အပိုင္း-၈
Zawgyi...
ေက်ာင္းပိတ္ရက္တစ္ရက္..
ဧည့္ခန္းထဲ၌ ထိုု္င္ကာ TV မွာလာေနေသာ Skynet Hadaya Channel ရဲ႕ မ်ားတို႔နဲ႔ ဟားမယ္ အစီအစဥ္အား ေမႊးထိုင္ၾကည့္ေနစဥ္ အနားသို႔ လာထိုင္ပါေသာ ေမေမ။
"ေမေမ အဲ့အေျခာက္ေတြကို ဘယ္လိုျမင္လဲဟင္"
"အေျခာက္လို႔မေျပာရဘူး သမီးရဲ႕ အရမ္းရိုင္းတယ္ အဲ့လို႔ပဲ အရူးလို႔မေျပာရဘူး စိတ္မနွံ႔တဲ့လူလို႔ေျပာရတယ္"
"ဟုတ္ ေမေမ"
"ဘယ္လိုျမင္လဲဆိုရင္ အင္းးး ကံၾကမၼာကိုပဲ အျပစ္တင္ရေတာ့မွာေပါ့ သူတို႔လဲ ဒီလိုမ်ိဳး လူတကာအနွိမ္ခံဘဝႀကီးမွာ ဘယ္ေနခ်င္ပါ့မလဲ မွားယြင္းၿပီးေပးထားတဲ့ ကံၾကမၼာႀကီးေၾကာင့္သာေပါ့"
"ဟို ေမေမကေရာ သူတို႔ကိုသနားလားဟင္"
"သနားလားဆိုေတာ့လည္း သနားမိတာေပါ့ အဲ့တာထက္ပိုၿပီး စာနာမိတယ္"
ထိုစဥ္ အစီအစဥ္ထဲမွ အ်စ္အေၾကာင္းေမးသည့္အခါ ျပန္ေျဖလိုက္သည့္ စကားက
"အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ကေတာ့ နာက်င္ရတာေပါ့ ကိုယ့္ခ်စ္သူက ေနာက္ဆံုးမွာ ကိုယ့္ကိုမေ႐ြးခ်ယ္ဘဲ မိန္းမယူသြားေတာ့ နွလံုးသားေတြ ကြဲေၾကသြားသလိုပဲ အဲ့တာေၾကာင့္ အခုဆို ေယာက်္ားေတြကို ေရွာင္တယ္ နာၾကည္းမိလို႔"
တစ္ခဏမ်ွ ေမေမသည္ အာရံုစိုက္နားေထာင္ၿပီးေနာက္..
"အင္းးး ကိုယ္ေတြေတာင္ ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူက ျပန္မခ်စ္ရင္ အရမ္းခံစားရတာ သူတို႔သာဆို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခံစားရၿပီး နာက်င္ေနလိုက္မလဲ"
"ေမေမ ေမေမကေရာ သူတို႔ေတြကို ဆုေတာင္းမွားလို႔ ဒီဘဝမွာ အခုလိုမ်ိဳးျဖစ္တာလို႔ ထင္လား"
"ဟင့္အင္း ဆုေတာင္းမွားလို႔ လို႔မသတ္မွတ္ပါဘူး လူသားတိုင္း ကိုယ့္ေ႐ြးခ်ယ္မႈနဲ႔ကိုယ္ ရွိၾကတာပဲ သူတို႔ကိုယ္တိုင္က ဒီလိုဘဝမ်ိဳးကိုႀကိဳက္နွစ္သက္ရင္ လက္ခံေပးရမွာ ေမေမတို႔တာဝန္ပဲေလ ဘာမွ အျပစ္ေျပာစရာလဲမလိုဘူး တကယ္တမ္းေတြးၾကည့္ရင္ သူတို႔ေတြက အရမ္းသတၲိရွိတာပဲ အခ်ိဳ႕လူေတြက ကိုယ့္စိတ္ကိုသိရက္နဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဖံုးကြယ္ထားၾကတယ္ သူတို႔ကေတာ့ ေပၚေပၚတင္တင္ပဲ လုပ္ရဲရင္ ခံရဲရမယ္ဆိုတာမ်ိဳး သူတို႔လက္ခံထားတဲ့ ဘဝကို ေဘးလူေတြ ဘယ္လိုပဲ ဟားတုိက္ရယ္ေမာ ေလွာင္ေျပာင္ေနပါေစ လြယ္လြယ္နဲ႔ အရွံုးမေပး ၊လက္မေလ်ာ့ၾကဘူး ဘယ္ေလာက္ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းလိုက္လဲ"
"ဟုတ္တယ္ေနာ္ ေမေမ"
"ဒါေၾကာင့္ ေမ့သမီးေလးကလဲ သူတို႔ကို မရႈံ႕ခ်ရဘူးေနာ္"
"သမီးက သူတို႔ရဲ႕ဘက္ေတာ္သားပါ ေမေမရဲ႕"
ေမေမက သူမအားၿပံဳး၍ၾကည့္ေနစဥ္ အိမ္ထဲသို႔ အေျပးတစ္ပိုင္းဝင္လာပါေသာ ဝက္ေကာင္လံုးကင္။
"ေမေမ!!!!"
"ေအာင္မေလး ဝက္ေကာင္ရဲ႕ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေအာ္ေနရတာလဲ ငါ့နားစည္ေတြေတာ့ ကြဲပါၿပီ"
"ဟုတ္သား သားရယ္ ဘာလို႔တအားေအာ္ေနရတာလဲ"
"ေအာ္မွာေပါ့ ေမေမကလဲ ေမေမ့သမီးလုပ္ပံုကိုၾကည့္ဦး"
"ဘာလို႔လဲသားရဲ႕"
"ဘာကမွာလဲ ေမေမ့သမီး သားစက္ဘီးကို ခဏငွားၿပီး လမ္းထိပ္က မုန္႔ဆိုင္သြားတာ စက္ဘီးခ်ိန္းက်ေတာ့ ျပန္တပ္မေပးဘဲ လမ္းေဘးက အမွိုက္ပံုနား ဒီတိုင္းထားခဲ့တယ္ ခုအမွိုက္ေကာက္သမားက သားစက္ဘီးႀကီး ယူၿပီးျပန္ေတာ့မွာ သားက သားဟာလို႔ေျပာတာကို ျပန္မေပးဘူး အဲ့တာျပန္လိုက္ေတာင္းေပး အီး ဟီး..."
"ငါ့ေမာင္ေလး ေျပးလာရတာနဲ႔ ခုေျပာရတာနဲ႔ ေမာေနေရာေပါ့ ေရာ႕ေရေလးေသာက္လိုက္ဦး"
ေမႊးသည္ ေသာက္ေရအိုးစဥ္မွာ ေရအားအလ်င္အျမန္ခပ္ကာ တိုက္လိုက္ေလသည္။ဝႆန္လည္း အမွန္ပင္ေမာလာတာေၾကာင့္ မျငင္းနိုင္ပဲ တဂြတ္ဂြတ္ျဖင့္ ေမာ့ခ်လိုက္ေလသည္။ၿပီးေနာက္
"ေမေမ ေမေမ့သမီးကို လိုက္ေတာင္းခိုင္းလိုက္ရ"
"ဘာလဲ နင့္အတြက္ ေယာက်္ားလား"
"ေယာက်္ားဆိုရင္ေတာ့ ငါ့အတြက္မဟုတ္ဘူး နင့္အတြက္ပဲ"
"ကဲပါသမီးရယ္ စမေနနဲ႔ သြား လိုက္သြားလိုက္ဦး"
"နင္ ငါ့စက္ဘီးကို ခ်ိန္းပါျပန္တပ္ေပး"
"ခ်ိန္းေတာ့မတပ္ေပးနိုင္ပါဘူး ငါ့လက္ေတြ မဲကုန္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"မဲရင္ ေရေဆးေပါ့ နင္စီးလို႔ျဖစာတာလား ငါစီးလို႔ျဖစ္တာလား ေျပာ"
"ကဲ ေမႊး ဒါသမီးအျပစ္ေနာ္"
ေမေမ့အသံအဆံုး ေမႊးတစ္ေယာက္ ေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီးျဖင့္ ဝႆန္႔အား
"နင္မွတ္ထား ငါ့အလွည့္ေရာင္ရင္ကေတာ့ နင့္ကို ေယာက်္ားေပးစားၿပီး ကုတင္ေပၚက မဆင္းရေအာင္ကို လုပ္ပစ္မယ္"
ေဒၚထားေမမွာလည္း ရန္ျဖစ္ရင္းထြက္သြားေသာ ေမာင္နွမနွစ္ေယာက္အားၾကည့္ရင္း ေခါင္းတစ္ခါခါျဖင့္
"ငါ ဘယ္လိုဟာေလးေတြေမြးထားမိပါလိမ့္"
Unicode...
ကျောင်းပိတ်ရက်တစ်ရက်..
ဧည့်ခန်းထဲ၌ ထို်င်ကာ TV မှာလာနေသော Skynet Hadaya Channel ရဲ့ များတို့နဲ့ ဟားမယ် အစီအစဉ်အား မွှေးထိုင်ကြည့်နေစဉ် အနားသို့ လာထိုင်ပါသော မေမေ။
"မေမေ အဲ့အခြောက်တွေကို ဘယ်လိုမြင်လဲဟင်"
"အခြောက်လို့မပြောရဘူး သမီးရဲ့ အရမ်းရိုင်းတယ် အဲ့လို့ပဲ အရူးလို့မပြောရဘူး စိတ်မနှံ့တဲ့လူလို့ပြောရတယ်"
"ဟုတ် မေမေ"
"ဘယ်လိုမြင်လဲဆိုရင် အင်းးး ကံကြမ္မာကိုပဲ အပြစ်တင်ရတော့မှာပေါ့ သူတို့လဲ ဒီလိုမျိုး လူတကာအနှိမ်ခံဘဝကြီးမှာ ဘယ်နေချင်ပါ့မလဲ မှားယွင်းပြီးပေးထားတဲ့ ကံကြမ္မာကြီးကြောင့်သာပေါ့"
"ဟို မေမေကရော သူတို့ကိုသနားလားဟင်"
"သနားလားဆိုတော့လည်း သနားမိတာပေါ့ အဲ့တာထက်ပိုပြီး စာနာမိတယ်"
ထိုစဉ် အစီအစဉ်ထဲမှ အျစ်အကြောင်းမေးသည့်အခါ ပြန်ဖြေလိုက်သည့် စကားက
"အချစ်နဲ့ ပတ်သတ်ရင်ကတော့ နာကျင်ရတာပေါ့ ကိုယ့်ချစ်သူက နောက်ဆုံးမှာ ကိုယ့်ကိုမရွေးချယ်ဘဲ မိန်းမယူသွားတော့ နှလုံးသားတွေ ကွဲကြေသွားသလိုပဲ အဲ့တာကြောင့် အခုဆို ယောက်ျားတွေကို ရှောင်တယ် နာကြည်းမိလို့"
တစ်ခဏမျှ မေမေသည် အာရုံစိုက်နားထောင်ပြီးနောက်..
"အင်းးး ကိုယ်တွေတောင် ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူက ပြန်မချစ်ရင် အရမ်းခံစားရတာ သူတို့သာဆို ဘယ်လောက်တောင် ခံစားရပြီး နာကျင်နေလိုက်မလဲ"
"မေမေ မေမေကရော သူတို့တွေကို ဆုတောင်းမှားလို့ ဒီဘဝမှာ အခုလိုမျိုးဖြစ်တာလို့ ထင်လား"
"ဟင့်အင်း ဆုတောင်းမှားလို့ လို့မသတ်မှတ်ပါဘူး လူသားတိုင်း ကိုယ့်ရွေးချယ်မှုနဲ့ကိုယ် ရှိကြတာပဲ သူတို့ကိုယ်တိုင်က ဒီလိုဘဝမျိုးကိုကြိုက်နှစ်သက်ရင် လက်ခံပေးရမှာ မေမေတို့တာဝန်ပဲလေ ဘာမှ အပြစ်ပြောစရာလဲမလိုဘူး တကယ်တမ်းတွေးကြည့်ရင် သူတို့တွေက အရမ်းသတ္တိရှိတာပဲ အချို့လူတွေက ကိုယ့်စိတ်ကိုသိရက်နဲ့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဖုံးကွယ်ထားကြတယ် သူတို့ကတော့ ပေါ်ပေါ်တင်တင်ပဲ လုပ်ရဲရင် ခံရဲရမယ်ဆိုတာမျိုး သူတို့လက်ခံထားတဲ့ ဘဝကို ဘေးလူတွေ ဘယ်လိုပဲ ဟားတိုက်ရယ်မော လှောင်ပြောင်နေပါစေ လွယ်လွယ်နဲ့ အရှုံးမပေး ၊လက်မလျော့ကြဘူး ဘယ်လောက်ဂုဏ်ယူစရာကောင်းလိုက်လဲ"
"ဟုတ်တယ်နော် မေမေ"
"ဒါကြောင့် မေ့သမီးလေးကလဲ သူတို့ကို မရှုံ့ချရဘူးနော်"
"သမီးက သူတို့ရဲ့ဘက်တော်သားပါ မေမေရဲ့"
မေမေက သူမအားပြုံး၍ကြည့်နေစဉ် အိမ်ထဲသို့ အပြေးတစ်ပိုင်းဝင်လာပါသော ဝက်ကောင်လုံးကင်။
"မေမေ!!!!"
"အောင်မလေး ဝက်ကောင်ရဲ့ ဘာလို့ ဒီလောက်အော်နေရတာလဲ ငါ့နားစည်တွေတော့ ကွဲပါပြီ"
"ဟုတ်သား သားရယ် ဘာလို့တအားအော်နေရတာလဲ"
"အော်မှာပေါ့ မေမေကလဲ မေမေ့သမီးလုပ်ပုံကိုကြည့်ဦး"
"ဘာလို့လဲသားရဲ့"
"ဘာကမှာလဲ မေမေ့သမီး သားစက်ဘီးကို ခဏငှားပြီး လမ်းထိပ်က မုန့်ဆိုင်သွားတာ စက်ဘီးချိန်းကျတော့ ပြန်တပ်မပေးဘဲ လမ်းဘေးက အမှိုက်ပုံနား ဒီတိုင်းထားခဲ့တယ် ခုအမှိုက်ကောက်သမားက သားစက်ဘီးကြီး ယူပြီးပြန်တော့မှာ သားက သားဟာလို့ပြောတာကို ပြန်မပေးဘူး အဲ့တာပြန်လိုက်တောင်းပေး အီး ဟီး..."
"ငါ့မောင်လေး ပြေးလာရတာနဲ့ ခုပြောရတာနဲ့ မောနေရောပေါ့ ရော့ရေလေးသောက်လိုက်ဦး"
မွှေးသည် သောက်ရေအိုးစဉ်မှာ ရေအားအလျင်အမြန်ခပ်ကာ တိုက်လိုက်လေသည်။ဝဿန်လည်း အမှန်ပင်မောလာတာကြောင့် မငြင်းနိုင်ပဲ တဂွတ်ဂွတ်ဖြင့် မော့ချလိုက်လေသည်။ပြီးနောက်
"မေမေ မေမေ့သမီးကို လိုက်တောင်းခိုင်းလိုက်ရ"
"ဘာလဲ နင့်အတွက် ယောက်ျားလား"
"ယောက်ျားဆိုရင်တော့ ငါ့အတွက်မဟုတ်ဘူး နင့်အတွက်ပဲ"
"ကဲပါသမီးရယ် စမနေနဲ့ သွား လိုက်သွားလိုက်ဦး"
"နင် ငါ့စက်ဘီးကို ချိန်းပါပြန်တပ်ပေး"
"ချိန်းတော့မတပ်ပေးနိုင်ပါဘူး ငါ့လက်တွေ မဲကုန်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"မဲရင် ရေဆေးပေါ့ နင်စီးလို့ဖြစာတာလား ငါစီးလို့ဖြစ်တာလား ပြော"
"ကဲ မွှေး ဒါသမီးအပြစ်နော်"
မေမေ့အသံအဆုံး မွှေးတစ်ယောက် ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးဖြင့် ဝဿန့်အား
"နင်မှတ်ထား ငါ့အလှည့်ရောင်ရင်ကတော့ နင့်ကို ယောက်ျားပေးစားပြီး ကုတင်ပေါ်က မဆင်းရအောင်ကို လုပ်ပစ်မယ်"
ဒေါ်ထားမေမှာလည်း ရန်ဖြစ်ရင်းထွက်သွားသော မောင်နှမနှစ်ယောက်အားကြည့်ရင်း ခေါင်းတစ်ခါခါဖြင့်
"ငါ ဘယ်လိုဟာလေးတွေမွေးထားမိပါလိမ့်"
ေက်ာင္းပိတ္ရက္တစ္ရက္..
ဧည့္ခန္းထဲ၌ ထိုု္င္ကာ TV မွာလာေနေသာ Skynet Hadaya Channel ရဲ႕ မ်ားတို႔နဲ႔ ဟားမယ္ အစီအစဥ္အား ေမႊးထိုင္ၾကည့္ေနစဥ္ အနားသို႔ လာထိုင္ပါေသာ ေမေမ။
"ေမေမ အဲ့အေျခာက္ေတြကို ဘယ္လိုျမင္လဲဟင္"
"အေျခာက္လို႔မေျပာရဘူး သမီးရဲ႕ အရမ္းရိုင္းတယ္ အဲ့လို႔ပဲ အရူးလို႔မေျပာရဘူး စိတ္မနွံ႔တဲ့လူလို႔ေျပာရတယ္"
"ဟုတ္ ေမေမ"
"ဘယ္လိုျမင္လဲဆိုရင္ အင္းးး ကံၾကမၼာကိုပဲ အျပစ္တင္ရေတာ့မွာေပါ့ သူတို႔လဲ ဒီလိုမ်ိဳး လူတကာအနွိမ္ခံဘဝႀကီးမွာ ဘယ္ေနခ်င္ပါ့မလဲ မွားယြင္းၿပီးေပးထားတဲ့ ကံၾကမၼာႀကီးေၾကာင့္သာေပါ့"
"ဟို ေမေမကေရာ သူတို႔ကိုသနားလားဟင္"
"သနားလားဆိုေတာ့လည္း သနားမိတာေပါ့ အဲ့တာထက္ပိုၿပီး စာနာမိတယ္"
ထိုစဥ္ အစီအစဥ္ထဲမွ အ်စ္အေၾကာင္းေမးသည့္အခါ ျပန္ေျဖလိုက္သည့္ စကားက
"အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ကေတာ့ နာက်င္ရတာေပါ့ ကိုယ့္ခ်စ္သူက ေနာက္ဆံုးမွာ ကိုယ့္ကိုမေ႐ြးခ်ယ္ဘဲ မိန္းမယူသြားေတာ့ နွလံုးသားေတြ ကြဲေၾကသြားသလိုပဲ အဲ့တာေၾကာင့္ အခုဆို ေယာက်္ားေတြကို ေရွာင္တယ္ နာၾကည္းမိလို႔"
တစ္ခဏမ်ွ ေမေမသည္ အာရံုစိုက္နားေထာင္ၿပီးေနာက္..
"အင္းးး ကိုယ္ေတြေတာင္ ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူက ျပန္မခ်စ္ရင္ အရမ္းခံစားရတာ သူတို႔သာဆို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခံစားရၿပီး နာက်င္ေနလိုက္မလဲ"
"ေမေမ ေမေမကေရာ သူတို႔ေတြကို ဆုေတာင္းမွားလို႔ ဒီဘဝမွာ အခုလိုမ်ိဳးျဖစ္တာလို႔ ထင္လား"
"ဟင့္အင္း ဆုေတာင္းမွားလို႔ လို႔မသတ္မွတ္ပါဘူး လူသားတိုင္း ကိုယ့္ေ႐ြးခ်ယ္မႈနဲ႔ကိုယ္ ရွိၾကတာပဲ သူတို႔ကိုယ္တိုင္က ဒီလိုဘဝမ်ိဳးကိုႀကိဳက္နွစ္သက္ရင္ လက္ခံေပးရမွာ ေမေမတို႔တာဝန္ပဲေလ ဘာမွ အျပစ္ေျပာစရာလဲမလိုဘူး တကယ္တမ္းေတြးၾကည့္ရင္ သူတို႔ေတြက အရမ္းသတၲိရွိတာပဲ အခ်ိဳ႕လူေတြက ကိုယ့္စိတ္ကိုသိရက္နဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဖံုးကြယ္ထားၾကတယ္ သူတို႔ကေတာ့ ေပၚေပၚတင္တင္ပဲ လုပ္ရဲရင္ ခံရဲရမယ္ဆိုတာမ်ိဳး သူတို႔လက္ခံထားတဲ့ ဘဝကို ေဘးလူေတြ ဘယ္လိုပဲ ဟားတုိက္ရယ္ေမာ ေလွာင္ေျပာင္ေနပါေစ လြယ္လြယ္နဲ႔ အရွံုးမေပး ၊လက္မေလ်ာ့ၾကဘူး ဘယ္ေလာက္ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းလိုက္လဲ"
"ဟုတ္တယ္ေနာ္ ေမေမ"
"ဒါေၾကာင့္ ေမ့သမီးေလးကလဲ သူတို႔ကို မရႈံ႕ခ်ရဘူးေနာ္"
"သမီးက သူတို႔ရဲ႕ဘက္ေတာ္သားပါ ေမေမရဲ႕"
ေမေမက သူမအားၿပံဳး၍ၾကည့္ေနစဥ္ အိမ္ထဲသို႔ အေျပးတစ္ပိုင္းဝင္လာပါေသာ ဝက္ေကာင္လံုးကင္။
"ေမေမ!!!!"
"ေအာင္မေလး ဝက္ေကာင္ရဲ႕ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေအာ္ေနရတာလဲ ငါ့နားစည္ေတြေတာ့ ကြဲပါၿပီ"
"ဟုတ္သား သားရယ္ ဘာလို႔တအားေအာ္ေနရတာလဲ"
"ေအာ္မွာေပါ့ ေမေမကလဲ ေမေမ့သမီးလုပ္ပံုကိုၾကည့္ဦး"
"ဘာလို႔လဲသားရဲ႕"
"ဘာကမွာလဲ ေမေမ့သမီး သားစက္ဘီးကို ခဏငွားၿပီး လမ္းထိပ္က မုန္႔ဆိုင္သြားတာ စက္ဘီးခ်ိန္းက်ေတာ့ ျပန္တပ္မေပးဘဲ လမ္းေဘးက အမွိုက္ပံုနား ဒီတိုင္းထားခဲ့တယ္ ခုအမွိုက္ေကာက္သမားက သားစက္ဘီးႀကီး ယူၿပီးျပန္ေတာ့မွာ သားက သားဟာလို႔ေျပာတာကို ျပန္မေပးဘူး အဲ့တာျပန္လိုက္ေတာင္းေပး အီး ဟီး..."
"ငါ့ေမာင္ေလး ေျပးလာရတာနဲ႔ ခုေျပာရတာနဲ႔ ေမာေနေရာေပါ့ ေရာ႕ေရေလးေသာက္လိုက္ဦး"
ေမႊးသည္ ေသာက္ေရအိုးစဥ္မွာ ေရအားအလ်င္အျမန္ခပ္ကာ တိုက္လိုက္ေလသည္။ဝႆန္လည္း အမွန္ပင္ေမာလာတာေၾကာင့္ မျငင္းနိုင္ပဲ တဂြတ္ဂြတ္ျဖင့္ ေမာ့ခ်လိုက္ေလသည္။ၿပီးေနာက္
"ေမေမ ေမေမ့သမီးကို လိုက္ေတာင္းခိုင္းလိုက္ရ"
"ဘာလဲ နင့္အတြက္ ေယာက်္ားလား"
"ေယာက်္ားဆိုရင္ေတာ့ ငါ့အတြက္မဟုတ္ဘူး နင့္အတြက္ပဲ"
"ကဲပါသမီးရယ္ စမေနနဲ႔ သြား လိုက္သြားလိုက္ဦး"
"နင္ ငါ့စက္ဘီးကို ခ်ိန္းပါျပန္တပ္ေပး"
"ခ်ိန္းေတာ့မတပ္ေပးနိုင္ပါဘူး ငါ့လက္ေတြ မဲကုန္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"မဲရင္ ေရေဆးေပါ့ နင္စီးလို႔ျဖစာတာလား ငါစီးလို႔ျဖစ္တာလား ေျပာ"
"ကဲ ေမႊး ဒါသမီးအျပစ္ေနာ္"
ေမေမ့အသံအဆံုး ေမႊးတစ္ေယာက္ ေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီးျဖင့္ ဝႆန္႔အား
"နင္မွတ္ထား ငါ့အလွည့္ေရာင္ရင္ကေတာ့ နင့္ကို ေယာက်္ားေပးစားၿပီး ကုတင္ေပၚက မဆင္းရေအာင္ကို လုပ္ပစ္မယ္"
ေဒၚထားေမမွာလည္း ရန္ျဖစ္ရင္းထြက္သြားေသာ ေမာင္နွမနွစ္ေယာက္အားၾကည့္ရင္း ေခါင္းတစ္ခါခါျဖင့္
"ငါ ဘယ္လိုဟာေလးေတြေမြးထားမိပါလိမ့္"
Unicode...
ကျောင်းပိတ်ရက်တစ်ရက်..
ဧည့်ခန်းထဲ၌ ထို်င်ကာ TV မှာလာနေသော Skynet Hadaya Channel ရဲ့ များတို့နဲ့ ဟားမယ် အစီအစဉ်အား မွှေးထိုင်ကြည့်နေစဉ် အနားသို့ လာထိုင်ပါသော မေမေ။
"မေမေ အဲ့အခြောက်တွေကို ဘယ်လိုမြင်လဲဟင်"
"အခြောက်လို့မပြောရဘူး သမီးရဲ့ အရမ်းရိုင်းတယ် အဲ့လို့ပဲ အရူးလို့မပြောရဘူး စိတ်မနှံ့တဲ့လူလို့ပြောရတယ်"
"ဟုတ် မေမေ"
"ဘယ်လိုမြင်လဲဆိုရင် အင်းးး ကံကြမ္မာကိုပဲ အပြစ်တင်ရတော့မှာပေါ့ သူတို့လဲ ဒီလိုမျိုး လူတကာအနှိမ်ခံဘဝကြီးမှာ ဘယ်နေချင်ပါ့မလဲ မှားယွင်းပြီးပေးထားတဲ့ ကံကြမ္မာကြီးကြောင့်သာပေါ့"
"ဟို မေမေကရော သူတို့ကိုသနားလားဟင်"
"သနားလားဆိုတော့လည်း သနားမိတာပေါ့ အဲ့တာထက်ပိုပြီး စာနာမိတယ်"
ထိုစဉ် အစီအစဉ်ထဲမှ အျစ်အကြောင်းမေးသည့်အခါ ပြန်ဖြေလိုက်သည့် စကားက
"အချစ်နဲ့ ပတ်သတ်ရင်ကတော့ နာကျင်ရတာပေါ့ ကိုယ့်ချစ်သူက နောက်ဆုံးမှာ ကိုယ့်ကိုမရွေးချယ်ဘဲ မိန်းမယူသွားတော့ နှလုံးသားတွေ ကွဲကြေသွားသလိုပဲ အဲ့တာကြောင့် အခုဆို ယောက်ျားတွေကို ရှောင်တယ် နာကြည်းမိလို့"
တစ်ခဏမျှ မေမေသည် အာရုံစိုက်နားထောင်ပြီးနောက်..
"အင်းးး ကိုယ်တွေတောင် ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူက ပြန်မချစ်ရင် အရမ်းခံစားရတာ သူတို့သာဆို ဘယ်လောက်တောင် ခံစားရပြီး နာကျင်နေလိုက်မလဲ"
"မေမေ မေမေကရော သူတို့တွေကို ဆုတောင်းမှားလို့ ဒီဘဝမှာ အခုလိုမျိုးဖြစ်တာလို့ ထင်လား"
"ဟင့်အင်း ဆုတောင်းမှားလို့ လို့မသတ်မှတ်ပါဘူး လူသားတိုင်း ကိုယ့်ရွေးချယ်မှုနဲ့ကိုယ် ရှိကြတာပဲ သူတို့ကိုယ်တိုင်က ဒီလိုဘဝမျိုးကိုကြိုက်နှစ်သက်ရင် လက်ခံပေးရမှာ မေမေတို့တာဝန်ပဲလေ ဘာမှ အပြစ်ပြောစရာလဲမလိုဘူး တကယ်တမ်းတွေးကြည့်ရင် သူတို့တွေက အရမ်းသတ္တိရှိတာပဲ အချို့လူတွေက ကိုယ့်စိတ်ကိုသိရက်နဲ့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဖုံးကွယ်ထားကြတယ် သူတို့ကတော့ ပေါ်ပေါ်တင်တင်ပဲ လုပ်ရဲရင် ခံရဲရမယ်ဆိုတာမျိုး သူတို့လက်ခံထားတဲ့ ဘဝကို ဘေးလူတွေ ဘယ်လိုပဲ ဟားတိုက်ရယ်မော လှောင်ပြောင်နေပါစေ လွယ်လွယ်နဲ့ အရှုံးမပေး ၊လက်မလျော့ကြဘူး ဘယ်လောက်ဂုဏ်ယူစရာကောင်းလိုက်လဲ"
"ဟုတ်တယ်နော် မေမေ"
"ဒါကြောင့် မေ့သမီးလေးကလဲ သူတို့ကို မရှုံ့ချရဘူးနော်"
"သမီးက သူတို့ရဲ့ဘက်တော်သားပါ မေမေရဲ့"
မေမေက သူမအားပြုံး၍ကြည့်နေစဉ် အိမ်ထဲသို့ အပြေးတစ်ပိုင်းဝင်လာပါသော ဝက်ကောင်လုံးကင်။
"မေမေ!!!!"
"အောင်မလေး ဝက်ကောင်ရဲ့ ဘာလို့ ဒီလောက်အော်နေရတာလဲ ငါ့နားစည်တွေတော့ ကွဲပါပြီ"
"ဟုတ်သား သားရယ် ဘာလို့တအားအော်နေရတာလဲ"
"အော်မှာပေါ့ မေမေကလဲ မေမေ့သမီးလုပ်ပုံကိုကြည့်ဦး"
"ဘာလို့လဲသားရဲ့"
"ဘာကမှာလဲ မေမေ့သမီး သားစက်ဘီးကို ခဏငှားပြီး လမ်းထိပ်က မုန့်ဆိုင်သွားတာ စက်ဘီးချိန်းကျတော့ ပြန်တပ်မပေးဘဲ လမ်းဘေးက အမှိုက်ပုံနား ဒီတိုင်းထားခဲ့တယ် ခုအမှိုက်ကောက်သမားက သားစက်ဘီးကြီး ယူပြီးပြန်တော့မှာ သားက သားဟာလို့ပြောတာကို ပြန်မပေးဘူး အဲ့တာပြန်လိုက်တောင်းပေး အီး ဟီး..."
"ငါ့မောင်လေး ပြေးလာရတာနဲ့ ခုပြောရတာနဲ့ မောနေရောပေါ့ ရော့ရေလေးသောက်လိုက်ဦး"
မွှေးသည် သောက်ရေအိုးစဉ်မှာ ရေအားအလျင်အမြန်ခပ်ကာ တိုက်လိုက်လေသည်။ဝဿန်လည်း အမှန်ပင်မောလာတာကြောင့် မငြင်းနိုင်ပဲ တဂွတ်ဂွတ်ဖြင့် မော့ချလိုက်လေသည်။ပြီးနောက်
"မေမေ မေမေ့သမီးကို လိုက်တောင်းခိုင်းလိုက်ရ"
"ဘာလဲ နင့်အတွက် ယောက်ျားလား"
"ယောက်ျားဆိုရင်တော့ ငါ့အတွက်မဟုတ်ဘူး နင့်အတွက်ပဲ"
"ကဲပါသမီးရယ် စမနေနဲ့ သွား လိုက်သွားလိုက်ဦး"
"နင် ငါ့စက်ဘီးကို ချိန်းပါပြန်တပ်ပေး"
"ချိန်းတော့မတပ်ပေးနိုင်ပါဘူး ငါ့လက်တွေ မဲကုန်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"မဲရင် ရေဆေးပေါ့ နင်စီးလို့ဖြစာတာလား ငါစီးလို့ဖြစ်တာလား ပြော"
"ကဲ မွှေး ဒါသမီးအပြစ်နော်"
မေမေ့အသံအဆုံး မွှေးတစ်ယောက် ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးဖြင့် ဝဿန့်အား
"နင်မှတ်ထား ငါ့အလှည့်ရောင်ရင်ကတော့ နင့်ကို ယောက်ျားပေးစားပြီး ကုတင်ပေါ်က မဆင်းရအောင်ကို လုပ်ပစ်မယ်"
ဒေါ်ထားမေမှာလည်း ရန်ဖြစ်ရင်းထွက်သွားသော မောင်နှမနှစ်ယောက်အားကြည့်ရင်း ခေါင်းတစ်ခါခါဖြင့်
"ငါ ဘယ်လိုဟာလေးတွေမွေးထားမိပါလိမ့်"
Коментарі