. . .
I Emptied my wall the other night. My child couldn't believe the colors were gone, it frightened her. Everyone who saw the wall were shocked and wondered if I was okay. Truthfully. It was time. I got tired of looking at something that was no longer my own. I need to fix it to my inner self and some mask I have planted upon my eyes. They have me all backwards and it's not my fault that it's the only thing they can see or sense from me. I can't see myself longer than a second before I crash and ignite into a dark pit of distinguished fire. You don't know what it's like to awaken from what I feel. You may understand to an extent, but nothing more. I can't sleep, so I become fidgety or worse, I can't breathe I get dizzy, I see things, my head breaks open, so much happens and I can't control it. I can't slow down and I can't find a relaxing regimen. -S-i-g-h- It's time I put up the real me. The me that has arrived today.
2019-12-03 07:16:12
4
0
Схожі вірші
Всі
"Ми усе подолаємо разом..."
«Ми усе подолаємо разом, Ми усе з тобою минем, І я не боюся поразки, Я не боюсь, що помрем!» А я чула і вірила щиро, Немов би п'ять років було, Я була неймовірно щаслива І такою не стану вже знов. І знаєш, коли мені складно, Я твої згадаю слова — Вони затримають слабкість, Запевнять мене, що жива... «Ми разом усе подолаєм! Мила, ти чуєш мене?» Я чую і знову чекаю, Що небо тебе поверне... І ось майже два роки Шукаю тебе — не знайшла, І, до смерті роблячи кроки, Я твої згадаю слова... І до сліз сон мене вразить, Де знову почую тебе: «Ми усе подолаємо разом, Ми усе з тобою минем...»
52
3
2162
Я і ніч
Поїзд падає в ніч. Це-останній ліхтар. Я і ніч. Віч-на-віч. То морозить. То жар. Ти вже, певно, заснув, Ти подушку обняв. Ти мене вже забув. В тебе тисячі справ Я від тиші глуха. Від мовчання німа. Я одна. Клич- не клич. Я і ніч. Віч-на-віч.
105
8
12977