My ancestry
The damp had got its grip years ago but gone unnoticed. The heads of the joists feathered slowly in the cavity wall and the room’s wet belly had begun to bow. Once we’d ripped the boards up, it all came out: the smell, at first, then the crumbling wood gone to seed, all its muscles wasted. You pottered back and to with tea, soda bread, eighty years shaking on a plastic tray. One by one we looked up, nodded, then slipped under the floor. We moved down there like fish in moonlight, or divers round an old ship.
2019-12-26 20:00:15
3
4
Коментарі
Упорядкувати
  • За популярністю
  • Спочатку нові
  • По порядку
Показати всі коментарі (4)
Enok Mayeny
@JENOVA JACKSON CHASE you welcome. Stay tune for more.
Відповісти
2019-12-29 00:03:28
1
JENOVA JACKSON CHASE
Відповісти
2019-12-29 09:29:43
1
Mehak Kapoor
Would you like to publish your content in book??
Відповісти
2020-12-10 18:05:19
Подобається
Схожі вірші
Всі
Хрест - навхрест
Хрест – навхрест в’яжу пейзаж, від учора і до завтра. Кожен жест моїх вдихань має кривду, має правду. Хрест – навхрест мої думки полотно це поглинає. Еверест мого життя чи екватор? Я не знаю. Хрест – навхрест чи треба так? Сподіваюсь, сподіваюсь.. Кожен текст своєї долі витримати намагаюсь. Хрест – навхрест добро та зло. Поруч, разом, нерозривні. Без божеств та без чортів.. Бо живуть усі на рівні. Хрест – навхрест таке життя. І нічого з цим не зробиш. Кожен жест має свій шлях, злий та добрий, ти як хочеш?
51
9
1929
Why?
I was alone. I am alone. I will be alone. But why People always lie? I can't hear it Every time! And then They try to come Back. And i Don't understand it. Why?
61
4
8043