MID-5 (Final). ( Zawgyi )
{25.1.2014}
3လ... Hyungေဘးမွာေနရင္း Hyungကိုေငးၾကၫ့္ခဲ့တာ လရိွခဲ့ၿပီ... ဒီ 3လအတြင္းမွာ Hyungနဲ႔အေတာ္ေလးရင္းႏွီးခဲ့တယ္.... Hyung ကဘယ္ေတာ့မွသူ႔ခ်စ္သူအေၾကာင္းထုတ္မေျပာခဲ့သလို က်ေနာ္ကလည္း ကိုဖြင့္မေျပာရဲခဲ့ဘူး...အရင္ကေတာ့ခ်စ္တယ္ဆိဳတဲ့ စကားကိုေအးေအးေဆးေဆးေျပာႏိုင္ေပမယ့္ Hyungကိုက်ေတာ့မေျပာရဲဘူး ...
က်ေနာ္ဖြင့္ေျပာလိုက္မွ က်ေနာ့္ကိုမုန္းသြားမွာေၾကာက္တယ္....
က်ေနာ့္ကိုမ်က္ႏွာခ်ငး္မဆိုင္ခ်င္မွာေၾကာက္တယ္...ခ်စ္ရသူရိွပါတယ္လို့ေျပာထားရက္နဲ႔ ဖြင့္ေျပာရဲတဲ့သူလို႔ထင္သြားမွာေျကာက္တယ္...ၿပီးေတာ့ Hyungဆိုတဲ့စကားလံုးေလးက က်ေနာ့္ဘဝရဲ့အရာရာျဖစ္လာခဲ့ၿပီေလ...
Hyungနဲ႔ပတ္သက္ရင္ အရာအားလံုးကို ေတြးၿပီးေၾကာက္ေနတတ္သလို မယံုၾကၫ့္ရဲခဲ့ဘူး... SeHunတို႔ကေတာ့ က်ေနာ္ဖြင့္ေျပာမယ္ဆိုရင္hyung ရဲ့ျဖစ္လာမယ့္ အထင္လြဲမႈေတြကိုေျဖရွင္းေပးပါ့မယ္တဲ့...
က်ေနာ့္ကို Hyung အၿမဲတမ္းေမးေနၾကစကားတခြန္းရိွတယ္
*Jong In ႏွင္းက်တဲ့အခ်ိန္ဘာလုပ္ခ်င္လဲတဲ့..* ထူးဆန္းတယ္သိလား Hyung ကအဲ့ေမးခြန္းကိုအၿမဲေမးခဲ့ဖူးတယ္.. ေန့တိုင္းလိုပဲ..က်ေနာ္ျပန္မေျဖခဲ့ဖူး ျပန္မေျဖခဲ့ဖူးဆိုတာထက္ မေျဖတက္ဘူး.. အဲ့ေမးခြနိးေမးတိုင္း က်ေနာ့္ Hyung ကိုအၿမဲျပံဳးျပေနခဲ့မိတယ္ေလ... Hyung ကက်ေနာ္ၿပံဳးေနတာျမင္တာနဲ႔ ေခါင္းေလးျပန္ငံု႔သြားၿပီး ရွက္သလိုပါးေလးေတြနီရဲသြားတတ္တယ္...
ဒါေပမယ့္ေလ Hyungက်ေနာ့္ကို ျငင္းလိုက္မွာစိုးတယ္ အဲ့တာေၾကာင့္မဖြင့္ေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး... Hyungဘက္ကအျဖဴေရာင္ျဖစ္ေနခဲ့ေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ တဖက္သက္အေရာင္ဆိုးေနခဲ့တယ္...
အဆိုးထဲကအေကာင္းလို႔ေျပာရမလားေတာ့မသိ... Hyungကိုႀကိဳက္တဲ့သူေတြရိွေပမယ့္လဲ... Hyungကိုဖြင့္ေျပာတဲ့သူေတြရိွေပမယ့္လဲ ....
Hyungကိုခ်စ္ေနတဲ့သူေတြရိွေပမယ့္လဲ...
Hyungကေတာ့အကုန္လံုးကို ျငင္းခဲ့တယ္ေလ...
အဲ့တာထက္ပိုေကာင္းတာက ေန့တိုင္း Hyung နဲ႔က်ေနာ္ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ တူတူလုပ္တယ္ ... မနက္ဆိုရင္ က်ေနာ့္အိမ္ကေစာထြက္ၿပီး Hyung အိမ္ေရ႔ွမွာ ရပ္ေစာင့္ေနတက္တယ္...အိမ္ကလူေတြကေတာ့ပထမကအထူးအဆန္းလိုျဖစ္ၾကေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ရိုးသြားတယ္နဲ႔တူပါတယ္ ဘာမွမေျပာၾကေတာ့ဘူး... ေန့တိုင္း Hyungနဲ႔အတူ ႏွင္းေတြၾကားထဲမွာ ေဘးခ်င္းယွဉ္ၿပီး လမ္းေလ်ာက္ရတာက က်ေနာ့္ဘဝမွာအေပ်ာ္ဆံုးအရာတခုဆိုလည္းမမွားဘူးေလ....
တီ!!!!တီ!!!!!တီ!!!! တီ!!!!!
က်ေနာ္ေတြးရင္းသြားေနတာ ရုတ္တရက္ ကားဟြန္းသံ ေတြထြက္လာမွ အေတြးစေဖ်ာက္မိၿပီး လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ကေလးတေယာက္က လမ္းလည္မွာ ....
က်ေနာ္လည္း အေျပးသြားၿပီး ကေလးကိုတြန္းလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္က ကားေရ႔ွတၫ့္တၫ့္ေရာက္သြားတယ္ ရုတ္တရက္မို႔ေၾကာင္ၿပီးၾကၫ့္ေနမိစဉ္မွာပဲ က်ေနာ္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္တဲ့ လက္တစံုနဲ႔အတူ
လမ္းေဘးကိုပစ္လဲက်သြားတယ္ ... က်ေနာ္ ေမာ့ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ အရာအားလံုးဟာ ကဲံဆိုးမိုးေမွာင္က်ေနခဲ့တယ္... ရပ္လို႔မရေတာ့တဲ့ ထိုကားဟာ က်ေနာ့္ကိုတြန္းထုတ္ၿပီး က်ေနာ့္ေနရာေရာက္ေနတဲ့ ဆီသို႔ မၾကာမီမွာပဲ
!!!!တီ!!!!!ဒုန္း!!!!!
အားးးး!!!!!!!!!
Hyungရဲ့နာက်င္စြာေအာ္သံနဲ႔အတူ ထိုေနရာမွာ ေသြးခ်င္းရဲရဲနီသြားခဲ့တယ္....
က်ေနာ့္ေၾကာင္ေနရင္းကေန သတိျပန္ဝင္လာေတာ့
Hyungနားကိုအေျပးသြားၿပီး Hyungကိုေပြ့ထားမိတယ္...
"Jong ... Jong In yar....."
" Hyungဘာမွမျဖစ္ရဘူးေနာ္ ..!!"
"Hyung ေျပာတာနားေထာင္ေပးပါ.Jong In."
" Hyungရယ္ခနေလးပဲ သည္းခံထားေပးေနာ္..ခနေလးပဲ..ကူၾကပါဦးဗ်ာ.. ေက်းဇူးျပဳျပီး က်ေနာ့္ Hyungကိုကယ္ေပးၾကပါ!!... က်ေနာ္ ..အြတ္.."
က်ေနာ္ ေအာ္ဟစ္ေနမိသလို မ်က္ရည္ေတြကလည္း ဖိတ္ေခၚမႈမရိွပါဘဲ က်ဆင္းေနတယ္... က်ေနာ္ထပ္ေအာ္မလို႔ျပင္လိုက္စဉ္မွာပဲ Hyung က်ေနာ့္လည္ပင္းကိုအုပ္ကိုင္လာသလို .. က်ေနာ္နဲ႔ နီးကပ္လာတဲ့ ႏွင္းဆီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းပါး.... Hyung က..က်..က်ေနာ့္ကို..နမ္း..နမ္းလိုက္တာလား
"Hyung !..."
" ခ်စ္တယ္Jong In.. .... Hyungခ်စ္ခဲ့ရတဲ့သူက Jong Inပဲ.."
"က်..က်ေနာ္လည္း Hyungကိုအရမ္းခ်စ္တယ္.."
"Jong In ... "
"Nae Hyung.... Sob...sob ..."
" Hyungမရိွေတာ့တဲ့အခ်ိန္ၾကရင္ .."
" Hyungဘာေတြေျပာေနတာလဲ..!! Hyungကဘာလို႔မရိွရမွာလဲ!!.."
"Jong In... Hyungေျပာတာနားေထာင္ေပးေနာ္.. Hyungမရိွတဲ့အခ်ိန္ၾကရင္လည္း ဘဝကိုေသခ်ာရွင္သန္ပါ.. စာလည္းႀကိဳးစားေလေနာ္..
Hyungကုိ..... Hyung ကိုခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ..ကတိ...ကတိတခုေပးပါ.."
"ေပးပါတယ္ Hyungရယ္ ... ဘယ္လိုကတိမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္က်ေနာ္ေပးတယ္.."
"စာေသခ်ာႀကိဳးစားၿပီး Hyung ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆရာဝန္တေယာက္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားေပးေလေနာ္.."
"Hyungရယ္ ဘာလို႔ ထပ္မေတြ့ရသလိုေျပာေနတာလဲ... Hyungကက်ေနာ့္ ...ဟင့္..က်ေနာ့္ေဘးမွာရိွရဦးမွာ....sob..sob.."
ထပ္မံက်ဆင္းလာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို မသုတ္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး.. က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲက Hyungကိုပဲ ၾကၫ့္ေနမိတယ္...
" Hyung....... Hyung မွာ... ႏွလံုးေရာဂါရိွေနတယ္.... Jong In ... Hyung အသက္ရွင္မယ္ဆိုရင္ေတာင္... အၾကာ...အၾကာႀကီး..ေနလို႔ရမွာ..မဟုတ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး... ဘာပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန.. Jong Inကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ဆိုတာ မွတ္... မွတ္ထားေပးပါ.."
ေျပာလို႔ၿပီးသြားတာနဲ႔အတူ..
မိွတ္က်သြားေသာ Hyungရဲ့မ်က္ဝန္း...
က်ေနာ့္ရဲ့ လည္ပင္းကိုစြဲထားရာကေန
ေျပက်သြားေသာ Hyung ရဲ့ လက္....
ရပ္ဆိုင္းသြားေသာ Hyungရဲ့ႏွလံုးခုန္သံတို႔နဲ႔အတူ...
က်ေနာ့္ကမ႓ာလည္းအေမွာင္ဖံုးသြားခဲ့ပါတယ္....
❄️❄️❄️ Miracle Of December ❄️❄️❄️
1 ပတ္ခန႔္ၾကာေသာ္.......
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Jong Inတေယာက္ ႏွင္းဖြဲဖြဲက်ေနတဲ့လမ္းေလးအတိုင္း ေျဖးညင္းစြာေလ်ွာက္လွမ္းေနခဲ့သည္.... Kyung Soo သူ႔ဘဝထဲကထြက္သြားခဲ့တာ 1 ပတ္ရိွခဲ့ၿပီ....
"လြမ္းတယ္ Hyung ... အရမ္းလြမ္းတယ္....က်ေနာ္ Hyung စကားကို နားေထာင္ေနတယ္ေနာ္... Hyung ျဖစ္ေစခ်င္သလို က်ေနာ္ စာႀကိဳးစားေနၿပီ Hyung ေကာင္းကင္ကၾကၫ့္ၿပီး ၿပံဳးေနႏိုင္ပါေစေနာ္.... ခ်စ္တယ္Hyung ..."
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
က်ေနာ့္ဘဝရဲ့ ပထမဆံုးအခ်စ္ကို ႏွင္းေတြေအာက္မွာပဲေတြ့ရိွၿပီး
ႏွင္းေတြေအာက္မွာပဲဆံုးရႈံးခဲ့တယ္...
သူအၿမဲေမးေနက်ေမးခြန္းေလးတခုရိွတယ္...
ႏွင္းက်ရင္ဘာလုပ္ခ်င္လဲတဲ့...
က်ေနာ္တခါမွ မေျဖခဲ့ေပမယ့္ ဒီတခါေတာ့ေျဖပါရေစ... က်ေနာ္သူ႔လက္ကိုပဲတြဲၿပီး ဆုပ္ကိုင္ထားခ်င္တယ္..
တကယ္တမ္း 3 လဆိုတာတိုေတာင္းေပမယ့္ က်ေနာ့္ဘဝတခုလံုး သူနဲ႔သက္ဆိုင္ေလာက္ေအာင္လံုေလာက္ခဲ့ပါတယ္.
အရမ္းလြမ္းတယ္...တေန့က်ေနာ္တို႔ျပန္ဆံုႏိုင္ဦးမယ္မလား Hyung....
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️The End
ရုတ္တရက္ ဇာတ္သိမ္းျဖစ္သြားတယ္ေပါ့ေနာ္
တကယ္ေတာ့အစကတည္းက ဇာတ္သိမ္းကိုဒီလိုပဲ စဉ္းစားထားတာပါ 🖤
Thanks for reading
Sandi ( 라나 )
3လ... Hyungေဘးမွာေနရင္း Hyungကိုေငးၾကၫ့္ခဲ့တာ လရိွခဲ့ၿပီ... ဒီ 3လအတြင္းမွာ Hyungနဲ႔အေတာ္ေလးရင္းႏွီးခဲ့တယ္.... Hyung ကဘယ္ေတာ့မွသူ႔ခ်စ္သူအေၾကာင္းထုတ္မေျပာခဲ့သလို က်ေနာ္ကလည္း ကိုဖြင့္မေျပာရဲခဲ့ဘူး...အရင္ကေတာ့ခ်စ္တယ္ဆိဳတဲ့ စကားကိုေအးေအးေဆးေဆးေျပာႏိုင္ေပမယ့္ Hyungကိုက်ေတာ့မေျပာရဲဘူး ...
က်ေနာ္ဖြင့္ေျပာလိုက္မွ က်ေနာ့္ကိုမုန္းသြားမွာေၾကာက္တယ္....
က်ေနာ့္ကိုမ်က္ႏွာခ်ငး္မဆိုင္ခ်င္မွာေၾကာက္တယ္...ခ်စ္ရသူရိွပါတယ္လို့ေျပာထားရက္နဲ႔ ဖြင့္ေျပာရဲတဲ့သူလို႔ထင္သြားမွာေျကာက္တယ္...ၿပီးေတာ့ Hyungဆိုတဲ့စကားလံုးေလးက က်ေနာ့္ဘဝရဲ့အရာရာျဖစ္လာခဲ့ၿပီေလ...
Hyungနဲ႔ပတ္သက္ရင္ အရာအားလံုးကို ေတြးၿပီးေၾကာက္ေနတတ္သလို မယံုၾကၫ့္ရဲခဲ့ဘူး... SeHunတို႔ကေတာ့ က်ေနာ္ဖြင့္ေျပာမယ္ဆိုရင္hyung ရဲ့ျဖစ္လာမယ့္ အထင္လြဲမႈေတြကိုေျဖရွင္းေပးပါ့မယ္တဲ့...
က်ေနာ့္ကို Hyung အၿမဲတမ္းေမးေနၾကစကားတခြန္းရိွတယ္
*Jong In ႏွင္းက်တဲ့အခ်ိန္ဘာလုပ္ခ်င္လဲတဲ့..* ထူးဆန္းတယ္သိလား Hyung ကအဲ့ေမးခြန္းကိုအၿမဲေမးခဲ့ဖူးတယ္.. ေန့တိုင္းလိုပဲ..က်ေနာ္ျပန္မေျဖခဲ့ဖူး ျပန္မေျဖခဲ့ဖူးဆိုတာထက္ မေျဖတက္ဘူး.. အဲ့ေမးခြနိးေမးတိုင္း က်ေနာ့္ Hyung ကိုအၿမဲျပံဳးျပေနခဲ့မိတယ္ေလ... Hyung ကက်ေနာ္ၿပံဳးေနတာျမင္တာနဲ႔ ေခါင္းေလးျပန္ငံု႔သြားၿပီး ရွက္သလိုပါးေလးေတြနီရဲသြားတတ္တယ္...
ဒါေပမယ့္ေလ Hyungက်ေနာ့္ကို ျငင္းလိုက္မွာစိုးတယ္ အဲ့တာေၾကာင့္မဖြင့္ေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး... Hyungဘက္ကအျဖဴေရာင္ျဖစ္ေနခဲ့ေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ တဖက္သက္အေရာင္ဆိုးေနခဲ့တယ္...
အဆိုးထဲကအေကာင္းလို႔ေျပာရမလားေတာ့မသိ... Hyungကိုႀကိဳက္တဲ့သူေတြရိွေပမယ့္လဲ... Hyungကိုဖြင့္ေျပာတဲ့သူေတြရိွေပမယ့္လဲ ....
Hyungကိုခ်စ္ေနတဲ့သူေတြရိွေပမယ့္လဲ...
Hyungကေတာ့အကုန္လံုးကို ျငင္းခဲ့တယ္ေလ...
အဲ့တာထက္ပိုေကာင္းတာက ေန့တိုင္း Hyung နဲ႔က်ေနာ္ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ တူတူလုပ္တယ္ ... မနက္ဆိုရင္ က်ေနာ့္အိမ္ကေစာထြက္ၿပီး Hyung အိမ္ေရ႔ွမွာ ရပ္ေစာင့္ေနတက္တယ္...အိမ္ကလူေတြကေတာ့ပထမကအထူးအဆန္းလိုျဖစ္ၾကေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ရိုးသြားတယ္နဲ႔တူပါတယ္ ဘာမွမေျပာၾကေတာ့ဘူး... ေန့တိုင္း Hyungနဲ႔အတူ ႏွင္းေတြၾကားထဲမွာ ေဘးခ်င္းယွဉ္ၿပီး လမ္းေလ်ာက္ရတာက က်ေနာ့္ဘဝမွာအေပ်ာ္ဆံုးအရာတခုဆိုလည္းမမွားဘူးေလ....
တီ!!!!တီ!!!!!တီ!!!! တီ!!!!!
က်ေနာ္ေတြးရင္းသြားေနတာ ရုတ္တရက္ ကားဟြန္းသံ ေတြထြက္လာမွ အေတြးစေဖ်ာက္မိၿပီး လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ကေလးတေယာက္က လမ္းလည္မွာ ....
က်ေနာ္လည္း အေျပးသြားၿပီး ကေလးကိုတြန္းလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္က ကားေရ႔ွတၫ့္တၫ့္ေရာက္သြားတယ္ ရုတ္တရက္မို႔ေၾကာင္ၿပီးၾကၫ့္ေနမိစဉ္မွာပဲ က်ေနာ္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္တဲ့ လက္တစံုနဲ႔အတူ
လမ္းေဘးကိုပစ္လဲက်သြားတယ္ ... က်ေနာ္ ေမာ့ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ အရာအားလံုးဟာ ကဲံဆိုးမိုးေမွာင္က်ေနခဲ့တယ္... ရပ္လို႔မရေတာ့တဲ့ ထိုကားဟာ က်ေနာ့္ကိုတြန္းထုတ္ၿပီး က်ေနာ့္ေနရာေရာက္ေနတဲ့ ဆီသို႔ မၾကာမီမွာပဲ
!!!!တီ!!!!!ဒုန္း!!!!!
အားးးး!!!!!!!!!
Hyungရဲ့နာက်င္စြာေအာ္သံနဲ႔အတူ ထိုေနရာမွာ ေသြးခ်င္းရဲရဲနီသြားခဲ့တယ္....
က်ေနာ့္ေၾကာင္ေနရင္းကေန သတိျပန္ဝင္လာေတာ့
Hyungနားကိုအေျပးသြားၿပီး Hyungကိုေပြ့ထားမိတယ္...
"Jong ... Jong In yar....."
" Hyungဘာမွမျဖစ္ရဘူးေနာ္ ..!!"
"Hyung ေျပာတာနားေထာင္ေပးပါ.Jong In."
" Hyungရယ္ခနေလးပဲ သည္းခံထားေပးေနာ္..ခနေလးပဲ..ကူၾကပါဦးဗ်ာ.. ေက်းဇူးျပဳျပီး က်ေနာ့္ Hyungကိုကယ္ေပးၾကပါ!!... က်ေနာ္ ..အြတ္.."
က်ေနာ္ ေအာ္ဟစ္ေနမိသလို မ်က္ရည္ေတြကလည္း ဖိတ္ေခၚမႈမရိွပါဘဲ က်ဆင္းေနတယ္... က်ေနာ္ထပ္ေအာ္မလို႔ျပင္လိုက္စဉ္မွာပဲ Hyung က်ေနာ့္လည္ပင္းကိုအုပ္ကိုင္လာသလို .. က်ေနာ္နဲ႔ နီးကပ္လာတဲ့ ႏွင္းဆီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းပါး.... Hyung က..က်..က်ေနာ့္ကို..နမ္း..နမ္းလိုက္တာလား
"Hyung !..."
" ခ်စ္တယ္Jong In.. .... Hyungခ်စ္ခဲ့ရတဲ့သူက Jong Inပဲ.."
"က်..က်ေနာ္လည္း Hyungကိုအရမ္းခ်စ္တယ္.."
"Jong In ... "
"Nae Hyung.... Sob...sob ..."
" Hyungမရိွေတာ့တဲ့အခ်ိန္ၾကရင္ .."
" Hyungဘာေတြေျပာေနတာလဲ..!! Hyungကဘာလို႔မရိွရမွာလဲ!!.."
"Jong In... Hyungေျပာတာနားေထာင္ေပးေနာ္.. Hyungမရိွတဲ့အခ်ိန္ၾကရင္လည္း ဘဝကိုေသခ်ာရွင္သန္ပါ.. စာလည္းႀကိဳးစားေလေနာ္..
Hyungကုိ..... Hyung ကိုခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ..ကတိ...ကတိတခုေပးပါ.."
"ေပးပါတယ္ Hyungရယ္ ... ဘယ္လိုကတိမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္က်ေနာ္ေပးတယ္.."
"စာေသခ်ာႀကိဳးစားၿပီး Hyung ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆရာဝန္တေယာက္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားေပးေလေနာ္.."
"Hyungရယ္ ဘာလို႔ ထပ္မေတြ့ရသလိုေျပာေနတာလဲ... Hyungကက်ေနာ့္ ...ဟင့္..က်ေနာ့္ေဘးမွာရိွရဦးမွာ....sob..sob.."
ထပ္မံက်ဆင္းလာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို မသုတ္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး.. က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲက Hyungကိုပဲ ၾကၫ့္ေနမိတယ္...
" Hyung....... Hyung မွာ... ႏွလံုးေရာဂါရိွေနတယ္.... Jong In ... Hyung အသက္ရွင္မယ္ဆိုရင္ေတာင္... အၾကာ...အၾကာႀကီး..ေနလို႔ရမွာ..မဟုတ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး... ဘာပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန.. Jong Inကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ဆိုတာ မွတ္... မွတ္ထားေပးပါ.."
ေျပာလို႔ၿပီးသြားတာနဲ႔အတူ..
မိွတ္က်သြားေသာ Hyungရဲ့မ်က္ဝန္း...
က်ေနာ့္ရဲ့ လည္ပင္းကိုစြဲထားရာကေန
ေျပက်သြားေသာ Hyung ရဲ့ လက္....
ရပ္ဆိုင္းသြားေသာ Hyungရဲ့ႏွလံုးခုန္သံတို႔နဲ႔အတူ...
က်ေနာ့္ကမ႓ာလည္းအေမွာင္ဖံုးသြားခဲ့ပါတယ္....
❄️❄️❄️ Miracle Of December ❄️❄️❄️
1 ပတ္ခန႔္ၾကာေသာ္.......
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Jong Inတေယာက္ ႏွင္းဖြဲဖြဲက်ေနတဲ့လမ္းေလးအတိုင္း ေျဖးညင္းစြာေလ်ွာက္လွမ္းေနခဲ့သည္.... Kyung Soo သူ႔ဘဝထဲကထြက္သြားခဲ့တာ 1 ပတ္ရိွခဲ့ၿပီ....
"လြမ္းတယ္ Hyung ... အရမ္းလြမ္းတယ္....က်ေနာ္ Hyung စကားကို နားေထာင္ေနတယ္ေနာ္... Hyung ျဖစ္ေစခ်င္သလို က်ေနာ္ စာႀကိဳးစားေနၿပီ Hyung ေကာင္းကင္ကၾကၫ့္ၿပီး ၿပံဳးေနႏိုင္ပါေစေနာ္.... ခ်စ္တယ္Hyung ..."
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
က်ေနာ့္ဘဝရဲ့ ပထမဆံုးအခ်စ္ကို ႏွင္းေတြေအာက္မွာပဲေတြ့ရိွၿပီး
ႏွင္းေတြေအာက္မွာပဲဆံုးရႈံးခဲ့တယ္...
သူအၿမဲေမးေနက်ေမးခြန္းေလးတခုရိွတယ္...
ႏွင္းက်ရင္ဘာလုပ္ခ်င္လဲတဲ့...
က်ေနာ္တခါမွ မေျဖခဲ့ေပမယ့္ ဒီတခါေတာ့ေျဖပါရေစ... က်ေနာ္သူ႔လက္ကိုပဲတြဲၿပီး ဆုပ္ကိုင္ထားခ်င္တယ္..
တကယ္တမ္း 3 လဆိုတာတိုေတာင္းေပမယ့္ က်ေနာ့္ဘဝတခုလံုး သူနဲ႔သက္ဆိုင္ေလာက္ေအာင္လံုေလာက္ခဲ့ပါတယ္.
အရမ္းလြမ္းတယ္...တေန့က်ေနာ္တို႔ျပန္ဆံုႏိုင္ဦးမယ္မလား Hyung....
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️The End
ရုတ္တရက္ ဇာတ္သိမ္းျဖစ္သြားတယ္ေပါ့ေနာ္
တကယ္ေတာ့အစကတည္းက ဇာတ္သိမ္းကိုဒီလိုပဲ စဉ္းစားထားတာပါ 🖤
Thanks for reading
Sandi ( 라나 )
Коментарі