My imagination!
My imagination draw your face every time, When I miss you and think you about every night. I never want to lost you, but sometimes It need for you, but what me about!? You are far away in foreign country, Because your job so difficult and dangerous, But I can to write you always, And I want to hold your hand in mine! My imagination so emotionally and strongly: I never cry on people and not show my teardrops But always I'll want to hear, I so needs: "Let's go!" "My darling, I'll want to take you with me!" And I'll never be so alone, I'll not miss you and you miss to me... This is a poem for @Jason_James_Qwill, for my lovely Thor Odinson!😘😍💜
2019-12-13 21:39:05
9
5
Коментарі
Упорядкувати
  • За популярністю
  • Спочатку нові
  • По порядку
Показати всі коментарі (5)
Aurora (Джейн Фостер) Qwill-Delein
@Parlament of Writers and Poets Thank you, Nick:) I wrote this poem for @Jason_James_Qwill, for Thor:)😘
Відповісти
2019-12-14 11:10:47
2
Aurora (Джейн Фостер) Qwill-Delein
@My sketches (Avenger!!!) Thank you, Cap!😍
Відповісти
2019-12-14 11:12:20
2
Linda-Jane (Наташа) (Romanoff) Vengarsye
@Aurora (Джейн Фостер) Qwill-Delein Wow! So many feels and romantic in your poem with love!:)
Відповісти
2019-12-14 23:58:41
2
Схожі вірші
Всі
I Saw a Dream
I saw a dream, and there were you, And there was coldness in your eyes. I wonder what a kind of true Made you become as cold as ice. And later I looked back to get a sense This empty glance was hellish call of past. It used to be a high and strong defense Against the world, the pain and me at last. You looked at me, and peering in your soul, I felt so lonely, as something vital died. And that is what I fear most of all - That nothing gentle will remain inside. Inside of you. Inside of me as well. And nothing will be said to farewell.
102
15
16417
"Ми усе подолаємо разом..."
«Ми усе подолаємо разом, Ми усе з тобою минем, І я не боюся поразки, Я не боюсь, що помрем!» А я чула і вірила щиро, Немов би п'ять років було, Я була неймовірно щаслива І такою не стану вже знов. І знаєш, коли мені складно, Я твої згадаю слова — Вони затримають слабкість, Запевнять мене, що жива... «Ми разом усе подолаєм! Мила, ти чуєш мене?» Я чую і знову чекаю, Що небо тебе поверне... І ось майже два роки Шукаю тебе — не знайшла, І, до смерті роблячи кроки, Я твої згадаю слова... І до сліз сон мене вразить, Де знову почую тебе: «Ми усе подолаємо разом, Ми усе з тобою минем...»
52
3
2182