Dedication to the Person I Still Respect as a Professional Musician
(18+)
Why are you killing the light inside me Every time I turn your music on? Why are you torturing me so constantly While singing and making your voice so sweet? Why are you mourning your feeling of love For the only one who is too far away from you And doesn't even know about your existence? Why are you kissing the shadow of hope Every time you come on stage to wipe your audience out? And why are you leaving us weeping for the end Of this thrilling era of a new metal genre you've just set up? All this stuff irritates me so much That I can't express all my emotions And it devastates me eternally And I can't cope with this shit Anyway let me thank you For everything you've done for us and yourself But why? Tell me – why is it so? Nobody knows. Not even me. Not even you.
2018-10-28 18:37:55
1
0
Схожі вірші
Всі
"Ми усе подолаємо разом..."
«Ми усе подолаємо разом, Ми усе з тобою минем, І я не боюся поразки, Я не боюсь, що помрем!» А я чула і вірила щиро, Немов би п'ять років було, Я була неймовірно щаслива І такою не стану вже знов. І знаєш, коли мені складно, Я твої згадаю слова — Вони затримають слабкість, Запевнять мене, що жива... «Ми разом усе подолаєм! Мила, ти чуєш мене?» Я чую і знову чекаю, Що небо тебе поверне... І ось майже два роки Шукаю тебе — не знайшла, І, до смерті роблячи кроки, Я твої згадаю слова... І до сліз сон мене вразить, Де знову почую тебе: «Ми усе подолаємо разом, Ми усе з тобою минем...»
52
3
1339
Без вагань
Ми летіли в всесвіт без вагань, Залишивши цей світ сам. Без космічних почуттів, Світ в твоїх очах згорів. І я не я, і ти не ти, Ми залишились в самоті...
60
3
8343