RELAJADO DE SOL EN UN PARQUE OTOÑAL
Entre el verdor De las hojas Siempre verdes Y el fulgor De aquellas otras Que se doran Me entremezclo Con el bullicio De los colores De esta mañana Auxiliadora Que me acerca Con manos santas Su aliento de oro Su frente lisa Para mostrarme Recto el camino Hacia donde Descansa el tiempo En volandas De una sonrisa Ya desnuda Como el silencio De los árboles Enamorados Y tan colmada De abundancia En su lirismo Cenital Que aguarda ociosa Los Suspiros Embalsamados En el sueño De alguna flor De albo cristal Del poemario 'Manual'. En algún lugar del otoño del 2003
2018-04-26 19:32:18
4
0
Схожі вірші
Всі
Why?
I was alone. I am alone. I will be alone. But why People always lie? I can't hear it Every time! And then They try to come Back. And i Don't understand it. Why?
61
4
8043
Хрест - навхрест
Хрест – навхрест в’яжу пейзаж, від учора і до завтра. Кожен жест моїх вдихань має кривду, має правду. Хрест – навхрест мої думки полотно це поглинає. Еверест мого життя чи екватор? Я не знаю. Хрест – навхрест чи треба так? Сподіваюсь, сподіваюсь.. Кожен текст своєї долі витримати намагаюсь. Хрест – навхрест добро та зло. Поруч, разом, нерозривні. Без божеств та без чортів.. Бо живуть усі на рівні. Хрест – навхрест таке життя. І нічого з цим не зробиш. Кожен жест має свій шлях, злий та добрий, ти як хочеш?
51
9
1931