The Rosehead Nail
But can you forge a nail?” the blond boy asks, And the blacksmith shoves a length of  iron rod Deep in the coal fire cherished by the bellows Until it glows volcanic. He was a god Before anachronism, before the tasks That had been craft were jobbed out to machine. By dint of   hammer-song he makes his keen, Raw point, and crowns utility with rose: Quincunx of facets petaling its head. The breeze-made-visible sidewinds. The boy’s Blonde mother shifts and coughs. Once Work was wed To Loveliness — sweat-faced, swarthy from soot, he Reminds us with the old saw he employs (And doesn’t miss a beat): “Smoke follows beauty.
2021-01-19 23:14:03
1
1
Коментарі
Упорядкувати
  • За популярністю
  • Спочатку нові
  • По порядку
Показати всі коментарі (1)
Enok Mayeny
😊😊😊😊😊 attaboy well done
Відповісти
2021-01-20 01:47:42
Подобається
Схожі вірші
Всі
وردةٌ قبِيحة
و مَا الّذي يجعلُ مصطلحُ الوردة قبِيحة؟ -مَا الّذي تنتظرهُ من وردةٍ واجهت ريَاح عاتية ؛ وتُربة قَاحلة و بتلَاتٍ منهَا قَد ترَاخت أرضًا ، مَا الّذي ستصبحهُ برأيك؟
55
10
2330
Хрест - навхрест
Хрест – навхрест в’яжу пейзаж, від учора і до завтра. Кожен жест моїх вдихань має кривду, має правду. Хрест – навхрест мої думки полотно це поглинає. Еверест мого життя чи екватор? Я не знаю. Хрест – навхрест чи треба так? Сподіваюсь, сподіваюсь.. Кожен текст своєї долі витримати намагаюсь. Хрест – навхрест добро та зло. Поруч, разом, нерозривні. Без божеств та без чортів.. Бо живуть усі на рівні. Хрест – навхрест таке життя. І нічого з цим не зробиш. Кожен жест має свій шлях, злий та добрий, ти як хочеш?
51
9
1929