Slave
I'm standing on something, I'm sitting on rough ground, I'm lying on a cold floor. I open my eyes and see, Blackness all around me. Look around me, Nothing around me. Say "Please someone save me!" But no one's here to save me. I'm all alone in this room Dark walls, no windows. A little light starts to flicker In front of me a figure standing: His smile fades away, His stare is like bullets. His walking closer to me, My body starts to shiver. His touch is blade against my skin And his kiss is venom on my lips. He tells me something But it's so silent, Need to say it twice. "I love you," he says... My heart is hurting, Putting a hand over my chest Gripping my dress and Tears falling down my cheeks His love, just stop it! His love, from today to another, It's a bittersweet death. A big stone lying on the ground Something is written on it. A person long forgot, Lays buried in the ground, Worms eating her bones And just the ashes remain. Locked up in a coffin, No open door, window, Suffocating without air, It lays there without a soul, No life In its eyes. Years go by, Everyone goes by, No one stops by. Grass and dirt covers it, The stone is broken, It's name unseen And then forgotten. People just walk, She stays. People just talk, She screams. People just forget, She remembers. People just die, SHE LIVES.
2019-05-06 19:20:07
0
0
Схожі вірші
Всі
Хай буде так
«And in my hour of darkness She is standing right in front of me Speaking words of wisdom, "Let it be"» Beatles - Let it be Хай буде так. Прийми своє життя. Прийми негоду, біль і в серці рану. Прийми свою не вічність, як буття. Прийми, що у людей на тебе інші плани. І не кричи, не плач, коли летиш із неба. Земля тверда. Це так. Реальна. Не м'яка. Живи та не шкодуй. Так було треба. Можливо не тобі. Комусь. Чиясь рука. Ти витримав. Стерпів. Усі пройшов дороги. Ти не зламався, ні. Ти просто біг не так. Ти просто падав. Просто вірив богу, І довіряв не тим. Кохав не так. Хай буде так. Прийми, що ти один І залишайся сильним, що б не було далі. Життя лиш мить, в яку стікає плин годин. Лиш зайчик сонячний, ребро медалі. Бо що б не було - ти не вічний, ні. І те що має тут коштовність, там - згорає. Ти помираєш тут. Зникаєш на війні. Та пам'ятай - у смерті щастя аж ніяк немає.
38
4
5447
12
А море сліз вже висохло давно. Давно забуті фото й переписки. Я живу неначе у кіно, І це кіно трагедія, не більше.
87
4
9514