုပ္ေတြရွိရင္ ..."

"ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္သံုးရက္ေလာက္ေနမွ ျပန္မွာမို႔ အားမနာပါနဲ႔။ မနက္ျဖန္ဆိုရင္လည္း ဒီကဆရာဝန္ ျပန္ေရာက္မွာပဲ"

"ဟုတ္"

¤



"ေဟ့ေကာင္၊ အန္တီေနေကာင္းသြားၿပီလား"

"ေကာင္းသြားၿပီ။ မင္းက ငါ့ေဆး႐ံုကို ေန႔တိုင္းေခ်ာင္းေဖာက္ေနတာလား"

"ပိုင္ရွင္ဆိုတိုင္း မႏွင္ပါနဲ႔"

"႐ွဴး၊ တိုးတိုး။ ေအာ္မေနနဲ႔၊ ဘယ္သူ႔မွေပးမသိပါဘူးဆိုမွကြာ"

"ေအး၊ ငါလာတာကိုလည္း မပြားနဲ႔"

"ေအးပါ၊ မင္း Fairy ေလးကို ငါဂ႐ုစိုက္ထားပါတယ္"

"Fairy က အရမ္းလွလာတယ္။ ငါ ေက်ာင္းသြားမတက္ခင္၊ သူ photo model လုပ္ခါစနဲ႔ဆို အရမ္းကိုကြာသြားတာပဲ"

"ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ၊ ရင္ဘတ္ထဲ Fairy ေတြပ်ံၿပီး ခြဲခန္းထဲျပႆနာမျဖစ္တာ"

"ငါက ဘယ္သူမို႔လို႔လဲ"

"အဟား ... ဟုတ္ပါၿပီ၊ သြားပါေတာ့။ ငါအလုပ္ရွိေသးတယ္"

"မေနပါဘူး မင္းအခန္းထဲလည္း"

.

"ရၿပီ၊ ခဏေတာ့ၿငိမ္ေနလိုက္ဦး။ ေဆးထည့္ထားတဲ့အရွိန္နဲ႔ နည္းနည္းေတာ့နာသြားမွာေပါ့။ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ဆို ေဆး႐ံုဆင္းလို႔ရပါၿပီ"

"ဟုတ္"

"သူက အိမ္ျပန္ခ်င္ေနၿပီ ေဒါက္တာေရ"

"အစ္မကလည္း ..."

"မန္ေနဂ်ာကအစ ရိုက္ကြင္းထဲ ရွိသမၽွလူေတြအကုန္ ဂ႐ုစိုက္ေပးေနၾကတာပဲ။ အိမ္ျပန္ဖို႔ေလာေနတာလား"

ေျပာေနတုန္းမွာ ဖြင့္ထားတဲ့တံခါးကေန အေလာတႀကီးဝင္လာသူ

"Lily, ေစာင့္ရတာ ၾကာ ... ဪ၊ ေဒါက္တာေရာက္ေနတာပဲ"

"ဟုတ္ကဲ့၊ ဒဏ္ရာေဆးလာထည့္ေပးတာပါ"

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေဒါက္တာနဲ႔ အခုမွပဲဆံုတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔အတြက္ Apple Juice သြားဝယ္တာ၊ ဝယ္ရခက္ၿပီး ၾကာသြားတာ။ Lily, အခုေသာက္လိုက္ေနာ္၊ ၾကာသြားရင္မေကာင္းဘူး"

Roy သိေနတယ္။ ဒီမင္းသားက Fairy နဲ႔အတူ Photo model ကေန နာမည္ႀကီးမင္းသားျဖစ္လာတဲ့အေၾကာင္း။ အဲဒီကတည္းက Fairy နားမွာ ေတြ႕ရတတ္လို႔ သတိထားမိေနတာ။ အခုအခ်ိန္ထိ ရွိေနတုန္းတဲ့လား။ ေခ်ာတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ Manly ဆန္ဆန္ၾကည့္ေကာင္းလြန္းတဲ့ ဒီေကာင္ေလးရဲ႕ရူပါေၾကာင့္ ေကာင္မေလးေတြ သည္းသည္းလႈပ္ေနတာေပါ့။

ကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုျပန္ေရာက္တဲ့ တစ္လအတြင္း Fairy သတင္းတခ်ိဳ႕ကို သိရေပမဲ့ ေဆး႐ံုအသစ္ကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္း အလုပ္ေတြမ်ားတာေၾကာင့္ ေသခ်ာေတာ့ မစံုစမ္းမိေသး။ ဆံုမယ့္ဆံုေတာ့လည္း တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္မို႔ အကၽြမ္းက်င္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ခြဲစိတ္ခန္းဓားကိုင္တဲ့ကိစၥမွာ လက္ေတြတုန္ေနတာက ရာဇဝင္ရိုင္းေတာ့မလို႔။

"ေဒါက္တာ၊ Lily က ေလဆိပ္အထိကားစီးသြားဖို႔က အဆင္ေျပပါ့မလားဗ်"

"အင္း၊ သူ႔ကားနဲ႔ဆို သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေအာင္ ေသခ်ာစီစဥ္သြားရင္ ရပါတယ္"

"ဟုတ္"

အရမ္းေတြစိတ္ပူေနတာက သူငယ္ခ်င္းသံေယာဇဥ္ပဲ ျဖစ္ေနပါေစေတာ့။

¤

"ပန္းေလး"

"ရွင္"

"ေဒါက္တာနဲ႔က အရင္ကသိသလား"

"မသိပါဘူး အစ္မရဲ႕"

Lillian က သူ႔မန္ေနဂ်ာရဲ႕အေမးကို အံ့ဩသလိုေလး တံု႔ျပန္လာပါတယ္။

"ေဒါက္တာက အစ္မနဲ႔စကားေျပာရင္း ပန္းေလး Model ဘဝတုန္းက ဗိုက္အရမ္းေအာင့္လို႔ Show ပြဲတစ္ခုလြတ္သြားတဲ့ကိစၥကို လႊတ္ခနဲေျပာသြားတယ္"

"အယ္၊ Crown Girl ကလုပ္တဲ့ Show လား"

"သူေျပာတဲ့အတိုင္းဆို အဲဒါပဲ။ အူအတက္ခြဲထုတ္လိုက္ေတာ့လည္း ပြဲႀကီးႀကီးလြတ္လို႔ငိုရတာမ်ိဳး မရွိေတာ့ဘူးေပါ့တဲ့။ ေျပာရင္းနဲ႔ျပံဳးေနေသးတာ။ ေဒါက္တာ ဘာကိုေျပာတာလဲဆိုေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးတဲ့"

"အဲဒါက ၾကာခဲ့ၿပီ"

"အဲဒီတုန္းကတည္းက ပန္းေလးရဲ႕ Fan ထင္တယ္"

"မျဖစ္ႏိုင္တာ။ ပါရဂူဘြဲ႕ယူ၊ အလုပ္လုပ္ေနၿပီး အခုမွျပန္လာတဲ့လူက အဲဒီအခ်ိန္ကဆို ဒီမွာရွိမေနေလာက္ပါဘူး"

"သူတို႔ေလာကမွာ သူေတာ္ေတာ္နာမည္ႀကီးတာပဲေနာ္။ ခြဲစိတ္တဲ့ေန႔ကဆို Nurse ေလးက သူ႔နာမည္ၾကားတာနဲ႔ မ်က္လံုးေတြကိုေတာက္သြားတာဆိုပဲ။ Daisy ေျပာျပတာ။ သူ႔ကိုက နာမည္ပဲၾကားဖူးၿပီး ျမင္ဖူးတဲ့လူရွားေတာ့ ဆက္ဆံေရးမေကာင္းဘူးလို႔ ထင္ၾကတာေလ။ အခုေတာ့ ႐ုပ္ရည္ေရာ၊ ေတာ္ကီေရာ မင္းသား႐ႈံးတယ္ေနာ္"

"အစ္မ၊ ေႂကြသြားတာလား"

"ဟိုလူႀကီးကို ျပန္ေရာင္းထုတ္ၿပီး ပါရဂူႀကီးကိုပဲေႂကြလို႔ရရင္ ေႂကြခ်င္ပါတယ္"

"ခစ္ ခစ္၊ အ ... မရယ္ႏိုင္ေသးဘူး အစ္မရဲ႕။ ဗိုက္ကနာတယ္ေလ"

"အဲ၊ ေအးပါကြယ္ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ဒါမဲ့ တကယ္ေႂကြတာ"

"အစ္မရယ္၊ ေတာ္ပါေတာ့။ ရယ္မိရင္ နာလို႔ပါ"

"အဟီး"

.

"ေအးပါ Nancy ရယ္။ ငါလည္းျပန္လာေတာ့မွာပဲကို လိုက္မလာနဲ႔ေတာ့။ ေတာ္ေတာ္သက္သာေနၿပီ။ ငါျပန္လာတဲ့ေန႔က်မွ ေလဆိပ္လာႀကိဳေနာ္"

"ေအး။ ဒါနဲ႔ Prof. Roy က ခြဲေပးတာဆို? နာမည္ႀကီးခြဲစိတ္ပါရဂူေလ။ အာ့ၿမိဳ႕ပိစိေလးမွာဆံုတာ နင္ကံေကာင္းသြားတာပဲ"

"အင္း၊ ဆရာဝန္မရွိတဲ့အခ်ိန္မွ ငါ့အူအတက္ကထေဖာက္ရတယ္လို႔"

"ေအးပါကြာ။ သက္သာတယ္ဆို ၿပီးတာပါပဲ။ ငါ့မွာ စိတ္ေတြပူ၊ လိုက္လာလို႔က မရနဲ႔။ ကဲ၊ နင္လည္းနားေတာ့။ ေနာက္ေန႔မွ ငါဖုန္းထပ္ဆက္မယ္"

"Ok"

¤

"မင္းသမီး၊ ဒီေန႔ပိုလန္းလာပါလား"

"အမေလး ေဒါက္တာရယ္၊ ေနာက္ေန႔ေဆး႐ံုဆင္းရမယ္ဆိုေတာ့ လန္းတာမွ အလြန္အကၽြံပဲေပါ့။ ဟယ္၊ အလန္းဆိုလို႔ ေဒါက္တာအလန္းေလးေရာ မေတြ႕ပါလားေနာ္"

"Roy က သူ႔ညီတစ္ေယာက္ ျပႆနာတက္လို႔ ၾကားၾကားခ်င္းျပန္သြားရတယ္"

"အိုး၊ သူ႔ကိုေတာင္ ႏႈတ္မဆက္ရေတာ့ဘူးေပါ့။ Daisy က ျပန္ဆံုခ်င္ပါေသးတယ္လို႔ ႏႈတ္ဆက္သြားေၾကာင္း ေျပာေပးပါ ေဒါက္တာ"

"ဟား ဟား၊ ေျပာလိုက္ပါ့မယ္ဗ်ာ"

.

"တို႔ကေလးေလး၊ ဘာေတြေတြး"

"ဪ၊ ေဒါက္တာ Roy ကို ေက်းဇူးတင္တဲ့အေနနဲ႔ လက္ေဆာင္တစ္ခုခုပို႔ေပးမလားလို႔ပါ"

"ျပန္ေရာက္သြားရင္ သူ႔ေဆး႐ံုကိုပို႔ေပးလိုက္ေပါ့ကြယ္။ အယ္၊ ငါတို႔ပန္းပြင့္ေလးက လိပ္ျပာေလးေတြ႕သြားတာလား"

"အာ ... မေနာက္ပါနဲ႔ Daisy ရယ္။ ဘာေတြေျပာမွန္းမသိဘူး။ ဒီက ႐ိုး႐ိုးေလးေတြးတာပါ"

"Daisy တို႔က ခပ္ဆန္းဆန္းပဲေတြးတာေဟ့။ ေဒါက္တာအလန္းေလးေရ ... လြတ္ေအာင္ေျပးေနာ္။ လိုက္ခဲ့မယ္ ..."

■■■■■ Part (12) ဆက္ရန္ ■■■■■


'အရှက်မရှိတာတွေက ယောက်ျားချင်း Playroom ထဲကအခန်းတွေပါ ပြချင်ပုံပဲ။ ပြတဲ့သူကပြရဲရင်တောင် ဘယ်သူကကြည့်မှာတဲ့လဲ။ ရွံစရာတွေ'

Anti-fan တစ်ယောက်ဖွလိုက်တဲ့ ပြဿနာတစ်ခု။ Hepius က Chain ကို တွဲထားတဲ့ Playroom ထဲကပုံရယ်၊ Starry House မှာ Lock က Chain မျက်နှာကိုဆွဲမော့ပြီး မျက်လုံးထဲ မီးခိုးငွေ့တွေမှုတ်ပစ်နေတဲ့ ပုံရယ်၊ ခုနက စာသားတွေရယ်က ရုပ်ရှင်ကိုဝေဖန်တာလား၊ အပုပ်ချတာလား မသဲကွဲ။

.

ပြီးခဲ့တဲ့တစ်ပတ်ကလည်း Lock နဲ့ Chain မကွာရှင်းခင် Pandora, Studio room ထဲက သူတို့ရဲ့ သရုပ်ဆောင်ကွက်တချို့တက်လာပြီး ဆိုးဝါးနေတာမရှိတဲ့ Scene ကို ဝေဖန်ခဲ့ကြပါသေးတယ်။ Fan တွေကတော့

'ဘာမှ ဆိုးဝါးနေတာမပါဘူး။ ပြီးရင်ဘာဆက်ဖြစ်မယ်ဆိုတာ သိရလောက်တဲ့ အနေအထားတစ်ခုမှာ အကျႌရင်ဘတ်ဟပြဲနဲ့ ငါတို့မင်းသားတွေရဲ့ညှို့ချက်ကို မခံနိုင်တာလား။ ဒါမှမဟုတ် မင်းတို့ကြည့်ချင်တဲ့အညှီအဟောက်တွေ ကျော်ချခဲ့လို့ အားမလိုအားမရဖြစ်တာလား' ဆိုပြီး တုံ့ပြန်ခဲ့ကြပါတယ်။

.

ဖွတိုင်းပွနေတဲ့သတင်းတွေကြား Ivy ကပြဿနာမရှိပေမဲ့ Dexter မှာတော့

"နင့်ကို ငါအစကတည်းကပြောတယ်။ ဒီဇာတ်လမ်းကိုမရိုက်ပါနဲ့ဆိုတာ ပြောလို့ကိုမရဘူး။ အခုကြည့်စမ်း၊ အပြောခံနေရတာ ရစရာမရှိဘူး။ ငါ့ကိုလည်း မေးကြတယ်၊ နင့်မောင်က ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲဆိုပြီး"

"ငါကဘာဖြစ်နေလို့လဲ အစ်မရာ"

"ဟဲ့၊ အခုလောက်ပြောခံနေရတာ နင်ဘာဖြစ်သွားလဲလို့ မသိသေးဘူးလား"

"အဲဒါ Character တစ်ခုပဲလေ။ ကျွန်တော့်ကိုယ်ပိုင်ဘဝမှ မဟုတ်တာ။ အဲဒါကို လူတိုင်းလည်း နားလည်ပြီးသားပဲ။ ပြောချင်တဲ့လူတွေကတော့ ဆီလိုအပေါက်ရှာပြီး ပြောနေမှာပဲ"

"ဩ၊ လူတိုင်းနားလည်တယ်ဆိုတော့ ငါကပဲ ..... မင်းနော်၊ စကားပြောတာကြည့်ပြော"

"Mary, ငါ့အစ်မ၊ မမောသေးဘူးလား။ ငါ့ဘဝငါ ထိန်းကျောင်းတတ်တယ်။ လင်ယူမယ်ဆိုရင်လည်း ယူတော့ဟာ"

"နင် ... နင် ငါ့ကိုပြောပြန်ပြီ။ ကဲဟာ၊ ကဲဟာ"

"အား၊ ဘာလို့ရိုက်နေတာလဲ။ ဟာ၊ နာတယ်လေ"

ပွစိပွစိပြောတတ်တဲ့ အစ်မဖြစ်သူကြောင့် အမြဲစကားများရပြီး စိတ်ရှုပ်ရပေမဲ့ မောင်နှမနှစ်ယောက်တည်းသာရှိတာမို့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စိုးရိမ်ပူပန်တတ်ကြတာလည်း ရှိကြပါတယ်။
Mary တစ်ယောက်ကတော့ တစ်ဦးတည်းသောမောင်လေး ကောလာဟလတွေကလွတ်ဖို့ မိန်းမရရေးအတွက် အစွမ်းကုန်အကြံထုတ်နေပါတော့တယ်။

¤¤¤

At Cinema

"ပေါက်ပေါက်တွေနဲ့ ကလေးလား Tristan"

"အင်း၊ ခဏလောက် ကလေးလုပ်မလို့"

"ဟား ဟား၊ ငါတော့ ဗိုက်ဆာတယ်"

"ပါတယ်လေ ပေါင်မုန့်ထောပတ်သုတ်။ ဒီမှာ ရေသန့်နှစ်ဘူး"

"အေးပါ၊ ဝင်ကြရအောင်"

"အင်း"

.

"တစ်ယောက်တစ်လှည့် အတိတ်မေ့ကုန်ကြပြီ။ အသည်းတွေယားတယ်ကွာ"

"အင်း"

အတိတ်မေ့သွားပြီးတဲ့အနေအထားနဲ့လည်း ခင်ဗျားက တစ်မျိုးကြည့်ကောင်းနေတယ်။ ဟို Hurricane ဆိုတဲ့ဇာတ်ကောင်ကို မနာလိုဘူး။ ချစ်ပြနေလိုက်တာ သူပဲ ချစ်တတ်လွန်းသူကြီး။
ဒါကြောင့် အရင်ထွက်ထားတဲ့သတင်းတွေနဲ့ သူတို့အကြောင်းပြန်ပြောနေကြတာပဲ။

"Lock က သဝန်တိုတတ်တာပဲ။ ဟား ဟား"

ဪ၊ ဒီဇာတ်ဝင်ခန်းလား Hot နေတာ။ Hurricane ကိုကိုက်လိုက်တဲ့ Puppy ခွေးပေါက်ဆိုတာ။ Hurricane က ကြင်ကြင်နာနာတွေကြည့်၊ Lock က မမြင်ချင်သလိုတွေ သဝန်တိုနဲ့ Fan တွေပြောပြောနေတဲ့ သုံးပွင့်ဆိုင်ကိစ္စ။
Lily လေးနေရာမှာ ကိုယ်သာဆို ရူးရချည်ရဲ့။ အခုအချိန်မှာ ကိုယ်ဟာ Rapunzel fan ဖြစ်နေပြီး Ivy ကိုလက်မလွှတ်ဖို့ အားပေးချင်နေမိပြီ။

"Hurricane ရာ ... အကုန်ရှုပ်ကုန်ပြီ။ Bermuda အကြိုက်ပဲ"

ချစ်တတ်ကြပါတယ်။ တစ်ယောက်တစ်လှည့် ကာကွယ်ပေးခဲ့ကြတာ။ အသက်တွေနဲ့လဲပေးပြီးတော့ ချစ်ပြခဲ့ကြတယ်။
အား ... မတန်လိုက်တာ။ နှလုံးသားတစ်ခုလုံးပေးခဲ့တာကို အသက်ဆက်ရှင်ပါတော့လား။ တစ်ခုတော့ကောင်းပါတယ်။
ဘယ်တုန်းကမှ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမရှိခဲ့ဘဲ ဘေးလူတွေကိုပါ စိတ်ဒုက္ခပေးနေခဲ့တဲ့ Lock တစ်ယောက် ဝဋ်လည်တာပေါ့။ တစ်သက်လုံးဆွေးနေလိုက်တော့။
ဒီ Plot နဲ့ ဒီ Ending က ကွက်တိကျပါရဲ့။

သေကွဲကွဲကြတယ်ဆိုတိုင်း Sad Ending မဟုတ်ဘူးလို့ တွေးမိသွားတယ်။

.

"ဟူး ... ရင်မောလိုက်တာကွာ"

ရုံထဲကထွက်လာပြီး အနားကဆိုင်လေးမှာထိုင်ရင်း အအေးခွက်ထဲကပိုက်ကိုဖယ်၊ ဖန်ခွက်လိုက်မော့ပြီး တစ်ဝက်လောက်ကုန်အောင်သောက်ပစ်လိုက်တဲ့ Tristan က ဇာတ်လမ်းထဲကထွက်နိုင်သေးပုံမရ။

*Ring Ring Ring*

Tristan ဖုန်းကိုခေါ်တဲ့ Contact name က Johnson.

"Hello, sonny"

"F**k. မင်းဘိုးအေကွ။ နှစ်ကောင်တည်း Cinema date တာ တော်တော်ပျော်လား။ စိတ်ဓာတ်ပဲနော်"

"ပိတ်ရက်ချင်းမတူလို့ မခေါ်တော့တာပါကွာ မင်းကလည်း"

"ဘာကိစ္စ နောက်ဆုံးပွဲစဉ်အချိန်ကိုမှ ရွေးကြည့်ရတာလဲရော ရှင်းပြပါဦး"

"အေးအေးဆေးဆေးရှိတာပေါ့။ အိမ်ပြန်ရင် လူရှင်းတာပေါ့"

"အခု မင်းတို့ဘယ်မှာလဲ"

Speaker ဖွင့်ထားတဲ့ဖုန်းက နှစ်ယောက်ကြားကစားပွဲပေါ်မှာမို့ Tristan က Cayden ကို လှမ်းကြည့်လိုက်ကာ

"အအေးဝင်သောက်နေကြတာ"

"သာယာကြပါ"

"အလုပ်ချိန်မဟုတ်ဘူးလား။ အလေလိုက်နေတယ်"

"လူပါးနေသေးလို့ အားနေတယ်။ အဲဒါကြောင့် အိမ်သာထဲကလှမ်းဆက်တာ"

"Go go, အလုပ်သွားလုပ်"

"တိတ်စမ်း။ မင်းတို့နဲ့ နောက်မှတွေ့မယ်"

ပြောပြီးဖုန်းချသွားတော့ Tristan ထရယ်ပါတော့တယ်။

"အုပ်ထိန်းသူကြီးကျနေတာပဲ။ ဟား ဟား ဟား"

ရုပ်ရှင်မစခင် ...
Tristan က Selfie ဆွဲဖို့လုပ်နေပြီး ကင်မရာမြင်ကွင်းထဲမှာ Tristan အပြင် ဘေးက Cayden ပါပါနေကာ Cayden ပေါင်ပေါ်မှာတော့ Popcorn ဘူးကြီးက အထင်းသား။

"Cayden"

သူ့ကိုလှည့်မကြည့်ဘဲခေါ်လိုက်တဲ့ Tristan ဘက်ကို Cayden လှည့်ကြည့်မိတော့

*Click*

ထွက်လာတဲ့ပုံကိုကြည့်ပြီး Tristan သဘောတကျရယ်လိုက်ကာ ပုံကို Cayden နာမည် Tag ပြီး Caption မပါဘဲတင်လိုက်တယ်။ ဒါကိုမြင်သွားတဲ့ Bar မှာအလုပ်အတူတူလုပ်နေတဲ့ သူတို့သူငယ်ချင်းက လှမ်းပွားနေခြင်း။

အခုလည်း သူ့ဘက်ကနေ မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံက Cayden ပါပါအောင် focus ချိန်ပြီး

"ဒီကိုကြည့် Cayden"

နောက်တစ်ပုံထွက်လာတော့

"Johnson ကို စဦးမလို့လား"

"အေးလေ၊ သူ့ဆီ ဒီပုံပို့ပေးရမယ်။ ဆွေ့ဆွေ့ခုန်စေ ... ဟဲဟဲ"

"လုပ်ပစ်"

.

ရုပ်ရှင်ရုံနဲ့သိပ်မဝေးတဲ့ Tristan အိမ်ဆီကို နှစ်ယောက်သားလမ်းလျှောက်ပြန်ကြရင်း လမ်းမှာ Tristan အူမြူးနေပါတယ်။ ခပ်မှန်မှန်လျှောက်နေတဲ့ Cayden ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက ပိုက်ဆံအိတ်ကိုဆွဲယူ ပခုံးကိုဝင်တိုက်ပြီး လူရှင်းနေတဲ့လမ်းလေးရဲ့ ပလက်ဖောင်းမှာ Tristan ပြေးသွားလိုက်တယ်။

"အေး၊ ငါလာပြီ"

Cayden က နောက်ကလိုက်မလိုခြောက်လိုက်ပြီး တကယ်မလိုက်တော့ ခပ်လှမ်းလှမ်းကိုရောက်သွားတဲ့ Tristan လှည့်ကြည့်လာတယ်။
အဲဒီအချိန် လမ်းထဲကထွက်လာသူတစ်ယောက်က Tristan အနားကပ်လာပြီး အိတ်ကိုဆွဲလုတာကို Cayden မြင်လိုက်တာမို့ အပြေးသွားချိန် Tristan တို့ကတော့ wallet ကို တစ်ယောက်တစ်ခြမ်းဆွဲထားကြတယ်။ Cayden ပြေးလာတာတွေ့တော့ တစ်ဖက်လူလက်ထဲ လက်ခနဲပါလာတာက ဓားတစ်ချောင်း။

"Tristan"

"Cayden, Cayden"

¤¤¤

"ဒါရိုက်တာကြီး၊ ဆရာရေ ... အရေးကြီးတယ်"

"ဘာဖြစ်လာတာလဲ အလောတကြီးနဲ့"

"မင်းသမီး၊ မင်းသမီး Lillian လေ ... ဗိုက်အောင့်တာ ချွေးသီးချွေးပေါက်ပါကျပြီး တော်တော်ဆိုးတယ်ဆရာ"

"ဟာ၊ ဆရာဝန်ပင့်လေ"

ဒါရိုက်တာက ကမန်းကတန်းထရပ်ရင်းမေးတော့

"ဆရာ၊ အခုရောက်နေတာရွာလေ။ ဒီမှာက ဆေးမြီးတိုနဲ့ပြီးနေကြတာ။ အရေးကြီးမှ ဆေးရုံသွားကြတာလေ။ ပင့်စရာဆရာဝန်မရှိဘူး"

"ဟာကွာ ... အခု မင်းသမီးကဘယ်မှာလဲ။ ငါသွားကြည့်ရမယ်"

.

"ဒါရိုက်တာကြီး လာပြီ။ လုပ်ပါဦး၊ တို့မင်းသမီးက အရမ်းခံစားနေရတာ"

"Lillian, တော်တော်အောင့်နေလား"

ပြန်မဖြေနိုင်၊ ခေါင်းသာညိတ်ပြလာတယ်။

"ဆေးရုံ၊ ဆေးရုံပို့ဖို့ြ့ပင်ကြလေ။ ဘာရပ်ကြည့်နေတာလဲ"

ဒါရိုက်တာရဲ့စကားကြောင့် အကုန်လုံးလည်း ပြင်စရာရှိတာတွေပြင်ပြီး အလုပ်များကုန်ကြတော့တယ်။

.

"Nurse, please."

"ဟုတ်ကဲ့ရှင့်"

"ကျွန်တော် Dr. Van နဲ့တွေ့ချင်လို့ပါ"

"ဆရာဝန်ကြီးက မနက်ကမှခွင့်ယူသွားတာ သန်ဘက်ခါမှပြန်ရောက်မှာပါရှင့်"

"ဪ"

"အရေးကြီးကိစ္စများ ရှိလို့လားမသိဘူး"

"အာ ... မရှိပါဘူးဗျာ။ ကျွန်တော် သူ့သူငယ်ချင်းပါ၊ ဒီဘက်ရောက်တုန်း ဝင်လာလိုက်တာပါ"

ကောင်တာမှာ Nurse လေးက ပြန်ဖြေနေတုန်း ခပ်နွဲ့နွဲ့လူတစ်ယောက် အလောတကြီးနဲ့ရောက်လာပြီး

"ခုနက အမျိုးသမီးလူနာလေ၊ အူအတက်ပေါက်တာဖြစ်နိုင်တယ်တဲ့။ ဆရာဝန်ကြီးမရှိဘူးလို့ ပြောလို့၊ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲမသိဘူးနော်"

"အဲဒါဆိုရင် ကျွန်မတို့ ဆေးရုံကြီးကိုပို့ပေးပါ့မယ်ရှင့်"

"အူအတက်ဆိုရင် ချက်ချင်းခွဲရမှာမဟုတ်ဘူးလား"

"ခွဲစိတ်ဆရာဝန်ကြီးက ဒီမနက်ပဲ သူ့အမေနေမကောင်းလို့ ခွင့်ယူပြီးမြို့တက်သွားတာ။ သန်ဘက်ခါမှပြန်ရောက်မှာပါရှင့်။ ဒီမှာက လက်ထောက်ဆရာဝန်လေးပဲ ကျန်ခဲ့တာပါ။ ဆေးရုံကြီးဆီကို ပို့ရမယ်ရှင့်"

"အိုး၊ တို့ကလေးက အဲဒီလောက်အထိသွားနိုင်မှာလားလို့။ ဒုက္ခပါပဲ"

"ဟိုလေ ... တစ်ဆိတ်လောက်ခင်ဗျ။ ကျွန်တော်က ..."

"အရေးကြီးနေတယ်၊ ဘာကိစ္စဖြစ်ဖြစ် နောက်မှပြော။ Nurse ရယ်၊ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။ စဉ်းစားပါဦး"

"ဟောဗျာ၊ ကျွန်တော်ကလည်း အဲဒီကိစ္စပဲပြောမလို့ပါ"

အကြည့်တွေက ထိုလူဆီရောက်သွားကြတော့

"ကျွန်တော် Dr. Roy Concord ပါ။ တကယ်လို့ Appendix အတွက် ..."

"နေပါဦး၊ အဲဒီလို စကားနဲ့ပဲပြောနေလို့ ဘယ်လိုယုံရမှာလဲ"

"ဒီကလူနာရှင်၊ ခဏနေပါဦးရှင့်။ တကယ်ပဲ Dr. Roy Concord လားရှင်"

"ဒီမှာ ကျွန်တော်ရဲ့ဝန်ထမ်းကတ်တော့ ပါလာပါတယ်"

"ဒေါက်တာ၊ တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ရှင့်။ ကျွန်မ ဆရာဝန်ကြီးဆီကို ဖုန်းဆက်ပေးပါ့မယ်"

.

"တော်သေးတာပေါ့ ဆရာဝန်နဲ့တိုက်ဆိုင်လို့"

"ခွဲစိတ်ပါရဂူတဲ့ မန်နေဂျာကြီးရဲ့။ တို့မင်းသမီးလေး ကံကောင်းတာ။ မဟုတ်ရင် ဆေးရုံပြောင်းရရင်က မလွယ်ဘူးနော်။ ဘုရားသခင် ကောင်းချီးပေးတာပဲ"

Lillian ရဲ့ပင်တိုင်မိတ်ကပ်ပညာရှင်နဲ့ မန်နေဂျာတို့ ခွဲခန်းရှေ့ကခုံမှာထိုင်စောင့်နေရင်း စကားလက်ဆုံကျနေတုန်းမှာ

"နားကြဦးလေ၊ ငါတို့ဆက်စောင့်ပေးမယ်"

"အမလေး ဆရာရယ်၊ ဘယ်လိုစိတ်နဲ့ နားရမလဲနော်။ တို့ကလေးက ခွဲခန်းထဲမှာလေ"

"စိတ်ချရတဲ့အခြေအနေ ဖြစ်နေပါပြီလို့ လာပြောပြီးပြီလေကွာ"

"တော်ပါပြီ၊ ဒီမှာပဲစောင့်နေမှာ။ ဟုတ်တယ်နော် မန်နေဂျာ"

"ဟုတ်တယ်၊ မနားတော့ပါဘူး"

"Lillian တို့ လူချစ်လူခင်ပေါပုံက မနာလိုချင်စရာပါ။ Julie ကလည်း သူ ညအိပ်စောင့်ပေးမယ်တဲ့"

"အမလေး ... လေး ... မင်းသမီးကို မစောင့်ခိုင်းရဲပါဘူးနော်။ တို့ပဲ တစ်ညလုံးနေပေးမှာပါနော်။ ဆရာရော၊ ဒီည တို့နဲ့အတူနေမလား"

နာမည်ကြီးပေမဲ့ သဘောကောင်းသူ၊ လူငယ်ဒါရိုက်တာမိုု့ အကုန်လုံးကလည်း စစနောက်နောက်။

"မနောက်ပါနဲ့ Daisy ရယ်။ ငါတစ်ယောက်တည်းပဲ နားပါရစေတော့"

.

"ခွဲစိတ်ပြီးပါပြီ၊ အားလုံးအဆင်ပြေပါတယ်။ လူနာကိုတော့ ခဏနေရင် ခေါ်လာပေးပါလိမ့်မယ်။ အခန်းပြင်ပြီးကြပြီမဟုတ်လား"

"ဟုတ်ကဲ့"

"ဪ၊ သတိရလာရင် ချမ်းနေမှာမို့ စောင်ထူထူလိုမယ်ထင်တယ်။ ခွဲခန်းထဲက အေးနေတော့လေ"

"အိုး ဒေါက်တာရယ်၊ အဲဒီလိုပြောကြလို့ အကုန်စီစဉ်ပြီးပါပြီ။ တကယ်ကို ဂရုတစိုက်ရှိတာနော်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

"ရပါတယ်ဗျ။ ကျွန်တော် နောက်နေ့ပြန်လာကြည့်ပေးပါမယ်"

.

"နာတာ သက်သာရဲ့လား"

"ဟုတ်"

"နောက်နှစ်ရက်လောက်ဆို ဒဏ်ရာအခြေအနေပြန်ကြည့်ပြီး ဆေးထည့်ရမယ်"

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဒေါက်တာ့အလုပ်တွေရှိရင် ..."

"ကျွန်တော်က နောက်သုံးရက်လောက်နေမှ ပြန်မှာမို့ အားမနာပါနဲ့။ မနက်ဖြန်ဆိုရင်လည်း ဒီကဆရာဝန် ပြန်ရောက်မှာပဲ"

"ဟုတ်"

¤

"ဟေ့ကောင်၊ အန်တီနေကောင်းသွားပြီလား"

"ကောင်းသွားပြီ။ မင်းက ငါ့ဆေးရုံကို နေ့တိုင်းချောင်းဖောက်နေတာလား"

"ပိုင်ရှင်ဆိုတိုင်း မနှင်ပါနဲ့"

"ရှူး၊ တိုးတိုး။ အော်မနေနဲ့၊ ဘယ်သူ့မှပေးမသိပါဘူးဆိုမှကွာ"

"အေး၊ ငါလာတာကိုလည်း မပွားနဲ့"

"အေးပါ၊ မင်း Fairy လေးကို ငါဂရုစိုက်ထားပါတယ်"

"Fairy က အရမ်းလှလာတယ်။ ငါ ကျောင်းသွားမတက်ခင်၊ သူ photo model လုပ်ခါစနဲ့ဆို အရမ်းကိုကွာသွားတာပဲ"

"တော်သေးတာပေါ့ကွာ၊ ရင်ဘတ်ထဲ Fairy တွေပျံပြီး ခွဲခန်းထဲပြဿနာမဖြစ်တာ"

"ငါက ဘယ်သူမို့လို့လဲ"

"အဟား ... ဟုတ်ပါပြီ၊ သွားပါတော့။ ငါအလုပ်ရှိသေးတယ်"

"မနေပါဘူး မင်းအခန်းထဲလည်း"

.

"ရပြီ၊ ခဏတော့ငြိမ်နေလိုက်ဦး။ ဆေးထည့်ထားတဲ့အရှိန်နဲ့ နည်းနည်းတော့နာသွားမှာပေါ့။ နောက်နှစ်ရက်လောက်ဆို ဆေးရုံဆင်းလို့ရပါပြီ"

"ဟုတ်"

"သူက အိမ်ပြန်ချင်နေပြီ ဒေါက်တာရေ"

"အစ်မကလည်း ..."

"မန်နေဂျာကအစ ရိုက်ကွင်းထဲ ရှိသမျှလူတွေအကုန် ဂရုစိုက်ပေးနေကြတာပဲ။ အိမ်ပြန်ဖို့လောနေတာလား"

ပြောနေတုန်းမှာ ဖွင့်ထားတဲ့တံခါးကနေ အလောတကြီးဝင်လာသူ

"Lily, စောင့်ရတာ ကြာ ... ဪ၊ ဒေါက်တာရောက်နေတာပဲ"

"ဟုတ်ကဲ့၊ ဒဏ်ရာဆေးလာထည့်ပေးတာပါ"

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဒေါက်တာနဲ့ အခုမှပဲဆုံတယ်။ ကျွန်တော် သူ့အတွက် Apple Juice သွားဝယ်တာ၊ ဝယ်ရခက်ပြီး ကြာသွားတာ။ Lily, အခုသောက်လိုက်နော်၊ ကြာသွားရင်မကောင်းဘူး"

Roy သိနေတယ်။ ဒီမင်းသားက Fairy နဲ့အတူ Photo model ကနေ နာမည်ကြီးမင်းသားဖြစ်လာတဲ့အကြောင်း။ အဲဒီကတည်းက Fairy နားမှာ တွေ့ရတတ်လို့ သတိထားမိနေတာ။ အခုအချိန်ထိ ရှိနေတုန်းတဲ့လား။ ချောတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ Manly ဆန်ဆန်ကြည့်ကောင်းလွန်းတဲ့ ဒီကောင်လေးရဲ့ရူပါကြောင့် ကောင်မလေးတွေ သည်းသည်းလှုပ်နေတာပေါ့။

ကိုယ့်နိုင်ငံကိုပြန်ရောက်တဲ့ တစ်လအတွင်း Fairy သတင်းတချို့ကို သိရပေမဲ့ ဆေးရုံအသစ်ကိုရောက်ရောက်ချင်း အလုပ်တွေများတာကြောင့် သေချာတော့ မစုံစမ်းမိသေး။ ဆုံမယ့်ဆုံတော့လည်း တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်မို့ အကျွမ်းကျင်ဆုံးဖြစ်တဲ့ ခွဲစိတ်ခန်းဓားကိုင်တဲ့ကိစ္စမှာ လက်တွေတုန်နေတာက ရာဇဝင်ရိုင်းတော့မလို့။

"ဒေါက်တာ၊ Lily က လေဆိပ်အထိကားစီးသွားဖို့က အဆင်ပြေပါ့မလားဗျ"

"အင်း၊ သူ့ကားနဲ့ဆို သက်တောင့်သက်သာဖြစ်အောင် သေချာစီစဉ်သွားရင် ရပါတယ်"

"ဟုတ်"

အရမ်းတွေစိတ်ပူနေတာက သူငယ်ချင်းသံယောဇဉ်ပဲ ဖြစ်နေပါစေတော့။

¤

"ပန်းလေး"

"ရှင်"

"ဒေါက်တာနဲ့က အရင်ကသိသလား"

"မသိပါဘူး အစ်မရဲ့"

Lillian က သူ့မန်နေဂျာရဲ့အမေးကို အံ့ဩသလိုလေး တုံ့ပြန်လာပါတယ်။

"ဒေါက်တာက အစ်မနဲ့စကားပြောရင်း ပန်းလေး Model ဘဝတုန်းက ဗိုက်အရမ်းအောင့်လို့ Show ပွဲတစ်ခုလွတ်သွားတဲ့ကိစ္စကို လွှတ်ခနဲပြောသွားတယ်"

"အယ်၊ Crown Girl ကလုပ်တဲ့ Show လား"

"သူပြောတဲ့အတိုင်းဆို အဲဒါပဲ။ အူအတက်ခွဲထုတ်လိုက်တော့လည်း ပွဲကြီးကြီးလွတ်လို့ငိုရတာမျိုး မရှိတော့ဘူးပေါ့တဲ့။ ပြောရင်းနဲ့ပြုံးနေသေးတာ။ ဒေါက်တာ ဘာကိုပြောတာလဲဆိုတော့ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးတဲ့"

"အဲဒါက ကြာခဲ့ပြီ"

"အဲဒီတုန်းကတည်းက ပန်းလေးရဲ့ Fan ထင်တယ်"

"မဖြစ်နိုင်တာ။ ပါရဂူဘွဲ့ယူ၊ အလုပ်လုပ်နေပြီး အခုမှပြန်လာတဲ့လူက အဲဒီအချိန်ကဆို ဒီမှာရှိမနေလောက်ပါဘူး"

"သူတို့လောကမှာ သူတော်တော်နာမည်ကြီးတာပဲနော်။ ခွဲစိတ်တဲ့နေ့ကဆို Nurse လေးက သူ့နာမည်ကြားတာနဲ့ မျက်လုံးတွေကိုတောက်သွားတာဆိုပဲ။ Daisy ပြောပြတာ။ သူ့ကိုက နာမည်ပဲကြားဖူးပြီး မြင်ဖူးတဲ့လူရှားတော့ ဆက်ဆံရေးမကောင်းဘူးလို့ ထင်ကြတာလေ။ အခုတော့ ရုပ်ရည်ရော၊ တော်ကီရော မင်းသားရှုံးတယ်နော်"

"အစ်မ၊ ကြွေသွားတာလား"

"ဟိုလူကြီးကို ပြန်ရောင်းထုတ်ပြီး ပါရဂူကြီးကိုပဲကြွေလို့ရရင် ကြွေချင်ပါတယ်"

"ခစ် ခစ်၊ အ ... မရယ်နိုင်သေးဘူး အစ်မရဲ့။ ဗိုက်ကနာတယ်လေ"

"အဲ၊ အေးပါကွယ် မပြောတော့ပါဘူး။ ဒါမဲ့ တကယ်ကြွေတာ"

"အစ်မရယ်၊ တော်ပါတော့။ ရယ်မိရင် နာလို့ပါ"

"အဟီး"

.

"အေးပါ Nancy ရယ်။ ငါလည်းပြန်လာတော့မှာပဲကို လိုက်မလာနဲ့တော့။ တော်တော်သက်သာနေပြီ။ ငါပြန်လာတဲ့နေ့ကျမှ လေဆိပ်လာကြိုနော်"

"အေး။ ဒါနဲ့ Prof. Roy က ခွဲပေးတာဆို? နာမည်ကြီးခွဲစိတ်ပါရဂူလေ။ အာ့မြို့ပိစိလေးမှာဆုံတာ နင်ကံကောင်းသွားတာပဲ"

"အင်း၊ ဆရာဝန်မရှိတဲ့အချိန်မှ ငါ့အူအတက်ကထဖောက်ရတယ်လို့"

"အေးပါကွာ။ သက်သာတယ်ဆို ပြီးတာပါပဲ။ ငါ့မှာ စိတ်တွေပူ၊ လိုက်လာလို့က မရနဲ့။ ကဲ၊ နင်လည်းနားတော့။ နောက်နေ့မှ ငါဖုန်းထပ်ဆက်မယ်"

"Ok"

¤

"မင်းသမီး၊ ဒီနေ့ပိုလန်းလာပါလား"

"အမလေး ဒေါက်တာရယ်၊ နောက်နေ့ဆေးရုံဆင်းရမယ်ဆိုတော့ လန်းတာမှ အလွန်အကျွံပဲပေါ့။ ဟယ်၊ အလန်းဆိုလို့ ဒေါက်တာအလန်းလေးရော မတွေ့ပါလားနော်"

"Roy က သူ့ညီတစ်ယောက် ပြဿနာတက်လို့ ကြားကြားချင်းပြန်သွားရတယ်"

"အိုး၊ သူ့ကိုတောင် နှုတ်မဆက်ရတော့ဘူးပေါ့။ Daisy က ပြန်ဆုံချင်ပါသေးတယ်လို့ နှုတ်ဆက်သွားကြောင်း ပြောပေးပါ ဒေါက်တာ"

"ဟား ဟား၊ ပြောလိုက်ပါ့မယ်ဗျာ"

.

"တို့ကလေးလေး၊ ဘာတွေတွေး"

"ဪ၊ ဒေါက်တာ Roy ကို ကျေးဇူးတင်တဲ့အနေနဲ့ လက်ဆောင်တစ်ခုခုပို့ပေးမလားလို့ပါ"

"ပြန်ရောက်သွားရင် သူ့ဆေးရုံကိုပို့ပေးလိုက်ပေါ့ကွယ်။ အယ်၊ ငါတို့ပန်းပွင့်လေးက လိပ်ပြာလေးတွေ့သွားတာလား"

"အာ ... မနောက်ပါနဲ့ Daisy ရယ်။ ဘာတွေပြောမှန်းမသိဘူး။ ဒီက ရိုးရိုးလေးတွေးတာပါ"

"Daisy တို့က ခပ်ဆန်းဆန်းပဲတွေးတာဟေ့။ ဒေါက်တာအလန်းလေးရေ ... လွတ်အောင်ပြေးနော်။ လိုက်ခဲ့မယ် ..."

■■■■■ Part (12) ဆက်ရန် ■■■■■