Gone
Every day has always been the same Waking up at three–thinking of the things I regret not doing. Filling the room with noisy thoughts that keep me awake ’til sunrise. Staring at a blank canvas, 8 o’clock in the morning– Grieving and unable to do anything. Eating only bread and words left unsaid, Hoping to puke out the sorrow and sadness. Going out and walking after lunch, Sun beaming on my skin, burning. Wanting to run away and leave all behind My habds and feet are bound by memories kept. Resting too late at night, couldn’t sleep Keeping all the lights on, afraid– Of ghost that may appear at the dark Memories of you, haunting me to sleep. Every day has always been the same since you were gone. —Spero, 2019
2019-07-28 16:04:04
4
0
Схожі вірші
Всі
12
А море сліз вже висохло давно. Давно забуті фото й переписки. Я живу неначе у кіно, І це кіно трагедія, не більше.
87
4
9498
Я і ніч
Поїзд падає в ніч. Це-останній ліхтар. Я і ніч. Віч-на-віч. То морозить. То жар. Ти вже, певно, заснув, Ти подушку обняв. Ти мене вже забув. В тебе тисячі справ Я від тиші глуха. Від мовчання німа. Я одна. Клич- не клич. Я і ніч. Віч-на-віч.
105
8
12960