Прага
Датыкніся рукамі да скуры
Сьцісьні сьцёгны рукамі мацней
Пацалуй мне з ласкавасьцю скроні
Ды прыцягні ў абдымкі бліжэй.
Подых мой тоне на тваёй шыі,
Сьлёзы кроплямі бьюцца аб ніз
На тваіх рамяньнíцах каўнера.
Чуеш, боль у паветры завіс?
Сэрца спыніцца ў млявым чаканьні
Задрыжаць пальцы тоненькіх рук.
Немажліва ня думаць начамі
Пра блакітных вачэй вольны рух.
Напаўняюся нібыта келіх
Фарбай яркай чырвонай, якое віно
разьліваецца ў розуме п'яным,
Не ад сьпірту — з пачуцьцяў, што цягнуць на дно.
Ці мы можам застацца быць побач?
Ці мы можам глядзець зорак сьвет?
Не пускай мяне ў шэрую роспач.
Не пакінь на мне горычы сьлед.
Разбашчаюся да элемэнтаў,
Душа полымем сінім гарыць.
Надыхáеш жыцьцё як паветрам,
Разырваеш самотнасьці ніць.
Прагну дотыкаў мяккіх на скуры,
Прагну таці ў абдымках тваіх.
Пацалуй із ласкавасьцю скроні,
Каб гул сэрца ўдараў ня сьціх.
2023-02-26 10:12:52
3
0